1. 26.
    0
    özlem ablam o sırada yanlış arkadaslıklar edinmeye başladı.
    evde babam öyle bir otoriteydi ki tuvalete bile izin alıp giderdik.
    akşam saat 9dan bir dakika sonra bile yatağa gitsem saçlarımdan tutar
    duvara fırlatırdı beni.
    tabi böyle bir otorite evden gidinde evdeki rahatlığı düşünün.
    özlem ablam geceleri çok geç gelmeye başladı.
    bir keresinde annemin özlem ablamı karakoldan eve getirip
    sonra duvarın dibine oturup
    saatlerce ağladığını hatırlıyorum.
    ···
  2. 27.
    0
    burda öyle şeyler okudumki
    doğrudur bişey demiyorum okuyorum sadece merakla
    bende başladım kendi hikayeme göz atmak istersen
    (bkz: karşılıksız bir aşk hikayesi/#72681536)
    ···
  3. 28.
    0
    funda ablam da özlem ablamın arkadaslarıyla tanısmaya baslamıştı.
    beraber dışarı çıkarlardı.
    ben ve deniz ablam evde otururduk.
    deniz ablam bana okumayı öğretmişti 5 yaşımdayken.
    sayı saymayı, ingilizce sayıları, harfleri biliyordum okula başladığımda.
    babam arada sırada gittiği şehirden mektup yazardı.
    beni ne kadar da severdi mektuplarda...
    hep beni özlediğini yazardı.
    çocukluk işte, mutlu olurdum...
    ···
  4. 29.
    0
    babam bize bir süre hiç para göndermedi.
    annem işe başladığından beri meyve yiyebiliyorduk.
    meyveyi geçtim, zeytini tek lokmada yemek büyük lükstü bizim için.
    bir zeytini en az 3 defa ısırırdık.
    özlem ablamın anlattığı bir hikaye;
    -bir keresinde evde sadece bir avuç mercimek vardı.
    onu suyla kaynattım.
    kaynatırken fark ettim ki mercimek kurtlanmış.
    onu döksem aç kalacaksın, o gün başka hiçbir şey yok evde.
    dökmesem nasıl yedireceğim.
    senin gözlerini kapattım oyunla.
    yedirdim kaşık kaşık.

    ben bu olay oldugunda 4 yaşındaymışım.
    hayal meyal gözümü kapattığını hatırlıyorum.
    ···
  5. 30.
    0
    çok acıklı ama ben yarısında bıraktım panpa okuyup kendimi de üzmek istemedim
    ···
  6. 31.
    0
    hay ben bu gri ekranın...
    ···
  7. 32.
    0
    reserved
    ···
  8. 33.
    0
    bir gün özlem ablam ve funda ablam eve gelmediler...
    annem akşama kadar sokak sokak gezdi bulamadı onları...
    2-3 gün görmedim hiç ablamları...
    sonra bir gün parka gidiyordum...
    parkın duvarının dibinde 5-6 genç oturuyordu...
    ···
  9. 34.
    0
    reserved
    edit: etkilendim okuyorum
    ···
  10. 35.
    0
    aralarında ablalarım da vardı.
    abla diye seslendim.
    sizi çok özledim dedim.
    beni gördüler.
    koşmaya başladılar.
    abla gitmeyin çok özledim dedim.
    koştular...
    beni bırakmayın dedim...
    koştular...

    gidiyorlardı...
    gençliklerinin verdiği cesaretle, iyi olacaklarını düşündükleri bir hayata gidiyorlardı...
    bıkmışlardı...
    bebekliklerinden beri yedikleri dayaktan, açlıktan, sefaletten...
    herkesin bize acıyarak bakmasından bıkmışlardı...
    ···
  11. 36.
    0
    eve geldim...
    anneme anlattım her şeyi...
    annem gitti.
    sonra ablalarımla geri geldi.
    polis bulmuş yerlerini.
    nerdeyse satacaklarmış ablalarımı.
    iyi sandıkları bir kız arkadasları, nerdeyse kötü yola düşürecekmiş bunları...
    bu sözleri o zamanlar yanımda konusuyorlar tabi,
    şimdiki gibi "çocugun yanında kavga etmeyelim, pgibolojisi bozulur" olayı yok o zamanlar.
    ···
  12. 37.
    0
    babamın bunlardan haberi yok tabi.
    o mektup yazıyor arada...
    "kara bıdığımı öpün yerime" diyor...
    sanki yanımdayken çok öpermiş gibi...
    sanki yanımdayken çok sarılırmış gibi...
    sanki yanımdayken bir defa olsun "kızım" demiş gibi...
    ···
  13. 38.
    0
    ev sahibine para göndermiş sonra babam.
    baharda da çıkmadık evden.
    parayı ödeyince çıkarmaktan vazgeçmiş.
    o sene okula başladım.
    sınıfta okuma yazmayı bilen tek çocuğum.
    üzerimde bir önlük var, 5 sene ilkokul bitene kadar giyeyim diye
    en kocamanından alınmış.
    kollarını tam 3 kere katlardım.
    saçlarım kısacık, annecim tarayamıyor diye.
    ayaklarımda deniz ablamın küçülmüş eski spor ayakkabıları...
    ···
  14. 39.
    0
    okula deniz ablam yazdırdı beni.
    annem o gün de çalışıyordu...
    babamsa 12 saat uzaklıkta bir şehirde...
    o beni sınıfa bırakıp giderken, hiç naz yapmadım.
    elinden tutup "gitme" demedim...
    sonra birgün babam geldi...
    ···
  15. 40.
    0
    gerçek olma ihtimalini hayal ederek okuyorum umarım yaşadıklarının kelimelere dökülmesidir yaptığın
    ···
  16. 41.
    0
    biraz para biriktirdim, ev alacağız dedi.
    o zamanın 600 markıyla bir ev aldık.
    ev dediğime bakmayın...
    üstü çinko, duvarları çatlak içinde,
    mutfağı, banyosu, tuvaleti dışarda bir harabe...
    ama her şeye rağmen bizim ya gerisi önemli değil.
    kimse kapımıza gelip çıkın gidin diyemeyecek ya gerisi boş.
    ···
  17. 42.
    0
    ilginç
    ···
  18. 43.
    0
    @39 nasıl ispatlayabilirim bilmiyorum. samimiyetime inanmanızı rica etmekten baska elimden bişey gelmiyor.
    ···
  19. 44.
    0
    prezörvıd
    ···
  20. 45.
    0
    taşındık oraya.
    tuvalete gitmeye ölesiye korkuyorum. fareler, hamam böcekleri cirit atıyor.
    mutfak denilen yer etrafı açık, bahçeyle evin duvarı arasındaki bir tezgahtan ibaret.
    ve biz o eve tasındıktan itibaren babam bir daha işe gitmedi...
    annem çalışmaya devam etti.
    ···