beyler 17 ağustos 1999 tarihinde ne yapıyordunuz

bu deprem öncü depremdi 99 depreminden bahsediyorum esas deprem yakındır 10 yıl içinde kesin..2016 da 250 yıllık döngü tekrarlanıcak..2016dan 250 sene geri git 1766..ne oldu 1766 'da istanbul yerle bir oldu ordan bi 250 sene daha geri git 1516 hata payı 7 sene daha geri git ne oldu 1509 istanbulun anasının gibildiği bir deprem daha haliçte tsunami olmuş amk.. kayıtlarda galata kulesinin dibinde balıkların bulunduğu yazıyor..

yaşım 23 boyumdan adam asılır ama depremden öyle korktukki karanlık odada hala yüzümü kapıya dönmeden uyuyamam. uyku bozuklugumdan bundan

@52 sonuç olarak ölücez panpa

@53 herkeste farklı farklı hasarlar bıraktı panpa. kimisinde fiziksel kimisinde pgibolojik. bizdeki pgibolojik hasarlar.

amcaoğlu rasathanede mühendis senaryo çalışıyolar..

1 milyon kişiden bahsediyor.. arama kurtarma faaliyetleri , organizasyon, altyapı felç ,,binalar yıkıldığı için hiçbir araç işlemeyecek yollardan geçemeyecek
büyük hastalıklar, bulaşıcı hadiseler.. kanalizasyon iptal.. kapkaç,gasp, yağma kolluk kuvvetleri bunları önleyemeyecek..

dahası bu kadar büyük felaketi dış güçler fırsat olarak değerlendirip "yardım" bahanesiyle ülkeye girip bir daha çıkmayabilirler.. bunlar hep düşünülüyor ona göre tedbir alınmaya çalışılyor

daha 4 yaşındaydım ama iyi hatırlıyorum amk annem o saatlerde ütü yapıyor bende oyuncaklarımla oynamayı bırakmışım anneminde zorlamasıyla uyumaya çalışıyorum neyse lan bi sarsılmamı ne oldu tam hatırlamıyorum babam 1 yaşımdaki kardeşimi kucağına aldı annem elimden tuttu aşağıya indik apartman giriş katından sayarsak 5 veya 6 katlıydı 3. kattaydık bizim 1 alttaki kadın korkudan kendini camdan dışarı atmış babam kadına yardım etti mahşer günü kalabalığı vardı resmen aşağıda ve yapılmakta olan bi bina gözlerimizin önünde yıkıldı allaha şükür ne anne ne baba tarafından bi ölüm haberi gelmedi umarım o günleri bi daha yaşamaz bu millet

ateri oynuyordum lan elektrikler gitmişti antalyada deprem saatlerinde

15 ağustosta gezmek için gittiğimiz bursada 1 gün bir otelde kaldık 16 ağustosta babam burdan da yalovaya geçelim birgün de orda kalırız dedi fakat yolda ben rahatsızlanınca istanbula geri döndük...
10 yaşındaydım ranzanın altında uyuyordum sallantıyı hissedip gözlerimi açtım ama ne olduğunu anlayamadım odada uyanık olan abimi izliyordum ayağa kalkıp pencereden bakmaya gittiğinde sağa sola sallandığını görünce korkudan kalkmak istemedim beni ayağımdan çekip ranzadan düşürmüştü uyandırmak için evin içinde ilk defa o kadar bağırdığını duymuştum sonra annem uyandı hep beraber dışarı çıktık babam içerde arabanın anahtarını cüzdanları toplamaya çalışıodu. dışarı çıktığımızda karşı binadaki teyzenin balkonda bağırarak dua okuması ödümü koparıyordu iyice sokaktan donla kelime-i şahadet getirerek koşan adamda son noktaydı.ve hala gözümün önünde birkaç gün eve giremedik ataköyde olimpik havuzun olduğu bahçede tanımadığımız insanlara beraber uyuduk sahilde yine aynı şekilde depremin acısını daha derin yaşayan panpalarıma göre biraz sade ama kötü bir geceydi.

yer:zeytinburnu olası istanbul depreminde burda ölme ihtimalim yüzde 99 sanırım amk

ben gibisiyodum.amk ciddiyim. kariyi birakip asagiya inmistim nasil bir züt korkusuysa.
tabi boxerle indim hemen yukari ciktim giyinmek icin.ama artcilar geldi surekli.

gece arkadaşlarla içip sıçıp eğlenirken sallanmaya başladık amk. tabi kafalar bir dünya olduğu için lan alkolü fazla kaçırdık galiba ondan dedik. diğer arkadaş olayı çakozlayıp "ulan bu meret hepimize aynı etkiyimi yapacak" deyince millet silkinip kendine geldi. paldır kültür en üst kattan aşağıya inerken kapılara kırarcasına vurmayıda akıl ettik. millet don gömlek indi aşağıya. hemen cep telefonu olmadığı için normal telefonlara sarıldık ama amk çekmiyor gibtiğimin aleti. zar zor biryerleden cep telefonu bulup aileler ve sevgililer arandı. bizden yana bir sorun olmasada o akşam binlerce insanın yakınlarını kaybettiğini sağımızda solumuzda olan insanların ağlamaları ve feryatlarından anladık. kadıköy ve pendikte çok fazla hasar yok gibi gözüküyordu ama hava aydınlanınca manzara ortaya çıktı. amk yerle bir olmuş çoğu yer. zor bir süreç yaşadık o zamanlarda.

ve bazı huur evlatları çıkıp 7.4 yetmedimi diye pankart açtı. kalıbınızı gibeyim sizin insan müsvetteleri.

Yaş 6ydı. Memleketdeydim ben

in aşşağı yersin daşşağı

samsunda askerdim
deprem saati uykudaydım

9 yaşındaydım uyuyordum

tek hatırladıgım mahallenın meydanında catırda yattıgımdır 10 yasındaydım hatta kafamın dıbınde bir yavru kopek yatmıstı cok ıyı hatırlarım o anı

yer : bursa

8 yaşındaydım tekirdağdaydım babamın beni kucaklayıp dışarı kaçtığını hatırlıyorum

@2 ye boşaldım

cine5 te kırmızı noktalı film izliyordum.
şifreli şifreli izliyordum evet.
ergenlik işte.
sonra tv üstüme doğru devrilince boşalıyorum sandım.
meğerse depremmiş.