burası benim lan siktirin gidin

oha amk hepsini okudum lan insaf

Aynı anda milyonlarca insan savaşabilir ve yas tutabilir. Bilmediğimiz tek şey; birlikte sevinmektir..

Bir kitabın arasına koyduğunda nasıl ki kuruyorsa gül..
Sayende kalbim ve beynim arasında kalmaktan kurudum öyle hadi şimdi gül..

Ucunda ölüm yok ya diye başladığımız her şeyden sonra, fark etmeden biraz daha öldük aslında..

Garip şey şu kaybetmek. Varlığına alıştığın, senden bir parça olan birini bir anda yitirmek..
Kedilere nankör derler ama, asıl nankör insandır ki; doğasında vardır vazgeçmek..

01:06

sensizliğin 195840. dakikası, 2714. sigarasındayım.

yokluğun bir uçurumdan hızla düşerken
yere çakılarak değil de,
basınçtan beynin parçalanarak ölmek gibi.

kulağımda sensizliğin o lanet sesi
oğlunu teröre kurban vermiş bir annenin,
acı çığlığı gibi.
senin sesin gibi.
bir başkasına seni seviyorum derkenki..

öylesine iç organ katili..

gidersen bir daha hiçbir bebek büyümeyecek.
gitme bebeğim.

'erkekler ağlamaz' şu sıralar hayatımın en komik esprisi.
gözlerinden uzakta olmak,
sanki cennete kabul edilmeyeceklikmiş hissi.

zaten cennetten kovulmak,
adem'den kalma bir miras gibi.

oysa ben bulduğum her buğulu cama baş harflerimizi çizmiştim!

gidersen bir daha hiçbir sevgili aşkın sonsuzluğuna inanmayacak.
gitme sevgilim.

oldurmak veya öldürmek ne kadar birbirine yakın görünse de
hatta öldürmek uzaktan bakıldığında daha zor gelse de,
oldurmak senin için daha zor sanki.
tek kelimeyle öldürmen o kadar basit ki..

saat ilerledikçe sözcükler daha çok anlam buluyor.
yazdıkça varlığın bana daha çok yaklaşıyor.
sanki kelimeler aramızda bir köprü kuruyor.
kafamı kağıttan kaldırdığım an nefesim kesiliyor.

gidersen bir daha nefes alamam.
gitme nefesim.

'yüzün geçmişten kalan, aşka tarif yazdıran.
bir alaturka hüzün, yüzün kıyıma vuran.'
diyor haluk levent.

sus şimdi.
bu acıyı dinle sen de ey ağlatan duygu dolu şarkı;

yokluğu karnında yavrusunu taşıyan
ve terk edilmişlikten başka bir günahı olmayan anayı
töre uğruna recm etmek gibi.

vedalar soğuk olur.
zaten hep üşürsün bilirim.
üşüme,
beni giyin sonsuz ibadetim.

okuyan varmı lan hiç anasını gibim arada merak ediyorum böyle beni gibleyen gib kafalı varmı acaba diyorum kendi kendime.. benim gibi asosyal duygusal melankolik binin birini gibleyen varmı falan diye.. merak işte... sonunda yarak olduığunu bile bile merak ediyor insan..

okumadım şöyle bir baktım

belki babamın istediği gibi uslu bir evlat olamadım hiç,
ya da senin istediğin gibi sessiz bir sevgili.
ilerde çocuklarımın istediği gibi bir baba da olamayacağım belki
tanrının istediği gibi bir kul da hiç değilim belli ki..

ama ben tanrımı çok sevdim, hep şükrettim.
babamı da çok sevdim, hiç karşılık beklemedim.
eminim ki çocuklarımı da çok seveceğim.
ama en çok seni sevdim,
ve bir tek senden karşılık bekledim..

ama şimdi, soğuk bir tren istasyonunda
evine ekmek zütürmek için akşama kadar tartı tutan
zayıf, küçük bir çocuğa bırakıyorum
tüm umut ve beklentilerimi.
sen beni hiç ısıtamadın ki,
belki bir parça umut ısıtır onun minicik ellerini..

yalnızca bunlar da değil..

babamı da ona bıraktım.
tanrının bana vereceği tüm nimetlerimi de.
hatta inanır mısın?
sıcacık yuvamı da ona bıraktım.
bir seni bırakamadım.
bilirsin bebeğim, herkesten kıskanırım.

bıraktığın parçalarla demirden bir duvar örüyorum kalbime şimdi.
oysa benim tüm kapılarım sana hep açıktı,
her günüm kadir gecesi misali..

belki günler seni göreceğim günün telaşıyla geçmeyecek,
benimle hayalini kurduğun şeyleri başkalarıyla yaşadıkça kahrolacaksın belki
belki çocuklarımıza düşündüğümüz isimleri taşıyan insanları vahşice katledeceğim,
kahkahalar atarak yapacağım bunu velev ki.
sen ise çok başka masallarda yine prenseslere öyküneceksin belki..

kim bilir,
adımı bile unutursun belki..

mumu yakmak için çaktığım o çakmaktan yayılan
benzin kokusu hala odamda.
ama o ne ki,
burnumda kalan mis kokunun yanında..

seni sevdiğim kadar ibadet etseydim,
cennetti yerimi garantilemiş olacaktım.
ama sanırım ben cennete,
bu dünyada kısa yoldan ulaşmaya çalıştım.

mum ateşinden yakılan bir sigara...

içimde dinmeyen bir bekleme salonu yalnızlığı şimdi..

bazen düşünüyorum da,
dünyanın yaratılış amacı senmişsin de,
geriye kalan her şey etrafına yerleştirilmiş gibi.
gidişin, afaroz edilmişlik hissi.

biz bunun için buraya gönderildik,
gelmezsen ikimiz de bu gezegenden kovulacağız sevgilim!

sen aklımdayken gördüğüm tek 'son'
sayfa sonu benim.

yeni bir sigara ve odadaki benzin kokusu tazelendi..
seninkini sorma, o zaten hiç geçmedi..

sen her gidişinde,
kalbime işini zevkle yapan kötü kalpli haciz memurları geliyor ve,
kahkahalarla bir parçasını alıp gidiyorlar sanki..

biraz da ayazda tren istasyonu soğukluğu gibi..

sen hiç doya doya ısınamadığım güneşimsin..
ve bilmesen de hayalimde her gün'eşimsin..

- ki aşk
birlikte kurduğumuz hayalleri başkasıyla yaşatacaksa,
sarıldığımız her insanda birbirimizi anımsatacaksa,
tövbeler bozdurup, içimizi kanatacaksa,
yıllar sonra bir gün kolumuzda başka insanlar varken karşılaştığımızda yüzümüzü eğip geçişmek zorunda bırakacasa,

istemiyorum öyle aşkın en güzel halini..

seninle bir 'gelecek' düşlerken,
'gelecek' diye beklemeye mahkum olmak şimdi..

ve bilmeni isterim ki;
şayet gelmeyeceksen,
yıllar sonra bir gün hala sana şiirler yazarken duracak bu adamın kalbi..

'birlikte cümleler kurak diyordu yarım bir türkçeyle,
şimdi tüm cümleler kurak yokluğunun ikliminde.'

kafamın içinde beynimin duvarlarına duvarlarına vuran
kanlı oyunlar oynanan ve bu oyunlardan zevk alınan
acıyla dolu çocuk parkı sesleri..

o acının sebebi,
hiç doğmayacak çocuklarımızı oraya gömmemdir belki.

şimdi sen sonumuz yok diyorsun ya,
evet bizim bir sonumuz yok sevgilim.
ama işte aynı cennette olduğu gibi..

Merhaba kadınım. Sana yazmak için kapanan gözlerimi biraz araladım.
Ve sen varken hayatımda; inan, ben başka kimseyi aramadım..

Ve biliyoruz ki en çok canını yakanlar sevilirdi.
Seni sevişimden belli..

Ağlamıyorum, gözümde biriken yılların yorgunlukları intihar ediyor sadece birer birer. Meğer ne çok yorulmuşum, bitmek tükenmek bilmedi. Garip bir evrende yaşıyorum. Teninden topraklar, nefesinden rüzgarlar, gözlerinden yıldızlar falan. Kaç kez atlamaya kalktıysam gözlerinden, tenine düşüp toprağı acıtmaktan korktum. Sen acırsın, ben kanarım. Ben senden vazgeçersem kıyametin kopacağını bilmiyorlar. Hala salak salak tahminler yürütüyorlar. Onun dışında da fazla birşey yok işte. Ben de iyiym.

Kuşlar yine yüzüyor, balıklar yine uçuyor, ceylanlar aslanları avlıyor, ben seni unutuyorum, develer hendek atılıyor vesaire vesaire...

Biz derken aynaya baktım da bi ben kaldım elimde.

ananı gibim numarasını silmemiştim bugün bütün rehberim yanlışlıkla silindi..!
ve numarası ezberimde yok yeni almıştı hattı..!
gibim adaletini

Güneşli bir günde, çalsan kapımı. Otursan koltuğun kenarına, pantolonun pantolonuma değse. Heyecanlansan benim için. Diğer insanlara heyecanlandığından daha çok heyecanlansan. Tutsan elimden. Sıkı sıkı.

“Görürler, bilirler, duyarlar, konuşurlar” diye korkmasan artık?

Baksan gözlerimin içine, görebilsen. Ah be, bazı şeyleri keşke görebilsen. Keşke sevmeyi bilebilsen. Gitsek buralardan. zütürsen beni. “Nereye?” diye sormasam. Kaçsak. Hiç durmasak artık buralarda. Tanımasak kimseyi. Şuana kadar tanıdığımız kim bize ne yarar sağladı ki?

Durmasak artık buralarda. Sana diyorum dinliyor musun? Öpüşmesek de olur, barışmasak da. Konuşalım yeter.

Bunu istiyorum.
Seni istiyorum.
Beni sevmesen de olur.
Sadece bunu istiyorum.
Sadece seni istiyorum.
Çünkü bu dünyada bakmaya doyamadığım kim varsa, ona aitsindir.
Ben sana aitim.
Keşke sana aşık olduğumu ben bu kadar iyi bilirken, senin beni sevdiğini biraz da ben hissedebilsem.
Keşke son bir kez daha elin elime değse.

Öyle nefret ediyorum ki senden, yüzünden, ellerinden, kurduğun her cümleden..
Artık rüyalarıma bile girme, çünkü tiksiniyorum artık içinde olduğun her şeyden..

Evet, muhtemelen kafamda yerinden çıkmış birkaç vida var.
Ama anneleriniz yatak odalarında olanlardan daha kötü değil.

Ne garip dimi lan? Bazen böyle hayatınıza biri giriyor. Bir anda her şeyiniz oluveriyor. Mutluluğunuz veya mutsuzluğunuz onun hareketlerine bağlı oluyor. Tüm gün konuşmak istiyorsunuz ve o mutsuzsa siz de mutsuz oluyorsunuz.

işte aslında o kişi hayatınıza değil, size giriyor..

Üzgünüm sevgilim, bugün de konu sen değilsin ve tüm ağaçlar da kökleriyle birlikte umursamaz tavırlarına girsin..