Gene bırakma lan hikayeyi devam et takip etmezlerse etmesinler sen yaz

Devam et bro bırakma tekrardan

(Devam ediyoruz!)

Bembeyaz bir ortama gömüldüm sanki, önümde bir adam; hızla koşuyor, çığlık atıyordu. Kendimi o kadar hafif hissediyordum ki, adama ulaşıp "Neden kaçıyorsun?" diye sormak için arkasından koşmaya başladım.

Adam o kadar hızlı koşuyordu ki yakalayamıyordum onu. Bembeyaz, sonsuzluğa koşuyordu. Anladım: koşmasının nedeni, benden kaçmasıydı. Eğer onu yakalarsam o ölecekti. Daha da hızlandım. Şimdi anladım, demek ki bu yüzdenmiş savaşlar. Yaşamak için. Hayır, yanlış anladım. Çıkarlar için. Bencilce bir his ile adamın sırtından yakaladım ve gözümü açtım.

Yuğh, tam da kafama taşı indirecekti ki yana yuvarlanıp "Yuğh!" diye bağırdım. Maymun bir an afalladı "Benim," dedim ona "arkadaşınım ben senin. Dostunum"

Ondan bunu anlamasını bekleyemezdim zaten. Üstüme saldırmaya devam etti. Geri çekildim, kaçtım. Yaşamak için çünkü ondan güçlü değildim. Tıpkı o adamın benden kaçtığı gibi Yuğh'tan kaçtım. Beni nasıl yakalayamadı hala şaşırıyorum. O, öylesine hızlıydı ki bazen ölümden bile kaçabilir diye düşünürdüm.

Neyse, işte; böyle oldu benim başlangıcım, hikayem bu değil tabi ki de. Bu sadece tanıtım bölümü gibi düşünebilirsiniz. Ben, trilyonlarca canlının arasında sadece 1000 kişide görülen bir yaratıktım. Ben bir "Gezgindim" Pembe adamların ve tüm boyutların bahsettiği ortak dilde ise "Shintushu".

(Şimdiye kadar yazdıklarım sadece introydu beyler. Rezleri alın, fantastikomistik bir hikaye geliyor!)

http://www.incisozluk.com...%C3%B6nemli-insan%C4%B1m/ Buradan devam ediyorum beyler doluşun.

Şu karıya geldim
{[]} [[ {{baslik:}} {{resim: http://i.resimyukle.xyz/QBL1Q5.jpg }} {{yazı: }} ]]

ve gidiyorum AMIN OĞLU!