başıma gelen korkunç olay capslerle kanıtlarla

mektuba baktık arkadasla çünkü en cok o dikkatimizi çekmişti zarfın üzerindeki adres türkçeydi. içini açtık baktık kürtçe yazılmıştı. anlam veremedik ilk basta sonra diğer eşyaları inceliyoruz yok kayda değer birşey yok elimizdeki en önemli şey mektup ve bir anlam çıkartamıyoruz.ilk basta yarın sabah bu mektubu birine okutmamız gerektiğini düşünüyorduk ama daha sonra derin bir tartışmaya girdik kamyoncuyla .bu işe başkasını da bulaştıramayız başkasının vebalini alamayız diye söylenmeye basladı. benım onu bu işe soktuğum gibi baskalarını da bu işe bulaştırmak istemiyordu.

mektubun üzerindeki adres : Cebel-i Cedîd / Belen-i viran aliağa hanesi (sorumlusu ben değilim inanmayan binler)

kamyoncuyla sonunda bir karara varmıstık mektubu baskalarına okutamazdık ama mektubun üzerindeki adresin neresi olduğunu veya hangi bölgenin eski adı olduğunu birilerine sorabilirdik belki o şekilde bize bir rota cıkar ona göre hareket ederiz diye düşündük. o gece kamyoncuyla evli olan abimin evinde kaldık sabah ilk iş bursanın en eski caddelerinden biri olan tahtakaleye gidip oranın yerlilerine sormak olucaktı

sabah kalktık tahtakaleye gittik oradaki meydandaki cay bahcesinin sahibine bir adres aradığımızı ama eski bir adres olduğunu bu yüzden bulamadığımızı bilen birilerini bulmasını rica ettik. kendisi de buraya gelen yaşlıların çoğu zaten buranın yerlilerinden isterseniz bekleyin gelen yaslı amcalara sorarsınız dedi bizde teşekkür ettik beklemeye koyulduk

öğlen namazından sonra yaşlı amcalar yavas yavas gelmeye baslamıştı çay bahçesinin sahibi kaşıyla sormamız gereken adamı işaret etti adam dediğim nerden baksan 90 yaşında upuzun sakallı iri bir dede. gittik yanına selamun aleykum dedik as yavrumlarım dedi dede bizim bir derdimiz var dedim konuya girdim anlattım herseyi bilmesi gerektiği kadar sonra zarfı istedi verin bakayım eline aldı okumaya calıstı beceremedi yardımcı oldum cebel-i cedid dedim dede direk keles dedi keles eski adı oranın beled-i viran dedim sonra beleören köyü dedi oranında eski adı aliağa hanesini sordum bilmiyorum hem zaten işin en zor kısmını sağolsun dede çözmüştü bizim için. gerisini o köye gidip öğrenebilirdik. tesekkür edip ayrıldık dedenin yanından .yarın sabah ilk işimiz babamdan arabanın anahtarını alıp kelese gitmek olucaktı ama o bölgeyi bilen birine ihtiyacımız vardı

kamyoncuyla bütün planları yapmıstık hem son birkaçgundur teyze veya herkimse sanki onun isteklerini yerine getiriyormuşuzda bizi rahat bırakmış .bütün izlenimler böyleydi. liseden kelesli bir arkadasımız vardı onu yanımıza alıcaktık ama bütün bu olaylardan uzak tutucaktık onu .ona kelese gideceğimizi altımızda araba olacağını kafamıza göre takılacağımızı söyledik. niye keles diyince da en uzak ilçe orası ondan orasını seçtik hem sende zaten kelesi biliyosun bizi gezdirirsin diye düşündük dedim. kabul etti herşey hazırdı yarın sabah yola çıkıcaktık. herşey hazırdı arkadasları kent meydanından aldım. şöför koltuğuna kelesli geçti yola koyulduk

@491 ne mal adamsın bulduğun açığı gibeyim yüzen taşların karşısındaki parkın adının arap parkı olduğunu kaç tane bursalı biliyor

amk hevesim kaçtı gibecem laflarınızı nazlıymışmışım binlere bak amk ulan 1 kişiden bile olumlu eleştiri alamadım lan su amk baslığında okuyanda küfür ediyor okumayanda

1,30 saatlik yoldan sonra kelesi geçip alpat köyüne geldik buradaki köy kahvesinde dinlenmeye karar verdik. köy kahvesinin bahcesindeki ağacın altına oturduk ama garip dikkatimi cekmişti kahveden içeri girer girmez herkez bize dikdik böyle uzaylı görmüş gibi baktı .oturduk sandalyelerimize caylarımızı söylicez ama kimse bizim olduğumuz tarafa gelmiyor gelmediği gibi de dikdik bakmaya devam ediyorlardı. beş dakika falan daha oturduktan sonra derken 45-50 yaslarında ya köy kahvesinin sahibi yada muhtar bilmiyorum bizim masamızın olduğu tarafa gelerek kamyoncunun suratına bakarak sinirli bir şekilde senin burda ne işin var sana birdaha buraya gelme demediler mi.neden tekrardan bizi rahatsız ediyorsun senınle anlaşma yapmamışmıydık neden bozdun yeminini... o son cumlesini bağırarak sinirli birşekilde söyledi ki herkez yerinden kalktı üstümüze gelmeye basladı. benım o an beynime dank etmiştii eyvah kamyoncu buraya mı gelmişti yoksa...

etrafta iyice bağırışlar çağırışlar yükselmeye baslamıştıki kamyoncu yüzünü iki elinin arasına almış kelesli arkadsımında mevzudan haberi yok ne yapıcağını bilememenin verdiği çaresizlikle karısık korkuyla susmuş sesi çıkmıyordu. bende olayın heyecanını üzerimden atar atmaz üstümüze gelen insanlara tamam durun gidiyoruz burdan sizi bir daha rahatsız etmicez gibi onları rahatlatıcı şeyler söylüyordum.bir yandan da kamyoncuyla kelesliyi alıp basımıza birşey gelmeden kahveden cıkmaya calısıyoruz .neyse o mahser-i cümbüşten canımızı zar zor kurtarıp hemen atladık arabamıza köyden bir an önce çıkmaya calıstık .köyün çıkışına gelir gelmez kelesli arabayı durdurdu aşağı indirdi bizi
...

giberim lan sizi taşak mı geçiyonuz binler ne işler çeviriyonuz lan tek tek anlatın giberim sizin şarap çanağınızı dedi
bende kamyoncuya baktım o hala gözyaşlarından kurtulamamış konusucak hali yok ben girdim direk konusmaya;
kelesli kardes kusura bakma seni de peşimizden sürükleyerek soktuk bir belaya ama napalım mecbur kaldık bize yardım edecek aklı basında biri lazımdı dedim. Biz çok büyük bir belaya bulaştık. hemde üstesinden kalmamicağımız kadar büyük seni de buraya peşimizden sürüklememizin nedeni de bu beladan bir umut kurtulabilmek kardesim bu kadarını bilmen yeterli dahası belki senın için çok kötü olacak sonuclara sebep olacak. bunun vebalini alamayız biz. şimdi senden çok büyük bir ricada bulunucam kardesim .Ne olur sorma ne olduğunu bize sorma kendi iyiliğin için sorma .eğer nefsine hakim olamayıp meraktan ölüceksen yada gitmek istiyosan arabanın anahtarı sende dön bursaya bundan sonra biz kendi başımızın çaresine bakarız.ne olur git kardeşim ...

bu saatte dinleyen var mı beni çok merak ediyorum

kelesli harbi delikanlıymış o gün anladım .çocuk o çaresiz bakışlarımızı görünce üstelemedi bizi de orada yalnız başımıza bırakmaya gönlü elvermedi. söz verdik kelesliye eğer bu korkunç olaylardan kurtulabilirsek herşeyi tek tek anlatıcaktık kendisine. hava da artık kararmıştı belenören köyüne gece gitmeye cesaretimiz yoktu. kelesli sağolsun alpat köyüne 20 km uzaklıktaki ıssızören köyüne anneannesinin evinde kalmamızı önerdi. mecbur kabul ettik gittik kaldık o gece olağan üstü hiçbirşey olmadı sağolsun keleslinin nenesi çok güzel ağırladı neden geldiğimizi bile sormadı belkide kelesli nenesini köşeye çekip anlatmıştır durumu bilmiyorum

sabah oldu nene bizlere çok güzel bir köy kahvaltısı hazırlamış bizde birgüzel oturduk afiyetle kahvaltımızı yapıyoruz. hayatımın en anlamlı günlerinden biriydi sebepsiz düşüncelere dalıyorum insanlar en büyük belalar içinde hayatı tam olarak idrak edebiliyor.o gun anlamıstım kamyoncuyla kelesli harbi adamlardı ve hayatım boyunca yanımda kalsınlar istiyordum. neyse nenenin elini öptük yola koyulduk yarım saat sonra belenören köyüne vardık orada da bir köy kahvesi vardı ama bu son alpat olayından sonra girmeye cesaret edemiyorduk.en mantıklısı köyün muhtarını bulup konusmak olacaktı

köyün camisinin orada indik muhtarlık caminin hemen altında küçük bir odada selam verdik girdik içeri köyün muhtarı içeri girer girmez kamyoncuya baktı hoşgeldin yavrum dedi sanki onunla daha bir ilgileniyordu. halini hatırını sordu.o an anlamıştık kamyoncu buraya da gelmişti. kendimizi muhtarın bizi kapı dışarı etmesine hazırlarken sabah dedeni kiraz toplamaya giderken gördüm dedi.bir şok dalgası bizi orada kasıp kavurdu.ne dedesi kamyoncunun dedesi öleli yıllar olmuştu. heyecandan ne diyeceğimizi bilemiyorduk. hiçkimse konusmak istemiyor konusmaktan çok kamyoncunun buralarda ne yaptığıyla ilgileniyorduk hepimiz muhtarın konusmasını bitirince de ben direk girdim konuya cıkardım cebimdeki mektubu muhtara uzattım bu mektubun sahibi burada oturuyor ama kim olduğunu bilmiyoruz onu bulmamız lazım dedim mektubu uzattım muhtara .muhtar once baktı inceledi
kamyoncuya bu mektup senın dedene yazılmış...

muhtarlıktan çıktık sağolsun muhtar bizi kamyoncunun dedesi sandığı adamın evinin önüne getirdi teşekkür edip gönderdik.ev kerbinten yapılma 2 katlı bahcesi olan bir evdi dısardan bakınca. kelesliye arabada beklemesini böylesinin daha iyi olacağını söyledik ısrar etmedi hemen kabul etti. evin bahcesine girip ilerledik kapıya 4-5 defa vurduk beklemeye koyulduk kapı yavas yavas acıldı onu karşımızda onu görünce şok olduk tahtakalede adres sorduğumuz yaşlı amca...

dinleyen var mı ? birazdan bitecek haberiniz olsun

kapıda olayın şokunu atlatmaya calısıyoruz ama sanki yaşlı amca bizi bekliyormuş gibiydi. içeri buyur etti bizi gelin içeride daha rahat konuşuruz dedi bizde mecbur kabul ettik geçtik oturduk . o kadar alışmıştık ki bu olaylara hayatımız normale donse bu normal hayata uyum sağlayamayacağız diye korkuyorduk artık. susmuştum sormamız gereken binlerce soru vardı ama susuyorduk yaşlı amca yaslandı arkasına kısa bir süre kamyoncunun suratına öyle sanki ciğeri parcalanıyormus ta belli etmiyormuşçasına bakıyordu. sonra basladı konuşmaya...

arkadaslar blog tvde canlı yayında mı bitirsem hikayeyi

Kamyoncuya tekrardan bakarak hoş geldin evladım dedi bu sefer ben girdim araya
amca mısın dedemisin nesin kimsin bilmiyorum bizden ne istediğinizi de bilmiyoruz başımıza herkimseniz musallat oldunuz bizi buralara kadar getirdiniz artık bıktık tüm bu olanlardan bırakın bizim peşimizi ne istediğiniz ne de yaptıklarınız artık umurumuzda değil tek isteğimiz artık bu şeylerden kurtulmak .bu çocuk senın torunun değil tamam mı çıkar bunu aklından al mektubu bırak peşimizi dedim daha sonra o yaşlı amcanın gözlerinden yaşlar akmaya başladı ne olur beni dinleyin bütün bunların benımle hiçbir alakası yok ben sadece yapmam gerekeni yaptım .sadece beni dinleyin ...