1. 51.
    +1
    “Sen beceremezsin…” Çocuğunuzu kayıp bir insan olarak yetiştirmek isterseniz, bu cümleyi kurmanız yeterli.
    ···
  2. 52.
    +1
    Hayatta hep kendi yolumu kendim açtım. Maddi konular dışında, babamdan pek yardım gördüğümü söyleyemem.
    ···
  3. 53.
    +1
    Bu kendi yolunu açma, kendi kendine yetme konusu, farkında olmadan içime yerleşmiş aslında. 4 yaşımdayken, kendi kendime okumayı öğrenmişim mesela. Televizyonda Susam Sokağı vardı o zamanlar. Oradan öğrenmişim. Bi gün, evde gazeteyi sesli okuduğumu duyan annem şok geçirmiş tabii. Önce, fotoğraflara bakıp uydurduğumu sanmış, sonra gerçekten okuduğumu anlayınca çok sevinmiş.
    ···
  4. 54.
    +1
    O zamandan beri, her fırsatta okuyorum. Tek sığınak yerim, kelimeler.
    ···
  5. 55.
    +2
    Zaten, okul konusunda hiç sorun çıkartmadım. Hep takdir getiren öğrenci oldum. Benim için o kadar doğaldı ki… Yaşıtlarımdan çok önce okumayı öğrendiğim ve çok da kitap okuduğum için, basit gelirdi dersler. Hiçbir zaman eve koşa koşa zütürmedim karnemi. Eve gidince, karnemi ortaya koyup, kitap okumaya dönüyordum. Sadece kitap da değil gerçi, yere serilen gazeteler, dışarıda bulduğum kâğıtlar, dergiler… Ha bi de, dönüp dolaşıp okuduğum dünya klagibleri… Babamın hediyesi…
    ···
  6. 56.
    0
    Babam, bi gün elinde 12 tane kitapla geldi. Dünya Klagibleri serisi… Hepsi de resimli, 120 sayfalık kitaplar. Neler yoktu ki; “Üç Silahşörler”, “Define Adası”, “Moby Dick”, “Tom Sawyer” vs. Babam getirmişti, hem de benim okumayı sevdiğimi biliyordu! O kitapları belki bin kere okumuşumdur, babamla aramızdaki nadir bağlardan biri…
    ···
  7. 57.
    0
    burda mısınız lan?
    ···
  8. 58.
    +1
    Yaz okuyorum panpa
    ···
  9. 59.
    +1
    çok güzel yazıyosun amk
    ···
  10. 60.
    +1
    yaz amk
    ···
  11. 61.
    0
    @49 @50 eyvallah panpalar.
    ···
  12. 62.
    0
    @51 yazıyorum panpa
    ···
  13. 63.
    +1
    Bu okuma yazmanın yanında, başka bi hobim daha vardı; futbol… Yazları, arkadaşlarla sabahtan akşama kadar top oynardık. Nasıl yorulmazdık, bilmem… Sol ayaklı oluşum, beni daha farklı ve belki de daha teknik yapıyordu arkadaşlarıma göre. O yüzden, değişmez forvettim. Mahalle maçlarımızda golleri atan kişi oluyordum.
    ···
  14. 64.
    0
    4. sınıftayken, babamdan da izin alıp, Aliağaspor’un seçmelerine gittim. Tam 80 çocuktuk, birkaç maç yapıldı ve sadece 3 kişi seçildi. Bunlardan biri de ben oldum. Hoca beni yanına çağırdı, “Senin lisansını çıkartıcaz. 10 milyon lazım (Bugünün 40- 50 lirası gibi bi para), onu getir bi kaç haftaya kaydını yapalım.” Dedi.
    ···
  15. 65.
    0
    Bende bir sevinç! Aman Allahım, futbolcu olacaktım! Eve gittim, babamdan para istedim. Babam, “yanımda o kadar yok, al sen şu 5 milyonu zütür, gerisini sonra veririz; ama sakın derslerini aksatma ” dedi. O gece mutluluktan uyuyamadım.
    ···
  16. 66.
    0
    Sabah, ilk iş hocanın yanına gittim. Parayı verdim, o da “lisansını çıkarana kadar gel bizimle antrenman yap” dedi. Her antrenman maçından sonra, eve gelip gol sayımı yazardım. O kağıdın yanına da, okul sınavlarında aldığım notları yazıyordum. 2 hafta kadar sonra, babamdan tekrar para istedim. Lisans için son gündü çünkü.
    ···
  17. 67.
    +1
    binevi beni anlatıyosun panpa şimdiye kadar kendimi buldum
    ···
  18. 68.
    0
    Babamın elindeyse, bi kağıt vardı. Gollerimi yazdığım kağıdı bulmuştu herhalde. Gururla, “Ne kadar çok gol atmışım de mi baba, Sergen gibi de mi?” diye sordum. Takdir edilmeyi bekliyordum. Babamsa sertti. “Seni bi daha oraya göndermeyeceğim, okulla futbolu bi arada idare edemedin. Derslerinde başarısız olursan bu iş biter demiştim, bitti. Futbol falan yok bundan sonra!”
    ···
  19. 69.
    +1
    reserved harika
    ···
  20. 70.
    0
    Fen Bilgisi’nden 3 almıştım.
    ···