entel arkadaşlara spinoza

şimdi adamımızın tuhaf bir tanrı olayı var. herhalde o günün koşullarında raad konuşamadığı için paso tanrı deyip durmuş işte, napsın lan.

tanrının enteletüel sevgisi, ya da zinsel sevgi diye bişey uydurmuş. aslında hani çiçek açmış bir erik ağacına bakarsınız hayran olursunuz, ya da akşam vakti kızıl bulutları görür mest olursunuz ya, tıraşı uzatmayayım, yani doğayı, tabiatı seversiniz, hayran olursunuz ya, aslında galiba adamın dediği sevgi türü de nah işte böyle bişey.
ve bu duygu bizim bildiğimiz dinlerden çok farklı bir yaklaşım sergiler. spinoza, bu bizim tanrı anlayşımızla alenen taşşak geçiyor gibidir lan. yani türkiye de olsa kafasına sıkarlardı. ya da akit gazetesi kesin hedef gösterirdi baruhcuğumuz.

gerçi adamcaaaz zarif ve beyefendi bir tiptir. bütün kaynaklar bunu söyler. çok sade bir hayat yaşamıştır. galiba asıl saygıyı hak eden tarafı düşündüğü ve söylediği şeylere ilk önce kendisi uymuştur. eh bu da hayli yüce bi tavır lan. haksız mıyım?

neyse. bu bizim inandığımız tanrı anlayışına spinoza 'hayal gücünün tanrısı' diyor. tutkuları olan, kızan, koktutan, dehşete salan, cehennemyile tehditler savuran bu tanrı bize gerçek mutluluğu asla veremez diye devam ediyor.

'insanın tanrıya karşı olan entelektüel sevgisi, tanrının kendi kendisine olan sevgisidir.' bak bak lafa bakın binler. ortada tanrı falan da yok aslında.

etika'da, yani o ünlü kitabında bi yerde ruh, bedenin bilinçli imajıdır, diyor bu zındık. iyi organize olmuş bir zihin bizim ruh dediğimiz şeye karşılık gelir. (vay ipne, ruha da inanmıyor lan bu.) eşyanın bir amaç doğrultusunda yaratılmasına, yukarıdaki bir tarnıya; insan gibi yargılayan, düşünen, bir maksat peşinde koşan, hatta insan gibi tutkulara sahip olan tanrıya, özgür iradeye ve idealize edilmiş ne ne varsa, işte bunlara olan inançlarımızın tümüne birden, entelektüel bir yeterisizlik ve bir ilüzyon, yanılsama olduğunu yazıyor yavşak herif

peki biz özgür değil miyiz? hayır panpa, der spinoza. sen sadece zorunlu kuralları iyi anlar ve bunlarla maraza çıkarmadan yaşarsan ancak özgürleşebilirsin diye atıp tutar.

binler. spinoza öyle özetlenecek biri değil oolum. tabi benim burda anlattıklarım kaba saba bilgiler.
şimdi bu herifin siyasal görüşleri de çok önemli. ama şimdi yazamam lan. yoruldum binler.

işte bu gördüğümüz fiziksel evren tanrının bedenidir binler diye yazar spinoza reyis.

biz de bunun bir parçasıyız işte. evet bizler sonluyuz ama ruhumuzla da bakiyiz. bu iki farklı insan değildir, zihşin de beden de aynı kişidir, der sonra. biri sadece evin dış duvarıdır.

bu adamın bi fikrini anlamak da zor lan. bizim eylemlerimiz zorunludur diyor bin. bizim bizim dışımızdaki sebeplerin tam bir denetimi altındayız. hani bi önceki entarilerden birinde deddim ya: bi taş konuşabilseydi kendi irademle uçuyorum derdi diye. işte biz de öyleyiz der.

bütün gün sanki kendi irademle bişeyler yaptım sanırsın.( otuz bir çektin mesela. niye? in bakalım bu işin kökenine)
bu eylemlerimizin kökeninden habersiz oluşmuzdandır, diye konuşur.

zihin ve madde ayrı şeyler olamaz dekartçığım, der. bunlar tek bir tözün iki ayrı görüntüsüdür diye devam eder. aynı varlık iki değişik yönden görülür sadece. haliyle tanrı dünyanın dışında değil ama bu dünyada da değil, o halde bu dünyayla aynı şeydir.

bu filozofların topuna birden özet geçin binler demek istyiroum

akılla maddeyi ayıran dekart'a karşı çıkar spinoza. tamam der, tanrı sozsuzdur evet. öyleyse tanrının sınrıları olamaz, olsa sonlu bir varlık gibi olur. o halde -burası önemli binler- tanrı olmayan herhangi bir şeyin varolması imkansızdır. (vay dıbına koyyim herifteki zekaya bakın lan), yani tnarının bir varlık, bu dünyadadan öte bir varlık olması mümkün olmaz, der. öyle olsa bu, tanrının sonsuzluğuna sınır koymak anldıbına gelir. o halde tanrı, varolan her şeyler beraber varolmaktadır.

@16 @1 okubi zahmet yeğenim. felsefesinin özünü verdim amk. daha ne yapayım. istersen destan yazarım ama kimse giblemez.
bu arada 'içsel nedenler' lafın beni öldürdü bin.

bu giri burada dursun gelip okuyacağım yanımdaki huur evladı gittikten sonra

@13 hafız o vahdet-i vücud. yani varlığın birliği . allah var başka bişey yok düşüncesi. lan bunu da pis özetledim ha.

ama spinoza panteist. yani her şey allahtır diyor bu allahsız. arada çok ciddi sorunlar var. varlığın allahın bir yansıması olduğu başka şey, varolan her şeyin tanrı olduğu düşüncesi bambaşka bişeydir.
mesela vahdet-i mevcutçular vardır: onlar da işte bu gördüğün ne varsa tanrı gerisi hikaye der. yani aslında materyalizmin dindar görünüşü. off lan lafam karşıtı binler.

bi taş konuşabilseydi, diyor bu adam, kendi iradesiyle uçutuğunu söylerdi size. böyle diyor spinoza. bu filozof her şeyin zorunlu olarak tanrıdan çıktığını, hatta tanrının da kendi koyduğu kurallara zorunlu biçimde uymakta olduğunu yazar.

züte spinoza için tanrı sarhoşu bir adam demiştir ama bu da hikayedir aslında. spinozanın tanrısı ne müslümanın, ne hristiyanın ne de yahudinin tanrısıdır.

bu dinlerin tanrısı insan biçimlidir. insan doğal olarak tanrıyı da kendi duygularıyla biçimlendirmiştir, der.

yani mesela aslanlar da bi tanrıya inansalrdı aslana benzeyen bir tanrıları olacaktı diye ana avrat gider

üşenmedim okudum panpa bunu da öğrenmiş olduk bu herif hallac-ı mansur un gavur versiyonu gibi bişey mi lan o da diyodu ya tanrı herşeydir ben de tanrıyım falan diye

ayrıca bkz :
vahdet-i vücud
diyalektik teizm

@8 girsin panpa
@9 harbi lan demin ben de okudum 'özet geç bin'in takunu çıkarmışım resmen

@7 sağol bacım allah razı olsun

hayatımda böyle özet görmedim amk

güzel yazmışsın bin ama hiçbir şey tanrı değildir o yüzden spinozaya kafam girsin.

şahane özet geçmişsin şuku.

okuyun lan korkmayın.

@5 ne demek hacım

ateist binler. bu adamdan haberiniz yoksa gidip hemen müslüman olun lan

spinoza böyle bişey lan binler. kendi çizmim
http://www.incicaps.com/spinoza..31643.jpg