biz ölsek de hikayemiz kalsın

Beyler ben köyde doğdum. Köy hayatı biraz farklıdır. hayatım da hiç tatil yapmadım mesela. sürekli iş olur. Her gün sabah erkenden uyanırsın. Köyde iş hiç bitmez. kış gelince de zaten okulla uğraşırsın. En zor olan şey ise okulla beraber işleri yürütmektir. iyi bir eğitim almak zordur gerçekten. çok şanslı olman gerek. Aileniz de size önderlik edecek okumuş adam lazım. bizim sınava girdiğimiz zamanlar oks sınavı vardı. Bu sınava girmek için sabah erkenden kalkıp şehir merkezine 2 saat yolculuk etmiştik. Çok abarttığı düşünürdüm bu konuyu ama daha en başından başlıyordu sorunlar. millet sabah 8 de kalkıp anne babasıyla sınava giderken biz onlardan 2 saat erken kalkmak zorundaydık. Kazanamazsam endüstri meslek lisesi veya düz liseye göndereceklerdi. Senin ne düşündüğünü pek dinlemezler. sınavdan gelip köyde hemen çalışmaya gitmiştim. Sınav açıklanmadan önce bizimkiler beni düz liseye göndermeye karar vermişlerdi bile. Ama sınav açıklandığında bizim ilçeye yakın, o şehrin en kötü anadolu lisesini tutmuştu puanım.

Daha sonra kayıt için pederle gittik. ilk defa yaşadığım şehirden dışarı çıkıyordum. hatta bırak şehri ilçeden bile 2 defa mı ne dışarı çıkmıştım. okul yeni açılmış henüz kendi binaları bile yok. Halk eğitimin eski binasını kullanıyorlardı. Okulu gezelim dedik ama ortada okul yok. Bizim sınıfın yanın da dikiş nakış kursu, dikiş makineleri. Üst katta arıcılık kursu, arı kovanları. Sınıflar da tahta falan hiç bir şey yok. Sadece kaydımı yapan kel bir okul müdürü. Kayıt olup, alacağımız kılık kıyafeti de öğrendikten sonra sıra geldi kalacak yeri ayarlamaya. ilçe de iki tane yurt var. Birisi süleymancıların, diğeri nurcuların. Ben tabi ikisinin de ne olduğu hiç bilmiyorum. Köyden kurtulmuşum nerede olsa orada kalırım. ilk nurcuların yurdunu gezdik. Türkiye de ne kadar yurtları varsa gezin hepsinin şekli, eşyaları, oda planları, düzenleri aynıdır. Yurt güzel gözüktü gözüme de. Birde hemşehri çıktı orada yurt çalışanıymış. Diğer yurdu hiç gezmeden oraya kayıt yaptırıp tekrar memlekete döndük.

Okulun ilk günü peder beni yurda bırakıp gitti. Evden ilk ayrılanlar bilir o sıkıntıyı. Ne kadar sevmesen etmesen de için burkulur. Lise kıyafetleri giyip okula gittim öğleden sonra. okul yeni açılmış 35 kişi kayıt yaptırmış. 2 sınıf var. yanda dikiş kursu. üst katta arıcılık kursu. 13 bin nüfuzlu bir ilçeydi lisenin olduğu yer. O ilçeden bizim okulu kazanan herkes birbirini tanıyor. Beraber dolaşıyor, beraber oturuyor...

Okulun üçte ikisi bizim yurtta kaldığı için biz daha kalabalıktık tabi; ama daha kimse birbirini tanımıyordu. ben hemen iki tane Sivaslı bulmuştum hemşehrilerim ile kaynaşmıştık. Okula girer girer girmez de kızlara bakmaya başlamıştım. Cemaatte kaldığımın farkında değilim henüz. cemaatte kalınca olmuyormuş yasakmış onu sonradan öğrendik. 35 kişi 20 erkek kalan kızların da 2 si falan iyi gibi.

Yurda son giriş ikindi 4. okuldan çıkıp yurda anca yetişiyoruz. herkesin başın da gurup abisi var. yoklama alıp yurt müdürüne rapor ederler her gün. Yani öyle gözden kaçmak falan zor. ilk bir yıl gayet güzel gitmişti her şey. yurda alışmıştım çoktan namazlara gitmek falan da çok hoşuma giderdi. deli gibi kitap okurdum. Risale ile pırlanta serisini(hoca efendinin yazdığı kitaplar) sadece onlar verince okurdum. Kalan zamanlar da kendim kitap alırdım onları okurdum.Hem cep telefonum falan yoktu olsa bile yurtta zaten cep telefonu yasaktı. televizyon izlemek yasaktı. Ders çalışmak, kitap okumak birde halı saha maçları. başka yapacak bir şey yoktu.
bu sayede derslerim çok iyiydi. Okula son sıralar da girmeme rağmen durumum baya iyiydi. notları en iyi 3 öğrenci arasındaydım. Bir yılım pilavlı, istişare, tesbihat, cemaat sprileri, şakirt aşağı, şakirt yukarı, hoca efendi vaazları, kitapları falan geçti gitti. Her dediklerini yapardım okuldan öğrenci getirirdim yurda, yurtta ki sorunlu şakirtler ile ilgilenirdim. Hem okul da hem yurtta göz bebeği olduk.

Edit: risaleler said nursinin yazdığı kitaplardı. dili ağır kelimeleri farsça arapça kökenli. lemalar, şualar, sözler.

pırlanta serisi ise hoca efendinin yazdığı kitaplardı. prizma, asrın getirdiği tereddütler falan.

köye yolculuk zamanı gelmişti. benim için tatil okul olduğu zamanlardı. köyde koyunlarımız vardı. her gün otlatılması lazım. güneşin altında ot yemeyeceği için havanın serin olduğu saatlerde yani gece 04:00 -09:00 arası. akşamda 18:00-00:00 gibi onları dağa zütürmemiz lazım. okulda olunca ne güzel sabah 7 kadar uyuyorsun. dersler zaten rahat. köyde herkes tanır bir birini gören soruyor. Ne yapıyorsun okulda? nerede kalıysun?

cemaatte yurdun da kaldığımı her sorana seve söylerdim. Köyde milletin bakışları parlardı benim orada kaldığımı duyunca. ilk sene kimseyle sıkı bir arkadaşlığım olmamıştı. Ne arayan vardı ne soran beni. Sadece cemaatteki abiler arardı. Benim kara kaşa kara göze hasta değil tabi. ilerde ilçede reklamı olacak benden baya umutlular. okulların açılması yaklaştı. Benim köyde felahım gibildi tabi 3 ay eşek gibi çalıştık. son günler umurumda değil ama az kaldı diyorum rahata kavuşmaya. Cemaatten aradılar bizim yurda ne zaman gelirsin falan konuştuk. Bana böyle sahip çıkıyorlar ben mutluluktan uçuyorum tabi.

Lise 2ye geçtiğimizde artık toyluğumuzu da geçmeye başlamıştı. Geçen sene bizden büyükler vardı onlar da gitmişti. bizden küçükler çömler gelmişti. Artık daha rahattı yurt. halı saha maçlarını biz ayarlayacaktık, yemekhane de istediğimiz yere oturacaktık, banyo sırasında kimse sıramızı almayacaktı. bir de yeni yılda ilgimi çeken bir şey sadece anadolu lisesi öğrencilerini almaya başlamışlardı. üç beş tane de tanıdıkların çocukları vardı diğer okullardan.
okulun kontenjanı artmıştı ama okul kötü olduğu için yine az öğrenci gelmişti bizim okula. Geçen sene ki öğrencilerinden de okulu bırakan olmuştu. kontenjanı dolduramadılar. Bizim yurda yeni gelen öğrenciler bize abi derdi. Ben kimseye karışmazdım genelde millet zorlardı ama. hatta beni rahatsız ederdi onların utana sıkıla tanımadıkları bana abi demeleri. odalar 4 kişilikti 3 tane çöm 1 tane büyük. Bizim çömler iyi çocuklardı Allah'dan. Kendi kalacağın kişiyi seçememek cemaat yurtların da en büyük sıkıntılarımdan biri olmuştur hep. Odada ki 3 çömden ben sorumluymuşum. iyi dedim tabi hemen seve seve abilik ederiz biz sıkıntı çektik çocuklar çekmesin yardımcı oluruz dertlerini dinleriz ederiz. Bir haftada bizim odadakiler peşimden ayrılmamaya başladılar. Bizi ilk sene baya ezmişlerdi yurtta o yüzden ben yaşıtlarından bile daha saygılıydım bunlara. yeni yıl da gayet güzel başlamıştı. Bizim okula yeni geçiş yapan bir çocuk vardı. Sivaslı dediler koştum hemen yanına gidip tanıştım. Beraber okula gittik o TM bölümünü tercih etmiş bende sayısal tercih etmiştim. ayrı sınıflardaydık da bu çocuk en iyi arkadaşım oldu her zaman.

Cemaatte baya gözde olmuşum ikinci yılda. etüd başkanı da ben olmuştum. Milleti ben toplar ben bırakırdım. Esnaf toplantıları olduğu gün onların yanında dururdum. Çaylarını falan verirdim su falan dağıtırdım. Esnaf abiler dediğim yurda yardım yapan elemanlar. Kimi fırıncı, kimi marketçi, öğretmen, doktor bir sürü insan. yurda kim yardım yaparsa bizimkiler alış verişi oradan yapardı. Okuldan hocalarımız da gelirdi bazen bu toplantılara. cemaatte istişare derler bu toplantılara. bazen bizi evlerine davet ederlerdi yemeğe. yemeği yer risale okurduk, namaz kılardık falan.

Ben burada herkesin samimiyetine inanırdım en başta. sonradan düşündüm fırıncı yurda 1.500 tl yardım etse diyelim. biz bir yıl boyunca ekmeği oradan alırdık. Adam verdiğinin daha fazlasını alırdı.

Bu esnaf abileri zaman gazetesine, sızıntı dergisine üye falan yaparlardı. bizi de üye yaparlardı. tiraj artırmak için herkesi abone yaparlardı. bu zorunlu olan bir şeydi baya üzerine gelirlerdi üye olmak istemeyenin.

O sıralar yurda yeni gelen sivaslı ile ilgilenmemi istemişlerdi benden. çocuk namazlara falan gelmiyormuş gurup abisi ile tartışıyormuş. böyle şeyleri konuşacağımız zaman herkesten habersiz konuşurduk. beni gece yataktan kaldırır zütürürlerdi. yada haber verirlerdi uyumazdık. çocuğun adı ramazandı. rmazan ile benim aram zaten iyiydi o yüzden benim ilgilenmemi istediler. Ramazanın ben çoğu şeyini bilirdim. Küçükken annesi vefat etmişti. babasının ticari bir hyundai arabası vardı. onunla gezer çevre illerde halı battaniye satardı. bizim yanımızı da uğrardı çalışırken. 2 tane küçük kardeşi vardı. hepsini babannesi büyütmüştü. Annesiz büyümek gerçekten çok zormuş. ben bu çocukta görmüş anlamıştım bunu. çocuk çok nazlıydı bende onu hiç üzmek istemezdim. yurttan kaçalım derdi kaçardık. yemeklere falan beraber giderdik. okuda ortak hocanın derslerine beraber çalışırdık. Memlekete hep aynı gün gider yine beraber dönerdik.

yurt yemekhanesi tam faciaydı ama yine de diğer yurtlara bakarsan en kral yurt bizimkiydi. Ekmekleri bayat verirdi çok yemeyelim diye. Yemek kötü çıktığı zamanlar abiler iner yemek yerdi biz açlıktan kıvranırdık. elbise dolabımız da chokella falan olurdu ekmekle onu yerdik. yada ketçap yerdik ekmek arası. Yada memleketten yeni gelen birinin dolabına dalcınırdık.

ikinci sınıfta abim kullandığı telefonu bana vermişti. Artık telefonum vardı. Melodi falan yüklerdim ona. Okulda zaten çoğu kişi de vardı telefon. Bir bizde olmazdı böyle şeyler. Böyle şeylerle hiç işimiz olmazdı. Msn adresim falan yoktu sınıftakiler dalga geçerdi yok deyince.

ramazan ile birlikte bende internet kafeye falan gitmeye başlamıştım. msn telefon okulda ki kızlarla baya haşir neşir olmaya başlamıştım. Bir de arada sigara içerdik.

Bizim sınıftan bir kız deniz ismi mesaj atmaya başladı bana. O zamanlar avea 100 sms verirdi aylık. bir ay bize yeterdi arttığı bile olurdu. her mesaj dolu dolu giderdi taktan muhabbette olmazdı bu sayede. Benim okul da herhangi bir kıza karşı en ufak bir ilgim olmamıştı iki yılda. liseliler hep bir birine sevgili olma teklifi ederdi herkes bilir okulda en moda şeylerden biri. Ona o bakmış, bu na bu bakmış, yok senin kime bakman ayıp olurmuş.
Benim başka başka dertlerim var hem kızları da çok beğenemedik. gurbetteyiz, yurttan sıkıldım. küçüğüz de daha amk. oranın halkı da bizi bunalttı. nerede tek yakalasa şerefsizler bize bulaşırdı. okulumuz meslek lisesi ile yan yanaydı. her gün kavga.

2. yılın sonuna yaklaşmıştık. mayıs ayıydı sanırım. ben bursluluk sınavına girecektim. ile gitmemiz gerekiyordu. arkadaşım ufuk vardı o da merkezden gelmişti. onunla beraber gittik onların evinde kalacaktık.

ufukların evine gittik. Bende para biriktirmiştim üzerime bir şeyler almak için. sınavdan çok alacağım elbiseleri, ayakkabıyı düşünüyordum. ufuk yere bir yatak attı. ben alışkınım severim deyip yattım döşeğe telefonu da koydum baş ucuma. ufukta hemen yanımda kanepede sürekli bir şeyler anlatıyor. ben tepki vermeden dinliyorum. O sırada benim telefona mesaj geldi, bakmadım. ikinci mesaj geldi bakmadım. Ufuk aldı telefonu. Mesajların denizden geldiği görünce biraz sesi falan kırıldı. Üzerine gidince
-ben bu kızı seviyorum dedi.
-ne yazmış ki canın sıkıldı dedim.
-sana karşı bir şeyler var bunda yoksa yazmaz dedi. mesajı okuttu.( hazır mesaj yollamıştı )
-benim bir şey yaptığım yok istediği yaz kıza dedim.
-yok oğlum saçmalama ben ilk sınıfta sevmiştim şimdi yok falan dedi çevirdi tekrar.
bende deniz'e mesaj attım böyle şeyler yazma yanlış anlıyorum diye.
kızda amman yanlış anlama dedi ve gülücük.

ertesi gün ufuk beni sınava zütürmüştü. Sınavdan çıkınca da gidip biriktirdiğim parayla ayakkabı ve elbise aldık. O hafta sonu hep şehir merkezindeydik. iki gün güzelce gezdik ufukla. Hayatımda ilk defa burada gezmiştim. ilk avm'yi o zaman görmüştüm. Ufuk baya zengindi lüks mekanları falan iyi bilirdi. Hafta sonumuz onun sayesinde gayet güzel geçmişti. Benim aklım denizdeydi ama. Pazar günü akşam tekrar ilçeye döndük. Ufuk benim yan tarafımda ki odada kalıyordu.
Benim telefonumda kontör yoktu ama sms'im vardı. Bende mesaj gitmez diye ufuk'un ağzından denize mesaj yazmıştım. Seni seviyorum falan filan.. Gönderirim diye şaka yapıyordum. Kontörüm olmadığı için mesaj gitmez diye göndere bastım.Bir baktım mesaj gönderildi dedi. Ufuk bozuldu bana baya ben karışmam nasıl halledeceksen et dedi. Kız o gün mesaj atması ertesi gün okula gittim istiklal marşı okunuyor sırada. Yanına gittim dedim böyle böyle şaka yapacaktım özür dilerim falan ufuk'un suçu yok dedim. önemli değil deyip gayet anlayışlı karşıladı.

Onda sonra denizin derslere bana baktığını fark ettim. Ne zaman kafamı kaldırsam bana bakıyordu. Yüz ifadesinden bir şeyler anlamak zordu. Bir gün de yine derste bana bakarken kafamı kaldırdım bende ona bakmaya başladım. Gözlerini hiç kaçırmadı o benim de içim bir garip olmuştu. ilk kez yüzüne bakamadım kızın. Bir şeyler hissetmeye başlamıştım kıza karşı. Sürekli ona bakmak istiyordum. Yanında otursaydım dedim içimden keşke.
Deniz okuduğumuz ilçede ailesi ile yaşıyordu. Bizden bir yaş büyük bir ablası vardı. Diğer ablası hemşireydi o ilçede değildi çalışıyordu. Abisi vardı bir de. Babasının ismini falan işini neredeler. Beyin tek tek yazmaya başlamıştı hepsini. onla ilgili her şey ilgimi çekiyordu her şeyi öğrenmek istiyordum.
ilçede kurs vardı beni cemaat bedava gönderiyordu oraya. denizin ablası da oraya geliyordu. ablası beni tanımazdı kursta falan yanımdan geçer giderdi. ben denizin ablası olduğunu öğrenmiştim hemen. deniz mesaj atacağı arayacağı zaman onun telefonunu kullanırdı. Beni isim olarak biliyormuş. Deniz öyle söylemişti.

Denizle daha fazla mesajlaşmaya başlamıştık. Sabah erkenden okula gider camdan dışarı bakar onun gelmesini beklerdim. Bizim bakışlarımız sınıftan bir kaç kişinin dikkatini çekmişti. Bir çocuk gelip senden hoşlanıyor teklif et demişti. Ben çekiniyordum ama kıza çoktan aşık olmuştum akşam gözlerimi kapattığım da yüzü hemen gözümün önüne geliyordu. Bizim okulda öğrenci sayısı gayet azalmıştı. 19 mayıs gösterileri için hazırlık yapmaya başlamıştık. Kule falan yapamayacağımız için kızlı erkekli dans edecektik. Hoca herkesi boy sırasına soktuğunda ben deniz ile eş olabilmek için bir öne bir arkaya geçip duruyordum. istediğimi başardım ve deniz ile eşleşmiştim çalışmalar falan baya beraber vakit geçirecektik artık. Hem fırsatını bulursam onu sevdiğimi de söyleyecektim.

Ben kızın yanında dilim elim ayağıma dolaştığı için mesajda söylemeye karar verdim onu sevdiğimi. Artık kesin söyleyecektim içim içime sığmıyordu çünkü ilk defa birisine bu kadar çok ilgi duymuştum. Yurtta yatsı namazından sonra deniz e mesaj attım. Sana aşık oldum yarın okul da konuşalım mı dedim. canımsın yazmış. rahatlamıştım Cemaatte ki bunaltıyı falan her şeyi unutturuyordu bana deniz. Ablası da öğrenmişti mesajları görmüş.
Kursa gitmiştim yine hafta sonu tam ablasının yanından geçerken arkamdan birisi bana seslendi serkan diye. Ablası hemen döndü serkan kim dedi. benim dedim. sen kardeşimi mi seviyorsun dedi güldü. Utandım bir şey diyemedim. Ama iyi oldu ablası ile tanışmış olduk.

okulda ki ilk konuşmamız da ona kafamda ki her şeyi anlatmıştım. ilk defa birisi ile çıkacaktım. Evlenelim dedim ilerde. Güldü daha erken değil mi dedi. Ben cemaatte kalıyorum aile falan da tutucu. Benim arkadaş olmakta farklı bir amacım olmaz dedim. kızın en fazla en elini tutardım onu da kimse görmezdi.O zaten çok fazla birşey söylemiyordu ben konuşuyordum o kafasıyla onaylıyordu. konuşup anlaşmıştık artık deniz benimdi.
Denizle de artık çıkmaya başlamıştık yanında oturuyordum cemaatle ilgisi olmayan hocaların dersinde. diğer derslerde yeri geçiyordum. Bir anda her şeyim bu kız olmuştu. Ama çıkmaya başlayalı daha bir ay olmuştu ki yaz tatili gelmişti.

Kafamda bir sürü düşünce vardı yaz tatilinde nasıl deniz ile konuşacaktım. Köyde avea çekmiyordu. Ben evde olmuyordum ki evden arayayım. Sürekli iş iş iş. internet falan zaten ne gezer. Nasıl yapacaktım nasıl edecektim. okulun son günü bunları anlattım ona karnelerimi almıştık sınıfta sarıldık okulun dışına çıktık. o evinin yoluna düştü bende yurda giden yola. O giderken hiç arkasını dönüp bakmadı. Ben köşeden kayboluncaya kadar onu izledim. Daha sonra yurttan eşyalarımı alıp mübarekler ile vedalaştıktan sonra memlekete gittim. Bizim ilçeye inince denize son mesajımı attım. Canım sakın aklından çıkarma ben fırsat buldukça sana yazmaya çalışacağım ama uzun bir süre görüşemeyeceğiz diye.

O yaz tatili her insana kafayı yedirtirdi bende de öyle olmuştu. Deniz ile ilk bir hafta hiç konuşamamıştım. Ablam o sene üniversiteden öğretmen olarak mezun olmuştu. Ablamın üniversiteden konuştuğu şimdiki eniştem istemeye gelince peder delirdi. Ablamı vermediler en başta. Kavga ettiler evdekilerle. Babam arabanın içinde uyurdu akşam. Ablam annanemlere gitmişti. Ben yayladan geldiğimde evde hiç huzur olmazdı herkes sinirini benden çıkartırdı. Bende eve gelmemeye yayladaki evimizde kalmaya başladım. O hafta kuzenim sünnet olmuştu. işleri ben artık yalnız başıma yapıyordum. o evinde yatıyordu. Peder zaten işleri atmıştı üzerimize hiç yanımıza gelmezdi. Düğünlere falan giderdi sürekli gitmezse ayıp oluyormuş. Bizim işlerimiz, tarlalar, mahsül, her şeyimiz amcamlarla ortaktı. amcamla koyun kırparken belini ağrıttı bayıldı. Apar topar arabaya koyduk amcamı ayıldıktan sonra. belinden dolayı doğrulamıyordu. köyde battaniye ile arabadan çıkarınca babannem öldü zannetmişti amcamdı. zaten kendisinin rahatsızlığı vardı. bunaltı nevrozu mu neydi ismi. amcamı öyle görünce de aklı gitti kimseyi tanımaz oldu. Bunların hepsi 10 gün içerisinde gerçekleşince benim içimden isyan etmek geldi. Bütün işler bize kalmıştı. artık ilçeye falan gitmemde iyice imkansız oluştu hiç vaktim kalmamıştı. gecemi gündüzümü şaşırıyordum koşturmaktan. Her şey ters gidiyordu tek olumlu olan şey denizdi. tatil bittiğinde doya doya sarılacaktım ona ilk gün. sonra önümüzde uzun bir eğitim yılı benim içi ise tatil. Kendimi hep bununla avutuyordum.

2 hafta falan geçmişti. kuzen iyice düzelmişti. Babannemin hastalı hala devam ediyordu kimseyi tanımıyordu. Baban ile evdekilerin arası hala kötüydü. Ben baskılardan iyice bunalmıştım birde denizi çok özlemiştim. işleri bırakıp nasıl giderim ama. işler ortak olduğu için laf ederler hem. Cemaatten bir abiyi aradım. Abi bizim evi arayın beni Kitap okuma programı falan var deyip çağırın dedim. Sağolsun ertesi gün eve geldiğimde aramıştı. Peder gitmesen ne olur falan dedi. Olmaz dedim gideceğim yoksa seneye yurda almazlar falan almazlar dedim. peder beş kuruş para vermedi sinirinden çatladı ben gideceğim deyince evde o ne derse o olur hiç itiraz istemez. cebimde sadece yol param vardı çıktım gittim.