Ona "Sakin ol ve silahı bırak." dedim. "Neden bırakayım? Senin tüm sevdiklerini gibeceğim" dedi. Aslı'ya laf etmiş oldu ve ben bir anda çıldırdım. Silahımı aldım ve kafasına sıktım. Dışarıdan çığlıklar geldi. Araçtan indim ve kızlarında kafasına sıktım. Delirmiştim. Adamın cesedini arabadan çıkardım ve tekmelemeye başladım. En son yorulup araca geri döndüm.
Yoldayken vicdan azabı çekiyordum. Ben ne yapmıştım? Masum kızları öldürmüştüm. Bir türlü aklımdan çıkmıyorlardı. O yerdeki cesetler. Unutmaya çalıştım ama yapamadım. Bir katil değildim ben. Bir canavar değildim.
Dağdaydım. Hala yaptıklarımı düşünerek ilerliyordum. Şehire baktığımda yanan ışıkları gördüm. Büyük duvarları. Gözlerime inanamadım. Bir toplanma yeri vardı. Hızlıca şehir yoluna döndüm. Sokaklardan geçtim. Bir yerden sonra arabayı bıraktım. Koşmaya başladım. O sırada bir adam önümü kesti. "Oraya herkesi almazlar. Eğer almazlarsa da öldürürler." dedi. Ona inanmadım. Koşmaya devam ettim. Arkamdan bir silah sesi geldi. Adam ölmüştü. Hiç umursamadan koşmaya devam ettim. Duvarın dibindeki askerler bana kim olduğumu, nereden geldiğimi, nasıl geldiğimi sordular. Tüm soruları cevapladım. içeri aldılar beni. Bir ev verdiler. Gerekli olan her şeyi de verdiler.
O gece zor uyudum. Hala aklımda o kızlar vardı. Bu şekilde sabaha kadar gitti. Sabah kapım çaldı. Bir asker bana "Yürü, savaşa gidiyorsun." dedi. Biraz şaşırmıştım. Savaştan kaçarken savaşa girmiştim. Tahmin etmiştim ama bu kadar erken olacağını düşünmemiştim.

Hadi pnp seri

Rezervasyon 109

Bizi komutanın yanına zütürdüler. Komutan herkese teker teker silah kullandırttı. Bilenlet direk savaşa gidecekti. Sıra bendeydi. Silahı kullandım. Bana gibtirgit savaşa dercesine baktı. Hemen çıktım. Ekipman hazırlandı ve ekibimle birlikte yola çıktık. Dört kişiydik. Umut, Abdullah ve Fırat. Umut orta boylu, siyah saçlı, kahverengi gözlüydü. Abdullah ise Umut'un ikiziydi. Fırat ise uzun, hafif kilolu, kahverengi saçlı ve ela gözlüydü. Hiç birini iyi tanımıyordum.
Helikopter bizi istanbul'a indirdi. Amacımız bir hastaneye ulaşmak ve yoldaki düşmanları öldürmekti. Hızlı bir şekilde ilerlemeye başladık. Büyük bir meydandaydık. Etraf boştu. ilerlemeye devam ettik. Uzun bir caddedeydik. Cadde boyunca düşmanlar vardı. Plan yapmalıydık ve yaptık. Fırat keskin nişancımızdı. Girebileceği en kullanışlı binayı seçti ve gitti. Bizse aşağıdan düşmanla savaşacaktık. Öncelikle ağır silahların başındaki adamları vurduk. Ardından seri bir şekilde ateş etmeye başladık. Fırat ağır silaha geçecek kişileri vuruyorken biz de aşağıyı temizliyorduk. Çatışma çok uzun sürdü ama sonunda düşmanların hepsini öldürdük. Fırat aşağı gelmişti. Hastane hemen önümüzdeydi. içeri girecek ve hastanedeki doktorları kurtaracaktık. içeri girmeden önce diğer taraftan gelen grubu bekleyecektik. Gelmeleri uzun sürdü ama sonunda geldiler. Planı hazırladık ve içeri girdik. Etraf boştu. Her yeri aradık. En sonunda doktorları bulmuştuk ama cesetleriydi bulduğumuz şeyler. Onları öldürmüş ve gitmişlerdi.
Sinirli bir şekilde dışarı çıktığımızda diğer ekibin lideri vuruldu. Hızlıca siper almıştık. Kim ateş açtı bakmak için kafamı kaldırdım ve Caner'i gördüm.

Beyler geç geliyor bazı partlar kusura bakmayın entryi yollamıyor

Şuku atmasanızda olur ama entry girin lütfen burada olduğunuzu bileyim

Yax artk

Hadi ya done

Sayfa 6

Seriiiiii

Devam etsene bin

Beyler 2 gündür çok meşguldüm kusura bakmayın hastaneye felan gittim. Yarın gündüz partlar atarım ara sıra akşam tekrar başlarım. Şuan çok yorgunum. Parmağım koptu zaten tekrar diktiler.

Sakın ciddiye almayın parmağım kopmadı. Bahane arıyorum. Sadece iki gündür hiçbir şey yapasım yoktu.

Yarim birakti bin