Saat 4e gelirken cevap geldi, ekstra bir şey gelmediğini söyledi teşekkür ederek gideceğimi söyledim, dışarıya kadar geldi benimle. Taksi çevirdi bir tane, nereye gideceğimi sordu Esenler dedim, taksiciye esenlere bırak gel bekliyorum burada ödeme için dedi. Taksi beni esenlere bıraktı sonra gitti, saat 6da varmış en erken Bursa otobüsü, ona aldım bileti. Telefonumu sessize almıştım kimse rahatsız etmesin diye, sessizden çıkarttım, bir tek başkan aramamış. Annemi aradım önce, sonrasında Cansuyu, sonra Burağı.

B: Naptın lan lale
K: Hallettim, artık sponsorum var
B: imzaladın yani
K: Herhalde imzaladım olum ne bekliyon
B: Dönmedin hala dimi
K: Yok 6da biniyorum 9 10 arası ordayım işte
B: Tamam aga
K: Gelsene otogara o saatte, takılırız bir kaç saat
B: Olur olur gelirim, hadi görüşürüz
K: Tamam aga görüşürüz

Saat 6ya kadar boş boş takıldım otogarda, saat gelince de bindim otobüse.

Saat 9 25 gibi indim Bursaya, Burak gelmiş çoktan. Önce otogarın içinde bir şeyler yedik ben kurt gibi acıkmıştım çünkü. Sonra bindik otobüse Hürriyete geldik, yolda anlattım olanı biteni. Hava kararmıştı ama nedense hiç eve gidesim yoktu.

K: Dışarıda sabahlayalım mı lan
B: Saçmalama amk
K: Ben eve gitmeyi pek düşünmüyorum, anneme de sende kalacağımı söylerim
B: Saçma saçma konuşmaaa
K: Tamam amk ben dışarıdayım sen git eve
B: Ne yapacan dışarıda
K: Ya bilmiyorum gezerim, Mudanyaya falan giderim belki
B: Orda ne yapcan lan
K: Halay çekecem, deniz kenarında turlarım en olmadı 2 bira alır kayalıklarda takılırım. Sen şimdi gelmiyor musun eve mi gideceksin
B: Senin ben zütüne koyayım tamam mı amk, yanındayım da gece dönelim ama sabahlamayalım
K: Gece döneceksek hiç gitmeyelim
B: Tamam hadi bakarız ne yapıyosak yapalım

Birden bire gelen bu sabahlama fikri hoşuma gitmişti aslında, ev aşırı sıcaktı belki bir gece bile olsa serin takılabilirdim. Annemi aradım Bursaya geldiğimi ama Burakta kalacağımı söyledim, tamam dedi. Burak aynı şekilde abisini aradı ama benimle dışarıda gece yarısına kadar duracağını söyledi. Dedim gel direkt Mudanyaya gidelim deniz kenarı serin serin. Son Mudanya minibüsünün Organizeden 11de, Mudanyadan Organizeye ise 12de kalktığını biliyorduk ama gitmeye karar verdik, bunun anlamı orada sabahlayacaktık. Trenle önce Organize Sanayiye gittik, oradan Mudanya minibüsüne atladık ve geldik Mudanyaya, tabi Burak yolda defalarca kez sövdü ama olsun. iskelenin orada indik, girdik bir tane markete ben aldım kendime 3 tane bira, Burak kola aldı, başladık yürümeye.

B: Eskiden olsaydı şu an daha fazla kişi olabilirdik burada, aslında güzel de olurdu
K: Arasak gelmezler o yüzden boşver
B: Aynen
K: Sen ne zaman gidiyordun
B: 3 Ağustos
K: O zaman sen gitmeden tekrar bi toplanırız
B: O kesin olacak zaten de, doğum gününde burada olmayacam amk
K: gibtir et, zaten kutlamıyorum bile

Telefonum çalmaya başladı, Mustafa abi arıyor. Açsam mı açmasam mı diye düşünürken açtım telefonu.

K: Efendim abi
S: King Sena ben
K: Ne var Sena
B: Ya kapat sinir olmayalım gece gece
S: King dayımı hastaneye kaldırdık
K: Ne hastanesi
B: Hastane
K: Dur bi
S: Birden fenalaştı, yanıma gelebilir misin
K: Yanına gelebilir miyim, hayır Sena
S: Lütfen ihtiyacım var sana, tek başımayım burada
K: Arkadaşlarından birini çağır, beni çağırma

Kapattım telefonu suratına

Dayısını söyledim Burağa, gibtir et numara yapıyordur seni görmek için dedi, hak verdim ona. Baya bi yürüdük, biraz etrafı izledik bir de serin esinti bir iyi geldi ki. En sonunda geçtik deniz kenarında bir kayanın üstüne oturduk. Ben biramı, Burak kolasını içmeye başladı.

K: Ya gerçekse
B: Gerçekse allah şifa versin olum ne diyim, hem ben onu uyardım Kingin yakınında olma diye ama dinlemeye niyeti yok gibi. Sen de gitmeye heveslisin sanki
K: Yok hevesli değilim de, benim Mustafa abi ile alıp veremediğim yok ki
B: Valla aga ben sabahlayacaz diye yanındayım, yani şimdi sırf adam hastanede diye çekip gidersen
K: Salak saçma konuşma amk, gitmiyorum bir yere burdayım
B: Tamam
K: Hem ayrıca seni bırakıp nereye gidecem, sen daha önemlisin ondan
B: Bana bilmediğim bişey söyle
K: 2 kere 2 15
B: gibtir git ya

Saat 12ye geliyordu Burak kalk dedi, nereye la ne güzel oturuyoruz diye sorduğumda ara hangi hastanedeymiş dedi, önce bi şaşırdım. Aldı telefonu elimden aradı Mustafa abinin telefonunu, en son "Tamam geliyoruz" dedi kapattı.

B: Sen haklısın, bizim Mustafa abi ile alıp veremediğimiz bir şey yok. Eğer gerçek değilse bu, sırf seni görmek için bahane uyduruyorsa Sena onu orada yatırıp tokat manyağı yaparım. Sen de endişeleniyorsun zaten yüzünden belli
K: Anladın demek
B: Herhalde, boşuna mı yıllardır tanıtorum seni, yürü hadi son minibüse yetişelim
K: Iı aga şöyle bi sorunumuz var, son tren de 12de
B: Taksiyle fazla tutmaz oradan Muradiye
K: Nah tutmaz ama sen bilirsin yine de
B: La tamam yürü halledecem ben

Durağa geldik son minibüs tam hareket ediyordu durdurduk onu bindik, Organizeye geldik, bindik taksiye. Dedik abi ne kadar tutar buradan Muradiye devlet hastanesi, 100 falan tutar herhalde dedi, Burağa baktım tamam sorun yok sür abi dedi.

Yoldayken aradık açmadı, Burak sövmeye başladı kesin yalan söyledi diye. Bende onun gibi düşünmeye başladım bir yerden sonra ama gidiyorduk artık, en olmadı oradan Hürriyete yürürdük yani 1 saatte falan veya 1 buçuk saatte. Geldik hastanenin önüne, Burak ödedi taksiyi girdik içeri, soyadını bilmiyorduk ki adamın, ben biliyordum ama unutmuştum. Sorduk girişte veznedeki hemşireye Mustafa adında biri geldi mi
son saatlerde diye, baktı baktı bulamadı, yok dedi. Burak başladı hemşirenin yanında sövmeye.

K: Lan tamam gel gidelim yalan söylemiş belli ki
B: Ulan var ya, bu gecenin içine etti, yarın anasını gibecem onun
K: Aynı şeyi düşünüyorum ben de
B: Şerefsiz ya, ulan bu kadar da yalan söylenmez be

Çıktık kapıdan dışarı, yürüyerek dönecez diye konuştuk, yola koyulduğumuzda Sevgi abla aradı beni.

K: Efendim abla
S: King merhaba, rahatsız ediyorum kusura bakma müsait misin
K: Müsaitim abla buyur
S: Mustafayı hastaneye kaldırmışlar da, Senayı arıyorum arıyorum açmıyor rica etsem hastaneye gidip bakabilir misin, yoldayız biz de ama gelmemiz 1 saati bulur belki geçer bile
K: Ne diyosun sen ya hangi hastane
S: Muradiye demişti galiba Sena
K: Tamam abla olur olur hemen gidiyorum

Sena yalan söylememiş, gerçekten hastaneye kaldırmışlar adamı. Bunu Burağa söyledim, adamın siniri gitti birden döndük geri, hemşireye hiç bir şey demeden hastanenin içinde Senayı aramaya başladık. Bir noktadan sonra ayrıldık, bulan diğerini arayacaktı. Bir kaç dakika sonra Burak aradı "Gel buldum Senayı, 3. kat asansörün solundan dümdüz gel". Gittim söylediği yere, Burak kapının birinden içeriye bakıyor, geldim yanına baktım Senaya serum bağlamışlar başında bir hemşire var.

K: Şey rahatsız ediyorum kusura bakmayın, ne oldu
H: Baygınlık geçirdi, tanıyor musunuz siz
K: Evet tanıyoruz, ismi Sena. Neden baygınlık geçirdi
H: Kendisinin bir hastası var burada, durumunun ciddi olduğunu öğrendiğinde bayıldı
B: Nesi var hastasının
H: Kalp krizi geçirmiş
B: Hadi ya
K: Şaka yapmıyorsunuz dimi
H: Beyefendi nerede olduğunuzun farkındasınız değil mi
K: Özür dilerim, bir an beynim başka yere gitti de
H: Kapıda beklemeyin, geçin arkaya oturun

Kalp krizi ve durumu ciddi, anladım abi.

Burakla birbirimize bakmaya başladık, sadece kafamızı salladık hiç konuşmadık. 10-15 dakika sonra hemşire bize Senanın uyandığını söyledi ve bir şey olursa seslenmemizi söyleyip bir kaç oda yan tarafa gitti. Burağa dedim ben giriyorum içeri, bir şey olursa söylerim bağırırsın, tamam gir dedi. Kapıdan baktığımda Sena ağlıyordu.

K: Sena
S: King, gelmeyeceğini söylemiştin
K: Yalan söylediğini düşündüm, sırf beni görebilmek için
S: Böyle bir konuda yalan söyleyebileceğimi nasıl düşünürsün, gecenin bu saatinde hem se
K: Dayına ne oldu
S: Evdeyken ben fenalaştığını düşündüm, buraya geldiğimizde bir süre sonra kalp krizi olduğunu öğrendim ve durumu da

Tekrar ağlamaya başladı, bir şekilde ağlamasını durdurdum.

S: Burakta mı burada
K: Evet
S: Durma git sen
K: Ben senin için değil Mustafa abi için buradayım Sena, haberin olsun
S: O zaman neden benim yanımdasın şu an King
K: Buna cevap veremem
S: Git King, sorun çıksın istemiyorum bu haldeyken
K: Ama Sena
S: Git dedim King, dayımın odasını hemşireye sor söylesin, oraya git
K: Gitm...
S: Git, lütfen git

Biraz geç kalmışım ama devamı için rez

"Saat gece 1i geçmiş seninle uğraşamam, gidiyorum ben o zaman" dedim ve kapıya geldiğimde "Annen aradı beni, sana ulaşamayınca gelip bakmam için rica etti ama sen git diyorsun, yoldalarmış bu arada geliyorlarmış 1 saate" dedim çıktım. Burağa kalk eve gidiyoruz dedim, ne oldu lan dedi, anlattım olanı bir şey demedi yürümeye başladı.

B: Tamam Senayı gibtir et de, Mustafa abiyi bırakmasak mı
K: Ben yarın annesinden öğrenirim durumu gibtir et, eve gidelim uykum geldi zaten. Ha bir de size gidiyoruz, sende kalacağımı söylemiştim anneme unutma
B: Gel amk başım üstüne
K: Yürüyecez ama ona göre
B: Yürürüz dert değil

Burak kalsak mı diye ısrar etti ben kalmıyorum kalıyorsan kal dedim, o da kalmayacağını söyledi. Muhabbet ede ede 2 saate yakın yol yürüdük, en sonunda geldik Hürriyete. Saate baktım 3 olmak üzere, uykum var demiştim ama yürürken uykum açılmıştı nedense. Burağın evine geldiğimizde biraz bir şeyler atıştırdıktan sonra yatakları hazırladık, ben başladım anlatmaya işte bundan sonra böyle olur böyle yaparım, duruma göre böyle böyle yaparız diye, ne diyon daha iyi olmaz mı dedim baktım cevap yok, kalktım yanına gittim çoktan uyumuş puşt. Bende yapacak bir şey yok diyerek yatağa geri döndüm ama aklım bir yandan Mustafa abide kaldı, Sevgi ablaya da haber vermedim durumu "Amaan gibtir et nasıl olsa yoldalarmış kendileri öğrensin işte" dedim, koydum kafayı yastığa.

Bu akşamı bitireyim, yarın giremeyebilirim arkadaş akşam işinden geldikten sonra evi toparlama ihtimalimiz var. Aksi bir durum olursa yazarım.

iyi geceler herkese.

46. sayfa da kaldım.

R E Z

Ben de bir Rez alayım, iyi akşamlar

Bu akşam yokum, yarın buradayım

R E Z

rez, iyi geceler herkese

26 Temmuz

---

Sabahın köründe telefonun uzun uzun çalmasına söverek uyandım, baktım bilmediğim bir numara "gibeyim sizinle mi uğraşacam ben" diyip meşgule attım, sessize alıp tekrar yatağa geçtim ama tabi ki uyumayı başaramadım, 1 saat falan döndüm yatakta sonra kalktım. Telefona baktım o numaradan bir mesaj gelmiş "Olum kusura bakma uyuyodun belki düşünemedim, eğer öyle bir durum olduysa özür. Kalkınca ara beni" diye, kim lan bu diyip aradım.

B: Kanka naber
K: Tanıyamadım
B: Batuhan lan ben nasıl tanıyamadın
K: Hagibtir, olum bu yeni numaran mı
B: Yeni yeni, kaç sene geçti konuşamadık bi aklıma geldin aradım da uyuyo muydun
K: Aynen uykumdan uyandırdın, sesinden de tanıyamadım
B: Naber lan nasıl gidiyo
K: iyi gidiyo nasıl gitsin, uğraşmaya devam senin nasıl gidiyo
B: Nasıl gitsin Metin2de yaşamaya devam
K: Oha hala duruyo mu la hesap
B: Duruyo tabi, sen bıraktın ya ben olduğu gibi devam ettim oyuna
K: Vay amk iyiymiş, kuzenim bıraktı oyunu galiba
B: O da yok uzun süredir, ben de bir ara bıraktıydım ama sonra yapacak başka bir şey bulamayınca oyuna geri döndüm. Arada pvp falan takılıyorum canıma estiği gibi, bazen de trde
K: Hangi serverdasın gelirim belki ben de

O bana oynadığı serverın adını verirken bilgisayarın başına geçtim, verdiği siteden indirmeye başladım. O inerken bir süre daha muhabbet ettik, kapattı telefonu. Vay amk senelerdir sesini duymayı bırak normal bir yerden yazışmamıştık bile, ben kaybolup gitti diyordum. Kapattıktan sonra kaydettim numarasını, arada sırada ararım konuşuruz diye düşünüyordum. Aklımda bir an herhangi bir yerde yapılan bir turnuvaya gitme fikri belirdi, açtım gerekli sayfaları hep de önüme "Upcoming KOF XIV World Championship" yazıları çıktı, KOF 13 ile ilgili baktım, hiç dikkatimi çekecek bir şey görmedim. Bir kaç saatimi de o şekilde yedim, henüz Batuhanın söylediği servera girmemiştim, akşam bakarım diye düşündüm. Acaba bizimkiler dışarı çıkar mı diye hepsini tek tek aradım Cansunun erkek arkadaşı buradaymış gelemeyeceğini söyledi, Burağın abisiyle işi varmış, bir tek Ahmetcan müsait çıktı iyi dedim gel Mustafa abinin kafesinde buluşalım hem onunla ilgili bilgiyi alalım iyi mi değil mi diye, tamam dedi. Hazırlanıp çıktım evden, kafeye geldim. Ahmetcanı beklerken garsonla konuştum biraz, öğrendim ki Mustafa abi kritik noktayı atlatmış ama 3-4 gün hastanede kalacakmış. O arada Ahmetcan da geldi, tam o oturdu arkasından Sena ve babası geldi.

A: Naber lan
K: iyidir, olum kimse müsait değil lan neden öyle
A: Cansununki burada ya, o ondan müsait değil Burağı bilmiyorum abisiyle işi var demek ki
K: Evet öyleymiş ya, sağlık olsun ne yapalım
A: Geldi seninkide
K: Benimki kim
A: Sena işte(Güldü)
K: gibeyim onu boşversene

Ahmetcanla muhabbet ederken Salih abi geldi, oturabilir miyim dedi, ben hayır dedim Ahmetcan otur abi ne demek dedi, şöyle bir baktım Ahmetcana, niye otur diyorsun amk muhattabım değil artık işte, neyse oturdu adam yanımıza

S: Nasılsın King
K: Bilmem, iyiyimdir herhalde
S: O da iyiymiş, nasıl gidiyor hayat
K: Siz gelene kadar gayet iyiydi
A: Ya olum kızın babasının ne günahı var da böyle davranıyorsun
K: Silahı bana uzatırken iyiydi ama
A: Yorum yok kardeşim nasıl istersen öyle davran, karışmıyorum
K: Gitsek mi bir yerlere ne diyosun
A: Bana mı dedin
K: Yok amk garson kıza dedim, sana dedim tabi
S: Kızgınsın anlıyorum seni
K: iyi ki o şarjöre mermileri koyacak kadar aptal değilmişim yoksa kızının yalanıyla katil olacaktın. Ahmetcan geliyor musun ben gidiyorum

Kalktım masadan, kapıya giderken Sena ile göz göze geldim, sesli bir şekilde "Keşke bana yazdığın gün ve ondan sonra yaşananların hepsi rüya olsaydı da uyandığımda hayatımda olmasaydın. Öyle bir hale getirdin ki beni, artık kime nasıl davranacağımı şaşırdım. Yanlışlıkla sevdiğim birinin kalbini kırarım diye ödüm kopuyor, bunun tek sorumlusu sensin Sena. Ne düşüneceğimi, ne söyleyeceğimi, ne bileceğimi bile bilmiyorum artık senin yüzünden" dedim, o arada Ahmetcan da yanımda belirdi "Hadi gidelim" diye çekmeye başladı beni, çıktık oradan.