Sardı pnp

(o an gözümün feri döndü, aşık olduğum kadına 500 lira kadar değer vermiyordu dıbını gibtimin herifi, yumruğumu sıktım ve üzerine doğru gittim)

ben: ne diyorsun ulan sen puşt ! kim 500 lira etmez lan haa

ben ona o bana yumruk derken, çaycının gelmesiyle beraber ikisi de ağzımdan kan gelesiye kadar dövdüler beni. oradan çıktığımda yüzüm gözüm kan olmuştu. hay amk ne diye artistlik yaparsın ki ... tişörtümün her tarafı kandı. zar zor yürüyordum. dolmuşa bindim, dolmuştaki herkes 2-3 adım öteye gitti. sinirimi onlardan çıkardım

Seri yaz

Beyler bi yarım saat felan mola en geç 3 de başlıcam gene burda kalın

ben: ne var ulan, hiç mi kan görmediniz ha hiç mi, ulan züt kıllarınız sararmış be ! ne var ulan dayak yedim işte dayak yedim, sevdiğim kız için dayak yedim. (sarhoş gibiydim)

dolmuş şoförü zorla indirdi dolmuştan. yürüyerek eve gitmeye karar verdim.

- şunu seçiyorum abi

kerhane patronu ali: depresyon... depresyonu mu seçiyorsun, ağzının tadını biliyorsun valla... Depresyon hadi hazırlan... hadi çabuk ol...

kızın ismi depresyon'du... Depresyon... onu işaret ederken bana öyle bir baktı ki... sanki elinden gelse beni öldürecekti.

Hikayenin özet kısmı. Depresyona girmek.

Seri pnp

Okuruz. Xd

Aha rezzz

Başlıyorum beyler rezlerinizi alın

eve geldim. bir güzel de dayak yedik dıbına koyayım. duşa girdim, her tarafımı iyice yıkadım, yüzüme bir kaç yara bandı filan aldım. midem hafif ağrıyordu. burnum sızlıyordu fena halde dayak yemiştim. ah esin ah...

geceye kadar bekledim yine arayan yoktu. nereye gitti bu kız, kerhane patronu ali'de görmedim dedi. nereye gidebilir ki ... babasının yanına gitmez heralde o tecavüz olayından sonra... annesi desem, kendinden duyduğumda akıl hastanesindeymiş. orada ne işi var. küçük kardeşi desem, o da 12 yaşında olması lazım şu an... nereye gitti bu kız ?

saatlerce düşünmekten bir hal oldum ama hiçbir şey bilmiyordum. keşke kolundan tutsaydım, bindirmeseydim o taksiye.

6 ay sonra...

ygs sınavını iyi bir sonuçla atlatmıştım. ailem filan çok mutlu oldular. evde kutlamalar yaptık, birilerine bir şeyler dağıttık. öğretmenlerim tebrik etti arkadaşlarım kutladı. ailem filan gurur duydu anlayacağınız... matematik ve fizik netlerim oldukça yüksekti.

evet aradan 6 ay geçti.

6 ayın 2 ayı sürekli telefonu bekledim acaba arayacak mı diye, sürekli telefonu başımın ucuna koyardım belki arar diye, bekledim bekledim aramamıştı. derse telefonla girerdim, telefonu masanın dibine koyar öyle ders çalışmaya başlardım. duştayken biri aradığında duştan kurulanmadan çıkar koşa koşa acaba esin mi diye bakardım telefona. her telefon çaldığında biraz daha içime umut doğardı. ama arayan ya arkadaşlarım olurdu, ya annem ya babam...

artık bekledim bekledim, ben de umudumu kesmiştim. aramamıştı. çok ağladım beyler, hayatımın aşkını bulmuşken, hayatımın anldıbını bulmuşken birden kayboldu ve gitti. bir daha da aramadı.

Rezervasyon 82

GELDiM PANPAAA UP UP UP UP+++++

ben de her şeyden ümidi kestiğim gibi ygs konularına çalışmaya başladım. artık umudum tükeniyordu, telefonlara daha az bakar oldum. çok çalışmaya başladım, ne kadar hatırladıkça ağlasam da yine çalışmaya devam ettim. size şunu söyleyeyim, esin'i son gördüğümden beri bir kere bile 31 çekmedim. esin'den başkasını düşünemez oldum. sınavlara çalıştım ve güzel bir sonuç elde ettim. artık esin yoktu benim için, tam kapanmak üzereydi esin defteri, lakin o güne kadar...

evet tam unutmuştum onu, esin defteri kapanmıştı ama o güne kadar...

bazen o kadar çok tesadüfler oldu ki hayatımda...

mezunlar olarak, lisede mezuniyet törenimiz vardı. kepleri giymiştik... okulda şenlik yapıyorduk. ailem filan beni izliyor tabi... benimle gurur duyuyorlar. ortamde müzik, dans eden kızlar, herkes çok mutluydu, sınavdan düşük alanlar bile mutluydu. öyle eğlenceli bir mezuniyet törenimiz vardı ki...

pastaları kestik, kolalarımızı filan içtik. ödül alırken babamla annemin benden gurur duymaları gözümden kaçmadı...

artık mezun oluyordum seneye büyük ihtimal bir üniversiteliydim. zaman o kadar çabuk geçiyordu.

biraz yalnız kalmak istedim, kepimle beraber okulun arkasına gittim. bir bankta oturuyordum. birden telefonum çaldı... bu saatte kim arayacak ki dedim kendime. bilinmeyen bir numaraydı. içim hafif ürperdi.

açtım telefonu :

ben: alo !

telefondaki ses: savaş, savaş ( kısık geliyordu sesi)

ben: tanıyamadım.

telefondaki ses: esin, ben esin savaş dinle lütfen

ben: hayır, sen yoksun, hayır !!

kapattım telefonu... tekrardan gözlerim yaşardı. hayır bugün olmamalıydı bu, bugün ağlayamazdım, bu gece benim gecemdi. kendimle gurur duyacağım geceydi.

Beyler burdaysanız uplayın sizin için gecenin 3 buçuğunda yazıyorum sabah da yazardım