1. 376.
    0
    günlerden biri, kızla artık iyice sevgiliyiz her şeyimden öte olmuş. oturuyoruz bir cafede, bu bi ara tuvalete gitti. telefonunu da masada unuttu. ulan dedim bakayım şunun mesajlarına neler var. girmemle bir erkekten gelen mesajda aşkım, bebeğim, bir tanem vs şeyler yazıyor. başımdan aşağı kaynar sular indi, ulan diyorum nasıl olur, benim uğruna ölümü göze alabileceğim kız nasıl böyle şeyler yapar. koydum telefonu yerine. bunun gelmesini bekledim, aşkımın karşılığı bu muydu, teşekkür ederim.. dedim. masaya hesabın parasını attım, ceketimi aldım çıktım gittim oradan. ağlamamak için zor tutuyorum kendimi, yok böyle bir şey usta. orda mesaj atan çocuğun numarasını almıştım. bana ihanet etmek ne demek gösterecektim, gözlerimden ateş fışkırıyordu yürürken. yapılır mıydı lan bu bana yapılır mıydı?! hemen aradım o lavuğu, kiminle konuştuğunu bilmiyor doğal olarak. mekanın neresi lan senin dedim. sen kimsin ayağı falan yaptı, ünalan çocuğuyuz, gel bekleriz. falan yaptı. tribün çocuğuyuz aq, yemediğimiz cop, yemediğimiz tekme, yemediğimiz yumruk mu kalmış? neden korkacağım. ama bu benim mevzumdu. tek başıma olacaktım, kimseyi çağırmayacaktım. aldım emanetimi yanıma. bindim vapura, karşı tarafa geçiyorum kafamda düşüncelerle birlikte, tek bir yamuğunda saplardım bıçağı. buna kuşku yoktu, her türlü şeyi görmüştüm bu hayatta, bir çekincem yoktu. kaybedeceğim bir şey de yoktu, arkamda bırakacağım anam vardı bir tek ona üzülürdüm. canım benim.. vapur yanaştı kadıköye.. minibüslerin olduğu yere doğru yollandım, tek düşüncem bana yapılır mıydı lan bu! ydu..
    ···
  2. 377.
    0
    bindim kırmızı başlıklı minibüslere, belimde emanetim var. sinirli gözlerle etrafıma bakıyorum, neyse hafiften geldiğimi anladım, dayı müsait bir yerde atsana dedim. indim minibüsten. etrafımı kolaçan ediyorum, çocuğun tarif ettiği mahallenin girişindeydim. tam bir köşeyi dönecektim ki, köşeden çıkmamla geri dönmem bir oldu. 10-15 genç muhabbet ediyorlardı, onun da aralarında olduğunu düşündüm. ama çocuklar beni görmüşlerdi, üstüme doğru koştular. belimden emaneti çıkardım, hepsi frenlediler. murat hanginiz lan?! dedim. benim diye çıktı bir tanesi..

    utanmıyor musun lan sevgilisi olan kızla öyle konuşmaya yavşak?!
    kız seni sevmiyor birader, hayırdır?

    Bu beni daha da çileden çıkarttı, tam üstüne doğru koşacaktım ki arkamdan bir taş yedim, uyandığımda. bir berber dükkanındaydım, abi diyorum ne oldu bana, hatırlamıyorum hiç bir şeyi. meğer bu lavuğun arkadaşlarından biri arkadan taşı geçirmiş kafama, yere yığılmışım öyle. anlattıklarına göre, ben bayıldıktan sonra da bayağı bir dövmüşler beni. onların semtindeyim, tek başımayım. berber dayıya teşekkür ettim. semtimin yolunu tuttum, pansuman yapılmış bana oradaki bir eczanede çalışan abla tarafından. sağolsunlar ilgilendiler.. semte doğru gidiyorum, ama bunu kimsenin yanına bırakmazdım.

    nitekim bu efsane bestenin yazarı bizim semtin çocukları;

    engeller aşılmadıkça yaşanılmaz,
    bu hayat yaşanmadıkça anlaşılmaz,
    beşiktaş çocuğuyuz deliyiz biraz,
    oğlum manyak mısınız bizimle uğraşılmaz..

    gösterecektim onların hepsine gösterecektim..
    ···
  3. 378.
    0
    reserve
    ···
  4. 379.
    0
    reserved
    ···
  5. 380.
    0
    reserved
    ···
  6. 381.
    0
    hadi panpa anlat bekliyorum
    ···
  7. 382.
    0
    döndüm semte, kimseye gözükmemeye çalışıyorum. yoksa benim halimi gördükleri anda, kasap ali dayı satırını alırdı, dönerci halil abi döner bıçağını alırdı, bütün esnaf gider yıkardı ortalğı. bunu bilmek güzel bir şeydir. ama bu benim meselemdi, kimsenin karışmasını istemiyordum. iyileşir iyileşmez gidecektim, karnına saplayacaktım bıçağı, başka yolu yoktu. şimdilerde o yaşlardaki halime bakıyorum, harbiden yaparmışım. ama bunların saçma işler olduğunu sonradan anlıyorsunuz.

    neyse, kimseye görünmeyeyim diye başım öne eğik gidiyorum. birden şşt, bilader selam yok mu yaa diye bir ses duydum. ulan en son istediğim de buydu. şuan içerde olan kardeşimin sesiydi bu. benim yüzümü gördüğü anda, alırdı emanetini. koşardı iskeleye, ilk vapura binerdi. onların semtine giderdi, vururdu hepsini. bu delikanlılığı yüzünden kaybetti zaten bu hayatta..

    yüzümü gördü, dedi ki noldu lan sana, kim yaptı oğlum sana bunu, kim yaptı?! cevap vermiyordum. oğlum benim meselem bu, teşekkür ederim ama kendim halledeceğim. bırak da eve gideyim.. dedim. ikiletmedi bile, görüşürüz dedi. şaşırdım. 2 saat sonra evin kapısı aşağıdan çalındı, gel aşağı, konuşacağız senle diyor. indim dedim ki bak, sana çocukları söylersem öldürürsün lavukları içeri girersin. kimsenin başını yakmak istemiyorum. olan sadece bana olacak o kadar! dedim. sevgilimin numarası vardı onda, ben vermiştim. bir sıkıntısı olur da ben yardım edemezsem, sen edeceksin demiştim öyle vermiştim numarasını. delikanlı adamdı, aklının ucundan bile geçmezdi bana yamuk yapmak. aramış kızı, demiş bu çocuğun hali ne böyle falan filan. huur da olanları anlatmış işte, ben dayağı yer yemez, sevgili olmaya başlamışlar. pes edeceğimi zannediyordu herhalde kevaşe.. benim arkadaş çocukların semtini falan öğrenmiş, bizim semti topladı, tribünden de bi 20 kişi toplamış. 2 gün sonra ben hafiften iyileşiyorken yine kapımı çaldılar aşağıdan, 50 kişi vardı aşağıda. hayırdır lan dedim, savaşa mı gidiyonuz? aynen kardeş, komutan sensin dedi. bu saatten sonra geri dönüş yoktu. indim aşağı, hepsiyle tokalaştım. vapura doğru gidiyoruz. bugünün sonu pek hayırlı bitmeyecekti, bunu anlayabiliyordum.
    ···
  8. 383.
    0
    up up up aq anlatmıyorum tamam giberim böyle aşkın ızdırabını..
    ···
  9. 384.
    0
    yalanına sokuyum.

    ccc kill for you giber ccc
    ···
  10. 385.
    0
    yarıda kesersen giberim...
    ···
  11. 386.
    0
    reserved
    ···
  12. 387.
    0
    Oha amk
    ···
  13. 388.
    0
    reserved
    ···
  14. 389.
    0
    okudum amk hepsini baştan anlat panpa rezerved
    ···
  15. 390.
    0
    up up up anlat hadi amk
    ···
  16. 391.
    0
    vapurdan indik, herkesin gözü bizim üzerimizde. öfkeli gözler, sadece hedefe kenetlenmiş herkes. tribünde katılmanın artılarından biri de budur işte, aidiyet duygusu güzel şeydir hep söylüyorum. da 50 kişi minibüse nasıl sığacağız aq? 2 tane minibüsü doldurduk sıkış tıkış. öyle gidiyoruz, şoför dayı soruyor, hayırdır gençler, kız mevzusu mu? he dayı dedim. kız mevzusu. neyse indik minibüsten yine aynı köşe başına kadar geldik, bu sefer orda yoktular. elbet gelirler dedim, beklemeye koyulduk. bir tane mehmet diye arkadaşımız vardı, şimdi balici oldu maç günü stadın oralarda ondan bundan haraç kesiyor. ağacın dibini bulmuş gölgeyi, emaneti de saplamış çimenlere uyuyor.. bunların hepsi bi kuytuya sotelendiler 3'lü 5'li gruplar halinde.. ben tek başıma takılıyorum oralarda, ama kendimi onlara göstertme peşindeyim. sonra baktım bir yerden, bu 6-7 tane arkadaşıyla birlikte ortaya çıktı.

    hayırdır lan, yediğin dayak yetmedi mi?
    delikanlılığa sığar mı tek kişiyi o kadar kişi dövmek?
    sığdırırız.. aynen böyle dedi aq çocuğu.

    tam üstüme çullanacaklardı ki, haydii diye bağırdım. 49 kişi aynı anda çıktılar ortaya, 50. de bizim baliciydi, onun bir uyanışı var görmeniz lazım. seslerden uyandı herhalde. kafasını kaldırdı ortalığa baktı. emaneti aldı koştu aq (: 2 taraftan kıstırdık bunları.

    kim sığdıracak şimdi kardeş?
    abi nolur abi, özür dilerim abi!

    acıma duygum vardır normalde, ama o durumda ben zaten insanlığımdan çıkmışım. onun kafasına bir tekme koydum, yere yığıldı sonra 50 kişi birden dövdük bunları. kırılan kemiklerin gıcırdaması, patlamış kaşlar, patlak dudaklar. viraneye dönmüştü muallakler. tam işimiz bitti, orada ki aşırı kandan birinin bıçaklandığını anladım onların tayfasından. lan diyorum, kim yaptı bunu söylesin?! amacım bu değildi, dövmek yeterli diye düşünüyordum, böyle bir şeyin olması bir geceyi nezarette dayak yiyerek geçirecek olmamızın ilanıydı. o balici atladı, kanka ben yaptım galiba ya amuğagoyim dedi. lan dedim niye yaptın, kazayla oldu dedi aq. pulp fiction'da vincent nasıl arkada oturan zenciyi vurup sonra da yanlışlıkla oldu dediyse, aynı tonda dedi pekekent. tabi orda mahalle ahalisi toplanmıştı biz onları döverken, polise de haber verilmiştir illa ki. kaçın lan dedim, paket olmak istemiyorsanız kaçın!
    Tümünü Göster
    ···
  17. 392.
    0
    yolla panpa
    ···
  18. 393.
    0
    benzer hayat hikayeleri , benzer başlangıçlar , benzer sevgiler ..

    ben de bir Galatasaray holiganıyım ve hikayeyi okuyup kendime benzetiyorum *

    not : daha 24 yaşındayım
    ···
  19. 394.
    0
    herkes ayrı bir şekilde semte döndü o gün, ama kafamı kemiriyor acaba ölmüş müdür lan?! sorusu.. mehmeti de iki gün sonra gördüm, umrunda değil şerefsizin. lan adam öldürmüşsün olabilirsin ne bu rahatık diyorum. bu da olur be kardeş, bu da olur diyor. zaten okumuyordu benle yaşıt olmasına rağmen, serseri olacağı belliydi. neyse olayın üstünden 2 gün geçti, siren sesleri geliyor etraftan. hayırdır diye dışarı bakayım dedim, 2 tane ekip otosu almaya geldi beni. in aşağı, zorluk çıkartma dediler. annemi öptüm, korkma geleceğim dedim ve indim. aldılar beni ters kelepçe yaptılar, otoya koydular. o an içimdeki çaresizlik duygusu çok kötüydü, hiç bir şey yapamayacağımı biliyordum, dava açılsa avukat tutamazdık, içeri girsem de anneciğim aç kalırdı. geldik gayrettepe emniyet müdürlüğüne, telefonumu falan kapattırdılar, bütün özel eşyalarımı aldılar. amirin kapısının önünde bekliyoruz. sonra aldılar içeri;

    oğlum, geçen karşı tarafta bir kavgaya karışmışsın, biri bıçaklanmış? bilmiyorum amirim falan dedim ama yemedi tabiki..

    evet amirim, ben de kavgadaydım, ama yemin ederim bıçaklayan ben değildim.
    kim lan o zaman yavşak, uğraştırmasana bizi.

    çocuğun ismini vermedim orda, arkadaş satmak benim hayatta yapmayı isteyeceğim en son şeydi. son olarak çocuğun yaşayıp yaşamadığını sordum, yaşıyormuş. bir nebze de olsa içim rahatladı orada. tabiki de hemen dışarı salmadılar beni, nezarete attılar, beni otoya alan amirlerden biri geldi 1-2 saat sonra. bugünki kum torbası bendim anlaşılan.

    bi bitmediniz lan, kodumun serserileri! çaaat, orda bi koydu bana ayağa kalkamadım. bayağı bir dövdü beni, sonra çıktı gitti. yapacak bir şey kalmıyordu, uyudum ben de havada kararmıştı zaten..
    ···
  20. 395.
    0
    ya bilader, bana entry girmiyor diyorsunuz da, hem annemin hastalığıyla uğraşıyorum. hem de işimiz gücümüz var, sabah akşam takılmıyoruz ya sözlükte liseli miyiz? ayrıca girdiğim entryler de başka hikayelerde girilen 2-3 entrynin uzunluğunda, kimse haksızlık etmesin. okuyan okuyor zaten. eyvallah..
    ···