okuyan varsa ona gore devam edelim

Okuyan varsa şuku yoksa çugu

ses ver ses ver ses ver

Bende hayliyle korkmuştum. Gözümü aynadan ayırmıyordum. Bi anda irkildim. Dükkanın kapısından kasiyer adam çıktı. Üzerinde kan içindeydi, temizlemeye çalışıyordu. Gence el hareketleri yapıyordu, yanına çağırıyor gözüküyordu. içimden gitme gitme diye bağırdım. Genç biraz duraksadı, sonra kasiyerin yanına yavaş yavaş gitmeye başladı. Kasiyer hafif gülümseyince genç kasiyerle konuşarak içeri girdi. Lanet olsun ! Benim hatamdı, ama belki de gencin hayatına karşılık bir minibüs insan kurtulmuştu. Bilemiyordum, tek düşündüğüm şey içerde olanlardı. Yol düz devam ediyor, daha sonra 3e bölünüyordu. Gözümle aynayı takip etmeye devam ettim. Araçtaki herkes arka camda toplanmış dükkana bakıyorlardı. Derken gencin bağırma sesi duyuldu. Artık çok geçti, başımı öne eğdim ve önümde bir harita, bir bıçak, ve bir minibüs dolu insan vardı…

Hemen hemen kapıyı kapatma butonuna bastım, ellerim titriyordu. Minibüs hareket etmeye başlamıştı.Yan aynalardan sürekli dükkanın çıkış kapısını gözlüyordum. Herkes korkuyla camdan bakıyordu. Bazıları ne oldu ne oldu diye seslenmeye başladı. 5-10 metre uzaklaştığımızda arkamızdan koşan bir genç olduğunu farkettim. Bu da kimdi, niye otobüse binmemişti. insanlar hey dur ! birini unuttuk diye yanıma geldiler. O sırada ağaçların arasında tuvaletini yapıyormuş.
Ben
- Du dd duramam, duramam, duramam!
Adam
- Neden ne oldu? Bişey mi gördün? Dostum sakin ol, şimdi gidip o çocuğu almalıyız.
Ben
- Anlamıyorsun, orada, o adam, orada bişey var, o adam ölmüş, ya da her ne olmuşsa kanlar içinde yatıyordu. Şimdi durursak, o şey, her ne ise bizi görebilir.

Adam korktu ve hemen cama yapışıp izlemeye başladı.

2 türlü de bize silah lazımdı. O adamdan silahını almalıydım. Hemen markete koştum. Adam yerinde yoktu ve koltuğunda kan izleri vardı, içerki odaya doğru gidiyordu. Diğerlerini çağırmalı mıydım bilmiyordum. Yavaşça arka odalara açılan kapıya yanaştım. Kapı aralıklıkyı. Elimle hafif ittirdim. Kan izlerinin sonunda yerde kasiyer adam uzanmış yatıyordu. Loş ışıklı biraz geniş bir odaydı, her tarafı görülmüyordu. içimden koşmak geliyordu, ama ses çıkar diye yavaş yavaş sakince geri geri gittim. Gözüm sürekli kapıdaydı. Her an bir şey çıkabilirdi. Yavaş yavaş giderken arkamdaki reyona çarptım. Lanet olsun ! hemen koşmaya başladım. Koşarken gözüme çarpan bıçak rafından bıçağı aldım ve hemen yırtmaya başladım. Dış kapıdan hemen fırladım. “ koşun hemen gitmeliyiz koşun ! “ diye bağırdım. Ne oluyor demeye varmadan herkes minibüse binmeye başlamıştı.

YAZ LAN GÖT

okuyan varsa iz bıraksın ona göre devam edelim

- Burada güvende değilsin, bizimle gelmek ister misin?
Kasiyer
- Kalabalık ve yavaş giden bir minibüsle mi? inan bana gördüğüm o şeyi görseydin, aslında güvenli biryerin olmadığını anlardın dostum. Size iyi yolculuklar, ben burada başladığım hayatıma burada son vereceğim.
Pekala deyip çıktım oradan. Dışarıda herkes koşuşturuyor, erzak arıyordu. Bazıları Bidon bidon yakıt bulmuştu. Birkaç kişi evlerden kıyafet almıştı. Görünüşe bakılırsa yerlilerin zamanı yetmemişti kıyafetlerini toplamaya. Ardından herkes daire oluşturup toplanmaya başladı. Napıcağımıza karar verecektik .

Haritadan anlayan japon
- Şehre gitmeliyiz, orada mutlaka yetkili birileri ve bir ordu olacaktır. Boş olması imkansız.

Genç
- Ya o şehir radyasyon altındaysa ? hepimiz ölebiliriz. Ufak yerleşimleri dolaşmalıyız, mutlaka birilerini buluruz.
Ben
- Genç haklı, şehir o adamın bahsettiği şeylerle dolu olabilir. Birilerine ulaşıncaya kadar böyle devam etmeliyiz bence.
Ardından herkes 2ye bölünmeye başlamıştı. kimileri japona hak veriyor, kimileri korkup kalalım diyordu. Bende kararsız kalmıştım.

Ben
- Niye, bütün bunlar niye bi bilgin var mı ?
Kasiyer
- Haberiniz yok mu? Dünya artık bir enkaza dönüşüyor dostum. Bugün birsürü nükleer bomba atıldı. Dükkana geldiğimde radyo kesilmeden önce biraz bişeyler dinledim, Şöyle diyordu “sevgili yurttaşlarımız. Vakit geldi çattı artık, hep birlikte son kanlı mücadeleye destek verelim yoldaşlar! Ülkemizin muhafızları sizi en kısa sürede güvenli bölgelere tahliye edicek. Bizlerin dişiyle tırnağıyla kazandığı bu toprakları karşımızda tanrı olsa dahi kimseye vermeyeceğiz! Ya biz Ya onlar ! “ Yapıcak hiçbirşey, gidicek hiçbiryerim yoktu. Öylece oturup bekledim. Dünya birbirine girmişti. Sonra, sonra tanrı kendi askerlerini kendi ordusunu dünyaya saldığını farkettim. O yaratıklardan geldiğinde çifteyle indirdim onu.
Ben
- Hangi yaratıklar ?
Kasiyer
- Bilmiyorum dostum bilmiyorum.

Olum şimdi hamamböcegi ne alaka amk

1-2 saat süren yolculuktan sonra kasabaya varmıştık. Yanıma birkaç kişi alıp arabadan indik. Diğerleri de hava almak için inmişti. Bu küçük yerleşim yeri terkedilmiş görünüyordu. Sokaklarda kimseler yoktu. Yanımdakilerle beraber markete girdik. Kasanın orada bir adam radyoyla birlikte oturmuş bekliyordu. Biraz uzaktan izledik. Hareketsiz birşekilde öylece oturuyordu. Yavaş adımlarla yanına giderken raflara göz attım. Çoğunlukla boştu. Bizi birkaç gün idare edicek yemek ve gereksiz birçok eşya vardı. Kasanın yanına vardık.
Ben
- Meraba?
Kasiyer
- Siz, sizi almadılar mı ?
Ben
- Nereye almadılar mı?
Kasiyer
- Birsürü birsürü asker geldi, kasaba kim var yok topladılar, Ben o sırada çimlerin arasında uzanıyordum. Kimse farketmemiş. Geldim baktım ve kimse yok.

Rez alayım

Sen hamamböcegimisin yani

La ben hamamböceğinin ağzından anlatılıyor sanmıştım bir balta bir kitap da bir sineğin ağzından insanlar anlatılıyordu tavsiye ederim.

rezerved up+ up+ up+

Rezervasyon

Rezervasyon

Iftardan sonra biraz daha yazacagim panpalar destekleriniz icin tesekkurler,

Hava kararmaya başlamıştı. Arabanın farlarını açtım ve yola devam ediyorduk. Arkada birkaç kişi geceyi nerede geçireceğimizi tartışmaya başladı, bazıları dışarısının güvenli olmadığını söyleyip yola devam edelim , diğerleri ise bir yerde durup kamp yapalım diyordu. Yakıtımız azalmaya başladığını farkettim. Öyle ya da böyle biryerde durup erzak almamız gerekiyordu. Acıkmaya başlamıştık. Haritaya baktım ve yolun üzerinde yerleşim yeri aradım. Sanırım ufak bir kasaba vardı. Haritayı bana getiren adama sordum, o da haklısın oraya uğramalıyız dedi. Ağaçlar ve elektrik direkleri asfalt yolun üzerinden damlayıp gidiyordu. Sigara paketimi çıkardım ve içinde 5 taneden 1 tanesini aldım. Yanımdaki koltukta oturan adam ben söylemeden çakmağı çattı. Durup gülümsedim ve sigaramı yaktım. Sonra durup biraz adama baktım. Sanki yıllardır dünyanın sonunu bekliyor gibi bir hali vardı.