felipe melo

özet: özet mözet yok okuyun lan!
futbolcu kategorisine almadığım, hatta insan kategorisine almamayı düşündüğüm varlık. nedenine gelirsek:
şu anda herhangi bi fanatizm yapmayacağım, tamamen objektif olacağım yazımda, 4 üstümdeki entry gibi sövmek işi iyice taka batıracak çünkü.
türkiyede bulunduğumdan beri her gün 4-5 spor ajansını takip ediyorum, gerek gazete gerek internet, şu son iki haftada her gün melo ile ilgili bir haber, bir viedo çıkıyor karşıma
neymiş efendim volkanla atışmışlar, yok pitbul yok sivas kangalı yok retweet yok ceza almış, yıldırım demirören (yeeteer) falan felan, adam bildiğin futbol camiasının ilgi huursu oldu çıktı (yabancılar attention whore diyor)
bu şekilde hem galatasaray futbol kulübünü kötü gösteriyor hem de futbolcu olarak değerini düşürüyor (ekonomik olarak, insani değer olarak zaten sıfır)
gene tebrik ediyorum onu volkanın hareketi sonrası sakin kalmasıyla, volkanın yaptığı da ayrı bi hayvanlık, o konuya başka bi yerde gireceğim.
ve işin bir de şu boyutu var: bu adam neredeyse her akşam taraftarları kendi etrafına toplayıp açıklama yapıyor, böyle herkes adamın etrafında halka olmuş, en azından 100 kişi felan, kimin ne idüğü belli değil, sanki adam çete başı elemanlarını etrafına toplamış gibi, çok çirkin hareketler bunlar bir futbolcu için. adamın teki onu bıçaklasıa oracıkta kimsenin ruhu duymaz, kendini de tehlikeye atıyor.
futbolcu dediğin hagi gibi olur, alex gibi olur, günümüzden iki örnek onur kıvrak veya kuyt gibi olur, evet, bu isimler gibi melo da taraftarının gönlünde taht kurmuştur, ama başka takım taraftarı tarafından en nefret edilen melodur (bir fenerbahçeli olaraktan trabzonlu nefretim var ama onur'un yeri ayrıdır, aynı şekilde hagi de)
karşılaştıralım:
onur: taraftarı stad dışında olay çıkartmak üzeredir, sinirlidir, onur gelir etrafı sakinleştirir, olay çıkmasına izin vermez
melo: taraftarı iyice gaza getirir, çünkü o taraftardan beslenir, galatasayın zütü yemez meloyu göndermeye, arkasında taraftar desteği var çünkü, çünkü o gaza getireeeen uzun adaaam! (objektiflik gittiii)
kuyt: çok nadir gereksiz yere sarı kart görür, maç içerisinde sinirlerine hep hakim olur, kendisine yapılan sert müdahaleye faul çalınmamışsa bile hakeme garip hareketler yapmaz.
melo: yaptığı hareketlere oranla çok az kart görür, rakip futbolcuyu kışkırtır, birine "ağzın kokuyo" işareti yapar, öbürüne dil çıkartır, başkasına ana bacı küfreder hakem duymazken, kendisine minik bi müdahalede gözleri direk hakeme döner, karardan memnun kalmamışsa direk itiraz eder, hakeme baskı kurar, hele kendi evinde oynuyosa bu işi de başarır gayet rahat, adamda yetenek var
özetle: türk futboluna yakışmayan bir oyuncu klişesini yapmıycam, zaten futbolumuz taka sarmış, melo da bu taku besleyen en büyük züt diyim ben.
tek züt bu mu derseniz ohoo, bunun federsasyonu var demiröreni var azizi var ünalı var emresi var meireleji var (ikisi de güzel oynuyo pekekentlerin, hele meirelej muallaksi melonun pembesi) ama ibret olsun diye keseceksin ipini birinin, bak öbürleri ne yapıyo.