beyler ataist olmak üzereyim

aç kalmıyorsun, sonunda hep doyup bedenini yaşatıyorsun, susuz kalmıyorsun. ne zaman bir derdin olsa, bir sıkıntıya düşsen bir süre sonra o dertten sıkıntıdan birtakım tesadüfler sonucu kurtuluyorsun. dünya bunca 7 milyar açgözlü, vahşi, zeki, nefs sahibi varlıkla doluyken bile bir düzene sahip. çünkü yeryüzündekilerin büyük çoğunluğu bir yaratıcı varlığa inanıyor ve korkuyor. dünyamızda yaşam, ayakta kalabilmek için binlerce ince parametreye ihtiyaç duyuyor ve de hepsine sahip. bütün hayat çok ince bir denge üzerine kurulu( arılar kaybolsa yaşam olmazdı diyen albert einsteini hatırla)

iki galaksi içiçe geçiyor kaynaşıyor, yine de kaos çıkmıyor yepyeni bir galaksi oluşuyor. milyarlarca yıldıza ve çekim gücüne rağmen. evren kusursuz bir düzene ve dizayna sahip. en ince bir ayarda sapma kaos yaratabilecekken ne galaktik düzeyde, ne de yaşamsal düzeyde bu gerçekleşmiyor. herşey olması gerektiği gibi, herşey olması gerektiği kadar. herşey yerli yerinde. bu büyük sanat tablosunda sanata ve ihtişama aykırı tek bir kusur yok.

ipince bir iplik üzerinde sarhoş bir maymun düşmeden ilerleyebilir mi cambaz gibi? ilerleyemez. ama hayat devam ediyor herşeye rağmen, evren belirli bir düzenle yaşamaya, dönmeye, genişlemeye devam ediyor. sence de bütün bunlar kendiliğinden mi oluyor? kaosun zekası olabilir mi? varsa da, evreninden atomuna kadar bunu yapabilecek kapasitesi varsa da sence bu tanrı kelimesinin anlamı olan yaratıcı ve mutlak zeka-güç sahibi tanımına uymuyor mu? anlamaya gücümüzün yetmeyeceği bir kuvvet yok mu bunu sağlayan? bir zeka yok mu bu sanat tablosunu yaratan? bir bilinç yok mu sence de?...

edit: islam felsefesine göre evreni meydana getiren bu bilinçli kaos bile tanrı değil. çünkü o da bir mahluk. mahluktan halık olmaz. herşeyin bir başlangıcı, herşeyin bir temeli, herşeyin çıktığı geliştiği biryer vardır. matematikteki 1 rakamı gibi, bir trenin lokomotifi gibi.bu alemde hiçbirşey sonsuzdan gelmiyor, sonsuz değil, sınırı var ve de bir başlangıcı, bir bitişi var. nasıl ki her şeyin, zihnimizde tahayyül ettiğimiz varlık denen şeyin bir başlangıcı, bir bitişi var bir sınırı ve de kuralları var, elbette ki bunca sınırlı şey bir sınırsız kaynaktan başlangıç almış olmalı. ve de herşeyin başladığı, bittiği, yön bulduğu, düzenlendiği, düzen değiştirdiği o noktaya, o sınırsız zekaya, o varlıktan öte şeye, o düşünemediğimiz ve de asla düşünemeyeceğimiz, ama varlığından emin olduğumuz şeye, varlığı zorunlu olan şeye biz Allah diyoruz.

diyeceksin ki herşeyin bir başlangıcı var, Allah'ın başlangıcı ne?

cevap; o dediğin şey zihninin tüm kavrayabileceği şeyler için, yani varlık denen şey için geçerli. oysa ki Allah, varlıktan da ötedir, varlığın sınırı vardır O sınırsızdır, varlığın başı sonu vardır, O ezeli ve ebedidir. Kur'an'da yazdığı üzere bizler de varlık olduğumuz için, sınırlı varlıklar olduğumuz için sınırsızı, o varlıktan öte şeyi kavrayamayız anlayamayız, ancak sıfatlarından onu tanırız.