geçen gün kendimi siktim

çıktım odamdan bakıyorum televizyon izliyorlar. oturdum bende izledim. başım ağrıdı beynim sulandı kalktım c minorden solo attım gitarda. c minor tam hatun kaldırmalı solo atılcak gam. yattım uyudum. kendime gelemiyorum.

arada harun kolçaktan - gir kanıma adlı parçasını dinleyebilirsin panpa kendine getiriyor insanı

kalktım ertesi gün dışarı çıktım arkadaşlarımla buluşucam. buluştuk falan yolda polis gördüm. adam yoldaki arabalara ceza yazıyor falan.
ulan dünyada hapiste olduğumuzu farkettim. ölmek suç mu diye düşündüm suçtu sanırım. hapisler falan var, içeri atıyorlar, bazı elemanlar kurallar koymuş. yaşamana izin var ama ölmek yasak. herşeyi yapma hakkına sahipmişsin gibi gelsede hiçbir gib yapmadığımızı farkettim. dilarayla aramız bozuk geceleri uyuyamıyorum midem bulanıyor.

kalktım ferhan şensoy'dan kalemimin sapını gülle donattım okuyorum. ulan bir insanın hayatı bu kadar güzel olabilir mi ya dedim? olamazdı kesinlikle yalan söylüyordu. ferhan'da para kazanmak için yalan söylüyordu. peki para ona ne getirmişti? sigara yaktım kendimi gibmeye devam ettim... arkada hasan cihat örter - pırıltılar çalıyordu.

inciye girdim okçu reyiz'in hikayelerini rastgele okudum. facebookta eşcinsel insanları savunan sayfalar eşcinselleri savunmuş. bir bizim mahallede yok bunlardan. olsalarda linç etse bizim elemanlar.
linç etmeliler!
ama nedenini onlarda bilmiyordu, yine de etsinler canım.
kendimi gibtiğimide bilmiyorlardı.

özenti huur çocuğu

askerlik kağıdın gelcek oğlum 4 yıllık bir üniversiteye gir en azından diyor annem. babam atlıyor oradan gibtir et burnu sürtünsün pekekentin diyor.
Sanki burnum sürtse her şey daha iyi olacakmışçasına, anlam veremiyorum. bilmiyorlar ki ben her gün kendimi gibiyorum.

miğdem bulanıyor. gitar çaldım yine de geçmedi. arkadaşlarımla sohbet ettim başlıkları okudum. rastegele tıkladım ve başlıklarda insanları desteklemenin bir şeyin parçası olmanın enfes duygusuna kapıldım. miğde bulantım geçmişti biraz.
maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisini inceledim. kendime baktım. alt tabakadaydım. çoğumuz alt tabakadaydık. temel ihtiyaçlarımız bile yarım yamalaktı. peki neredeydi bu üst tabakadakiler? ne yapıyorlardı? fark neydi diye düşünürken uyuya kalmışım...

Hiç uğraşmasaydın bir telefonla gelirdim gibmeye

dilarayla konuşuyoruz şimdi aramız iyi gibi. insandan hep nefret edip aynı zamanda sevmekte garip duygu ama çok iyi kız bir gün tanıştırıcam annemlerle. o da bilmiyor kendimi gibtiğimi.
düşündümde benim sevgilim olsa kesin nilgün marmara olurdu. zaten hayatın neresinden dönülse kârdır...

dilaranın sınavı varmış. çok çalışıyor. elde edecek istediğini biliyorum. boğaziçi üniversitesinide kazanır başka bir üniversiteyide fakat sonra ne olacak onu idrak edemiyorum... bir süre bunun üzerinde düşündüm ve üst tabaka olacaktı sanırım. tıpkı halam gibi bir sürü ayakkabı alabilecekti. hafta sonu pahalı şarapla peynir yiyecekti. üst tabaka insanları deşifre etmiştim sonunda. maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisini biraz daha inceledim...

babamla konuştuk oğlum aklın başına ne zaman gelcek diyor. aklım başımda dedim. konuşalım o zaman dedi;
bak devlet memurlarına sabah 8 akşam 5 çalışıyor tatilleri de var diyor.
dedim ki hayatımda hiç hayıt ağacı görmedim ama görmeden ölürüm diye de bir derdim yok...

acaba köpekler dönen nesneleri neden kovalıyor?

bir bilgisayar programı içinde tamamen yazılımsal olduğumuzu düşünüyordum. hep belirli döngü vardı. maslow'un temel ihtiyaçlar listesinin dışına çıkmanız kolay değildi. yapacak fazla bir şey yoktu ve artık yapacak bir şey kalmamıştı. sanırım maslow tanrıydı ama çaktırmıyordu. dilaraya güzel sözler söyleyip ona olan aşkımı dile getirdikten sonra kendimi gibmeye devam ettim. zaten yapacak pekte bir şey yoktu.

arkadaşlara cenazemde kesinlikle shostakovich'in e minor bemol'den cenaze marşını çaldırmalarını istedim. tembihledim sıkı sıkı. kendimi giberken Bu olanların bir komplo olduğunu düşündüm. Hayata dair planlarımızda olanlar, benden öte bir görüntüydü. Ayrıca şimdilerde çok gerçek dışı görünüyor... Sanırım bu dünyayı hissedemeyen bir adamım. kendimi gibmekten başka ne yapıyordum ki?

zeytin yedim. ulan zeytinde aliminyum folyo tadı var resmen. kim yerdi ki böyle zeytini. kim derdi ki; ne güzel mezar benim olsun...

tanrı bizi izliyorsa kesinlikle izledikçe gülme krizine giriyordur. küçük çocukların karıncalarla oynadığı gibi mi yapıyor yoksa...

bu baslik tutar rezerve

kayıt alıyorum enstrümental parça yapacağım. gece aldım kayıtları. babam aradı. sabah yanına çağırıyor.
babam gibi materyalist insanları sevmiyorum. hiç insan oğluna para ile iş yaptırır mı? adam hamallık yaptırdı 70 torba makina alçısı taşıdım. 20 lira para koymuş klavyeye. sanki rica etse yardımcı olmayacak kadar adi bir insanım...
yoruldum alçı taşımaktan bir ara oturdum işçilere bakıyorum. arada selam veriyorlar bana, saçlarım uzun altımda dar pantolon var ve hamallık yapıyorum. yadırgıyorlar tabii... adamlar farkında değildi hiç bir şeyin. tek dertleri biraz olsun para kazanıp, yakınlarını mutlu etmekti... maslow'u daha iyi anlıyorum şimdi... peki beni kim anlayacak?

dilara'nın fotoğrafları inci'ye düşmüş. veletler yolla panpa diyip birbirine yolluyor. muhtemelen sevdiğim kıza bakıp bakıp 31 çekiyorlar. çoklu kız fotoğrafları arasından çıktı fotoğrafı. içim acıdı önce. miğdem bulandı yine. de neden acıyorum ki su testisi su yolunda kırılır... desem de teselli edemedim kendimi. ne kadar da çok acıyordu içim.
bence diğer çıplak kadınların fotoğraflarıda problem olmamalı. Ne de olsa kendi isteğiyle osyunmuş ve çekinmiş... ona bir şeyler dokunmadıktan bize ne ki. çalılarda yatırıp gibmediğiniz sürece sorun yok. geniş olun biraz.
kafabindünya - dirge dinliyorum death in vegas diye bir grubun parçasıymış. gittim orijinalini dinledim. adamlar orijinalinden iyi cover yapmışlar...