merhaba sevgili ben bu yazıyı aslında yazıp yazmamak konusunda uzun süre kararsız kalmıştım ama nihayetinde ben de dün akşam ki Barış abi gibi ben de anlatacağım ulan olacak…

https://youtu.be/L5ozF8HuT4k

Şimdiden de belirteyim sayın okuyucum ya da gelecekte bu yazıyı tekrar okumak gafletinde bulunacak olan ben!
Bu yazıda bir amaç yok sadece geleckte tekrar okumak inci sözlüğe bir hatıra bırakmak ve kendimi denemek için yazıyorum...

Edit: beyler okuyan bir kişi bile varsa devam ederim okuyan kişi kendini belli etsin

Edit2: okuyan ve takip eden panpalara çok teşekkür ederim yarın devam etmeyi düşünüyorum mümkün olursa herkese iyi akşamlar saygılar

Neyse zor da olsa kendi bölümüme geldim saat 15:30 ve hemen hemen yapılması gereken 8 ya da 9 oda vardır muhtemelen 3 saniye sürmemiştir bir kalkınma planı yaptım ve vın * )) işim hızlı bitsin diye sur dibinde at keser gibi anında giriyorum ve çok uzun sürmüyor işim devamında bir odaya girdim 10 numaralı oda, çok eminim o oda olduğundan ben hızlı bir giriş yaptım içeriye fakat içeride yatan birisi vardı saçlar kazınmış yatakta yatıyor beyaz örtüyü gözlerine kadar çekmiş minik gözleriyle bana bakıyordu. Bir an duraksadım baktım gözlerine korktuğunu hissedebiliyordum.

https://youtu.be/-r4BBw4fywo

Ve artık vakti geldi ki ben de diğer eski yazar kardeşlerim gibi sözlüğe veda ediyorum. Yazarlığı bırakıyorum, tek isteğim bu yazıyı yazıp bu sözlüğe bir hatıra bırakmaktı.

Okuyan kardeşlerime çok teşekkür ediyorum hepinize minnettarım sizleri asla unutmayacağım ve umarım hafızalarınızda bana da yer açıp \"ulan bu sözlükten böyle bir koca yürekli daha geldi geçti\" der beni hatırlarsınız... Herkese çok teşekkür ederim.

Saygılarımla...

isimlerimizi öğrenmemiştik daha zaten ağzında salyalar biriktiği ve çok az sesi çıktığı için dediklerini anlamakta epey güçlük çekiyordum. Ben işi bırakmıştım sanki Metin2 de kılıç çevirme atarken hamle yemiş gibi oldum bir an, çünkü benim gün boyu iş yaparken sağa sola takılıp yaptığım hınzırlıkların durmundan farklı bir durum yaşadığımın farkındayım.
Bu kızın sesi beni büyülemişçesine durdum kaldım. Anlam veremiyorum bu duyguya! iş çıkışı zamanı yakındı fakat bu benim umrumda değildi ne de olsa daha sisteme defter girişi olacak zaten geç kalcaktım iyice bıraktım aceleyi asıl ilgimi çeken şey yatakta yatan o kızdı.

Durdum ve bir süre bakıştık “geçmiş olsun dayı .d :ss” tam bunu demenin eşiğine gelmişken birden kafa yapısının biraz daha küçük olduğunu fark edince sadece geçmiş olsun dedim çünkü bir erkeğin kafası bu kadar kadınsı olmazdı * neyse, sorun nedir diye sordum zorlanarak cevap veriyordu bunun farkındayım ama gerçekten bu denli hoş bir bayanın burada olmasının nedeni neydi acaba? Bunu gerçekten çok merak ediyordum.

Çok net hatırlamamakla birlikte aralık ayı falandır kesin benim bölümümü değiştirdiler artık eski bölümün yanında ki bölümde çalışıyorum iş aşırı yoğun ama 8 katlı bir blokta tek dezenfeksiyon personeli ben olduğum için herkesle yani tabiri caizse 7 den 70 e herkesle muhatabım velhasıl çok net hatırlamamakla birlikte bir Çarşamba günümüydü neydi evet 16 ocak 2019 Çarşamba günü, bir aksilik mi var bilmiyorum aşırı derecede yoğun bir gündü -1. Kattan tut 8. Kata kadar sanki bombardımana tutuluyorum :( öyle bir talep varki sanki dezenfeksiyon kıtlığı var
Neyse sabahtan akşama kadar sürdü yani mesai bitimine yaklaştı yukarı katlardan kendi bölümüme gelene kadar yetiştiremedim işi aslında genelde ben bu işi hep binliğe vururum akabinde yine değişen bir şey olmadı. Devam :D

Her şey lisenin bittiği zamandan sonra kendi mesleğimi biraz yapmak, azıcık maddi imkan kazanmak ve heves almak için bir çok özel hastaneye cv bırakmakla başladı. Nitekim o yıl da Adana da bulunan bir devlet hastanesinde taşeron bir şirkette işe başladım yaklaşık olarak 3 aydır hemen hemen çalışıyorum ve kendi alanımda uzmanlaşmaya ve statümü arttırmaya başladım.

Not: yazıyı not defterine yazarak tamamladım şimdi kesip buraya atıyorum

2015 yılında başladığım inci sözlükte yazarlık hayatımda bir çok yazardan etkilendim örnek aldım ben de onlardan gördüğüm farklı mizah eleştiri ve uzun yazı kalıplarını örnek alarak bir çok yazı yazdım yazmaya çalıştım. Yeri geldi eleştirildim beğenildim kınandım hakarete uğradım ama en nihayetinde içimdeki yazarlık tohumu durmadan büyütmeye devam ettim.
Belki de içimde ki yazma isteğini bu hikaye ile öldüreceğim artık optimist olmak istemiyorum...
Çok fazla kaybettim...

işimi yapmaya devam ettim bir yandan da o kızla konuşuyorum. Asıl niyetim kızı dinlemek ve ona ne olduğunu öğrenmek olduğu için işimi aşırı yavaş bir şekilde yapmaya devam ettim. Zor da olsa anlayabiliyordum onu, yaşadığı rahatsızlığı ve neden olduğu durumları dili döndüğünce anlattı bana. Bir an duraksadım bu duruma nedensizce çok üzüldüm sadece geçmiş olsun diyebilmekle yetindim başka ne diyebilirdim ki.

Fark ettim de aslında benim odaya girmemle birikte düşündüğü olumsuz şeyler de aklından biraz olsun dağılmıştı ona yönelttiğim küçük sorular neticesinde aklındaki olumsuz düşünceleri bir nebze dahi olsa gitmişti bunu fark edebiliyordum.
işime bir yandan da devam ederken aynı zamanda konuşuyorduk baş ucuna geçtim beni göremeyince başını yukarı doğru kaldırdı tatlı gözleriyle bana bakmaya çalışıyor kıyamam bak o an gözlerimin önüne geldi şimdi gözlerim azıcık yaşardı :D neyse ondan sonra yarın ameliyata gireceğim çok zor bir ameliyat olacak, eğer bundan sağ çıkarsam herşey daha iyi olacak diyordu, koymuştu bu açıkçası koskoca bölümde en genç olan sensin neden yaşlılar varken sen ölüyon aq :((( ama hakikaten bu çok koymuştu…

Sonra annesi Aylin\'i uyardı Tahir abi gelecek şu saate hazır ol dedi beraber fizik tedaviye gidecektik oradan da yemek yemeye gidecektik.evden çıkarken annesi bana bir çanta dolusu badem ve pestil hediyesi hazırlamıştı fakat evdekilerin haberi yok diye kabul etmedim
Neyse dışarıya çıktık hava da soğuktu biraz iki kat giyindim sırtımda da kursa gidiyorum ayağına aldığım çantam vardı ve sırtım ağrımaya başladı ufaktan içerisinde kitaplar vardı çünkü fizik tedavinin servisi gelene kadar ayak üstü konuştuk aylin epey iyi olmuştu içten içe bu duruma çok sevindim annesi pencerede bize bakıyordu kısa zaman sonra servis geldi Aylin bindi bende rica ettim gelmemde bir sakınca olmadığını söyledi ve yan yana oturarak fizik tedavi merkezine gittik

Aylin bana evde bir hediye vermişti ilk başta kabul etmek istemedim ama çok ısrar etti ben geleceğim için almış.
Olum çok tatlı değilmi lan

http://www.imgim.com/img_20201215_014632.jpg

Yemek yedikten sonra erhanla sigara içtik biraz konuştuk sonra ben kalktım kendi bloğuma gidiyorum bölümün girişine yaklaştıkça acı bir ses duyuluyor bir kız çığlığı.. Dedim ne oluyor amk
Hemen Aylin'in odasına baktım odada kimse yoktu yerini değiştirmişler sesin geldiği odaya vardım başında 3 tane hemşire duruyor ve damaryolu açmaya çalışıyorlar ve damarı bulamadıkları için sürekli olarak deliyorlar her ne kadar yüreğim bu acı çığlığa dayanmasa da başımı öne eğip yangın merdivenine sigara içmeye gittim

Birkaç ay sonra hastaneye kontrole gelmişlerdi kontrol çıkışı beni beklediler annesi bana bir hediye vermek istedi ilk başta kabul etmek istemedim çok ısrar etti o sırada Ayline dikkat ettim tekerlekli sandalyede otoruyordu bana öyle bir bakışı vardı ki o bakışı asla unutamıyorum ve unutamam boynunu yana kırmış ve gülümseyerek sadece bana bakıyordu, benim kahramanım sensin dermiş gibi çok etkilendim o hareketten yani bu kız abayı fena halde yakmış bana

Neyse işte annesi çantanın fermuarını açtı bana vereceği hediye poşetini ararken birden gözüm çantanın içindeki yeşil hasta bezlerine çarptı aslında istemeden gördüm onları bir anda oldu herşey fakat o hasta bezlerini gördüğüm an a dan Z ye herşey aklıma geldi bu kız yoğun bakımda yattı çıktı şu an bir hasta ve felçli hala tedavi görüyor..

Olum sen ne yaptın bee dedim kendi kendime ama cesurdum bir yandan da çünkü gerçekten adam gibi seviyordum Aylin'i herşeyiyle yanında olacaktım

WhatsApp dan bana verdiği küstah cevap karşısında dondum kaldım "peki o zaman ayrılalım" dedi

Neyse sonra sigara bitti başka katlara gittim geri döndüm üniteye sonra göz ucuyla baktım Aylin'in odasına kimse yoktu gözleri açıktı yattığı yerden etrafa bakmaya çalışıyordu sakince içeri girdim nasıl olduğunu sordum dünkü konuşmamızda sonra beni tanımıştı buna çok sevindim konuşmakta çok büyük zorluk çekiyordu hatta dediği birçok şeyi anlayamadım zor olsa da konuşmuştuk ameliyatının başarılı geçtiğini söyledi ben de ona çok sevindiğimi söyledim hatta servise çıktığında odasına hediye olarak bir küçük kaktüs alacaktım söz verdim peki dedi gülümsedi ve işim olduğunu söyledim dikkat çekebilirim diye düşünüyordum ve bundan da çok korkuyordum odasından çıkarken gözlerine bakarak çıktım mutlu bir tebessüm ile el salladı bana herşeyin farkındaydım

Bahsettiğim gibi çok sıradan bir akşam görüntüsü ve şehri hiç bu kadar sıkıcı boş ve yalnız görmemiştim. Sokak lambalarının sayıyorum yol bitsin diye; bir, iki, üç, dört, beş... Lise stajlarında çıkıp yol aldığımız o yürüyüş parkuru bomboş, turuncu bir ışık altında karanlığa gömülmüş eski ve yıpranmış banklar yaprakları dökülmüş ağaçlar bazen kaldırım üzerinde yürüyen insanlar neden dikkatimi çekmiyor?
Bu soru karşısında kendime yanıt veremedim, o halde sıkılmaya devam dedim ve son durağın olduğu sokağa geldik. Gıgımı çıkarmadan diğer yolcuların arasında efendi efendi indim, ceketimin yakasını düzelttikten sonra beklemeden iç cebimden sigaramı çıkartıp yaktım. Kaç tane sigara içtiğimin farkında değilim ağzımın içi zehir gibi galiba aç olmamın da getirisi üzerine atıştıracak bir şeyler de almalıyım ki zaten 100 metre ileride migros var.

O gün de öyle geçti ondan sonraki gün yanına gitmiştim öğleden sonra saat bir buçuk civarı ben geldim diye annesi dışarı çıktı sonra sandalyeye oturdum yanında duruyorum kaktüs için çok teşekkür etti ve damak çikolata için de çok mutlu olmuş uzun zamandır hastane yemekleri yediği için gerçekten onun için de büyük bir farklılık oldu daha doğrusu artık bana karşı hayran bakışları vardı sen mükemmel bir insansın dermiş gibi bakıyordu ama çok net bir şekilde bakışlarında verdiği o tebessümle anlıyordum konuşurken laf lafı açtı dedim ki hayatımda senin kadar hiçbir kıza yüreğim yanmadı dedim, garipsedi ve neden diye sordu, ben de bilmiyorum galiba seni sevdiğim için dedim. DEDiM...

Ulan mal ne yaptın sen dedim kendi kendime şimdi yaprağı yedin bu kız seni bir şikayet etse varya offf off beni bir ateş aldı ağzımı ... eyim hay demez olaydım. ama Ayline baktım da çok şaşırmış duruyordu ve kızmadı bu duruma neden beni seviyorsun dedi, bilmiyorum diyerek cevap verdim ama Aylin bana inanmıştı ben de ona peki ya sen diye sordum cılız bir sesle, belli belirsiz başını salladı bunu çok iyi gördüm ohaaaa dedim içimden

Onlar gittikten sonra poşetiyle birlikte kaktüsü ofise çıkarttım lavobo da çeşmeden şu alıp kaktüsğn dibini ıslattım sonra üniforma dolabıma koydum hatta 1 hafta rahat orada durdu sonra bir cuma günü kirli kıyafetlerlerin içinde eve getirdim

Not: Aylin'in hediye ettiği kaktüslere manevi değerinden dolayı çok iyi bakıyorum ve hepsi şu an çok sağlıklı ve çoğalıyorlar şimdi 3 tane oldular

http://www.imgim.com/img_20201215_004148.jpg

içinde kaç tane var, eve kadar yetermi yoksa durup bir yerden alayımmı muhakemesi yapıyorum, yeterdi bana eve gidene kadar, ama mutlaka gidip migrostan bir paket uzun marlboro ve damak çikolata almalıydım çünkü bu gün ayrı bir stresli ve yorucuydu…
Yola yönelmemle birlikte paketten bir sigara alıp her zamanki çakma tütün eksperliği taklidini yapmaya başladım.. sigaranın tütününü burnuma dayayıp tütünün hafif buruk kokusunu almak, bunu neden yapıyordum hala anlayabilmiş değilim devamında cebimden çıkan ve dünyada her deseninden yalnızca 40 adet olan antika zippo çakmak. Anlayamıyorum neler oluyor çakmak bile solgun yanıyor sigaraya benzin tadı gelmiyor, ne açılırken ne de kapanırken istediğim sesi çıkarmıyor kulaklıkta çalan müzikten nefret edercesine bir sıkıntı basıyor…

Takip edenler bir kendini belli etsin çok merak ediyorum kimler var