Şuan öyle birini seviyorsun ki, çok fazla bağlandın tutuldun. Eğer ki hayat ayırırsa bizi üzülmiyeceğim. Kendimi hırpalamiyacam. Önüme bakıcam. Babası ayırırsa yakın zamanda gıkını çıkarmicaksın. Herşeyi onun iyiliği için yapıcaksın ama sende üzilmiceksin. Ağlayabilirsin belki ama ailene yansıtıp dünyalar güzeli aileni üzmiceksin. Çok seviyorsun biliyorum ama her güzel şeyin bir sonu olur. Yüreğin yanıcak belki şu yazıyı birdaha okurken belki ayrılmış olucaksın ama önüne bakıcaksın. Ayrılığı kabullenip unutmaya çalışacaksın. Herşey unutulur zamanla. Belki 1 ay belki 1 yıl acısını çekiceksin ama insan işte unutacaksın nokta. Ayrılık ne zaman çalarsa kapını direnmiceksin onun iyiliğini düşünceksin. Başka arayışlara giriceksin. Çünkü o da bir gün unutacak. Belki birini çok sevecek, onunla birgün yatacak. Bunları sende yapıcaksın takılı kalmicaksın. Bukadar. Kendini üzme...

Yazımı ciddiye almayınız sadece ileride bakıp okuyacağım günü beklicem entry girmemeniz ricamdır. Belki vay spastik herif diyebilirsiniz aldırmayın bana takılın.

33gün sonra gelen edit
ilişkimiz çok daha iyi gidiyor. Bizi ayırabilecek şeylerden daha az korkuyorum. Haftada 1 görüşsek bile özlemektn yorulsam bile sarıldığım an herşeyi unutuyorum. Dinleniyorum. Huzur buluyorum. Eğer bigün ayrılırsak güzel anılar bırakıcam buraya. Okur okur ağlarım artık. Ben çok büyük sözler verdim. Ben asla bırakmicam terketmicem. Taa ki o beni bırakana kadar. Düşündükçe içim ürperiyor. Eğer bir gün o halde olursam allah bana sabır versin. Kimseye kendine zarar verme. Herşey zamanla unutulur.

Evet oldu işte bu o gündü. Babası öğrendi ve 2-3 gün konuşmayalım dedi. Ağladım yalan söylemicem ağladım. 2-3gün konuşmamanın, ayrılmamızın verdiği korkunun ağırlığı sebebiyle ağladım. Düğüne gitti şimdi. Acaba ne olcak gelince yazıcak mı yoksa burda bitti mi? Bilmiyorum kafam çok dolu. Napıcam bilmiyorum. Sadece uyumak ve zamanın su gibi geçmesini istiyorum. Kolay kolay pes etmicem ama benim iradem çok zayıf be sevgilim. Ben pes etmekten korkuyorum.

Zaman geçmiyor. Öyle yavaş akıyor ki içim acıyor. Uyumaya çalışıyorum uyuyamıyorum. ilk sabahtayız dün uzun bir mesaj yazdı pes etme ben bırakmicam diye. Bilmiyorum pes etmekten korkuyorum. iradem zayıf. Ağır geliyo bana özlemek. Senin ne yaptığını bilmeden durmak ağırıma gidiyor. Azcık daha sabredicem. Pes etmekten korkuyorum.

1 gün 9 saat sonra gelen edit. Dün aradı baya konuştuk. Ağladık güldük tatlıya bağladık. Sadece biraz görüşmeyi kestik tedbir amaçlı. Özledimmi deliler gibi özledim orası gerçek. Ama dayanıcam. Şuan herşey yolunda gibi. Görücez bakalım ne kadar gidicek böyle. Bugün ise buluşmadık caddeye gitmesine rağmen. Telefonla aradı minibüse binene kadar konuştuk. Bugünde sıkıntı yoktıu. Önümüzdeki günlerde sergisi var bakalım gidicekmiyim. Ogüne sağ çıkarsak.

Dün akşam bayağı bir dertleştik. Bana intihar etsem naparsın diye sordu. Güzel şeyler dedi benim hakkımda. Ailesiyle olan ne varsa döktü önüme. Çok zor şeyler bunlar. Allah bize sabır versin. iyi günleri getirsin azcık. Ben 5 gündür göremiyorum. Çok özledim.

Herşey yolunda.

Biteceği günlere yaklaştık. Büyük kavgalarımız ve 2-3 gün küslüklerimiz oluyo. Hiçbir konuda anlaşamıyoruz sanki. Sürekli zıtlaşıyoruz. ikimizinde düşüncesi kendine göre doğru. Bir çıkmazın içindeyim. Ne yapıcağımı bilmiyorum. Geçirdiğimiz çok ciddi ve büyük bir geçmiş var. Şuan bodrumdayım dönünce konuşucaz. Bir şeylere karar vericez. Anlaşamicağımızı ve kavgalarımızın devam ediceğini biliyorum ama ayrılamıyorum. Hayırlısı diyelim.

Evet. Geldik zurnanın zart dediği yere. Yarın üniversiteye gidiyorum. Üniversiteye gitmeden evimde yatağımda son yatışım. Onunla konuştum azönce öyle çok icim yandı ki telefonu kapatırken. Bilmiyorum çok garip duygular içindeyim. Yarın gece başka bir odada yatıyor olucam. Yanımda tanımadığım iki insanla. inşallah iyi insanlardır. inşallah anlaşabileceğim insanlardır. Çok eşya zütürüyorum nasıl yerleşicem bilmiyorum. Allah bana kolaylık versin. inşallah herşeyin en hayırlısı olur. Bu halimizede şükür. Yarın yepyeni bir hayat için uyuyucam. Garip bir his. iyi geceler.

14 gün geçmiş memlekete geldim yarın yine gidiyorum. Mis kokulu baba ocağından ayrılmak zor ama gitmem lazım. Sevdiğim kızı daha çok sevmeye başladım. Bana güç veriyor. O olmasaydı ordaki ilk günlerim çok zor geçerdi.

14 gün daha geçmiş yine memleketteyim ve yarın yine döncem. inşallah gittiğimde kafamda olan şeyler gerçekleşir ve 14 gün sonra yine yazdığımda çok mutlu şekilde yazarım.

Yok kafamda olan şeyler gerçekleşmedi 15 gün oldu. Yine memleketteyim ve yine yarın döncem sınavlarım var kafayı sınavlara yormam lazım. inşallah güzel geçer sınavlarım.

Ben bazen okadar sıkıldığımı hissediyorum ki, ama güçlü görünmek için gülmek zorunda kalıyorum hayata herkese karşı. Yarın tekrar dönüyorum okula, kafamdaki şeyler i şuana kadar yapabilmiş bir insan değilim zaten. Bu konuda da kendime güvenmiyorum. Gün gelir inşallah buraya o kafamdaki şeyleri yaptımm yazmak nasip olur. Ve bir gelişme olarak yatay geçiş düşünüyorum. inşallah bu senenin sonunda onu da yapmak nasip olur. Evet yarın tekrar gidiyorum ve ne zaman dönerim tekrar memleketime bilmiyorum. Yine içimde gidiyor olmanın burukluğu var.

20 gün olmuş bugün. Yarın tekrar dönüyorum sıcacık evimden. Hala alışamadım sanırım bu işlere. inşallah finallerde başarı elde edip bütlere kalmadan evime 1 aylığına dönerim. Tekrar görüşürüz.

Bugün geçirdiğim en kötü günlerden olabilir. Ard arda iki kere kustum. Yurttayım yalnızım. Ailemin desteği yok şuan yanımda. Karın ağrılarım biraz hafifledi ama her an olur diye tırsıyorum. Ne yapıcağımı bilmiyorum.

Finallerden başarı elde ederek 1 aylık tatili yaptım ve yarın geri dönüyorum. inşallah isteğim tarzda hayatı yaşarım gittiğimde de bir dönem daha burnumdan gelmez. Son entryden 52 gün geçmiş zamab hızlı geçiyor. inşallah herşey gönlümce olur.

Bir dönem daha burnumdan geliyor gibi çok mutsuzum hiçbirşeyden zevk alamıyorum. Geçen gün lavaboda oturup ağladım çocuklar gibi...

Bir dönüş gecesi daha, artık çok farklı bi karaktere bürünmeye başladım. Belki yanlış yoldayım ama geri dönemem. Ya bu iş kopacak yada asılmaya devam. Kendimi hala yalnız hissediyorum. Herşeyini hayırlısı

31 gün sonra gelen entry. Yaklaşık 1 aydır evdeyim okullar tatil oldu. Ve ayrıldık. Evet ayrıldık. 1 hsfta oldu olmadı. Bir hikayenin daha sonuna geldik. 2.5 yıllık bir geçmiş şuan rafa kaldırıldı. Ne hissettiğimi bilmiyorum. Üzgün müyüm çok değil ama bir boşluk var. Onu hatırladığımda fotoğraflara baktığımda bi özlem duyuyorum. 10 nisan doğum günü bugün 9 nisan gecesi. Ona bir doğumgünü mesajı hazırladım. Belki son yazışmamız olucak. Çok çalabalı, ben onun kadar çabalayamadım bu ilişki için. Onun hakkını ödiyemem. Ondan iyisini bulur muyum onuda bilmiyorum. Ondan iyisini bulmak okadar zor geliyor ki şuan. Bu karantina ne kadat devam edicek bilmiyorum. Hala mutlu değilim. Hayatımda istediğim şeyler pek olmuyor. Çok şükür sağlıklıyım. Maddi sıkıntım yok. inşallah da olmaz. Onu unutmaya çalışıcam. Benim için çok değerliydin ama her güzel şeyin bir sonu oluyor maalesef. Bir hikaye de burda kapandı demekki. Seni unutamicam güzel kız. Seni düşündüğümde kalbimde oluşan sızı ya bile katlanıcam. inşallah onun için de güzel olur hayat. istediği herşeyi başarır. Şuan farkettim evet ben üzgünüm. Hatta çok üzgünüm. Ama kimseye kimselere belli etmiyorum. O bile belki beni hiç üzülmüyor olarak bilebilir. Olsun ben kendimi biliyorum. Hoşcakal tatlı kız.

11 gün sonrası...
Şuan 20 nisan gecesi. Bugüne kadar günlerim çok güzel rahat neşeli geçmişti. Ama bu akşamdan itibaren okadar huzursuz okadar sıkılmış ve bunalmış hissettim ki yine kendimi burda buldum. Zaten ne zaman kendimi kötü hissetsem buraya geliyorum. insan mutlu olduğunda o mutlu olduğu zamanda bile buraya gelip yazı yazmayı istemiyor. Çok garip. Halbuki ilerde okuyınca mutlu yazıları görmek insanı daha sevindirir. Ama depresif bir yapım var. Evet o gitti üstünden 11 gün geçti. Bugün beni instagramdan takipten çıkmış. Sessiz ve sedasız. Gördüğümde şok oldum. Neden bilmiyorum. iki eski sevgilinin birbirini hala takip etmesi zaten garipti ama ben takipten çıkmaya kıyamamıştım. Nedense bir takipten çıkma olayı okadar yaraladı ki beni. Sanki bütün anılarımızı silmiş atmış gibi hissettim. Belkide öyledir gerçekten silmiştir. Yavaş yavaş uzaklaşıyoruz hayatlarımızdan. Okadar yanlış zamanda oldu ki bu ayrılık. Kafa dağıtmak için dışarı bile çıkamıyorum. Arkadaşlarımla içmeye gidemiyorum. Kalkıp kimseye derdimi anlatamıyorum. Umutsuz hissettiğimde gelip bu sözlüğe yazıp çıkıyorum işte. Bazı okuyan kardeşlerime döküyorum içimi. Hiç tanımadığım beni hiç tanımayan insanlar, hayatımda olan şeyleri bilen tek insanlar belkide. Burası benim birnevi günlüğüm. Neyse bu 11 günün son 2 günü bir kızla konuşuyorum. Kız okadar saf okadar temiz kalpli ki kendisini bana kaptırmasından korkuyorum. Çünkü ben hala bir nevi enkazım. Ama konuşuyoruz, anlaşıyoruz gibi emin değilim. Şuan özgürlüğün ve duygu karmaşasının eseri mi bu kız yoksa gerçekten hoşlanıcak mıyım bilmiyorum usta. Tek dileğim şu corona illeti erkenden bitip Okuluma normal hayatıma geri dönmek. Artık doğru kararlar veremiyorum. 2 senedir yazıyorum belki. ilk entrylerim ne kadar temiz güzel di. Okadar mutluydum ki sanki doğru kişiyi bulmuş ve herşey olmuştu gibi. Ama öyle olmadı işte 2 sene sonra geldiğimiz durum bu. Neyse herzaman dik durmak ne olursa olsun içinde yaşamak benim herzaman felsefemdi. içimde yaşadıklarım beni havaya uçurana kadar içimde kalır. Çevrem ailem beni şuan okadargamsız umursamaz düşünüyordur ki ama öyle değilim be. Güzel yarınlar nasip olur inşallah hepimize. Herşey gönlümüzce olsun.