insanlara bakıp arada ne kadar kafasız ne kadar habersiz ne kadar dertsiz yaşıyorlar diye küçümsüyorum onları dıştan yargılıyor tek seferde kararımı veriyor ve buna inanıyordum (aslında biliyordum bir yemeği bile tatmadan yorum yapılmayacağını nasıl yapardım insanı tanımadan yorumlamayı)

sanki düşünmek, her şeyi kafaya takmak bir işe yarıyormuş gibi onları küçümsemeyi kendime hak görüyordum, büyük bir marifet işliyormuş gibi hayattan kaçıyordum

sonra eğlendiklerini mutlu yaşadıklarını görünce anladım asıl sıkıntı bendeydi galiba işte o vakit üzüldüm

Am züt meme

gayet anlaşılır ki bu

Belki de biz yanlış hapı seçmişizdir. Gerçekleri göz ardı edip dertsiz tasasız yaşamak varken neden bu kadar yükü taşıyabileceğimize inandık ki.

Bu arada gerçekten kendimi gördüm sende. Kime anlatsam anlamıyor beni. Egolu veya ön yargılı olduğumu söylüyordu. Teşekkür ederim yalnız olmadığımı kanıtladığın için.

gibiş gibiş.

Yumurta teorisine inanıyorum hepiniz aslında benim zuahahah ağlayın bu farkımız yok

am am evet züt falan ya

Ben de öyle düşünüyordum. Benimki herkes eğleniyor bi ben mutsuzum amk tarzı bir düşünceydi ama bunun da sosyal medya etkisi olduğunu bilmiyorum. Yine de bu kafa yapısından çıkamıyorum