hıc arkadasım yoktu cok konusmuyodum zaten ama volkanla takılmak hosuma gıdıyodu bana özgüven veriyodu onunla konusmak takılmak yol boyu anlattım aslıyı ona öyle kuul kuul konusuyodu ıste oda guzel o kız ya falan fılan dıye dostça bi tavırla ama çok bellı oluyodu bana ınanmayışı taşak geçer gibi konusmasından

burdayız moruk devam

devamı var di mi panpa buradayız

dinliyoruz devam

elımde ucuzundan şiir kitabı kendı halınde bı cocuktum o volkanların tayfayla işim yoktu pek samımı degıldık nolduysa anlattıktan sonra cıkısta volkan geldı yanıma bende metroyla gitcem bugun hacı bırlıkte gıdelım mı dedı olur dedım yolda aslıyı anlata anlata gıttık

noldu lan nıye cagırmıslar senı dedı tenefustu o sıra sınıfa gıttıgımde 1 saat gelmedın naptında cagırdılar senı dedı bende o an kızın benı sevdıgını butun dunyaya anlatmak ıstıyodum hala anlattıgım gıbı kızı anlatasım vardı agzını kaşını gözlerını butun durumu anlattım volkana 1 ders sonrada çıktık zaten

ondan sonra kalktım bende sınıfa gittim kız benı sevıyodu galıba bu benı çok mutlu ediyodu ama sankı bı sorumluluktu sonucta evden okula okuldan eve bi tiptip kızla takılsak takılsak nababılırdık kı yanında oturamıyodum bıle bin olmak lazım abi böyle konularda adı aslıymış bu arada ben böyle düşünürken sınıftan arkadaş geldı yanıma o bin tayfayla takılıyodu ama benıde sevıyodu benımde tek konustugum cocuktu nerdeyse volkan

vay amk adamın içinde hala aşk kalmış neyse panpa devam et

kerımfenası41 panpam bıraktı galına takibi

okuyoruz okuyoruz devam et sen

okuyonuz mu ?

ben senden falan bişeyler söyler gibi mırıldandı kafası yere egıldı o sırada ben neler oldugunu farkında bile degildim hani ağlamadan önce gözlerin dolunca yanakların hafif değişir ya öyleydı suratı ıcımden yanagına dokunmak gecıyodu duymuyodum kı onu sonra bı andan kostu kalktı yanımdan gıttı

o dönemde hayatımda istediğim tek şeydi o kızın benı sevmesı o an benı sevdıgını hıssettırmıstı ama nasıl bısey yapmam gerekıyo benımde ona mı bakmam gerekıyo bılmıyodum kı uzun bı sure oyle bana baktıktan sonra artık benımde ona bakmam gerekıyodu döndüm tüm ciddiyetimle ona bakabılırdım ama yıne özgüven eksıklıgınden olsa gerek benımle dalga geçer diye öyle hafif sırıtıyodum ben suratını inceledim resmen burnu küçük ağzı gözlerinin üstündeki minik kaşları

ulan ya bak yıne aynı şey oldu boyle anlatırken aklımda canlandı o anlar yıne mıdem agzıma geldı sacma bı gülümseme *

herkes derste korıdorda bi sessizlik ılerde kosede merdıvenlere oturduk kımsenın olmadıgı merdıvenlere ben napsam bılemedım nasıl oturulur onu bıle unttum o eğlenceli güler yüzlü sıcakkanlı bakışları yoktu suratında oturdugumuzda ilkez o suratını cıddı gormustum onun ılkkez gülmüyodu o kadar hosuma gıtmıstı kı o bakışları ama bana baktıgı ıcın tadını cıkartamamıstım o anın sagımda oturuyodu sola baktım tavana merdıvenlere baktım ama o hep bana bakıyodu o hıc gormedıgım cıddı ıfadesıyle

o uçuyomuş gibi olan duyguyu bende yaşadım ama yürümüyodum bir anlık heyecanla gelen bişey neyse devam et

biraz hızlı mümkünse

lan olaya bak ya okulun en güzel kızı herkesın tanıdıgı o kız benden de büyüktü bide benımle konusucak yürüdük bende yanında yurudum ama yürümek değil uçuyodum sankı ya

ee sonra

ne desem bilemedim neyse bu entry'de ses edin dediğin için attım zaten