Hayırdır bu gün evden cikmissin. mahalleli seni görmüş yıllar sonra. hatta tanimamislar kendini tanitmissin mahalleliye dedi. baba ne diyorsun bu kilictaroglu hakkında dedim hemen. meymenetsizin önüne siyasi bir şahsiyet atınca hemen oyle bir konuşmaya başlıyordu ki mebuslar halt etmiş yanında. keyifle bir yudum aldı cayindan. bacaklarını kasiya kasiya siyasi mevzulara girmeye başladı.

Merdivenlerden inmek icin hamle yaptığımız an kapı açıldı ve belimin ortasına yerdigim darbeyle kendimi merdivenlerden yuvarlanirken buldum. darbenin musebibi olan babam getir lan ayakkabılarımı diye haykiriyor ve peygamber donuyla kapının önünde duruyordu.can havliyle düşerken sarıldığım ve bu gayri ihtiyari davranışımın neticesi olarak benle beraber merdivenlerden yuvarlanan arkadasimda benle beraber koridorun ortasında boylu boyunca uzanmıştı.

komşular eve gelip ambulans çağırdılar ve babami hataneye zütürdüler.ben morarmis gözüm ve elimde bir dometesle köşede oturuyordum. herkes babama bir şey olması durumunda aile reisi olarak beni gördüğü için güven veren bir konuşma yapmami bundan sonra aileme sahip cikacagimi belirtmemi bekliyordu.o an yedi yaşındaki küçük kardeşimi yanima çağırıp davudi bir sesle bak fuat babamiz öldü. evimizin direği yok artik. pepe falan izlemek yok bundan sonra çarlışıp hepimize bakacaksin dedim. herkes sok içinde bana bakıyordu. şimdi git bana tuz getir diyip koltuğa uzanip televizyonu actim.amk beyaz futbolu hala bitmemişti. komsular hayretler icinde bana bakarken tv izlemeye başladım. Ulan bu rok tam pic ya.

Lan kim getirdi bu tipsizi.her topu iceri alıyor lan dedi. dediklerini duymazdan gelip hadi lan hadi diye takımı ateşlemeye çalışıyordum. bin bir kez bana kıl olmuştu.her yedigim gol sonrası sert bakışlarını gözüme dikip, elini kollunu salliyor, gözümden yavaş yavaş ayakkabilarima indirdiği bakışları ile bana bir bocekmisim gibi bakiyor, kahkahalar atmaya başlıyordu. utanç icindeydim amk. hiç hayal ettiğim gibi bir aktivite olmuyordu.

bazen de ya işte geri zekalı fark ettin mi sen bu noktayı biz burada siyaset konuşuyoruz siyaset. biliyoruz biz bu işi diye kendini övüyor, bu tespitlerinin binlerce dolar alan hiç bir siyasi danışman tarafından fark edilemediğini büyük bir hararetle idda ediyordu.

Yanlız çok önemli bir sorun vardı. Halı sahaya gidecek param yoktu amk.bu engel aklıma geldiği gibi put misali donup kaldım taklalar attığım halının üstünde. babamla konuşup para istemeye karar verdim. hemen balkona koşup babamın kahveden eve gelişini beklemeye başladım.bu bin oldu da para vermedi ihtimali güçlü olduğu icin çok tedirgindim.

Üç günlük acliktan sonra gurur yapmamın ölümle sonuçlanacağını fark edip geceleyin düşmanın yatak odasina girdim elimde koca bir ekmekle. dometes almak için dolabi açtığım an kafama inen baston darbesiyle bagggaa baggaa vurma diye anirmaya başladım. beni yere yikti. yetmiş yaşındaki bir adama göre cok kuvvetliydi. ulan senin yüzünden uyku uyuyanayacak miyiz biz tembel gotveren diye çığlıklar atarak beni şık baston figürleri ile dövdü. beni dövdükten yarım saat sonrada morarıp yere düştü. tahminimce kalp krizi geçiriyordu.

Eve girdiğim anda mutluluktan dört koseydim. sanki yetmis yasinda bir kraldim ve soyumu devam ettirecek ilk erkek cocugum doğmuştu. halının üstünde taklalar atıyor, akşam halı sahada atacağım golleri düşünüp mutfaktaki musambanin üstünde timsah yürüyüşü yapıyordum. uzun zaman sonra ilk kez bir arkadaş topluluğuna dahil olacaktım.

Çok büyük saçmalık yazıyorum ama hadi hayırlısı.

askere gideceksin dedi babam.o nereden çıktı dedim.ya iş bulursun yada gibtir olup askere gidersin anasını gibtiğim dedi. kulaklarıma inanamıyorum. askerde beni öldürebilirler dedim.sen le ne alakası var lan dedi. oraya gittiğimde bana ateş edecekler dedim. herkese ediyorlar dedi.ne fark eder ki yinede beni öldürmek istiyorlar dedim.lan bir tek seni mi öldürmek istiyor bunca insan gibtir git askere dedi. hemen kalkıp yakasına yapıştım. ateş ediyorlar ateş. bana mermi atıyorlar baba aklın alıyor mu dedim. evet dedi. demek sende ölmemi istiyorsun diye bağırdım.tam tahmin ettiğim gibiydi. herkes beni öldürmek için tetikte bekliyordu. biliyordum bunu. çirkin olduğum için ölmemi istiyorsun değil mi dedim. evet dedi.ve çalışmadığım için dedim. evet dedi. yannanımı giderim askere diyemedim.

direkt yatağımdan kalkıp bilgisayarımın yazıcısından insan hakları bildirgesinin bir kopyasını çıkardım. babamın odasına gidip bırakacaktım. eğer okursa ve biraz anlayabilirse, beni her gördüğü yerde yarım metrelik bir bıçakla kovalamaktan vazgeçebilir diye düşünüyordum.. çünkü ben bir insandım ve duygularım vardı.bu kopyanın işe yaraması halinde babama hümanist yazarlardan bir kitap hediye etmeyi de aklımın bir köşesine yerleştirdim. irwin yalomun kitapları çok işime yarabilirdi ama bu çirkin penisli adamın okuma yazma bildiğinden bile emin değildim.

bir taraftan komşuları evden kovalıyor diğer taraftan duygusal bir insanım ben. anlayın artık bunu diye bağırıyordum.ev bomboştu artık. tekrar erotik kanalı açtım. erotik kanala odaklandığım vakit babaannemin elinde tespihle odaya girdiğini fark ettim. televizyona baktı. yaşlılara özgü bir homurtu eşliğinde beni kınadı. otuz iki yaşındayım. cinsel aktivitelerle içli dışlı olmam benim homociksüel biri olmadığımın kesin kanıtı babaanne. buna sevinmelisin dedim derin dekolteli saten elbisem üzerimde olduğu halde. tespihini yüzüme fırlattı. hacdan geldiğin zaman tuşlu telefonuna gelen internet paketini, fuatın telefonunda müstehcen videolar izleyerek bitirdim. umarım bunu yaptığım için beni yargılamıyorsundur dedim. tespihi geri ver dedi. tespihin benim rehinim. kubricin otomatik portakal filmi için en az iki sayfalık bir eleştiri yazacak ve bilgisayar bulup email adresime atacaksın. eleştirini müspet bulursam tespihini alırsın dedim. ilgi duyduğum şeyleri herkesin sevmesini istediğim için insanları ilgi duyduğum konulara yöneltmek ve onların benle empati kurabilmesini sağlamak benim düstur edindiğim felsefelerden biriydi. baba annemde benim kıstaslarıma uyum sağlamak zorundaydı.

üzerimde saten elbisem, elimde babaannemin tesbihi olduğu halde odama gittim. annemle babamın odasından ses gelmemesi için dualar ediyordum. seviştiklerinde uyuyamıyordum, çünkü o yaşlı adam yatakta büyük bir performans sanatçısına dönüşüyor ve bir karyoladan çıkabilecek en yüksek sesleri çıkarıyordu.en son beş sene önce sevişmişlerdi ama hala sevişme ihtimalleri, bu ihtimalle beraber gece beni kan ter içinde uykudan uyandırma ihtimalleri mevcuttu. beş sene önceki o geceyi bir türlü unutamıyordum. beş sene önceki o gün sabaha annemin sağ çıkması için saatlerce ağlayarak dua etmiştim.

kapının önünde durup bildiriye göz gezdirdim. fransızca olmaması babam için iyidi. çünkü cahil adam fransızca bilmiyordu. bundan emindim. hışımla içeri daldım. meclis başkanının bir çok kereler oturuma on dk ara verilmiştir diye tekrar ettiği cümleyi duruma göre uyarlayıp sevişmeye on dk ara verilmiştir diye bağırdım. babam uyanıp bir çok kereler yaptığı gibi, muzaffer bir komutan edasıyla üzerime saldırınca dur baba ve bunu oku diyerek bildirgeyi eline tutuşturdum.bu eylemim sayesinde az önce neler olduğunu babama unutturmayı planlıyordum lakin unutmadı. hışımla beni hırpalamaya başladı.ya meclis başkanı taklidimi beğenmemişti yada bildirgeyi fransızca bekliyordu. türkçe olduğunu görünce kendisine cahilmiş gibi davrandığımı düşünmüş o yüzden bana saldırmış olabilirdi. yerde emekleyerek odadan çıkarken bir daha ki bildirgeyi kesinlikle fransızca vermeyi aklıma koymuştum. odama gittim ve uyudum.

apartmanımızın yöneticisi albay, onun nişanlı kızı esma ki kendisi aslında bana aşıktı ama belli etmiyordu, küçük oğulları olan ve kafamı bir kaç kere yaran can düşmanım recepte evi terk ettiği zaman rahata kavuştum. yatak odasına gidip mini buz dolabını açtım. elime iri bir domates alıp televizyonun karşısına geçtim. ekmeğimde vardı. rokun türlü şaklabanlıklarını izlerken bir yandan domatesimi ısırıyor diğer yandan şuh kahkahalar atıyordum.o ara babamın durumu merak eden akrabalardan dolayı fuatın evde unuttuğu telefonu susmuyordu.

komşular tekrar evdeydi. babam yine ambulansla hastaneye kaldırılmıştı.bu kez saten geceliğimle eteğimi toplamış oturma odasınında oradan oraya gidiyor kumandayı arıyordum. adamın başına bela oldu bu herif, eskiden iyidi artık geceleri kadın elbisesiyle dolaşmaya başladı gibi taciz atışlarını görmezden gelmeye çalışıyordum. esma da gelmişti. gözlerinin altı uykusuzluktan morarmıştı. kumandayı buldum. peşi sıra eteğimi topladım ve esmanın yanına oturdum. bacak aram görünmesin diye kadınların yaptığı gibi yaptım.bu kez öldü heralde diyip televizyonu açtım.pop sever misin dedim esmaya.pop çalan bir kanalda durmuştum. yazık yazık diyen yaşlı bir teyze sürekli beni kötülüyordu. atık sinirlenmeye başlamıştım. yeter kaltak herkes dışarı diye bağırmaya, kollarımı histerik hareketlerle sallamaya başladım. duygusal bir patlama yaşıyordum.

babam o gece ekmek bıçağıyla yatağına gittiği için diken üstünde hissediyordum kendimi. ölüm riskim vardı. hayatta evde bıçaklanarak ölemeyi istemezdim.ben hastanede ölmeliydim. oldum olası saygın ölümleri sevmişimdir. hastanedeki ölümler bir hanım efendi gibidir. sessiz, sakin, yavaş yavaş. dışarıda ölünce ölüm iğrençtir. binalardan atlayıp ciğerini kusan insanlar, valiliğin önünde kendini ateşe verenler, doğranan karılar... bide sokakta kimse ölümü beklemez. biri öldü mü herkes hayretler içerisinde kalır fakat hastanede ölüm öyle değildir. adeta merhaba diyerek odadan içeri girer. elinde şampaya kadehi olan saygın bir bey efendi gibidir hastanede ölüm. edip canseverin şiirleri gibi.o yüzden öleceksem de hastanede ölürüm amk. erotik kanalda bant takip ederken ekmeklik bıçakla deşilmek istemem. bunu anlamaları gerekiyordu.

bantlara tekrar dönüş yapıp yeni bir yanlızlık yoldaşı aramaya koyuldum. idris 05*** istanbul yaş 32.işte bu adam dedim kendi kendime. hemde akranımdı bu herif .hemen fuatın telefonunu alıp numarayı çevirdim. idris dedim heybetli bir sesle. baktım ki telefon aramamış. yine aradım. idris dedim yine. buda prova içindi daha telefonu açmamıştı. telefonu açtı. idris dedim.hay amk sesim osuruk gibi çıkmıştı. anlamadım dedi. gözümden yaş geliyordu. gıcık tutmuştu amk. bekle bi dk diyip su içtim.sen benim yalnızlık yoldaşım olmak ister misin dedim.o ne dedi. mevzuyu anlattım. seve seve dedi. muhabbetin ilerlediği bir yerde idris yaz geceleri külot pijama hiç bir şey giymediğini sadece satenden bir kadın elbisesi giydiğini anlattı. alttan rüzgar vurdu muydu püfür püfür esiyor diye ekledi. konuşma sona erdikten sonra yatak odasına gidip annemin bir elbisesini seçtim. sonra otuma odasına geçip külotuma kadar soyundum.

ardını dönüp topallayarak odadan çıktı. lokum meselesi hala taze. unutmadım.benim gibi bir düşman kazanmak istemezsin dedim. dediklerimi umursamadan odasına gitti. babaannemim aslında düşündüğüm kadar aptal olmadığı kanısındaydım.bir müddet televizyondaki kanalları zapladım. umduğumu bulamayınca apartmanın girişini gösteren kamerayı açıp bir saat kadar kameranın önünde enteresan figürler sergileyerek uçuşan kelebekleri izledim. bundan da sıkılınca eteklerimi savura savura evin içinde dönmeye başladım.o ara kapı açıldı. babam ve fuat yönetici albayla beraber içeri girdi. merhaba komutanım dedim albaya asker selamı çakarak.bir elimle hala eteğimi tutuyordum. albay hiç bir şey demeden dışarı çıktı. babam ve fuat ta benimle göz göze gelmemeye çalışarak odalarına çekildiler. bazen, size de olur mu bilmiyorum, ailemin benden utandığından kuşkulanıyordum. galiba boşa evhamlanıyorum. çünkü kesinlikle ailem benimle gurur duyar. bazen aramızda küçük sürtüşmeler olsa bile bundan eminim.

çalan zili duyunca hemen yatak odasına koştum.bir kaç domates alıp yatağımın altına gizledim.zor günler beni bekliyordu.bu yaptığımın saçma olduğuna kanaat getirip yatağın altından çıktım. çünkü ev hastaneden gelen adamın kendi eviydi ve illaki bir şekilde benle evin içinde karşılacaktı. apartman otomatiğine basıp hemen atarimin başına geçtim.bir süre sonra fuat ve babam içeri girdiler. babama bakıp gülümsedim. daha ölmedin mi dedim.gaz sıkışması olmuş abi dedi fuat. ölmedim diyen babam yanında getirdiği limonlu soda şişesini kafama fırlattı. eğildim.her zaman tetikte olmak iyidir. bende her zaman teyakkuz halindeyimdir. çünkü bir şey olur ve ölürsünüz.ben ölmek istemiyorum ve kimse beni öldüremiyecek.