beyler son 4 yılımı anlatıyorum gelin

@327 panpa ferreciler ne ki yurtta ben hikaye uzamasın diye biraz keserek anlattım herşeyi anlatsam millet isyan edicekti. yurt hayatı tak gibi. abaza herkes zaten. 1 tane amlı yok. manitası olan manitasının yanına gidemiyo

rezerve

@329 ben bi hafta bile kalsam öyle duruma dayanamam panpa seizin gibi kavga çıkartırdım büyük ihtimalle ama kamerde baba dostmuş insanın öyle olsun 1 tane arkadaşı olsun

bunu düşünerekten hemen okula giriş yaptık. sıraya girdik. ve beklediğimiz açıklama cavit ten gelmişti ;

cavit:lan şerefsiz adamlar. ne istiyorsunuz bizden. siz kimsiniz lan küfür yazmışsınız bütün okula. küfürleri yazan yada yazanlar kimlerse hemen çıksınlar buraya yoksa ben bulursam bu ilçede barındırtmam ona göre...

cavit in sinirlendiği her halinden belliydi. (gibertme komplated :d) almanca cı bihter hoca baygınlık geçirmişti bile. kadın zaten harika bi vücuda sahipti. ona yazdığımız o kadar küfürlü sözden sonra dayanamamış bayılmış direk. ve cavit yine huur çocuğu olduğunu gösterdi;

cavit:küfürlü yazıların silinmesi için okulun dışını komple boyatıcaz. herkes 3-5 tl bi şeyler çıksın...

@331 aynen doğru diyosun 1 tane olsun demi gerçi o çorluda ben ist. dayım 2 yıldır fazla görüşemez olduk.

panpa iyi gidiyo devam

benim için o 3-5 tl önemli değildi. çünkü gibertmeyi tamamlamıştık. kamerle aramızda ne olursa olsun hocalara ötmek yok diye sözleştik.
aradan geçen bir kaç günün ardından selin depresyondan kurtulmuştu tamamen. yüzü gülüyor, arkadaşlarıyla rahatlıkla sohbet edebiliyordu. ben de verdiğim sözden dolayı onunla arada konuşuyordum. (o zamanlar acaba ben gerçekten pişman mıyım diye düşünür dururdum) onun her halinden pişman olduğu belliydi. peki ya ben???

ve beklenen an beyler... emre artık okula gelmeye başladı (hangi yüzle geliyo oç hala anlamıyorum) ama yurttan ayrıldığını duydum. sanırım bi arkadaşında kalıyormuş.

bi kaç gün sadece bakışmalar oldu emreyle. herhangi bi müdahelede bulunmadım. ama her an vurucak ta gibiyim. okul çıkışlarında dikkat ediyordum eve tek gitmiyordu. tahminimce o 7 tane arkadaşlarıyla birlikte gelip gidiyordu. artık toplanma vaktimiz gelmişti. uzun bi süre düşündükten sonra kararımı kılıçarslan abi ile mehmet abiye açıkladım. boş bi arazide emreye teke tek teklif edicektim. kim kaybederse önümüzdeki sene bu okulda okumayacaktı diyecektim. planımla kararlıydım. ne olur ne olmaz abilerim;

kılıçarslan abi:seni tek bırakmak olmaz güvenmiyorum o bine bende gelicem
mehmet abi:aynen bende gelicem

derken bi baktım bizim koğuşta gelmeye hazır. yaklaşık 15 kişi falan olduk biz. yer ve zamanı kendi kafamda belirledim. abilerim de onayladı. emrenin yurttaki arkadaşlarınadn birinden numarasını istemişler. duyduğuma göre emre hattını değiştirmişti. kılıçarslan abim sağolsun hemen almış numarayı ve emreyi arayıp yer ve zamanı söylemiş. emre bini de kabul etmiş.
önümde sadece 2 gün vardı beyler sadece 2 gün...

eee anlat panpa çok sarıyor şerefsizim :D

bu 2 gün içerisinde bol bol selinle vakit geçirdim. ilk aşkımı belki de son kez görecektim. ama ben iddaamda kararlıydım. bu ilçe 2 mize dar emre...
seline bazen eski günlerden birşeyler söylüyordum. hasret gideriyorduk birbirimizle. onun içinde ve benim içimde birbirimize karşı hala bi sevgi vardı belliydi. beyler öyle bir şey olduki sanki kavgayı kaybeden tarafı ben olucakmışım da selini bir daha göremicem diye düşünüp üzülür olmuştum. halbuki kıza yol veren benim. hem de biraz salakça bi nedenden dolayı. ama anlıyordum ki ben hala selin'i seviyordum. işte gerçek aşk bu olsa gerek.

hadii hadii çok heycanlı amk

artık kararımı vermiştim. kavgadan sonra eğer kaybedersem seline hala aşık olduğumu söyleyip karne günü temelli ist. a gidicektim. kazanırsam uzun bi süre yanı başımda olacaktı selinim...
gel zaman git zaman o akşam geldi beyler... belirlenen adrese gitmeden önce bizim evde toplandık. kılıçarslan abiler yurttan emanet getirmişti. ne olur ne olmaz diye. ben;

ben:abi siz gelmeseniz de olur sonuçta benim mevzum bu siz de uğraşmayın boşuna
mehmet abi: xx dıbına kodurtturma lan geldik işte
ben:peki abi eyvallah...

son hazırlıklarıda yaptık. yaklaşık 15 kişiydik. benimle birlikte sadece kılıçarslan abi ve kamer gelicekti. diğerleri hemen yakında bi yere saklanıcaktı. eğer emre arkadaşlarını getirip toplu daldırttırırsa bizimkiler yerinden çıkıp gelcekti.

belirlenen adrese doğru yola koyulduk. polislerin kuşkulanmaması için gruplara bölünmüştük öyle yürüyorduk yolda. ben-kılıçarslan abi-kamer bi grup, mehmet abi ve 4 kişi bi grup, geri kalanlar da başka bi grup oldular. ayrı ayrı yürüyoruz yolda. ve sonunda araziye vardık. kimseler yoktu. zaten 5 dk vardı saatin gelmesine.

adam 14 beyler

@341 15 e girmiştim lan :d ayrıca bu olayları sende yaşasan ve ailen olmadan 2 sene geçirsen başka biyerde 30 yaşındaki adam kadar olgunlaşırsın merak etme.

@342 çok haklı dıbına koyim aynılarını ya kısmen bende yaşadım ama çok sevdiğin kızla seni ayırcak bir huur çocugu mutlaka çıkıyor dıbına koyim devam panpa.

hadi bin devam et okuyoruz

ve beklenen an gelmişti... emre uzaktan gözüktü. baya bi kalabalık gelmişti. 10 dan fazlaydı eminim. ama biz sadece 3 kişiyiz. yani öle gözüküyoruz. diğerleri pusmuştu bi yere. olası bi mevzuda çıkp gelceklerdi. emreyle aramızda geçen diyalog dün gibi hatırlarım;

emre:geldim lan züt. selini sana bırakmıcam amcık. gibicem burda belanı postalıcam eve seni.
ben:öyle mi???

derken bi yumruk vurdum. ardından bam güm giriştik birbirimize. 2 mizde birbirimize şiddetli vuruyoruz. kalkıyoruz tekrar girişiyoruz tekrar yere düşüyoruz. gerçekten inanılmaz bi durum du. bi kız için başıma gelenlere bakın...

o anki hırsımla nasıl dövdüysem (hayatta bu kadar sert vuramazdım ben) emrenin kaşı gözü açılmış, burnu çeşme gibi akmaya başlamış, kafası kanamaya başlamıştı. bende ise dudağım patlamış, her yerim şişmiş ve kafam kanıyordu.

sonuç winner kim dıbına koyim çok heyecanlı :D

rezerve

reserved