*
suya atlar atlamaz battım amk.
suyun kaldırma kuvvetini buga sokmuştum resmen.
ama yine de eylül'e doğru gitmeye çalışıyordum,
çırpındım bi kaç kere.
eylül'ü görebiliyordum suyun üzerine çıktıkça.
ne hikmetse ben batıp çıkarken eylül batmıyordu artık.
ona doğru kulaç atmaya çalışsam da su yutmuş ve iyice panik olmuştum.
su yuttukça dibe gidiyor,
dipteyken bile hala eylül'e doğru gitmeye çalışıyordum.
hatırladığım son şey elimi tutan el oldu.
sonrasını hatırlamıyordum.
ne kadar zaman geçti bilmiyorum,
suda kapanan gözlerimi dışarda açtım yuttuğum su ağzımdan çıkarken.
etrafımda meraklı bakışlar ve kahrolan bir eylül vardı.
-ömerrr, diye sarıldı bana eylül.
neye uğradığımı şaşırmıştım.
derin derin nefes almaya çalışıyordum sadece.
-iyi misin. dedi eylül.
henüz değildim ama "evet" der gibi kafamı sallayabildim sadece.
biraz sonra "geçmiş olsun"lar arasında kayboldu meraklı kalabalık.
yattığım yerden eylül"ün ve kalan diğer bi kaç kişinin yardımıyla kalktım ve şezlongumuza gittik.
oturttular beni.
eylül önümde diz çökmüş iyi olduğumdan emin olmak için gözlerimin içine bakıyor,
bi şeyler dememi bekliyordu.
çok korkmuştu.
belki benim de rengim öyleydi bilmiyorum ama rengi sapsarı olmuştu.
-iyiyim merak etme. dedim eylül'e sarılarak,
sarıldığım yerde ağlama başladı eylül.
koynuma yumulmuş hıçkıra hıçkıra ağladı.
neden ağladığını biliyordum ama,
ne olursa olsun onun ağlamasına dayanamazdım.
ben sormadım "bunu neden yaptın?" diye ama birazdan dayanamayarak o açtı konuyu.
-özür dilerim ömer, ben, ben bilmiyordum. dedi gözleri hala yaşlı.
cevap vermedim,
güldüm sadece,
onu rahatlatmaya çalışarak güldüm.
-bana neden yalan söyledin. dedi
-ne yalanı? dedim
-yüzme bilmediğini neden söylemedin ömer. dedi
-onu da nerden çıkarttın. dedim gülerek.
-az önce sudan çıkarttım. dedi
-kramp girdi ayağıma. dedim
-kesin. dedi
durduk bir süre daha.
benden daha fazla şoktaydı eylül.
ben kendime gelmiştim ama o hala düzelmeye çalışıyordu.
bi kaç dakika sonra şaşkınlığın ve hüznün yerini öfke ve sinir aldı.
oturduğu yerden hiç beklemediğim bi tokat attı eylül.
ağlamaya başladı yine,
ben henüz yediğim tokata anlam verememişken eylül yumruklamaya başladı beni,
omzuma ve göğsüme vuruyordu ama kesinlikle şaka yapmıyor,
hatta canımı yakıyordu.
bi kaç saniye sonra kendime gelip tuttum ellerini.

*
-napıyosun. dedim şaşkınlıkla.
-asıl sen napıyorsun. dedi ağlayan gözlerle.
tam her hangi bi cevap vermek için ağzımı açmıştım ki,
-gerizekalı mısın, beyinsiz misin sen, madem yüzme bilmiyorsun ne diye atlıyorsun suya, kafan o kadar mı çalışıyor senin, aptal mısın? dedi.
-aşığım. dedim sadece
sustu. siniri geçmemişti ama sustu.
-ya sana bi şey olsaydı. dedi
-olmadı ama. dedim
-sana bi şey olursa yaşayamam ömer anlıyor musun. dedi
-çok seviyorum seni. dedim
-ölümüne. dedi
-ölümüne. dedim
güldü eylül.
gözlerindeki yaşlar kurumadan güldü.
son kez sarıldık birbirimize.
bu konuyu bi daha açmamak üzere kapattık.
eylül zor da olsa artık yüzme bilmediğimden emin olduğu için tatilde kalan günlerimiz boyunca bırak suyun boyumuza gelmesini dizimize gelen yerlerde yüzdük resmen.
keyfimiz o günlük fazlasıyla kaçtığı için yapraklı koyun sefasını süremeden eşyalarımız topladık ve döndük eve.
yemek falan derken ettik akşamı.
akşam dünden söz verdiğim gibi sahildeki mekana Küba'ya gidecektik,
salonda uzanarak eylül'ün hazırlanmasını bekledim.
eylül saçlarını yapıyordu.
dümdüz saçlarını bukle bukle yapmıştı eylül.
anlatamayacağım kadar güzel olmuştu her haline aşık olduğum kadın.
-nasıl olmuşum. diye yanıma geldi.
-idare eder. dedim binlik yaparak.
ama alınmadan direk yanıma geldi ve üstüme çıktı.
ellerimi bastırarak beni himayesi altına aldı ve
-bi daha bak bakalım nasıl olmuş. dedi yalandan sinirlenerek.
-yakından daha da kötüymüş. dedim ben de kaşınarak.
gıdıklandığımı çok iyi bildiği için acımadan gıdıklamaya başladı beni.
onla oynaşmak ne kadar hoşuma gitse de gıdıklanmaktan nefret ediyordum.
gülmekten kendimi alabildiğim saniyelerde "lütfen dur" diye yalvarıyordum adeta.
ama neredeyse çatlayacak olmama rağmen gülüyor olmamdan cesaret alan eylül durmak yerini dozu arttırdı.
tek hamleyle üstümden atardım onu ama zarar vermemek için bi kaç defa daha durmasını söyledim, artık gerçekten rahatsız olarak,
ama eylül yine durmadı ve bana başka çare bırakmadı.
tek hamleyle eylül'ü üstümden atarak bu sefer ben üste çıktım ve hakimiyeti tamamen elime aldım.
tek elimle kafasının üstünden iki elini de kilitledim.
arsızca gözlerimin içine baktı eylül.
zaman durdu bir an.
o yaramaz bakışlardan kaçmam imkansızdı.
bu sefer tutmadım ve biraz sonra eylül'ün dudaklarında buldum kendimi.
direk karşılık verdi.
ve ilk defa bu kadar tutkulu öpüşüyorduk ikimiz de.
sonunun nereye gideceğini henüz bilmiyordum ama bıraktım kendimi eylül'ün kollarına.
öpüşmeniz dahil her şey onun kontrolündeydi o an.
10 dakika kadar aralıksız öpüştük.
geçen her saniye bu öpüşme bende hiç alışık olmadığım çok farklı duygular uyandırıyordu..