babasız büyümenin en büyük zorluğu

too long. i wont read..

özet :huur çocugu

kusura bakmada baban büyük huur çocuguymus

@3 işte bunun gibi huur çocukları için korkuyordum baban ne iş yapar sorusundan çünkü beyinsizlerin kafasına sadece bu gelir ama öyle değil babamı tanıyorum biliyorum kim olduğunu bir zamanlar annemle evli olduğunu ama bırakıp gitmiş sence bu benim veya annemin suçumu

Kardeşmiyiz lan aynı ben. baban kayıp gibi bi şey mi kardo.

@8 yok evini bile biliyorum yeni karısını çocuklarını biliyorum hiç görmedim ama faceden vs biliyorum ama işte 19 yaşındayım ama babamı ilk ve son defa 13 yaşında gördüm ve bana tek faydası 50 tl ve ömür boyu sürecek bir utanç

Zor durum panpa ama bende varda noluyor olmasa daha iyi gerçekten
istanbulda çalışıyor biz adanada kalıyoruz kardeşim annem ben
3.5 milyar maaş alıyor zar zor yalvar yakar 1mliyar yolluyor
her gece içiyor birde annemi aldatıyor
hiçbir zaman arayıp sormaz nasılsın iyimisin nasıl gidiyor diye bi ihtiyacın varmı diye
işte böyle bir baba olmaz olsun böyle babaya

@9 Lan amk senin ki yine iyiymis benim ki ben 1 yasindayken bi gitmis gidis o gidis ölü mü diri mi brlli değil

ölmüş babanı mezarında gibiyim de ters dönsün huur çocuğu.

öyle babanın dıbına koyayım öldü de geç takma kafaya

@9 nerede gordun tepkisi ne oldu nasil gordun anlatsana

@10 seninkide zormus amk

@14 panpa istanbula gelmiş bi akrabadan annemin teli almış o gün teyzemlerde kalmıştık annemle. annemi aradı dedi istanbuldayım hüseyini görmek istiyorum demiş annem yok filan deyince çok ısrar etmiş o benim oğlum filan diye teyzem göster dedi çocuk görsün dedi filan annem bana sordu hayır dedim katiyen olmaz dedim ama çocuğuz işte ısrar ettiler tamam dedim. nefret edyordum ondan görmek istemiyordum küfür etmek bağırmak istiyordum. ama gideceğimiz kesinleşince en güzel kıyafetimi giymeye çalıştım niye bilmiyorum o bir dürtüydü galiba saçımı düzeltme isteği geldi çok heyecanlıydım ama utangaçtım bi o kadarda belli etmiyordum kimseye ama sevinmiştim içten içe ama yıllarca dayımlar sayesinde çok büyük bir nefretle büyümüştüm

sen bunu oku devdıbını yazayım bende amk

adaletsız dunyanın şanssız çocukları

@16 devam panpa

ama yinede sevinmiştim demekki seviyordu özlemiştiki gelmişti boşuna gelmemişti ya çok büyük umutlarla gittim belki görünce sarılır diye elimi yüzümü sabunladım sever diye düşündüm ben ve annem gittik oda kardeşiyle gelmiş. gittik gözlerim etrafı arıyordu bana benzeyen birini arıyordum nihayet ileriden biri geliyodu gülerek ama bana değil anneme bakıyordu ara ara bana bakıp sırıtıyordu ama daha çok anneme bakıyordu. geldi anneme elini uzattı tokalaştılar dedim bana sarılacak ağlıyacak filmlerdeki gibi beni çok özlemiştir ama saçımı elleyip öptü zoraki bir şekilde bir çay bahçesine zütürdü 2 saat boyunca annemle ilgilendi ona ne kadar aşık olduğunu söyledi niye bırakıp gitmek zorunda olduğunu ne kadar sevdiğini banada ara ara formaliteden sorular

o gün anlamıştım ne kadar şerefsiz bir insan olduğunu dediği için benim için gelmemişti özlememişti o sadece annemle görüşmek belki onu birkez daha kandırmak istemişti. ama bu kadar kolay olmayacaktı işini zora sokacaktım huur çocuğunun yok sen amcanla gidin bi dondurma alın filan dedi hepsini reddettim bi ara ben hüseyinide senide çok seviyorum dedi anneme bende o nefretle sevdiğindenmi başucumuzdaki lambayı bile alıp bırakıp gittin bizi deyip anneme gitmek için ısrar ettim vve kalkıp gittik 2 saat oturduk sadece o an suratını gördüm ya içim ferahlamıştı.

ama öğrenmiştim benim bu dünyada bir babam yoktu

duygulandım ya lan sanki yeniden yaşadım o günü amk

@18 panpa neden gitmiş peki o amk insanı

son of a bitch