graviton dan aforizmalar

cahiliz biz ya hala burda yazıyoruz. ne anlamı var, sorgulamıyoruz, sorgulasak da anlamsız olduğunu biliyoruz, yine de devam ediyoruz. başka yapacak şey yok ne yapacağız biz, ne kadar şanssızız nasıl bir çağda doğmuşuzki anlamsızlıkların içine sürüklenmişiz. bunu yazarken bile ne kadar anlamsız olduğunu bilerek yazıyorum yine de yazıyorum çünkü anlamsızlığı sorgulamanın da anlamsız olduğunu biliyorum.

reserved

yalnızlık zaten senin olmayanı kaybetmektir, aslında bir karşılığı yoktur bu hissin sadece anlamsızlığı vardır.

yaşadığını unutursun, farkındalığını kaybeder hissizliğe gömülürsün tam da hiçbir şey hissetmiyorum derken yalnızlığının farkına varır kahrolursun.

o düşüncelerki seni sen yapar, kişiliğini oluşturur, kendinden memnun olursun çünkü farklı olduğunu düşünürsün çünkü sen sensindir, asıl sorun burda başlar işte tam da o memnuniyetin verdiği hazla gaza gelmişken aslında bir tak olmadığını farkedersin çünkü seni oluşturan atomlar daha önce nicelerini oluşturmuştur.

eğer tanrı varsa yalnızlığı sırf bizim gibi mahlukatlar hissetsin, takunu çıkartsın, sürekli konuşacak dert yanacak konusu olsun diye yaratmıştır amk.

değerlencek al sana ironi
bende dont worry be happy dinliyorum

seri şukuladım

beyinlerimiz bizim hapishanelerimiz. dört duvar arasında sıkışıp kalmışız. mutsuzluğumuz artık alışkanlık haline gelmiş.

hiç umudun kalmamıştır, hayattan hiçbir beklentin yoktur, öylece yaşarsın zamanını tüketirsin, öylece bakarsın...

aslında bana her şey anlamsız geliyor.şu anda buraya yazmam da anlamsız geliyor aynı anda şu anda buraya yazmamın anlamsız olduğunu düşünmemde anlamsız geliyor ve sonra bunu yine düşünmem de ... sonsuza kadar gider bu böyle

döngüde olanlar, depresyonda oldukları için okulu uzatanlar, okulu uzattığı için tekrar depresyona girenler, depresyonda oldukları için çok yiyip kilo alanlar, kilo aldıkları için tekrar depresyona girenler, depresyonda oldukları için gülümseyemeyenler, hiçbir şey yapası olmayanlar, hiçbir şey yapmadıkları için daha da depresyona girenler...
kısaca depresyon döngüsünde olanlar yazdıklarımda kendilerini bulacaklar. ne anlamı varki amk

daha ne kadar yazabilirim ben de bilmiyorum, yazıyorum işte içimden geldiği şekilde. okuyan var mı veya okuyan olursa bunun bana bir faydası var mı onu da bilmiyorum. sadece yazıyorum. belki de bunlar burada son yazışmalarım. kimsenin gibinde olmasa da yazıyorum.

arada yazmak lazım diyerek kendimi yazmaya zorluyorum lakin yazacak bir şey kalmamış gibi hissediyorum. her şeyin takunu çıkarttığım gibi bunun da takunu çıkartıyorum. belki de bu yüzden yalnızımdır...

bütün gün evde oturup duvara bakanlar, canı sıkılınca kafasını kaldırıp tavana bakanlar, üç hafta boyunca evden çıkmayanlar, az uyuyanlar, çok uyuyanlar, her gece yatağa girdiğinde kafasında daha mutlu bir hayat kurgulayanlar ama sabah uyandıklarında yine aynı taktan dünyaya gözlerini açanlar, yıllardır aynı hissedenler, sanki hiç iyileşemeyeceğini düşünenler, evden çıkamayanlar, cafelerde oturamayanlar, insanlardan nefret edenler ...

böyle işte amk...

alın benden size gelsin, tek olsun hep dinleyin, dinledikçe yazdıklarımı hatırlayın

farewell
http://tinyurl.com/5rugwa7

belki de benim elvedamdır...

hayat zor sevmek zor belkide hatamız herkesi insan sanmamız oldu kırık kalplerle her gece onlarca şişeler tüketmek çarşaflar arasındaki otlar bunlardı benim umudum tükettim umutlarımı en önemliside insanlar beni süründürdü ve ben hala anlam veremiyorum neden sevgi ve ümit olmadan mutlu olamıyoruz biz en iyisi mi sakin olalım be kardeşim dertler dertlere sürekler adamı al başını çık dışarı otur bi parka yak sigaranı ve dumana anlat kendini sigaraya aşık ol çünkü o senin en dürüst dostun seni öldürür ve sen bunu biliyosun sorun var mı yok depresyondayım amk var mı ötesi sakin kardeşim sakin

@simitcicamiryo sakinim kardeşim. sükunet yazdırdı bunları bana.

yalnızlık korkmaktır kaçmaktır cesaret edememektir gerçeklerle yüzleşememektir sevmiyorum yalnızlığı. ama yalnızım.

reserved