beyler 17 ağustos 1999 tarihinde ne yapıyordunuz

@21 izmitte uzaktan akrabam vardı, karı-koca-bebek. tek gözevleri vardı, deprem sırasında çıkamadılar, baba bebeğiyle karısına siper olurken önce yatak odasındaki dolap üzerilerine düştü, sonra duvar çöktü üstüne, hepsi öldü panpa. verilmiş sadakan varmış.

@22 ben de kaybettim panpa o yüzden açtım başlığı.

@20 ben konyadaydım panpa depremi hissetmedim radyodan duydum

@19 ciddiyim lan, tam benim sünnet organize ediliyor akrabalar geliyor dört bir yandan, dayımlar teyzemler baba tarafım ayrıca falan,

15-16'sı gibi geldi insanların birazı başka şehirlerden, hacı gece bir uyandırdı annem şakır şukur sallanıyor ortalık, kucakladı beni dolabın yanında oturdu yere sardı beni, yaklaşık 30-40 saniye şangır şangır sallandı ev, benim büyük bir masa vardı kitaplıklı o devrildi duvar tuttu çapraz kaldı yani, gardırobtaki tüm kıyafetler yerle bir, oturma odasın da televizyon yere düşmüş, ne kadar tava tencere çekmece varsa yerlerde,

biz birde uzaktık amk sözde istanbula marmara denizine,

bizde bu kadar hissedildiyse yani, o insanları düşünemiyorum lan.

ama şunu da unutmamak lazım, istanbulda daha beter bir deprem olucak beyler kuzey anadolu fay hattının marmara denizine ve istanbulun güneyine uzanan kolu uzun yıllardır kırılmadı, ki bu jeolojide fay boşluğu diye nitelendirilir,

bu fayın kırılmadığı her gün , deprem daha fazla yaklaşır.

@24 panpa.. çok kötü bir durum.. o dıbına koduğumun yerini bu yüzden sevmiyorum. bütün akrabalarım ölüyordu orada. avcılar stadının orada oturuyorlar. o bina ayakta durdu ama 1 yıl giremedim korkudan. çok kötü günler geçirmişsin.

@29 bu sefer beylikduzu yok olur amk. o yuzden tepeler en iyisi ccc begibtas giber ccc

@29 panpa çok doğru söylüyorsun, galiba bu sefer pek kimseler kurtulamayacak. bugün de olabilir 10 yıl sonra da. ama elbet bir gün olacak...

yer: bahçelievler

@30 @31 allahtan geçti o günler... ama çocukluğumun yarısının içine etti amk depremi... taaki ilk üniversitemi kazanıncaya kadar , şehir dışına çıkıncaya kadar yarı depresif kaldım 17 ağustos yüzünden...

bu arada ben avcılarda insa lisesinin yanında candan hastanesinin arkasında bir sitedeydim...

çınarcıkta ailece tatildeydik. tek hatırladığım köpek gibi enkaz kazdığımdı. kötüydü be. ilk defa o zaman anladım vefasızlığı. kimse kimseye yardım etmiyordu. allah bi daha yaşatmasın o günleri.

@37 ben kaç ay eve giremedim panpa, çocuktum amk. babam otomotivciydi. renault master'ın arkasında yatıyorduk,van modellerindedi araba. battaniyeleri serip kaç ay onda yattım ben,eve girmiyordum korkudan. ki zaten babamın ailesi avcılar stadının orada boş arazi vardı oraya çadır kurmuşlardı kocaman. hiç unutmam amk... çok kötü günlerdi..

benden hepinize gelsin rahatlayın az... ve dikkat edin kendinize amk... : http://www.youtube.com/watch?v=5ePEmeNzviQ

@38 amin panpam..

panpa istanbul full yerle bir olacak yani o kadar yakın bir yerde kırılan fay yani,

adını vereyim kendisi halka mal olmuş sayılır odtü jeoloji bölüm başkanı prof.dr.erdin bozkurt'un bununla ilgili konferans tarzı birşeyine gittim odtü'de,

ağzınız düşer beyler, istanbulda 1999-2011 arası olan yapılaşmayı koydu adam ortaya varya, acil durum çadır alanlarına bile yaptım oldu diye 30 katlı binalar dikmişler,

hoca şöyle bir şey dedi çok ironik ve acı ; "insanlar kendi binaları sağlam olsa bile sağından solundan üstüne yıkılacak binalar yüzünden ölecek",

400 bin'e yakın ölüm olabileceğinden bahsetti adam istatistiklerle.

@43 o 30 katlı binalar dedin ya panpa.. home office'im var maslak'ta. 33 katlı blokta benim ofisim. yani geberip gidicem amk.

@44 siyu panpa

13 yaşındaydım amk fosur fosur uyuyordum valla evde de tık yoktu çok şükür
yer: bağcılar

18.000 küsür kişinin öldüğü söylenir resmi makamlarca ama sayı daha fazla sanırım.

bi olay olmuş amk gül gül ölüyordum ölenlere televizyondan verdiydiler ugandadamı nerde olmus

hadi bende anlatayım.
10 yasındaydım. karanlıktan korktugum ıcın babaannemin yanında uyurdum. kardesım dogalı 6 gün olmustu. uyurken birden sallandıgımızı ve babaannemin üzerime kapaklanarak şahadet getirmesini duydum.bir türlü sarsıntılar kesilmiyordu. babaannem üzerime kapaklandığı için onun zarar göreceğini ölmesem bile bacaklarımın kesin kırılacagını düşündüm. sonra kesildi biraz sarsıntı. odamızın kapısının arkasında halamın evinde fazla olan halılar vardı. onlar yıkılmıstı onları kaldırdık koridora gittik. annem kardesımı kucagına almıstı babam cok korkmustu dedemde oyleydı balkondan sokaga bakıyorduk zifiri karanlık ve sis bulutunu hatırlıyorum bişey görünmüyordu.o esnada bir daha sallandık annem ıyıce panıkledı sonra dısarı cıkmaya basladık.ben ise bizi korur diye kur'anı kerim'i yanımıza almıstım. sonra yakın köylümüz olan raziye yengemin evin arkasındaki boş arsaya gittik. bütün mahalle ordaydı. tabi sağ kalanlar...

sağ kalanlar oradaydı...

yer:gebze

@50 tüylerim diken diken oldu amk.. panpa çok kötüymüş sizdeki de..