bu başlıkta herkes kendinden bir şeylr bulacak

8. sınıfa geçince çevremdeki insanlar o kadar değişmeye başladı ki bu duruma ayak uyduramadım. dediğim gibi oturduğum mahalle ve okuduğum okulun arası epey mesafeliydi. taktan bi yerden çıkıp merkezi bi yere iniyordum. hergün bunun sıkıntı ve stresinin yaşıyordum. çoğu zaman oturduğum yerden bahsetmek istemez bundan utanırdım. adamlar öyle şeylerden bahsederdi ki ilk defa duyduğumdan ağzımı ayırarak dinlerdim. o zamanlar lgs mi vardı ne vardı epey eski 2002 ydi heralde. millet dershaneye gidiyor falan kaynatıyor tık yok. bizimkiler önemsemiyorlar tabi böyle bir şeyi. sınava girdim küt kaldım. hemen sonraki sezon yandaki düz liseye kayıt oldum.

neyseki bu sefer ortam pek yabancı değildi. ortaokulumun hemen yanındaki lise olduğundan tanıdık arkadaşlar vardı. o ilk amelelikleri yaşamadım yani. daha iyi daha güzel hissediyordum. bu sefer de hayatın anldıbını sorgulamaya evden kaçmaya başladım.

bu arada eski evimizden biraz daha aşağıya taşınmıştık. ama o mahalleyle yine bağlarım sağlamdı. evden kaçma mevzusunda mahalledeki sözü geçen abilerin yanına gider onlarla gece boyunca takılırdım. o günlerden birinde extacy olduğunu sonradan öğreneceğim hapları çıkardılar. ben şeker sandım. şekermiş ama çilekli değişik bi şeker.

bunlardan bi tanesi hapı attı müzik eşliğinde dans etmeye falan başladı. noluyor falan demeden. isteyip istemediğimi sordu. kafan güzel olur rahat edersin gibisinden bir şey söyledi. bi durdum. babam geçti gözlerimin önünden yok abi almayayım dedim. bunlar bi de ot sardılar. çekiyorlar. öteki dayanamadı kusmaya gitti pis herif. geldiğinde polisler de parka yanaşmıştı. a takımı vardı o zamanlar ekiple gezerlerdi. 3 araba durdu biz topukladık. ne alakaysa gittik o halde caminin avlusuna oturduk. lise 1 de uyuşturucu bulundurmaktan enseleyeceklerdi nerdeyse.

tekrar okula dönelim. evde dayanacak gücüm kalmamış sürekli uzaklaşacak bahane aramış gitmiş milletin pis ayak işlerini yapmaya başlamıştım. gecenin bi yarısı adamın biri içmiş olarak kapıya dayanır beni alır kafeye zütürür çalıştırırdı. beş kuruşta almazdım. yeterki evden uzaklaşsaydım. ailemin hakkımda biraz kaygılandıklarını düşünmüyorum sormazlardı bile.

vay amk öğretmenliğine saygı duydum panpa, çok güzel anlatıyosun takipteyim

iş taka sarıyordu. okulda arkadaşlar harıl harıl kız giber hikayeleri piyasada gezerdi. o esnada çekingen bi tip olduğumdan kızlarla iletişim kuramazdım. bi kaçı yanaşır kem küm eder, istemediğimi söyler uzaklaşırdım. o günün akşamı tek başıma parkta yattım. uyandığımda sabah ezanı okunuyor dedeler camiye gidiyordu.

gündüz eve gittim. yattım epey bi yattım yani. şimdi bile o yumuşak yatakta yatmanın hazzını hissederim. gece boyunca sert tahta bankta yatmanın nasıl bi his olduğunu ben bilirim. evimin biraz değerini anladım sayılır.

gibiş için bir müddet daha bekliyoruz gençler. atılım yapacağım yani.

arada yapılan tespitler kendimi sorgulattı dinelemedeyim

reservettin

lise yılları çok daha karmaşık bir yapıyı ortaya çıkarır. asosyallik, yalnızlık kompleksi, çekingenlik vb. ergenler dünyayı kendilerine göre yeniden biçimlendirme hevesi içindedirler. politik konulara ilgi duyarlar. cinsel gelişimleri hat safhadadır. bütün organları son şeklini almaya başlar. giyimler değişir. tarzlar oluşturulur. bedende hızlı bir gelişim gözlenir. eller ve kollar hızlı büyür. sakarlık artar. ergenlikteki sakarlık normaldir. yeni bedene alışmak biraz zaman alıyor.

oha öyle bi giriş yapmış ki ister istemez rezervemi aldım amk

ben de böyle bi durumda olunca iyice afalladım. önceden de söylediğim gibi duyguları açığa vurmak benim için utanılacak bir işti. çünkü ailem böyleydi. duygular anlamsızdı. hepsini içime atardım. birini sevdiğimi söyleyemez kendimce efsaneler oluştururdum. hiçbir zaman mutlu olamayacağımı hisseder intiharı sık sık düşünür, bunalımlar arası yatay geçiş yapardım.

müziğiniz de benden olsun beyler
http://www.birbuyuk.com/index2.php

arkadaşlar öyle bir aşk hikayeleri anlatırdı ki ulan noluyor derdim. "hepsinin aşkları efsaneydi. kimse onlar kadar sevemezdi. onların yaşadıklarını kimse yaşayamazdı." bunları duyunca kendimi ezik ve değersiz hisseder kusuru kendimde arardım. iyice içime kapanmış kızlarla zaten konuşamaz olmuştum.

insanların ihtiyaçlar hiyerarşisi vardı. belki duyanlar bilir maslow adında bi adam. insanların ihtiyaçlarını sıralamıştır. en alt kademe fiziksel ihtiyaçlar yani yemek ve cinsellik. bunları gidermeden bir üst seviyeye geçemezsin. diğer üst seviyeler güvenlik, ait olma, saygı, en son kendini gerçekleştirme diye bir basamak kısaca bunlardan bahsedeyim.

şimdi bende aileye aidiyet duygusu yok zaten. o zamanlar arkadaşlar beni sayarlar ama kendime güvenim olmadığından değersiz hislere boğuluyorum. güvenlik hissi zaten hiç oluşmadı. neyse bunlar olmayınca otomatikman alt düzeyde yapabileceğim şeylere yoğunlaştım. yemek ve cinsellik.

uğraşacak bir şeyim olmadığından kendimi mastürbasyona verdim hem de ne biçim. sınıfın ferre geçiş hattını temsil ediyordum. biri gelip abi kırmızı yatak var 2 karı nasıl sevişiyor dediğinde dünyalar benim olur gökyüzünde bir güneş daha belirirdi.

erken boşalma sorunum böyle başladı.