bu başlıkta sevdiğimiz şiirleri yazıyoruz

uzunca zamandır görmeyeli seni
bir başka kadın, bir hoş olmuşsun
kollarıma alıp sarmayalı seni
beyaz peynir gibiydin kaşar olmuşsun.

çıktım incir ağacina
yedim hamini mamini
düşersen incir agacindan
görürsün ananin amini

durmuşum bir köşe başında
verdiğim randevuda ölümü bekliyormuşum
ama yarın olmuyormuş say ki...

direncin en direnç zamanı
umudum ütopyamla kolkolaymış
ama sırtları bana dönükmüş
say ki ben bir türlü ölemiyormuşum.'

Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı.
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı
Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı istanbullar
Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek
Ki Karaköy köprüsüne yağmur yağarken
Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik
Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu
iki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
Sonrası iyilik güzellik.

ccc baban kimdi bilemezdin şerefsiz ccc

Bunca zaman bana anlatmaya
çalıştığını,kendimi
bulduğumda anladım.

Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu
varmış,

Kendi yolumu çizdiğimde anladım..

Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat,
okuyarak,dinleyerek değil..

Bildiklerini bana neden
anlatmadığını, anladım..

Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün
kayıpmış,

Aşk peşinden neden yalınayak
koştuğunu anladım..

Acı doruğa ulaştığında
gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını
anladım..

Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla
ağlamaktan daha değerliymiş,

Gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde
anladım..

Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir
tek en çok sevdiği acıtabilirmiş,

Çok acıttığında anladım..

Fakat,hakedermiş sevilen onun için dökülen her
damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler
terkettiğinde anladım..

Yalan söylememek değil, gerçeği
gizlememekmiş marifet,

Yüreğini elime koyduğunda anladım..

Sana ihtiyacım var, gel !
diyebilmekmiş güçlü olmak,

Sana git dediğimde anladım..

Biri sana git dediğinde, kalmak istiyorum
diyebilmekmiş sevmek,

Git dediklerinde gittiğimde anladım..
Sana sevgim şımarık bir
çocukmuş,her düştüğünde zırıl
zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı
sarıldığında anladım..

Özür dilemek değil, affet beni diye
haykırmak istemekmiş pişman olmak,

Gerçekten pişman olduğumda anladım..
Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş,

Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,

Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..

Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş
bir gün affedilmeyi,

Beni afetmeni ölürcesine istediğimde
anladım..

Sevgi emekmiş,

Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak
kadar sevmekmiş

amk birden muzik cikti korktum
http://www.ogretmenlerfor...ucel_anladim-t5238.0.html

(bkz: korkmuyorum seni sevmekten)

murat
koyimde turat

Biliyorum sana giden yollar kapalı
Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni

Ne kadar yakından ve arada uçurum;
insanlar, evler, aramızda duvarlar gibi

Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini

Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olmam bu derde düşeli

Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki

Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi
Ve içim zütürmez kenarından kesilmiş ekmeği

Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki

Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini

Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri

Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım
Bu böyle pek de kolay değil gerçi...

Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki

Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki

inan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:

Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri

sen bana bakma
ben senin baktigin yerde
olurum .
o.a

geçme namık kemal köprüsünden
ürkütürsün vakvakları
ananın dıbına çam diktim
git topla kozalakları

Sen benim sevgilimsin, sevsen de, sevmesen de,
Aradığım yerlere benzeyiş buldum sende.

sabahattin ali

ölürsün... kapanır yollar geriye
ben mezarla sırdaş olur, beklerim
varılmaz hayale işaret diye
toprağında bir taş olur beklerim...

necip fazıl kısakürek

bekarlara ev vermiyorlar, doğru;
evlilere kız vermedikleri de doğru,
bu yüzden bir gün seni bırakırım ya,
tütünü bırakmak gibi bir şey olur bu.

evet, gün geliyor bıkıyorum senden
ama istanbul'dan bıkmak gibi bir şey bu... ''

(bkz: cemal süreya)

boynuna o yeşil fları sarma çocuk
gece trenlerine binme kaybolursun
sokaklarda mızıka çalma çocuk
vurulursun..

attila ilhan

ağlasam sesimi duyar mısınız
mısralarımda
dokunabilir misiniz
gözyaşlarıma, ellerinizle?
bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
bu derde düşmeden önce.
bir yer var, biliyorum
her şeyi söylemek mümkün
epeyce yaklaşmışım, duyuyorum
anlatamıyorum.

orhan veli kanık

en uzun ölümü günlerce tatmis
son demi yaklasan bir kurt var inde:
magranin agzini bir tas kapatmis,
acliktan ölüyor bir kurt icinde.

cig gibi tepeden inen kayanin
farki yok gitgide mezar tasindan.
kan siziyor bu kana doymiyanin
duvardan duvara vuran basindan...

gözünde karanlik ecellesirken,
az daha yastmak icin canini
her gün el kaniyle ziyafet ceken
koca kurt yaliyor kendi kanini.

at, coban, postunu omuzlarina,
koy artik meydana bütün varini:
ya cikar, ya cikmaz o kurt yarina,
yaylaya zararsiz sal davarini.

sakiyor magranin önünde sesin.
gec, atlim, belli ki ruhun kanatli.
atinin nallari tasa degmesin,
o zaman canindan olursun, atli!

ey cimen gözleri, papatya basi
bahara benziyen, yazi andiran!
bir kimildatirsan eger bu tasi,
and olsun, ölüme gelmistir siran.

kalbimi benzettin çırpınan kurdu
kapanan mağrayı gögsüm sayınız
bu açlık boğmadan ininde kurdu
yolcular bu taşa dokunmayınız!

(bkz: faruk nafiz çamlıbel)
(bkz: mağara)

son isteğin nedir?
sorusu,
çok, çok kolaydır,
ilk isteğin nedir?
sorusundan.

çünkü,
o soruyu
kimse kimseye soramadı,
korkusundan.

özdemir asaf

ölü
toprağı hissetmedi ölü
üzerini örttükçe örttük
kaçmasın diye ölü.
uykuluk kefen bezini
sarmaladık da sarmaladık
ölümle barış yaşasın diye.