Güzel bir film buldum ama sonuymuş filmin de, baktım saate 10'a geliyor, dışarı baktım yağmur durdu duracak "Anca giderim" dedim ve ta buradan Hürriyete yürümeye karar verdim, evet bu havada. Aleynaya ben çıkıyorum dedim, erken değil mi diye sordu, yok aslında geç bile kaldım dedim, aldım üstüme montumu, elime şemsiyemi çıktım evden, deli gibmiş olmalı beni bunun başka açıklaması yok. Altıparmak'a inerken Neslihanı aradım, ben yoldayım ha dedim, anlamadı başta tamam dedi kapadı, Ahmetcana da aynısını dedim, anında anladı.

A: Lan dengesiz sakın bana yürüyorum deme
K: Hee yürüyorum, Altıparmaktayım şu an Merinosa doğru kayıyorum
A: Ebenin amı, mal mısın amk
K: Bilmem kafayı yemiş olabilirim
Ah: Ona şüphem yok zaten de, hayırdır lan otobüse para mı yok
K: Yoo param var aga
Ah: Sen 12 gibi anca gelcen zaten yürürsen ama bence atla bi taksiye bizim eve gel, 12de beraber gideriz ben öderim taksiyi
K: Ödersen giberim, para var bende öyle yapalım tamam geleyim size
Ah: Tamam tamam he gibersin hadi, bekliyorum
K: Yaklaşınca ararım

"Bu kadar taksi bekleyeceğime yürüsem çoktan yarılamıştım yolu" diye söylenirken nihayet el kaldırdığım son taksi durdu, bindiğimde Ahmetcana yazdım ama bir yandan adama parayı uzattım, şaşırdı adam haliyle "Ben biliyorum abi çok gittim buradan taksiyle, gerçi Heykelden gittim ama buradan da 26 tutacak" dedim "Helal olsun nokta atışı" dedi şaşkınlıkla aldı parayı, derdim ödemeyi Ahmetcana bırakmamaktı. Geldim Hürriyet meydanına, baktım Ahmetcan yaklaşıyor indim, adam gitti. Bu geldi kızıyor bana.

Ah: Ulan züt ödedin mi
K: 26 liradan kimse ölmez amk, hadi gidelim size
Ah: O zaman içecekler benden Soğukkuyuda
K: Yav tamam hadi yürü ya, Neslihan ha
Ah: Başlama çarpıcam şimdi bi tane
K: Nah çarparsın

Eve gelene kadar sağlam taşağımı geçtim çocukla, o sinirlendikçe ben gülüyordum ne güzel.

Saat 11:50 gibi çıktık Ahmetcanın evinden, geldik Soğukkuyuya başladık Neslihan'ı(?) beklemeye. 5-10 dakika geçti yağmur komple kesildi.

Ah: Nerde kaldı la bunlar
K: Gelirler şimdi de, Neslihan tek değil mi
Ah: Yok Hilal de yanında
K: Ha sen o yüzden beni de çağırdın
Ah: Ondan değil amk sensiz niye takılayım ben her ne kadar sınıf arkadaşım olsalar da
K: Vays
Ah: Ne vays amk

Neslihan aradı beni, kapıya çağırdılar. Dedim tamam geliyoruz

K: Kalk kapıdalarmış
Ah: E gelseler ya buraya
K: Belki başka fikirleri vardır
Ah: Hay amk gibeyim, tamam
K: Hem yağmur yağmaya başlarsa tekrar mal gibi kalırız burda
Ah: Doğru

Kalktık, çıkışa doğru yürümeye başladık. Gördüm Neslihanla Hilali.

Yanlarına gelince "Ulan bi kere makyajsız takılın" dedim, güldüler. Parkta oturmanın iyi bir fikir olmayacağını, kapalı bir yere gitmemizin daha iyi olacağını söylediler ki mantıklıydı. Bildiğiniz güzel bir yer varsa gidelim dedi Hilal, Ahmetcan beni dürtüp "Mustafa abinin mekana gidelim mi hem dönmüşlerse sorarız nasıl olduklarını" dedi, tamam dedim.

K: Gelin gidelim, var güzel bir yer
N: Uzak değildir umarım
K: Yok be fazla değil
N: Şey ya, Ahmetcan ben dün pek soramadım, izninle sana bir soru sorabilir miyim
Ah: Tabiki
N: Sen Gözdeyle net şekilde bitirdin mi ilişkiyi
Ah: Onun tarafından bakınca bitti ama bende hala az da olsa ümit var ama asla rahatsız etmem onu, kendi istediği zaman konuşabiliriz. Zorlamam konuşalım bak ben hala seni seviyorum diye
N: Anladım
Ah: Neden sordun
N: Hiç, merak ettim sadece
K: Yıllardır görüşüyor gibisiniz
N: Yok be o nerden çıktı
H: Gözdeyle iyiydiniz siz
Ah: Bir şeyler oldu işte aman, salla. Yeterince canım yanıyor zaten

Neslihan Ahmetcanla öyle bir daldı ki konuşmaya, Hilalle beni unuttular resmen. Önden de gidiyorlardı.

K: Bu ne samimiyet ya, okulda böyle miydi bunlar
H: Tabiki hayır
K: ilginç
H: Hayır ilginç değil
K: O niye
H: Dün yanınızdan ayrıldıktan sonra Neslihan bir kaç kez dönüp baktı size, daha doğrusu Ahmetcana
K: Eeeeee
H: Birden elimi tutup kalbine zütürdü, nefes alış verişi bile değişikti ve kalbi aşırı hızlı atıyordu, hayırdır dedim bana dedi ki sanırım ilk görüşte aşka artık inanıyorum ben
K: Oha, şaka dimi bu
H: Keşke olsa, baksana şunun suratına, Ahmetcanın belki umrunda bile değil ama Neslihan nasıl gülüyor
K: E peki bu nasıl ilk görüş
H: Yıllar sonraki ilk görüş ya aman her neyse, yani anlayacağın Neslihan fena çarpıldı, belki de Ahmetcan biraz değiştiği için
K: Aboooo, desene yeni derdimize merhaba diyoruz
H: Neslihan dert mi
K: Yav hayır öyle demek istemedim, şimdi bunlar biraz ümitsiz çift gibi, Ahmetcanın aklı hala Gözdede kendi ağzıyla söyledi ya
H: Biliyorum

Onlar önde biz arkada geldik Mustafa abinin kafeye, ne kendisi ne de Sena vardı, yıllardır orada çalışan ve güvendikleri birisi açıp kapatıyormuş dükkanı, eyvallah dedik girdik oturduk içeriye, siparişleri de verdik.

K: Ahmetcan, Gözdeyle konuşuyor musun
Ah: Konu...
N: Hayır
K: Ben Ahmetcana sordum yalnız
N: Tamam ben sordum bu soruyu, cevabı hayır
Ah: Bi sal istersen, yok aga
H: Bak ümidini kırmak istemem senin ama konuşası olsa, istese yazar, arardı seni
Ah: Biliyorum ama ne yapabilirim
K: La bana bak, bu olay Senayla bana dönmesin ileride, dikkatli ol
Ah: O kadar ilerlemez lan, yok deve amk
H: Ya ilerlerse
Ah: ilerlemeez

Azıcık geri çekilip şöyle bir baktım Ahmetcana, tavrı, hareketleri ne kadar da benziyordu bana, Senadan ilk ayrıldığım zamana. Tek eksiği ağlamaması veya ağlıyordu belki ama haberimiz yoktu. O an aklıma Rüyanın Ahmetcan için "Hoş çocuk, belki de hoşlanıyorumdur" demesi geldi.

N: Neyse ya takılırız işte bundan sonra, ne de olsa bi geçmişimiz var dimi
Ah: Ne geçmişi, hayırdır
N: Okul, sınıf arkadaşı hani
Ah: Ha tamam, geçmiş diyince
K: Ya ne olacaktı
Ah: Ne bileyim amk öyle bir söyledi ki
N: Fotoğraf çekinelim mi topluca
K: Ver bana ben çekeyim sizi
N: Sen nasıl olacaksın fotoğrafta bay zeki
K: Ben sevmiyorum fotoğraf işini

Aslında eskiden seviyordum, Sena onu benden aldı zütürdü diyemedim. Aldım Neslihanın telefonunu, çektim 4-5 tane üçünü, Ahmetcanla beraber de çektim bir kaç tane, verdim geri.

N: Ayyy ne güzel çıkmışız, ben bunu profil resmi yaparım
Ah: Bakayım
N: Baksana şuna
Ah: Yalnız o iki parmak ne iş, çocuk muyuz biz
N: Bence çok güzel
H: Baya iyi, gayet samimi fotoğraf
K: Bence de
Ah: Ne yaparsan yap ya aman

Onlar fotoğrafla ilgilenirken ben de Hilalle sohbet etmeye başladım, onunla konuşurken konu nedense dönüp dolaşıp Okan'a geliyordu istemsizce. Ne zaman Okan desem gözlerini kaçırıyor, konuşmak istemiyordu ben de zorlamıyordum hiç ama sanki ikisi konuşuyor gibi geliyordu bana

Keşke o gün haftasonuna denk gelseydi de tek günde yazabilseydim. Bugünü bitireyim, yarın aynı güne devam.

iyi geceler herkese.

yarın

için

rez

R E Z

günaydın alüminyum

Eğer yarın ve Cuma günü aksilik çıkmaz da yazabilirsem Cumartesiye yine baya uzun bir gün denk geliyor, umarım Cumartesi akşamında yazacağım günden sonra benden nefret etmezsiniz.

Acaba sena ile mi aralarında birşeyler olacak

reserved

Ben artık saldım Hilali, Okan meselesini de bir daha sormamaya karar verdim, söylerse kendi söyler zaten. Ahmetcan bir ara lavaboya gitmek için kalktığında Neslihan beni tutup kendine doğru çekti.

N: Bunu yapsan yapsan sen yaparsın King
K: Lan bi sal, neyi yapsam yaparım
N: Ahmetcanla aramı
K: Yav beni bulaştırma, ayrıca çocuk Gözdeyi seviyor deli misin sen
H: Sen söyle bakalım ne oldu da birden çarpıldın çocuğa
N: Ya bilmiyorum, dün seneler sonra ilk kez karşı karşıya geldik ya hani, elini sıktığımda içim bir hoş oldu. Belki de konuşması, davranışı hoşuma gitmiştir
K: Bu küfürbazın konuşması hoşuna gitti öyle mi, ee lisedeyken de böyleydi bu çocuk
N: Of, diyorum ya bilmiyorum neden böyle oldum ben, kafayı yemek üzereyim

Hilal tutamadı kendini başladı gülmeye, o arada da Ahmetcan geldi yerine oturdu.

Ah: Bu neye gülüyor
N: Bana
Ah: Aa ne oldu ki
K: Ne olmadı ki
H: King, gelsene az benimle sen, bir şey konuşmam lazım
K: Nereye be

Göz kırptı "Bi kere, çok değil bir kez söyler söylemez kalk be" dedi güldü, anladım bu ikisini yalnız bırakalım dediğini.

Biz çıktık kafenin kapısına, fazla açılmadan önünde sigara yaktık, bir yandan da yukarıdakilere gülüyoruz.

K: Sence bu iyi fikir miydi
H: Sen öyle bir söyledin ki ne olmadı diye, kaçırayım seni dedim çünkü çok soru soracaktı çocuk
K: Ha, o zaman tamam
H: Bakarsın Neslihan söyler hislerini
K: Söyler onda sıkıntı yok ama daha dün bir bugün iki, sağlam dalga geçer Ahmetcan, söyleyeyim
H: Geçer mi
K: Benim kadar olmasa da tanıyorsun, geçeceğini de biliyorsun
H: Haklısın, umarım geçmez yoksa işimiz zor

Tam sigaraları bitirdik, içeri giriyoruz arkadan birisi bana seslendi. Döndüm baktım, Mustafa abi, yanında hiç kimse yok

Beraber girdik içeriye kapının az yanında durduk, ama fazla vakti yokmuş, bana "Senanın eşyalarını almaya geldim, buradan eve dönüp toparlayıp tekrar Kocaeliye gidecem" dedi.

K: Ha dönüyor mu Sena, iyi bari ailesinin yanında dursun
M: Dönmüyor King, Sena gidiyor
K: Nereye
M: Belki komik veya şaka gelecek ama kendisinden başka kimse bilmiyor, uçakla gidiyor ve Türkiye içinde bir yere değil, sadece onu biliyorum

Hilale döndüm o da anlamamış hiç bir şey "Hayırlısı olsun abi, biz arkadaşların yanına çıkalım" dedim, ayrıldık yanından çıktık yukarı, geçtik yerimize.

K: Ne yaptınız çifte kumrular
Ah: Ne diyon sen be
H: Onun kafası gidik şu an saçmalıyor
Ah: Lan ne oldu
K: Hilal saçmalama çarparım ha, şaşırdım sadece
Ah: Lan aloooo
K: Sena yurtdışına gidiyormuş
N: Sen ciddi misin
K: Az önce dayısıyla konuşurken söyledi, eşyalarını almaya gelmiş kızın
Ah: Ee nereye gidiyormuş
K: Kendisi hariç kimse bilmiyormuş, komik dimi

"gibtir et, yolu açık olsun, umarım her şey gönlünce olur" dedim içimden ve masadaki konuyu olduğu gibi değiştirdim.

K: Siz ne konuştunuz biz yokken
N: Hiç öyle muhabbet ettik
K: Öyle muhabbet ettiniz, nasıl ettiniz
Ah: Konuştuk işte da, Gözdenin saçmaladığından falan bahsettik işte
K: Ha Gözdeden konuştunuz öyle mi
H: Neslihan sana bir şey söyledi mi Ahmetcan
Ah: Ne söyledi mi
N: SIRASI DEĞiL SUS
Ah: Lan ne bağırıyorsun kulağımın dibinde
N: Pardon
K: Gereksiz yüksek sesle tepki, heyecan ve korku belirtisi bu dimi Hilal, sanırım söylememiş
H: Bence de
Ah: Ne dönüyo burda
N: Ben biliyorum ne döndüğünü ama henüz sırası değil
Ah: Neyin sırası değil, noluyo

Mustafa abi geldi yanımıza elinde poşetlerle, bir iki cümle konuştuk ayaküstü, gitti. Neslihan Ahmetcan'a "Hazırsan söyleyeyim" diyip duruyordu, Ahmetcan da haliyle sinir küpüne döndü bir yerden sonra "Söyleyeceksen söyle gibecem ama artık ha" demeye başladı, biz tabi gülüyoruz ediyoruz ama Neslihan çok fazla sinir etti çocuğu.

N: En son görüştüğümüzde lise 4ün son günü falandı, ondan sonra ilk kez dün görüştük dimi
Ah: Galiba evet
N: Bakma ben seni çok görüyordum ama konuşma bakımından diyorum say
Ah: O zaman kesin evet
N: Neden olduğunu bilmiyorum ama dün
H: Nesli
N: EFENDiM HiLAL
H: Yok bir şey devam et

Hilal kolumu tuttu gülmeye başladı, ben de gülüyorum ama bir yandan zor duruyorum kahkaha atmamak için.

Ah: Ee dün
N: Aradan çok geçmemiş olsa da sen baya bi değişmişsin Ahmetcan, yani konuşman, davranışların falan ne bileyim, etkilemeye yetti
Ah: Bu işin sonu karanlık gözüküyo ama hadi hayırlısı, devam et
N: Karanlık mı
Ah: He ya, tünelin ucu Mahmut hocanın odasına çıkacakmış gibi
N: Öyle mi diyorsun

Bir kaç saniye önce neşeyle konuşan kızın yüzü düştü "Boşver" dedi.

Ah: Yav şaka yaptım, söylesene ne oldu dün, benden mi etkilendin
N: Boşver dedim ya
Ah: Ama Nesli şaka yaptım, karanlık falan değil amk ne bileyim ben nereye çıkacak
H: Kızım yapma ama böyle bak ne güzel söyleyecektin
N: Şey ya, ben dün sana vurulduğumu söylemek istemiştim sadece
Ah: Bana
N: Yok Hilale, herhalde sana
Ah: Vay amk hayırlı olsun
K: O niye lan
Ah: Zor olacak, Gözde var çünkü
N: Hay sı...
H: Bişeyler söyleyeyim mi içecek
K: Olur

Kim ne içiyorsa söyledi Hilale, garsonu çağırıp söyledi falan derken geldi bizim içecekler, masada ölüm sessizliği var bir kaç dakikadır.

N: Şaşırmadın mı
Ah: Şaşırmam mı gerekiyordu
N: Dün bir bugün iki
Ah: Rekor mu sanıyorsun, okulda Gözdenur benden hoşlandığını söyledi, 10 dakika konuştuk okuldan kaçtık takılmak için