geçen gün kendimi siktim

babam geldi oğlum ne yapıyorsun dedi. Baktı cevap vermiyorum döndü gitti.

çıktım odamdan bakıyorum televizyon izliyorlar. oturdum bende izledim. başım ağrıdı beynim sulandı kalktım c minorden solo attım gitarda. c minor tam hatun kaldırmalı solo atılcak gam. yattım uyudum. kendime gelemiyorum.

arkadaşlara cenazemde kesinlikle shostakovich'in e minor bemol'den cenaze marşını çaldırmalarını istedim. tembihledim sıkı sıkı. kendimi giberken Bu olanların bir komplo olduğunu düşündüm. Hayata dair planlarımızda olanlar, benden öte bir görüntüydü. Ayrıca şimdilerde çok gerçek dışı görünüyor... Sanırım bu dünyayı hissedemeyen bir adamım. kendimi gibmekten başka ne yapıyordum ki?

askerlik kağıdın gelcek oğlum 4 yıllık bir üniversiteye gir en azından diyor annem. babam atlıyor oradan gibtir et burnu sürtünsün pekekentin diyor.
Sanki burnum sürtse her şey daha iyi olacakmışçasına, anlam veremiyorum. bilmiyorlar ki ben her gün kendimi gibiyorum.

topuklu ayakkabılar ve topuklu ayakkabılar aldı halam, çığ gibi büyüdüler. bağdat caddesinde yemek yedik akabinde içtik biraz. anı mükemmelleştirdi parasıyla. geleceğe yardım etmedi, öğütlerini verdi bana. ama parasını asla. gib gibi kalmıştım yine ortada. beni kendi dinine davet etmeside cabası...

pgibiyatriste gittim. şimdilik basit nöbetler geçiriyordum ama ileride şizofrenolma ihtimalim varmış. bir kaç test istedi çok pahalıymış dedim. teşekkür edip çıktım. çıkarken selam vermedi muhasebe işelerine bakan bayan. tıpkı taksi şöförlerininde selam vermediği gibi. yürüyerek gittim eve. kendimi azimle gibmeye devam ediyordum. en azından farkındayım kendimi gibtiğimin. farkına varmasam iyiydi...
arkadaşlarımıda pek sevmiyorum. samimi değiliz. kendimlede değilim. samimi olmayan davranışları sevmiyorum.

rahat rahat kusamıyorum zihnimi. kendimi okudukça anlayamıyorum. sadece kendimi de anlatamadığımı anlıyorum. kendimi anlamayıp size beni nasıl anlatabilirim ki? neden kendimi anlatıyorum maslow! milli şefin treni niçin beyaz? ruslar neden yürüyorlar berlin'e?
yaratılmış olan kavramlarla oturup konuşmayı çok isterdim. mesela biri bana allah'ı çağırsa kurtarır mı beni? gün geçtikçe kendimi daha çok gibiyorum. vals of the eyes eşliğinde, ağır ağır, acı çektirerek.
biri bana yardım etsin.

kardeşim var yanımda şimdi. barbie bebeği var bu kızın, onlarla oynuyor. bebekler zayıf, zütleri iri ve memeleri belirgin bir anatomiye sahip. huurya benziyorlar. yolda görsem laf atardım o bebeklere.
zeki olduğu düşüncesi ile hareket eden arkadaşlar iddia ediyor;
firmalar çoluk çocuklarımızın aklını çeliyor böyle. beyinleri yıkanıyor yavrularımızın diyor. kapitalist sistem diyor. çok fazla katılıp dehşet kapitalizm karşıtı duygular kapıyorum bir an. sonra diyorum ki; elin koskoca ma*tel firması gelip neden senin kızını huur yapsın aklını yıkasın? manyak mı bunlar?
neyse sonuçta huur olup çıkıyor hepsi işte... o fit bedenler, büyük ve iri zütler hayallerini süsleye dursun. mükemmeliyetçi kendinden tiksinen insanları, doğumlara sevinip ölümlere üzülen zihniyerti boşverelim. ben kendimi gibeceğim biraz daha. arkada dream theater'dan octavarium çalsın biraz...

babam yine konuştu benimle bugün, öğütler verdi. benimle gurur duyduğunu söyledi. neyimle gurur duyuyor anlamadım. meğer çıkarı varmış pekekentin. bir sürü iş yaptırtmaya kalktı. hemen odama kapandım.
bazen telefon titriyormuş gibi oluyor ama mesaj atmıyor dilara hiç. sınavı var onun. yapmadığım halde bir süre babamla telefonla konuştuğumu zannettim. aramızda böyle bir konuşma geçti;
-oğlum yaptın mı dediğin işleri?
-senin ben amk.
-ne diyorsun ulan sen g*vat.
-bak baba bana bir iyilik yap. ben senin oğlunum. bana gelirken iki kutu fare zehri al. yaşamıma son vermeyi planlıyorum.

oysa ki geçmemiş. dilarada mesaj atmıyor. şimdi bu hesabın asıl sahibiyle kahvecide buluşmaya gidiyorum. delirmek üzereyim. kendimi azimle gibiyorum.

yaşadığım sonuçtan herşeyin olduğunu gördükten sonra herşeyden herkesden herşeyi bekleyen insanım ben. ne de olsa kendimden bile neler gördüm. ben beni gibmişim diğerleri neler yapabilirdi.
ama benim kadar değersiz ve kaybeden bir adamda değilde başkalarındaydı şimdilik gözü. onların nadas zamanı geldiğinde elbet sıra bana da gelecekti.
arkada laura branigan - self control çalıyordu...

çok sağlam denemeler. iyisin. zorlasan festival filmi tarzında film bile çıkar. takipteyim.

şimdilerde iyiyim biraz ama iyi olduğum anldıbına gelmez. çünkü artık gökyüzüde korkutmaya başladı beni, içimdeki karanlığı bana yansıtıyor. karanlık ve derin. pırıltılar sana ait biliyorum ama yeterli değil. nereye kaçacağımı bulamadım fakat istişare edeceğim büyüklerimle... söylemeyecekler bir şey, geçiştirecekler. kurtarmıyorlar beni.

yine yaşıyorum ego patlamalarımı, kendimi gibiyorum. arkada kingdom come - what love can be çalsın.

ben seni takibe aldım arkadaş. kendimi gördüm bir an. 'insandan hep nefret edip aynı zamanda sevmekte garip duygu'..

şimdilik içimi içime kusuyorum. kendimi gibiyorum...

ilk bakışta sex dedikleri bu olsa gerek benim için.
bir de gibin kaç santim diye soran arkadaşlar var. kendimi gibemeyecek kadar uzun sanırım.
bir de böyleleri vardır diyenler vardır ya hani...

kızlar kısa etek giyip bacaklarını açıyor ama vajinalarını gizliyor. kısaca gösteriyor ama elletmiyorlar. burda acınası bir durum söz konusu gibi geldi bana.
nedenini bulduğumda sizede açıklayacağım.

dilara'nın fotoğrafları inci'ye düşmüş. veletler yolla panpa diyip birbirine yolluyor. muhtemelen sevdiğim kıza bakıp bakıp 31 çekiyorlar. çoklu kız fotoğrafları arasından çıktı fotoğrafı. içim acıdı önce. miğdem bulandı yine. de neden acıyorum ki su testisi su yolunda kırılır... desem de teselli edemedim kendimi. ne kadar da çok acıyordu içim.
bence diğer çıplak kadınların fotoğraflarıda problem olmamalı. Ne de olsa kendi isteğiyle osyunmuş ve çekinmiş... ona bir şeyler dokunmadıktan bize ne ki. çalılarda yatırıp gibmediğiniz sürece sorun yok. geniş olun biraz.
kafabindünya - dirge dinliyorum death in vegas diye bir grubun parçasıymış. gittim orijinalini dinledim. adamlar orijinalinden iyi cover yapmışlar...

kalktım ferhan şensoy'dan kalemimin sapını gülle donattım okuyorum. ulan bir insanın hayatı bu kadar güzel olabilir mi ya dedim? olamazdı kesinlikle yalan söylüyordu. ferhan'da para kazanmak için yalan söylüyordu. peki para ona ne getirmişti? sigara yaktım kendimi gibmeye devam ettim... arkada hasan cihat örter - pırıltılar çalıyordu.

dilarayla konuşuyoruz şimdi aramız iyi gibi. insandan hep nefret edip aynı zamanda sevmekte garip duygu ama çok iyi kız bir gün tanıştırıcam annemlerle. o da bilmiyor kendimi gibtiğimi.
düşündümde benim sevgilim olsa kesin nilgün marmara olurdu. zaten hayatın neresinden dönülse kârdır...

dilaranın sınavı varmış. çok çalışıyor. elde edecek istediğini biliyorum. boğaziçi üniversitesinide kazanır başka bir üniversiteyide fakat sonra ne olacak onu idrak edemiyorum... bir süre bunun üzerinde düşündüm ve üst tabaka olacaktı sanırım. tıpkı halam gibi bir sürü ayakkabı alabilecekti. hafta sonu pahalı şarapla peynir yiyecekti. üst tabaka insanları deşifre etmiştim sonunda. maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisini biraz daha inceledim...