B: Neyse işte ben yıllarca kendimi kandırdığımı o gün anladım, kalbim konuşmaya başlayınca anladım. O gün beynimden değil, kalbimden konuşuyordum karşısında. Evet, herkese karşı haksızlıktı bu durum ama ne yapabilirim abla, hala hatırlıyorum gözümün önünden, ellerimden kayıp gidişini, arkasını dönüp el sallamasını, bana sarılmasını
C: Sesin değişiyor sanki
B: Bana ne demişti biliyor musun "Bir insanı en son nasıl görürsen öyle hatırlarmışsın, o yüzden gülümsüyorum şu anda, beni sürekli böyle hatırla" diye. Ailesi hiç bir şeyin farkında değildi ama ben o kadar net anlıyordum ki intihara gittiğini, gözümün önünde hayatımın anlamı, yaşama sevincim gidiyordu ama ben o kadar bitkin bir haldeydeydim ki o üzüntüyle, dizlerimin bağı çözüldü, olduğum yere düştüm havaalanında, sadece baktım arkasından.
C: Barışım

- Engel olabilirdim, olmadım, olamadım. Neyse, Sena gitti, o zaman Aleynayla boşanma davamız olacaktı, Sena fotoğraf attı bana Aleynayla tartışma çıktı falan her neyse, duruşmanın ortasında kalbime öyle bir acı saplandı ki abla, hani canlı canlı kesip kalbimi sökseler o kadar acımazdı.

C: Bu arada öyle söyledim diye anlatmak zorunda değilsin, istersen kesebilirsin anlatmayı, ben bu kadar kötüleşeceğini düşünemedim

Ben buz kesmiş gibi olduğum yerde oturuyordum sadece, kafam cama dönüktü, gözümden yaş indiğini hissediyordum, ablam elimden tutup öptü beni "Özür dilerim, gerçekten özür dilerim" dedi.

Anlatmaya devam ettim, o an etrafımla bağım kesilmişti, kalbimdeki acıyı, oradakilere neler söylediğimi, çok çok yüksek fiyata ertesi güne uçak bileti aldığımı, Fransaya gittiğimi, Senayı nasıl aradığımı, nasıl ve neler bulduğumu bir bir anlattım. Polisleri, hastaneyi, hastanede geçen 9 günü, Bartunun ve Senanın ailesinin hastaneye gelmesini, Sena öldükten sonra yaptıklarımı anlattım, beni hastaneye yatırdıklarını anlattım, orada bitirdim.

B: Yani belki de şizofreninin eşiğinden döndüm, bilemiyorum. Şimdi Senanın bende nasıl bir değeri olduğunu anladın mı
C: Ne diyeyim inan bilmiyorum
B: Diyecek bir şey yok
C: Keşke daha önceden birbirimizi bulsaydık da o günlerinde yanında olabilseydim
B: Keşke, ben senin Senayı tanımanı çok isterdim biliyor musun
C: Mezarı nerede
B: Kocaelide
C: Yarın bir gün Türkiyeye gidersek bir sebepten, beraber gidelim mezarına. Yalnız, önceki anlattıklarınla, arkadaşlarının anlattıklarıyla ve şu anki anlattıklarını birleştirdiğimde çok efsane bir ilişkiniz olmuş
B: O efsaneyi belki evlenerek taçlandırabilirdik

Telefonum titredi, belli mesaj geldi. Ablamdan telefona bakmasını rica ettim "Canan, müsaitsen arayayım mı yazmış" dedi, aldım telefonu, gözlerimi silip iki dakikada kendimi toparlayıp aradım Cananı.

Ben Cananla konuşurken ablam da patronunu aradı, Felemenkçe konuşuyor tabi bir gib anladığım yok hala o dilden.

Ca: Neyse o zaman geliyorsun yani buraya
B: Evet, gelecez hatta birazdan çıkarız evden
Ca: Tamam canım, o zaman burada görüşürüz
B: Görüşürüz
B: Ha ne diyecem sana, Ardayla Nilaya hediye alalım ortaklaşa, şutlayalım kargoyla bak şimdi aklıma geldi
Ca: Konuşuruz onu, ben Arzunun yanına gidiyorum şimdi, gelince yaz bana
B: Tamam tamam.

Hemen hemen aynı anda kapattık telefonları, ablam bana bakıyor, ben ona bakıyorum boş boş.

B: Ee
C: Yok bir şey, nasıl hissediyorsun kendini
B: iyiyim
C: Emin misin
B: Hayır
C: Yat dinlen sen, biraz kendine gel öyle gideriz Boxmeere
B: Yok yok o kadar kötü değilim ben

Gözüm kapıya ilişti, Senayı gördüm kapının yanında. Yine başlamamalıydı bu, hiç yeri ve zamanı değildi.

"Ben galiba hiç iyileşmedim" dedim sesli şekilde, ablam anlamadı tabi, kafamı başka tarafa çevirip kapıya tekrar baktığımda kimse yoktu, rahatlama geldi. En azından bunun beynimin bir oyunu olduğunun farkındaydım ve tepkisiz kalabiliyordum.

B: Çıkalım gidelim Boxmeere abla
C: Emin misin
B: Evet, sıkıldım evde oturmaktan
C: O zaman çıkmadan önce duralım az, seni bir arkadaşa göstereyim
B: Hangi arkadaş
C: Benim çocukluk arkadaşlarımdan birisi, burada yaşıyor ama Türk
B: Nasıl yani

Ablam telefonunu çoktan çıkarmış, birini *görüntülü* arıyordu. Açıldı telefon, ablam "Bak Ceylan yanımda kim var" dedi, beni gösterdi e tabi kız tanımadı beni, nerden tanısın.

Tanıştırdı bizi, Ceylan "Vay vay şu meşhur Barış sensin demek" dedi, ablam hatırladığı için sürekli anlatıyormuş beni "Keşke bir gün denk gelsek" diyip durmuş yıllarca. Kalbi öyle temizmiş ki, çok alakasız yerde, çok saçma bir tanışmayla denk geldik ama denk geldik. Benim kalbim hiç temiz değilmiş, ben de çok istedim Senanın ölmemesini...

B: Kapattığına göre çıkabilir miyiz artık
C: Sen hazırsan
B: Ben hazırım ya
C: iyi o zaman hadi çıkalım
B: Ne kadar temiz kalbin varmış, denk geldik bir şekilde
C: Öyle mi diyorsun
B: Durum ortada değil mi sence de

Kapıdan çıkmak üzereyken Aleyna aradı, meşgule attım. Bir kaç dakika sonra mesaj attı "Benim şakam yok, inan veya inanma benim problemim değil, bak 2 ay geçti üstünden hala aklıma düşüyor " diye "Ya Aleyna gözünü seveyim gibtir git ya, gerçekten gibtir git bunun dalga geçilecek bir yanı yok. Neymiş, Senayı görmüşsün. Nasıl mümkün olabilir böyle bir şey?" Diye cevapladım, komple sessize aldım telefonu, aldıktan sonra gruba telefonu sessize aldığımı, ararlarsa duymayacağımı yazdım

- Söylediğinin gerçeklik payı da yok ki dıbına koyim, tamam hadi boynunda yara vardı ayrıca Senayı tanıyorum ben diyorsun, niye gidip yanına konuşmadın madem gördün de, Aleyna da benimle taşak geçiyor artık, hepinizden nefret ediyorum, zorla kendinizden nefret ettiriyorsunuz, yazık. Hem ayrıca ondan sonra nasıl görmüyorsun dıbına koyim

C: Ne oldu
B: Ne
C: Kendi kendine konuşuyorsun
B: Ha bir şey yok ya, ben yaparım öyle arada, binelim gidelim hadi
C: Bir şey mi oldu
B: Olmadı abla
C: Bak benden saklıyorsan
B: Yok be neyini saklayacam, al gir whatsappta Aleynayı aç bak konuşmaya

Şaşırdı, aldı telefonu okudu okudu kahkahayı bastı.

C: Sen gerçekten bu konuda dalga geçecek kadar karaktersiz bir insanla mı evlendin yıllar önce, boşanmanız isabet olmuş ablacım
B: Dimi ama
C: Neyse, ehliyetin var mıydı senin unuttum
B: Yok, neden ki
C: Ben sana tarif etsem kullanabilir misin arabayı
B: Bu kafayla bana verme, kaza yaparız
C: iyi bakalım, ama biliyorsun dimi kullanmayı
B: E herhalde

Güldü, bindik arabaya sanki acelemiz varmış gibi basmaya başladı yola çıkınca, bir de son ses müzik açtı "Sigara içelim iyi gider " dedi.

Bir yandan müzik dinleyip bir yandan sigaramı içerken Aleynayla 1.5 2 ay önce yaptığım konuşmayı hatırladım, bana "Ya Barış, bilmiyorum ama ben galiba Senayı gördüm Kocaelide, o olduğunu nasıl anladın diyecek olursan boynundaki kegibten anladım" demişti. Neresinden tutarsan tut elinde kalıyor Aleyna, yoksa sende mi kafayı yedin amk? Hayal gördün benim gibi ve hala diretiyorsun, hayaldi işte ben de çok gördüm Senayı ama yanına gittiğimde bomboş oluyordu o nokta. Ben neler neler düşünürken dalıp gitmişim, bir ara kaldırdım kafayız araba durmuş, ablam direksiyonun başında sigara içiyor.

B: Ne oldu be niye durduk
C: Geldiğimiz için olabilir mi
B: Ne zaman geldik lan daha yeni çıkmadık mı yola
C: Günaydın ablacım, 40 dakika oldu biz evden çıkalı ve yaklaşık 10 15 dakikadır da buradayız. Seslendim sana defalarca ama duymadın, dedim herhalde dalmış gitmiş, bozmayayım şimdi
B: Kaç kaç
C: 40 dakika, merhaba
B: Boxmeerde miyiz şimdi
C: Evet, Cananların otoparktayız şu an
B: Madem öyle arayayım gelsinler
C: Ara

Aleyna yazmış, bir kaç arkadaş yazmış ama telefon sessizdeydi tabi. Cananı aradım "Sizin otoparktayız, al Bartuları da gelin otoparka" dedim kapadım

Çok geçmeden Canan Bartu ve Arzu geldi yanımıza, Bartu benim sırt çantamı da getirdi, ben tek kelime etmedim ona bu konuda.

Ba: Sen şimdi ablanla kalırsın, ben senin çantanı ayarladım, içinde kullanacağından emin olduğum şeyler var, al bakalım
B: Adama bak lan neyi düşünmüş
C: Haksız da sayılmaz ama dimi
Ca: Tabi ki sayılmaz, benim de aklıma geldi o ama benden önce davrandı Bartu
B: Bir kaç hafta ablamla kalayım, sonrasında bakıcaz artık
A: Biz her zaman buradayız Barışım, istersen sürekli ablanla kal, bizim için hiç problem değil
C: O ne sizden ayrılmak istiyor ne de benden, ama siz durun ben bir şeyler ayarlayacam bu konuyla ilgili, bana güvenin sadece
B: Sana güvenmeyenin aklından şüphe duyarım
Ba: Barışı baya uzun zamandan sonra iyi gördüm bugün, tabi sabahı saymazsak
C: Kötüydü ama toparladı ya
B: Sen olmasan toparlayamazdım kolay kolay inan bana. Gerçi Bartuların yanında olsam da bir şey değişmezdi, toparlardım her türlü

Buradaki insanları anlamak güç, arabanın yanında durmuş sohbet ediyoruz, gelen bakıyor giden bakıyor amk, daha önce hiç böyle bir şey görmediniz mi, görmemiş veya yapmamış olamazsınız

"Sanırım bu sefer gerçekten tekrar başladı" diye söylendim içimden, yine Senayı görmeye başladım etrafta. Tek farkı gözümü kapatıp açtığımda gidiyordu, ben tekrardan hastaneye yatmak istemiyorum, gerçek değildi gördüklerim, sadece beynimin bir oyunuydu. Yavaş yavaş yürümeye başladık, amacımız biraz dolanmak ve konuşmaktı. Bir yeşillik alana geldik, hava fena değildi, o efsane fikir Canandan geldi

- Hadi gelin şu ağacın altına oturalım, Soğukkuyudaki güzel günlerin hatırına

Nasıl karşı koyabilirdim ki böyle bir fikre, o an orada bulunan hiç kimse karşı koyamazdı. Geçtik ağacın altına bir güzel yayıldık anasını satayım, herkese tek tek baktım, ablam hariç hepsi sanki lise zamanındaymışız gibi takılıyorlardı, ekgib bir kaç insan vardı sadece. Sağımda ablam, karşımda Bartu, onun sağında Arzu, onun sağında Canan oturuyordu, kafayı sola çevirdim, Senayı otururken gördüm, o an anladım ki ben tekrardan sıyırmaya başlıyorum, Aleyna bu sefer başlangıç sebebi olabilirdi. Elimi sol tarafa attığımda bir şeye dokunduğumu hissettim, bir anda kafayı sola çevirdim ama hiç bir şey yok, elim havadaydı ama bir şeye dokundum orada

B: Arkadaşlar, ben galiba sıyırmaya başladım tekrardan. Senayı görmeye başladım, daha az önce yanımdaydı
Ba: Barış bak şaka yapıyorsan
B: Yapmıyorum
Ca: Barış?
B: Efendim Canan
Ca: Ne oldu birden böyle
B: Bilmiyorum, garip hissediyorum, hissetmeye başladım daha doğrusu
C: Ablacım sen titriyor musun
B: Bilmem, belki

Bartuyla Canan birbirine bakmaya başladı, bana döndüler sonra.

Ba: Taşak geçiyorum de valla kızmayacam bak
B: Keşke taşak geçsem, sabahtan beri 4 oldu
A: Doktora gidelim mi daha yolun başındayken, ilaç milaç verir
B: Hayır
Ba: iyiydin sen, neden böyle oldun
B: Aleynanın yüzünden, bana dedi ya Senayı gördüm diye, aklıma soktu ama imkansız abi ölüyü nasıl görürsün amk
Ca: Ya bak ben o gün de söyledim sana, belki nabzını yokladı, belki de dalga geçti duygusuz huur çocuğu
A: Canan
Ca: Efendim güzelim
A: Sen pek sövmezdin böyle hayırdır
Ca: Sinirimi zıplatıyor Aleyna artık, kusura bakmayın
B: Olsun be, güzel sövdün, tekrar alabilir miyiz o lafı
Ca: Yav de get sende

O an bir şeyler hissetmeye başladım, çok farklı hisler. Bugüne kadar bir kez daha bu şekilde böyle bir şey hissetmiştim ama ne zamandı hatırlamıyorum, muhtemelen çok küçüktüm veya kötü bir şeydi, beynim hatırlamak istemiyordu.

"Ben, eve gitmek istiyorum" dedim. Anladılar neden öyle söylediğimi ve "Tamam, bir şey olursa bir telefon uzağındayız, unutma" dedi Canan. Ellerim titremeye başladı, hafif bir titremeydi ama telefonun ekranı sallanıyordu yine. Yavaş yavaş ayaklanıp otoparka doğru geldiğimiz yoldan yürümeye başladık, etrafıma bakmaya korkar oldum bir süreliğine, neden bilmiyorum ama korkuyordum. Bir günde bu kadar çok şeyin olmasından belki de, bilmiyorum. Hiç kimse tek kelime etmedi otoparka gelene kadar. Ablamın arabasına binmeye hazırlanırken ağzı açıldı herkesin, bir süre konuştuk, sonrasında bindik arabaya. Eve vardığımızda ilk işim Aleynayı arayıp ağzına sıçmak olacaktı ki öyle de yaptım, yatağıma oturur oturmaz aradım Aleynayı.

B: Senin ben yapacağın işi gibeyim, kafayı yedirttin bana mutlu musun
A: Ne diyorsun Barış sen
B: Hastaneye yatıp 17 ay boyunca ot gibi yaşamama sebep olan olayları yaşamaya başladım tekrardan, mutlu musun, her yerde Senayı görmeye başladım tekrar
A: Ya ben ne yaptım
B: Ne mi yaptın, bana attığın mesajları bir düşün bakalım. Seni tanıdığıma pişmanım, bu durumda bile dalga geçecek kadar karaktersiz bir insanmışsın sen, üzerinden 4 yıl geçmiş olsa bile hala acısını yaşıyorken özellikle, lütfen engelle beni ve bir daha da bana yazma

Kapattım telefonu, attım bir yere nereye gitti hiç bilmiyorum. O telefonun çarpma sesine ablam geldi, bir şey yok dedim, sarıldı bana oturduk biraz benim yatağımda, uyuyacağımı söylediğim için çıktı odadan, aslında uyumadan önce yapmam gereken bir şey vardı, o da günlüğüme yazmak.

Saat 7yi 3 geçiyor ve hemen hemen 1 saattir aralıksız yazıyorum, çok değişik bir gündü bugün. Normalde gece yarısı yazardım buraya ama iyi hissetmiyorum, birazdan uyuyacağım için erken yazmak istedim bugünü.

Her günün sonuna yazdığım gibi, bir kez daha yazıyorum;

Seni seviyorum Sena.

15 Ekim 2021.

Yarın tr saatine göre 6da buradayım, eksisi artısı yok.

Normalde doğum günüm 7 Ağustos ancak bundan sonra 24 Kasım da benim doğum günüm, ben 24 Kasımda tekrar doğdum, yani 3 gün önce.

Yarın, 24 Kasımı anlatacağım burada.

3. gün bitti burada ama hala başta ben olmak üzere Bartu, Canan, Arzu, ablam, Arda, Nilay ve diğer bütün arkadaşlarım mal gibi, 3 gündür herkes böyle.

iyi geceler herkese.

R E Z

işten yeni çıktım, 1 saat önce çıkmam gerekiyordu normalde, yoğunluk vardı baya Cumartesi olduğu için.

Maksimum 1.5 saate buradayım , sorry.

Bugün geç gelirim büyük ihtimal. Cok merak ediyorum ama yapacak bir şey yok amk

R E Z

Ne olmuş olabilir amk rez akşam için meraklar içindeyim

dıbını ızdırabını trafiğini gibtiğimin Eindhovenı.

Eve yeni girdim, hızlıca teri atmak için bir duş ve başlıyorum. Mısırları alın. *

24 Kasım 2021, sabaha karşı.

Henüz alarmım bile çalmamış, telefonum çalmaya başladı. Açtım gözümü, önce ekrana baktım "Sevgi abla" yazıyor, saate baktım 3 11, orada 5 11. Bu saatte bir insan neden arar ki? Kesin acil bir durum olmuştur, yoksa söveceğim kesinlikle.

B: Efendim Sevgi abla
Sev: Barışcım uyanık mısın
B: He biliyorsun ben uyumayı sevmiyorum, uyuyordum uyandım
Sev: Anladım, özür dilerim uyandırdığım için. Sana bir haberim olacak benim
B: Neymiş, önemli bir şey olmalı bu saatte aradığına göre, söyle bakalım
Sev: Salihi karakola aldılar ifadeye ve muhtemelen mahkemeye çıkartacaklar, ondan sonra da yüksek ihtimalle hapise girecek
B: Hadi ya, hayırdır
Sev: Oğlum, benim sana bir şey itiraf etmem gerekiyor ama inan bana nasıl ve ne diyeceğimi hiç bilmiyorum
B: Sabah sabah daha alarmım bile çalmamışken ne dersen de he derim zaten, saçmalasan bile
Sev: Belki de bunu sana yıllar önce söylemem gerekiyordu ama Salihten korkuyordum biraz, yani yapabileceklerinden. Ama artık bir önemi kalmadı, ben her türlü riske girerek ondan şikayetçi oldum çünkü dayanamıyorum artık
B: Ne diyorsun abla sen ya, iyi misin

Sevgi abla bana "Sena aslında ölmedi, Salihin inanılmaz inadı yüzünden bunca yıl herkes Senayı öldü olarak bildi" dedi, o an öyle bir kahkaha attım ki, muhtemelen yan sokaktan duyuldu o kahkaha.

B: Abla gibtir git sabah sabah, taşak mı geçiyorsun dıbına koyim ya
Sev: Hayır geçmiyorum Barış
B: Yazık lan, önce Aleyna şimdi de sen mi, gerçekten inanamıyorum ben size ya. Bence salın beni be, acımı doya doya yaşayayım başka ülkede.
Sev: Anlatsam inanacak mısın
B: Bilmem, durumun komikliğine göre değişir bu
Sev: Pekala, bir saniye bekler misin telefonda
B: Elbette, beklerim ne demek

Başladım beklemeye, telefonun ekranına baktım Bartu mesaj atmış "O ses senden gelmedi dimi" diye. Ona cevap yazarken telefondan bir ses geldi ama anlamadım, kulağıma dayadığımda "Barış" dediğini duydum

Bu arada, arada geçen sürede 3 katlı bir apartmandan 3 daireyi de tuttuk, orta katta ben kalıyorum ablamla, üst katımızda Canan ve oğlu, alt katta Bartu ve ailesi.

---

"Rüyadayım, dimi? Rüya, kesin rüya. Nasıl lan, nasıl dıbına koyim" diye bağırdım telefona karşı. Bu ses, hayır abi nasıl ya? NASIL AMINA KOYiM NASIL YA? Gözümden yaş inmeye başladı bir anda ve yastıktan kafayı kaldırdım direkt.

B: SENA
S: Efendim Barış
B: SENAAAAA
S: Evet benim

Ağzım kapandı, ağlamaya başladım.

Kekeliyordum.

B: Bu bir rüya dimi
S: Rüya olmasını mı isterdin
B: Bu ne demek şimdi
S: Konuşacak çok şeyimiz var Barış, çok

Odamın kapısı açıldı, Bartu nefes nefese girdi içeri nefes alış verişini duyuyordum "Aga ne oldu önce bi kahkaha daha sonra ağlama ve bağırma sesi" dedi, ışığı açtı ve beni elimde telefon, gözler okyanus gibi gördü. Konuşamıyorum düzgünce, kekeliyorum

B: Bartu, BARTUU. TUT BENi LÜTFEN TUT BAYILMAK ÜZEREYiM TUT BENi NOLUR
Ba: Lan ne oldu ne söylesene, kim var telefonda
S: Barış, iyi misin
B: SENA TELEFONDA SENA
Ba: NE DiYOSUN AMINA KOYiM SEN YA iYi MiSiN

Kapı bir kez daha açıldı, Canan, ablam ve Arzu.

Telefonu fırlattım kenara, bağıra bağıra ağlamaya başladım, ablam koştu sarıldı bana ama ne olduğunu hiç kimse bilmiyor. Bartu aldı telefonumu, dayadı kulağına ve alo dedi, bir kaç saniye sonra "SENA" diye bağırdı, herkes döndü Bartuya, Arzunun "Nasıl yani ya, Senanaz'a bu kadar tepki vermiş olamazsınız" demesinin ardından Bartunun "Ne Senanazı, gibeyim Senanazı, ölen, bir dakika nasıl oluyor bu ya, SENA BARTU BEN" demesi.

Ab: Ablacım ne oldu sana birden
B: B-bilmiyorum, hiç iyi değilim şu an
Ab: Bağırmaya geldim ben ama Cananlar da gelmişler hatta Bartu çoktan gelmiş
Ba: iKi DAKiKA SUSAR MISINIZ YA ALLAH AŞKINA, NE OLUYOR BURADA SENA
Ba: BARIŞ ŞU AN KENDiSiNi FiL gibMiŞ GiBi AĞLIYOR, YA BANA NE OLDUĞUNU ANLATACAK MISIN, BAK ŞU AN ELLERiM TiTRiYOR SENA
Ba: NE DiYORSUN SEN YA SEN CiDDi MiSiN ŞU ANDA, YA ABi BEN HALA ANLAMADIM NASIL OLUYOR BU iŞ ŞU AN
Ba: SAKiN MAKiN OLAMAM SENA, BAĞIRIRIM DA SEN ŞU AN NE OLDUĞUNUN FARKINDA MISIN
Ba: EFENDiM ABLA
Ba: CEVAP iSTiYORUM SADECE NE ANLAMA GELiYOR BU

Arzuyla Canan Bartuyu sakinleştirmeye çalışıyordu, ablam da beni. Nasıl olabiliyor bu, niye ve nasıl