Burdaysanız 2.30'a kadar ben de burdayım. ARE YOU READYYYY ?

Bugün biraz ayrı kaldık Damlam'la. Onun işleri benim işlerim derken sabahki konuşmayla kaldım akşamın 5'ine. Çıkışta da göremedim onu. iyi başlayan gün kara bitti amk. Neyse eve gittim. Dayanamayıp  "No face to face, yes text message. Naber ?" diye bi mesaj attım. Mesaja pişman olsam da 2 dakika sonra gelen mesajla rahatladım. (+Ben -Damla)

-Ok. iyidir senden ?
+iyiyim ben de. Göremedim seni ya : (
Not: Bu arada bu mesajı okuyup karı gibi smile koyma lan diyenler olabilir. Aynısını ben de kendime dedim. Hakkınızdır.
-Öyle oldu. :( Acısını çıkarırız haftaya.
+Önce sunumu halledelim de gerisi kolay. Hiç hazırlanamadım. (Halbuki yalandı bu. Köpek gibi hazırlanmıştım.)
-Ciddi misin ? iyi hazırlan bak tekmeyi yersin şirketten.
+Kopya vermez misin :P
-Kopya caiz değildir, dinimizce.

(Bu mesaj üstüne çok gülmüştüm ama şimdi bakıyorum da bu ne demek mk.)

+Haklısın. Ben çalışayım o zaman.
-Kolay gelsin...

Erken bitmesini istemezdim ama buna cevap yazamadım işte beyler. Ama olsun bu mutluluk da yeterdi. Yemek yiyip Kurtlar Vadisini izledim. Sonra da yattım...

Ertesi gün şantiyeyi yine bana kitlediler. Öğleye kadar Damla'yı görmesem hasret öldürürdü beni. Ama bugün rolleri değiştik. Ben şirketten içeri adımımı atarken "Serhat" diye bi ses duydum. Döndüm arkamı. Vallahi Damla billahi Damla. Aşık olanlar bilir, karşıdan gelen hamle her zaman insanı mutluluğun zirvesine çıkarır. Ben de zirvede takılıyodum o an. Karşılık verdim tabii.

-Damlaaa! diye seslendim ben de.

-Serhaaat dedi tekrar, yakından. Ben de tekrar Damla dedim. Serhat-Damla Serhat-Damla belki 10 kez tekrar ettik. Ne zevk almıştım be beyler biliyo musunuz ? Serhat kelimesi bi insanın ağzına bu kadar mı yakışırdı ? Evet, en fazla bu kadar yakışabilirdi.

-Öğlen boş musun ? dedim direkt. Evet dedi. Yemek teklifimi yaptım.

-Alman usulü ise kabuldür, disiplini severim. dedi.

-12.27'de mesaj atıcam o zaman. dedim.

-Neden 27 ? dedi.

-içimden geldi. dedim. Muzipliği severdim. Hafif sesle gülüp başını omzuma yasladı 2 saniyeliğine. Bu 2 saniye var ya 2 saniye, vücudumu karıncalandırırdı be. Uzatmayayım 12.27'ye kadar ayrı kaldık. Sonra kavuştum yarime tabii...

Öğlen buluştuk yemeğe gittik işte. Yine havadan sudan börtüden böcekten konuştuk. Tanıyoduk birbirimizi. Öğretmenlerden konu açıldı. Orta okulda bir öğretmenim vardı beyler. Çok severdim onu hala da görüşürüz onunla. O bizi istanbul'a her kar yağdığında dışarı çıkarır kar topu oynatırdı. Orta sondayken bu sefer biz onu dışarı çıkardık. Onunla kar topu oynadık. Bayağı eğlendim o gün. Bunu Damla'ya anlattım ve hafta sonu beklenen kar yağarsa kar topu oynamayı teklif ettim.
"Canımı yakmayacaksan gideriz." dedi beyler. Ben kıyabilir miydim ona ? Sonra o da bana ilkokulda aşık olduğu sınıf öğretmenini anlattı. Onu çok sevmiş. Hatta cetvelle eline vurduğunda acısından değil o vurduğu için ağlarmış. Ulan küçük de olsa öğrenci de olsa bi insan nasıl bu kıza kıyıp vurabilir ki amk ? (Burayı unutmayın) Damla'nın tek saç teline zarar vermek elmasın üstüne sıçmak gibidir. Hoş elmas elmastır, Damla da Damla. Uzun uzun sohbet ettik. Öyle ki 10 dakika geç kaldı işe Damla'm. Ben şantiyeye geç kalmadım ama.  Taksici reyiz hızlıca zütürdü beni şantiyeye. Oradaki işlerimi de halledip eve geçtim. Giderken Leyla ile karşılaştım.

-Nasılsın Serhat ? dedi Leyla.

-iyiyim iyiyim sağol, merhem çok iyi geldi. dedim.

-Sevindim dedi. Hakikaten iyi kızdı Leyla kardeşim gibi severdim.

-Hadi görüşürüz o zaman. dedim.

-Serhat bi şey diyecektim. dedi Leyla.

-Dinliyorum Leylacım. dedim.

-Annem seni yemeğe çağırıyor da. Akşam 8 gibi müsaitsen gelsene bize. dedi.

Meltem teyze annem sayılırdı. Çok böreğini yedim zamanında. Kabul ettim mecburen. Selam söyleyip eve vardım.

Elleri göreyim elleri beylerr BURDA MISINIZ ???

Leyla'nın davetine icabet için hızlıca giyindim ve çıktım evden 19.30 gibi. Bakkaldan bi kaç içecek alıp gittim Meltem teyzelere. Özlemiş kadın doya doya sarıldı. Dediğim gibi anam sayılır Meltem teyze. Yine o muhteşem ıspanaklı böreğini yapmıştı. Aç olduğumu belirttiğim için hemen kuruldu sofra. Meltem teyzenin kocası Leyla'nın babası Kubilay amca, denizci olduğundan nadiren evde olurdu. Bugün de yoktu. 3 kişi yedik yemeği. Sofranın kaldırılmasına yardım ettim. Sonra çay yapıldı tatlılarla falan çay içtik. Bir ara Meltem teyze

-E senin evlilik yaşın geldi. Hazır mı bari gelinimiz ? diye bi soru sordu. Aklıma kısacık da olsa Damla geldi. Hazır demek istesem de diyemedim.

-Önce işleri toparlayayım onun da sırası gelecek Meltem teyze. Acele işe şeytan karışır sonuçta. dedim.

-Hayırlısı olsun yavrum. dedi. Ve eski zamandaki gelin kayınvalide kavgalarını anlattı. Sıkılmadan dinler katıla katıla gülerdim bunlara ezelden beri. Yine böyle oldu. Sonra müsaade isteyip kalktım. Dışarıda telefonuma baktım, 12 dk önce Damla mesaj atmış "Sunum, sunum,sunum" diye. Ben de "Kopya, kopya,kopya" diye cevap yazdım. Yine aptal aptal gülümseyerek mesajlaştık...

Beyler bugünlük bu kadar dediğim gibi yarın öğlen 3'te part atıcam. Şimdilik 15-20 dk varsa sorularınızı alayım yoksa uyumaya çalışıcam

Daha yeni uyandım beyler. Bugün 3'e kadar partları hazırlıycam kafamda. 2 gibi yazıp 3'te atarım. Kitleye göre dün geceki gibi 11-2.30 arası beraber oluruz. Yıllık izindeyim zaten taşşağım serbest

Geldim beyler. Herkes burdaysa başlıyorum. HAZIR MISINIZ ?

Ertesi gün cumartesi, tatil günü yani. Sabah sadece 2 saatliğine Murat'la şantiyeye gidecektik sonra paydos. Saat 8.30 gibi Murat gelip aldı beni şantiyeye zütürdü. Murat şirkette bizden biraz daha eski olduğundan altına araba vermişlerdi. Benim ehliyetim vardı, baba yadigarı da var ama anılar canlandığından kullanmıyorum. Neyse gittik şantiyeye. Hasan ustadan brifing aldık. Ali usta işi bırakmış bu sabah. Sebebini sordum. Başka bi inşaatta baş usta olarak devam edecekmiş. "Hayırlı olsun dedik gönderdik." dedi Hasan ustam. iyi yapmış. Zaten sevmezdim bini.
Murat katları dolaştı, ben de konteynerde  (yanlış yazdıysam affedin hala öğrenemedim ne tak olduğunu. şantiyedeki küçük beyaz kulübe işte.)
oturup planları inceledim, bir kaç ekgib vardı onları topladım işte. Birer çay içip gittik Murat'la. Bir kafeye gidelim dedik. Beyler Kadıköy'de Kerem Pastanesi vardır bilenler bilir. Oraya gittik Muratla. Gitmeyen gitsin bence. Ben kazandibi Murat da sütlaç yedi. Hemen hemen şirkette tanıdık herkes Damla'yla yakınlaşmamızı fark etmişti. Telefona mesaj gelince Murat da konuyu açtı hemen, en yakın arkadaşlarım olarak.

-Ee kardeş hangi salonu düşünüyorsunuz ? dedi.

-Ne salonu lan, anlamadım ? dedim.

-Damla değil mi oğlum mesaj atan ? Bir şeyi de anla be. dedi. Nerde Damla amk hava durumundan geldi.

-Yok be kanka, o kadar ileri gidemedim. Onu görünce elim terliyo, ayaklarım birbirine dolanıyo, midem ağrıyo. Bana bi şey oluyo amk. dedim.

-Ee kardeşim aşk böyle bi şey. Güldürürken düşündürmez, bi vezir eder bi rezil eder. dedi gülerek.

Haklıydı beyler. Damla'yı görelim 3-4 gün oluyodu ve hayatımı sadece Damla kaplıyodu. Başka hiçbir şey düşünmüyodum. Yakınlarıma karşı vezirdim de gözümde rezildim be. Neyse yarı yarıya hesap ödeyip kalktık. Beni eve bıraktı. Ben de gider gitmez spor kanallarını turladım. Fener 9 puan fark yemiş hala transfer yapmıyo diye sinirlenip kapadım TV'yi. Bi çay&sigara yaparken Damla'dan mesaj geldi...

Hani eller hani ???

http://c12.incisozluk.com.../11507/9/884279_oc0d1.png

Damla'dan gelen 1 kelime 9 harflik "Napıyosun?" mesajıyla enerji buldum adeta.  "Karşılıksız sevdiğim tek varlıkla ilgileniyorum." yazdım binliğine ben de. 2 dakika bekledim, cevap gelmedi. Heralde bu kız da boş değildi beyler. Kıskandığını hissettim içten içe. Ama şakayı uzatmadan "Fenerbahçe * ))" yazıp yolladım hemen. binsin Serhat bin. Hakikaten binsin dedim kendime. 1 dakika geçmeden cevap geldi. (+Ben -Damla)

-Elimde 2 sinema bileti vardı da arkadaş beni ekti. Seninle giderim diye düşündüm ama meşgulsün. Kusura bakma. diye bi mesaj attı. O şakayı yapan her dirhemimi gibmek istedim.

+Yok yok müsaitim. Sevgi, meşguliyet değildir benim için... yazıp puan toplamaya çalıştım. 1-2 uzatsa da güzel kıvırdım beyler. Sonra

-Nerede buluşalım ? diye bi mesaj attı. Aklıma hiçbir yer gelmedi. Mecburen;

+Salonun önünde buluşalım. dedim.

-Optimum AVM'deki Avşar sinema salonu, saat 4'te buluşalım. Okey ?

+Okey. See you Princess...

Ulan acaba son kelimeyi yazmasa mıydım ? gibtir edip günlüğümü doldurmaya başladım. 2011'in ilk 4 gününde olanı biteni yazdım. Biraz daha vakit geçirip 15.20'de evden çıktım. Ciddi ciddi Damla'yla sinemaya gidiyoduk be beyler...

Millet toplansın öyle yazıcam. Ben buralardayım okuyorum entrylerinizi

Saat tam 4'te bulduk birbirimizi. O gün, ilk defa sarıldık beyler. Huzur buldum onun kollarında, onun yanında mutluydum be. Yabancısıydım bu Avm'nin. Daha önce bir defa mı geldim ya da gelmedim. Ama Damlam biliyomuş nerde ne olduğunu. Filme 1 saat kala biraz oyalanalım diyip bu oyun salonu vardır resmini de atıcam. Oraya girdik 20 dakika falan çocuklar gibi oyun oynadık amk. O gün masa hokeyi ile başladık, evcilik ile bitirmek istemiştim be beyler.
Neyse 5'e 20 kala içeri girdik. Biraz lafladık. Sonra ışıklar kapandı film başladı. Tabii amk herifleri filmi hemen başlatmadılar, reklam üstüne reklam, reklam üstüne reklam. Aldığımız mısırlar yarılanmıştı ki film başladı. Büyük kova mısır aldık, ortaklaşa yiyoduk. Damla filme dalmışken ellerimiz kovanın üstünde birleşti. 1 saniye sürdü sürmedi bu kısa tutuşma. Ona dokunmak, saniyelik olsa da ne güzeldi be beyler. Bugün ilklerin günüydü. Film bitti dışarı çıktık. Saat 19.15 olmuş. Bir yemek ısmarlamak istedim Damla'ya. Kırmadı beni 2 tane iskender söyledik. Çatalı tutuşuna, lokmayı çiğneyişine, ayranı içişine bile hayran kaldım. Bi ara yemeği bırakıp onu izledim be beyler. Farkına varmadı tabii. Yemekler bitti, dışarı çıktık. Beklenen olmuştu panpalar, hafta sonunda beklenen kar biz filmdeyken yağmıştı. 2 saatte tutcak değil tabii.

-Damla, hatırladın mı verdiğin sözü ? diyip karları gösterdim.

-Hatırladım hatırladım. Ama ya tutmazsa ? dedi. "Öyle şansı giberler" dedim içimden.

-Ya tutarsa ? dedim

-Ya tutmazsa ? dedi. Böyle 2-3 defa daha tekrarladık. Sonra susup bakınca kaybolduğum gözlerine baktım Damla'nın. O an ölsem dünyanın en mutlu insanı olurdum bee.

-Tutarsa yarın parka gidip kar topu oynarız, tutmazsa Erzurum'a biletleri alıyorum. dedim. Güldü. Kabul etti. Acı ama gerçek, evlere dağıldık...

işte burası beyler

http://c12.incisozluk.com.../11508/4/884374_o4dff.jpg

Beyler şantiyede bi sıkıntı olmuş izinde olmama rağmen beni çağırdı muallakler. Kendinize iyi bakın akşam devam edicem gece de kesintisiz 3 saat burdayım bugün hakikaten mutlu olacaksınız

Geldim beyler. Saat tam 6'da geliyo part. Biraz ilgi istiycem beyler hadi elleri göreyim burda misiniz?

Sabah 8'de kalktım. Dışarı baktım hemen. Evet, tuttu beyler. Kar tuttu o gün. Önce evde yengeç dansı yaptım sonra da keyif sigaramı içip hazırlandım. Damla'yı aradım. O güzel sesiyle "Alo" dedi ya, eridim bittim o soğuk havada be.

-Tuttu Damlacım tuttu. dedim.

-Eh, Erzurum'dan yırttık o zaman, sevindim. dedi.

-Erzurum'dan yırttın da benden yırtamadın. 12'den vurucam seni. dedim gülerek.

-Hadi ordan. dedi alaycı bi sesle. Ben albay kızıyım albay. dedi. "Albaydan kız almak da zor olur." demek geldi içimden de tuttum kendimi.

-Görücez bakalım hanımefendi. Geliyorum sizin sokağa. Çaldırırım varınca. dedim.

-Tamamdır hazırlanıyorum. dedi ve kapattı. Evden jet hızıyla çıktım beyler. 15-20 dakikalık yolu kar olmasına rağmen 10 dakikada gittim. Sokağın başında aradım Damla'yı. Telefonu cebime koyarken kafama bir şey atıldı. Arkamı döndüm, o gül yüzü gördüm. Tabii ikinci kartopunu da yedim tam surata. Hemen üstüne gidip yere yatırdım Damla'yı yüzüne gözüne kar attım. Kalktık parka gittik ısınma turundan sonra...

Parkta deliler gibi kartopu oynadık. Hayatımdaki en mutlu gün diyebilirdim o güne. Sonra kardan adam yaptık. Havuç yerine ağaç dalı zeytin yerine taş kullandık ama oldu be. Mis gibi oldu hatta. Geçen 2.5 saatin ardından yorulmuş olacak ki kendini yere bıraktı Damla. Ben de yanına uzandım. Her geçen gün mutlulukta Nirvana'ya oynuyodum beyler. Ama kendimi tutamadım o gün. Ne olacaksa olsun dedim ve o konuşmayı yaptım.

-Damla. dedim.

-Serhat. dedi.

-Seninle tanışalı tam 6 gün oldu. Biliyorum, çok erken ve yeni bi bağ var aramızda. Dostluk, arkadaşlık olarak değerlendirebilirsin ama ben ikisini de yakıştırmıyorum bize. Damla, ben senin yanında mutluyum, seninle huzurluyum. Damla, Damlam. Ben seni ilk gördüğümden beri aşığım sana. Amacım bazı zıpırlar gibi 2 günlük ilişkiden sonra terketmek değil. Ben seni çok seviyorum be Damla. Senin yanında olmama, mutlu olmama izin veriyor musun ? dedim.
Biraz durdu. Yemin ediyorum ya 5 ya 10 saniye bekledi ama o 5-10 saniyede intihar edesim geldi, o kadar pişman oldum amk. Sonra beni mutluluktan havaya uçuracak sözleri söyledi.

-Sen benimle ilgili ne düşünüyorsan, ne hissediyorsan aynı şeyleri aynı şekilde 5 kat hatta 10 kat daha fazla ben düşünüyorum, ben hissediyorum Serhat. ilk başlarda kabullenmesem de son 2 gün kendi kendime itiraf ettim. Ben de seni seviyorum be Serhat. Ben de sana aşığım. Asıl sen bu mutluluğu unutmuş kızın mutlu olmasına izin veriyor musun ? dedi.
Yalanım yok beyler, gözlerim doldu. Karlarda yuvarlandım, Alex'in klagibleşmiş gol sevincini yapıp atladım Damla'nın yanına. Üstten aşağıya rengi açılan sarımtırak saçlarına, masmavi gözlerine kurban olduğum gülüyordu beyler. Aşkla gülüyordu be. Koluma taktım biricik yarimi, başını omzuma yasladı o da. Yürümeye başladık yol nereye gidiyorsa...

Bugün her şey üst üste geldi yazamadım bi türlü. Kopukluk olmasın gece devam edelim affedin beni