Gençlik parkında eskisi gibi aileler yoktu. Apaçi ve sürekli faça şahin hayalleri olan insan tipleri geziniyordu. Ama yanınızda bir kız varsa asla salça olmazlar. Bu raconu bilmeleri nereden bakarsanız bakın iyi bir şey.
Birlikte dönme dolaplara doğru yürümeye başladık. Yapraklar sararmıştı ve tam romantik bir çerçeve vardı. Bu romantik çerçevede benim de onun belini kavramam gerekiyor elbette. Dönme dolpa sırasına girdik. Daha sonra karşımda oturma” dedi bana. “Niçin” dedim. “Korkuyorum” dedi. “Korkma ben varım” dedim. Ellerimi sıktı. Daha fazla bir serçe gibi ürkek hareket etmesini izlemek istemediğimden yanına oturdum.
Her şeyin güzel olacağını, birlikte çok güzel şeyler yapacağımızı söyledim. “inanıyorum aşkım” dedi.

Dönme dolaptan indik ve parkın içinde doğru yürüdük. Hava kararmıştı ve klagib sonbahar soğuması gelmişti. Biraz ince giyindiğinden dolayı tereddütsüz üzerimdeki yeleği çıkartıp ona verdim. Kısa kollu tişört ile deli gibi gözüküyordum. Belki de deliydim kim bilir? Seninle ilk tanıstığımızda senin kendini beğenmis biri olduğunu sanmıstım. Oyle sanmıstım. Ama değildi. Gercek kisiliğini anlamam vakit aldı, değigib birisin." dedi.
Neden böyle düşündüğünü sorgulamadım. Belki de gerçekten kendini beğenmiş gibi gözüküyordum. Ah şu Ceyda ve hakan. Neden böyle şeyler yaptığımı sorgulamak istemiyorum. Sorgulamak da istiyorum aslında ama bunu odamda yatağıma uzanıp perdelere bakarak yapmak istiyorum, ahsenin yanında değil.

gibicem kaç kişi okuyor lan!

Rezervasyon

Rezervuarr

reis perdeler ne durumda

Eve geldiğimde Buse ve Okan’ın yan yana bilgisayar başında olduklarını gördüm. iyi anlaşmalarına sevindim elbette. Yeni bir arkadaşımız oldu, ne kadar muallak olursa olsun. muallaklik insanın karakterinde olmasın. Yoksa oğlanları seviyoruz. Bilmem? Seviyor muyuz? Numaradan çok uykum varmış ayağı çekip odaya geçtim. Bilgisayarımı açtım ve film filan izledim. izledikten sonra uykumun hala gelmediğini düşündüm. Kulaklıklarımı çıkarttım, içeriden hooo hasgibtir vay amk tarzında şeyler geliyordu. Ne oluyor lan dememe kalmadan sesler artmaya başladı. içeri geçtiğimde ne oluyor lan diye azarladım bunları.

“Yok lan bir şey. gibtir git yat sen” dedi bana

Okan. Bu tavrı üzücüydü ama üzerine gitmek istemedim. Yatağa uzandım ve hayal kurmaya başladım. Ahsenle beni düşünüyordum. Düğünü bizim memlekette yapardık, çocuklarımız olurdu belki de. iki hatta üç tane. Üçü de erkek olursa kesin birisini futbolcu yapardım. Maça falan giderdik belki de. Hödükçe bir hayal olduğunun farkındayım ama işte bunları düşünüp uyuyakalmıştım.

Rez hızlı devam

Sabah uyandığımda bu ikisinin bilgisayar başında olduklarını gördüm. Yüzerlerinden düşen bin parçaydı. Hayırdır lan ne oldu diye sordum. Okan ağlamaya başladı. Bu çocuk beni deli ediyor dostum. Adi bir kevaşe gibi ağlıyor sürekli. Ne olduğu sorusunu yineledim. Buse lafa girdi.

“Paranın bir kısmını internete attık, biraz kumar oynayalım diye. Ama kendine hakim olamadı ve şanssızdı. Şuan sadece 3 bin lira para kaldı” dedi.

Bir insanın bütün sinir damarları ağrırı mı? Bütün sinir sistemim birbirine girmiş gibiydi. O milisaniyelik esnada kafasına sıkmak istedim. Bu adam gerizekalının biriydi. Bu adam aptal ve ipe sapa gelmezdi. Vazo olsaydı keşke evimizde. Filmlerdeki gibi kafasına atardım. O an karşıma ne gelirse gelsin keser atardım. Öldürmek bir tarafa dursun, ölüsüne bile işkence ederdim. Durum korkunçtu. Ellerimi kafamın arasında aldım. O an Burak yılmaz gibi gözüküyordum.

“Ne yaptın lan sen huur çocuğu?” dedim.

Ağlamaya devam ediyordu. Bana doğru bir adım attı ama YAKLAŞMA LAN BANA diye bağırdım. Yerinde ağlamaya devam etti. Kolunu bükmüş, kolunun içine ağlıyordu.

“NE YAPTIN SEN ŞEREFSiZ KÖPEK? SADECE SENiN PARAN MI LAN O?” diye bağırdım. O sırada lafa buse girdi.
“Üzerinde şanssızl..”
“Sen sus lan muallak. Zaten ne geldiyse senin yüzünden geldi başımıza. gibtir git lan, şimdi gibicem senin ağzını yüzünü” dedim
“Yanlış anlıyors..”
“Lan hala burada mısın huur çocuğu. gibtir git lan, LAN gibTiR GiiiT” diye bağırdım.

Sinirlerime hakim olamıyordum. Dişlerim takır takır ediyordu. Ellerim titriyorken onun ağlamasını dinlemek beni rahatsız ediyordu. Sonra seslerden rahatsız oldu ki kapı çaldı. Gittim kapıyı açtım, Kevser gelmişti.

“Kevser teyze gibtir git” dedim ve kapıyı kapattım.

içeri geçtiğimde mırıldana mırıldana üzgünüm üzgünüm üzgünüm diyordu. Sonra odama geçtim, Bütün özel eşyalarımı topladım. Her şeyimi bi bavula sıkıştırmaya çalıştım. Kitapları, fotoğraları, bilgisayarı bütün her şeyi o züt kadar 2 tane bavul var, ona koydum ve çıktım. Bavulları kapının önüne bırakıp yukarı çıktım. Halit amcadan, Zuhal teyzeden hellalik istedim. Tam çıkarken Hüseyin amcanın kapısınıa dertli bir şekilde baktım ve dışarı çıktım. Şimdi nereye gidebilirdim ki?

kevser teyzeye yerleş

Rez hocam iyi gidiyosun devam final zamanı iyi geldi

Taksi çağırdım, Ahsen’e mesaj attım o sırada. Taksi geldi, taksiye bindim ve binaya bakıp “görüşürüz ahbap” dedim. Taksici Galatasaraylıydı. Radyoda yabancı pop çalıyordu ve dayı 88 yaşında falandı. Ölmeden nicki minaj dinlemek istemişti belki de kim bilir. “Ülkenin her tarafını sattı bu şerefsizler” dedi.
Zaten yeteri kadar sinirliydim cevap vermek istemedim. Moruk konuşmaya devam ediyordu: “Memleket nere yeğenim” dedi. “Akhisar” dedim. “Vaay, izmir daha yakın değil mi size?” dedi. “Aynen öyle” dedim. Tarif olarak Ahsenin evini tarif ettim. Kapıda kaldığım zaman yok diyeceğini düşünmüyordum. Kafam öylesine dalgındı ki beni anca kendime Ahsen getirebilirdi.

Ahsenlere çıktım ve kapıyı açtı. Adete tanrıça gibi elini uzattı ve geç” dedi. Eve geçtim Bavulu koydum ve salona doğru ilerledim. Ne oldu” dedi. Hunharca anlatasım vardı ama çok güzel bir yalan bulmam gerektiğini düşündüm. Tedirgindim de aynı zamanda sinirli. Sinirim biraz olsun yumuşamış gibiydi. Ona okanla tartıştığımızı ve evi terk ettiğimi, asla geri dönmeyeceğimi söyledim. Anlayışla karşıladı ve bana ampır ampır şu soruyu sordu

“Nerede kalacaksın?”

“Ben burada kalırım diye düşünmüştüm” dedim
“Haa yok burada kalamazsın” dedi.

Kaba bir şekilde “Neden” dedim
“Çünkü ailem sürekli ziyarete geliyor ve ben rahat edemem” dedi.

Kapıya doğru yöneldim. Çanta ve bavullarımı aldım ve çıktım. Kaybetmiş gibi hissettiğim bir ana daha gelmiştik artık. Sonsuza kadar böyle mi devam edecekti.

Bu da anket. Eğer ilgi varsa devam ederim. https://twitter.com/Dassa...status/731173712687464448

Normal şartlarda final burada olması gerekiyordu. Nereden devam edeceksin, ne yapacaksın diye merak eden vardır belki. Siz yanıtlayın, ona göre devam ederim.

Rezervasyon

bitirme devamm

gibECEM ANKETiNi DEVAM ET iŞTE

Hocam devam et okanla noldu okul noldu anlat rez

Tamam devam ediyorum

2.sezon 1.bölüm.

Buradan sonra ailemden ve kendimden bahsedeceğim bölüme geldik. Ne sevdiğim kadın beni evinde istiyor ne de sığınabilecek bir ailem var. Arkadaşım aptalın birisi. En son ne zaman aile sıcaklığı hissettin diye soracak olursanız emin olun hatırlamıyorum. Evet apartmanlık bir şey kalmamıştı ve sıra benim apartmanıma sıra gelmişti. Ruhum katmerleşmiş ve katlanmıştı. Hep beraber kocaman bir apartman yaptıklar göğsüme. Müteahitleri belliydi apartmanımın. Okan, Ahsen, Ceyda, Hakan. El birliği ile kocaman dert yüklü bir apartman yaptılar. Şimdi sıra çarpık kentleşmeye geldi. Yeni bir apartman yapılmasından, ruhumun yorgunluğundan korkar oldum. Kuş taku gibi savruk hissettim kendimi. Bavullarımı aldım ve Halit amcanın yeğeninin cafesine bıraktım. Ne yaparım ne ederim bilmiyordum. Üzerime uygun üç parça kıyafet aldım çantaya koydum ve yola koyuldum.