beyler gelin canım sıkkın bende anlatayım

BU HiKAYE DEVAM ETMELi!!1

reserved

oha başlık canlımı... kimse okumuyo diye susmuştum...

reserved acayip hikayelerrrrrrrrrrrrr

nerde bunun devamı amk

rezervedat

yaz yaz dinliyoruz

hiç okuyamadım sııldım amk.

oh be okuyanlar var seviniyorum entry gördükçe ona göre devam edicem çünkü

titreyerek ağlattın bin.

reserved

illa ciks anlatmam gerek dimi. onlar ileride amk bi sabredin

kimse yokmu dıbına koduğum sözlüğünde

beyler bi kaç kişi gelsin devam edicem

beyler gelin 3e 4 e kadar yazıcam

o olaydan sonra anneme bakışım, doğma büyüme canım evime olan sıcaklığım, hatta oturduğum mahalleye olan alışkınlığım bile 180 derece değişmişti.. yaşamak istemiyordum fakat ölmekte istemiyordum, aynen öyle bişey işte... kafamı giben düşüncelerle zor bela geçen saatler, ayşeyle olan kavgalarımızın ardından gelen ayrılıkla bol tuzlu soğuk bi yemek olmuştu adeta.. bi sen ekgibtin dersin ya hani.. tamam ayrılsın hadi ona bişey dememde hem annemin o olayı hem doğum günüme 1 hafta kalmış olması beni bi hayli üzmüştü... o acıyla tabi üstelemedim tamam dedim, tamam bitsin... okulda yok tabi kendimi odama kapattım sürekli gitar çalıyorum ve kendimi bir hayli geliştirmiştim. daha 3 ay dolmadan gitar öğretmenim benim olduğumu ve artık electro gitar kursuna gitmem gerektiğini söylemişti ve o boşluktaki hayatımda sevinecek bir sebebim olmuştu. mutluydum ama o kursa gidecek para? tabiikide 3 hafta gittikten sonra bırakmak zorunda kaldım.. hatta belki tanıyan vardır isim vereyim. klagib gitar öğretmenim 'melek irdem' di electro öğretmenimde 'selim ışık'.belki tanıyanınız vardır..

küçüğümde tabi daha o zaman. dövememde merti benden yaşca büyük sonucta...

o gece neler hissedebilirdimki.. annemin birileriyle görüştüğünü elbette biliyordum fakat aklımı bu tür şeylere çalıştırmak istemiyordum.. aslında aklımda bu tür şeylere çalışıyordu fakat kendimi inandırmak istemiyordum.ta ki o geceye kadar...

o gece sabaha kadar uyuyamadım. düşündüm durdum. kaçsam kaçamam kime gidicem. kalsam kalmak istemiyorum. babam desem kendi zor uyuyacak yer buluyordu. kısacası benim için acı dolu o eve tıkılıp kalmıştım ve bu şekilde yaşamak zorundaydım ama anneme karşı öyle soğuk uzakken ve onunla birlikte kalırken o evde nasıl yaşayabilirdim ki? o artık anne değil,ev arkadaşı, kadının biri olmuştu o gece benim için.. ve bu şekilde yaşamak zorundaydım, çünkü hiç biri geri alınamaz şeylerdi. şimdiye baktığımda geçen 4 5 senede halada alınamadılar ve alınamayacaklar...

neyse devam et sen

@79 aynen knk mtro işte elllerm uyştu alkoldn yazamıyorm

@70 metroyu diyo panpa anla işte devam et