başıma gelen korkunç olay capslerle kanıtlarla

biraz ilerledikten sonra seçmiştim gecen geceki yeri ama o bölgede 3-4 tane mezar vardı hepsini teker teker bakmaya karar verdim 3 tanesi mermerli diğeri mermersiz ahşap bir mezartası olan bir mezardı dikkatimi. genelde yeni gömülenlerin mezarları böyle olurdu mezarı mermerlermeleri için en az 8 ay gecmesi lazımdı. bende yaklaştım ahşap mezartaşına eğildim baktım ve şok oldum beynimden aşağı kaynar sular dökülüyor tirtir titreme geldi bana

bizim dukkanın onceki sahibiymis mezarda yatan üstelik 4 gün önce ölmüş şok üstüne şok geçiriyorum beyler bana o teyzenin musallat olduğu gunle aynı gun olmus korkudan elim ayağım titriyordu

beyler bugunluk benden bu kadar yarın aksam devam ederim hepinize allah rahatlık versin

dinleyen varsa basliyorum

Mezarlıkta karsilastığımız şeyin üstüne daha fazla gitmemeye karar kıldık kamyoncuyla. kısa bir süre görüşmememiz gerektiğine karar kıldık. benım için bir şey değişmiyorsa bile hiç değilse kamyoncunun artık başı belaya girmicekti. yani anliyacağınız beladan uzak durmak istiyordu çocuk.hem zaten bende dünden beri olağan üstü birşeyle karşılaşmadım belki de artık teyze veya herkimse artık beni rahatsız etmekten vazgeçmiş diye düşünmeye başladım .kamyoncuyu pınarbasına bıraktım bende evin yolunu tuttum .

aradan 1 hafta falan geçti bu süre zarfında ne bilincimi kaybettim ne de teyzeyle çocuğunu gördüm. zaten evden de hiç dışarı çıkmıyordum. arada bir depoya mal gelir onları indirirdim. sonra birgun evde otururken telefona baktım kamyoncu arıyor bu gecen bi hafta hiç konuşmamıştık birbirimizle neden arıyo diye dusunurken açtım telefonu .ağlamaklı bir sesle tophane parkındayım cabuk gel dedikten sonra kapadı telefonu .kamyoncu öyle telefonla arayıp konuştuktan sonra hemen telefonu yüzüme kapatıyorsa çok önemli bir şey var diye düşünmeye başladım. çıktım evden belediye otobüsüne bindim timurtaşpaşada indim. yürüme tophane parkına çıkıyorum. saat kulesinin altına geldiğimde kamyoncuyu gördüm. gözleri çökmüş yüzü solmuş belki 20 kilo zayıflamıştı çocuk benim geldiğimi gördüğünde bile basını kaldırıp bakmamıştı sadece gözlerinden yaşlar geliyordu. geçtim yanına oturdum sigara uzattım yaktı .ne oldu anlat dedim başladı anlatmaya

---senden ayrıldıktan sonraki gece evde yatağımda uzanmış uykumun gelmesini bekliyordum saat sabahın 3 ü falandı. sonra birden salondan ayak sesleri geldi gürültülü birşekilde kalktım odanın kapısını açtım salona girdim karsımda 2 kız kardeşim annem babam ve kucuk kardeşim karanlıkta öyle ayakta duruyorlar .hiçbir anlam veremedim anne baba diye seslendim ama sanki hiç sesimi duymuyorlardı kısa bir süre sonra da hepsi birden avazı çıktığı kadar bağırmaya yakarmaya başladı korkudan dilim tutuldu o gun ölücem sandım .sesleri bağırdıkça kulağımda yankılanıyordu sanki hemen geçtim kendi odama kilitledim odanın kapısını başladım bildiğim bütün duaları okumaya .o gece onların bağırış çağırışları hiç bitmicek sandım .aradan 5 dk geçtikten sonra sesleri duyan komsular koşarak yetişip kapıyı kırdılar. işte tam o sırada onların sesleri kesildi

Annem babam evdekiler komsuların yardımıyla kendilerine geldiler. daha sonra annem babam benden daha şaşkın ifadeyle olayları idrak etmeye calısıyorlardı. çünkü hiçbirşey hatırlamıyorlardı. komsular evden bağırmalar duyduklarını basımıza kötü bir şey geldiğini ondan alelacele kapıyı kırdıklarını anlattılar bense oturmuş kösede onları dinliyordum hiç konuşmamıştım

-- komsular gittikten sonra cektim babamı köşeye herşeyi birbir anlattım.o koskoca adam oracıkta hıçkıra hıçkıra ağladı.ve sabah ilk iş 4thcuyu bulup getir konusalım dedi

tamam deyip sabah namazına kadar oturuduk sonra sabah namazı için caminin yolunu tuttuk. namazdan sonra babamla kuran okuduk daha sonra seni bulup babama zütürmek için camiden çıktım. ardından birden kendime geldim tophane parkındayım bana da olmuştu sana olan şeyden bana da olmuştu kafayı yicektim. çıkardım telefonumu şarzı bitmiş saat kulesindeki saate baktım saat 3 ilk basta olayı farkedememiştim garipliği .karnım çok açtı indim zafer plazaya hem telefonu şarz eder hemde karnımı doyururum diye düşündüm çünkü karnım çok actı ve ben korku ve heyecandan çok karnımı düşünüyordum .indim zafer plazanın ordan birşeyler yedim zafer plazaya girip telefonumu da şarz eder etmez şok yaşadım sayısız cevapsız arama kimbilir kaç gunlük hepsinde de ailem aramış

---daha telefonun tarihine baktım ve bakmamla bir şok dalgası daha indi bana 1 haftadır kendimde değilmişim nereye gitmistim nerede yatmışım bilmiyorum üstelik 1 haftadır da evdekiler haber almıyodu allahım yok böyle korkunç birşey ya dedi ve gözlerinden yaşlar akmaya basladı. butun bunlara ben sebep olmustum ama işin en büyük ironisi de onu sadece ben avutabiliyor ve sadece ben anlayabiliyordum.bu böyle olmaz 4thcu bütün bu olanların bir anlamı olmalı o teyzenin çocuğuun mezarın bir anlamı. derken o dukkanda birşey var 4thcu once onu bulmamız lazım diye birşey söyledi .eski sahibinin de bu olayla bi bağlantısı vardı senin ailenin de o adamla tek bağlantısı o dukkan orada birşey var 4thcu onu bulmamız lazım diye üstüne basa basa belirtti kamyoncu. kararlıydı bu olaydan kurtulmamızın tek çaresini o dukkanda bulmayı ümit ettiği şeydi kamyoncu belki de haklıydı .bende bütün bunların sorumlusu olarak mecbur kabul ettim kamyoncunun isteğini. aradım babamı aksama dukkanda ben kalıcam haberin olsun dedim garip karsıladı ama kabul etti hiç kırmaz babam beni .aksam babam gittiğinde dukkanı didik didik edip bulucaktım herneyse o şey.ama bir o kadar da korkuyordu.ya gece teyze veya cocuğu tekrar gelirse bunu bir kez daha kaldırabilirmiydik bu endilerle mecbur kıldık kararımızı .kamyoncunun üstü bası pis sersefil bi hal almıştı aldım aldım onu yanıma çakırhamama soktum. orada bir güzel paklandık düştük yola dukkana vardık babamı da yolladım.

kamyoncu kararlıydı bu olaydan kurtulana kadar ailesine haber vermicek onların basına birşey gelmesine kendini onlardan uzak tuturak engel olucak diye düşünüyordu. ailesi onu hala kayıp bilsin istiyordu taki buşeyden kurtulana kadar.

cadde tenhalasınca biz basladık aramaya dukkanın altını üstüne getiriyoruz ama birşey bulamıyoruz. zaten dukkanı satın aldığımızda yerleri rafları herseyi en bastan yenilemiştik buralarda olmasının imkanı yok diye düşündüm. daha sonra dukkanı ilk satın aldığımız zamanla suanki zaman arasında değişmeyen şeylerin yerlerin hepsini zihnimde canlandırdım. değişmeyen tek bir yer vardı arka taraftaki barakadan bozma 4 metrekare depo ...

arka depo ağzına kadar erikli su ile doluydu ve dukkanın içinden girişi yoktu. mecburen dukkanın kapısını kilitleyip arka taraftan dolanıcak el feneri ile suları depodan boşaltıp bakıcaktık oraya. yarım saat boyunca suları depodan çıkarmaya calısırken aklımızdaki tek düşünce o şeyi bir an önce bulup saat 10 olmadan dukkanı kapatmak bu sayede o teyzeden ve sonrasında olacaklardan kurtulucaktık

dinleyen varmı beni hala boşa yazıyormusum gibi hissettim

neyse alelacele bütün erikli sularını cıkardık boş depoyu dışardan inceliyoruz .dıbına kodumunun deposuna hiçbirtak yok bomboş depo bi gib yok. neyse o sinirle girdim içeri bide içerden bakayım dedim içerde dolanıyorum birden ayağım metal bir plakaya takıldı döndüm baktım gizli bir bölme ananı gibeyim dedim bulduk cagırdım arkadası beraber kaldırdık plakayı var gücümüzle

plakanın altında 1 metrelik betondan yapılmış sığınak gibi bir cukur arkadas el fenerini tuttu ben indim aşağı her tarafı inceliyorum sonra köşede eski bir kutu belirdi gözüme arkadasa baktım buldum dedim aradığımızı buldum o kadar sevinmiştik ki hersey biticek sanıyorduk kutuyu aldım elime inceliyorum .kilitli çok eski bir ahşap kutu arkadasla burada açmamaya karar verdik bir an önce buradan gitmemiz gerektiğini düşündük plakayı tekrar kapatıp suları depoya koyduk kilitledik elimizde kutuyla toz olduk oradan

beyler kusura bakmayın öğrenci evindeyim yemek yapmam lazım 1 saat sonra tekrardan yazmaya baslarım sabahlarız inş beraber

geldim beyler basliyorum yazmaya laf atan küfür yazan binler adam akıllı bir eliştiri yaparsanız mutlaka cevap veririm

saat 11 olmustu komyoncuyla birlikte altıparmağın ordaki yüzen taşların karşısındaki geçtik oturduk kutuyu inceliyoruz. ahşap kutuyu bir şekilde açtık kamyoncuyla şimdi sizlere kutunun içinden çıkan seyleri yaziyorum
mektup
muska benzeri birşey
eski bir makas
eski bir gözlük
toplu iğne
bir kutu içinde toprak (leş gibi kokuyordu)
ve bir tane de ayna