hayatımı annlatıyorum piçler

31 mart 1990 tarihinde doğdum

doğum tarihinden belli hayatın osbirle geçecek

saat kaçta doğdum o kadarını da hatırlamıyom karıştırmayın amk

@3 şuku bin

ilkokul ve ortaokulu bursa nın gemlik ilçesinde okudum. matematiğim kötüydü

sonra bi gün babam dedi ki : oğlum bu böyle olmayacak. ben seni bi özel kursa yazdırcam matematik fen bi de ingilizce dersi alacaksın

babamdan çok tırsardım ve gibe gibe gittim. oradaki hoca bizden o kadar para almasına rağmen bana hayvanmışım gibi davrandı

yok sen kapasitesizsin, yok zaten baban parayı geç veriyo. hiçbişeyi kafan almıyo, kalın kafalısın, ödevleri yapmıyosun tembelsin

neyse ben bu şekilde bir yıl dayandım. daha sonra bir hırs yaptım amk okulun en inek adamı oldum ama işin ironik tarafı, benm çalışkanlığım özel dersleri bıraktığım döneme denk geliyo. kapasitesiz olmadığımı o herife göstermek istemişimdir hep... içimde uktedir...

daha sonra bir kızı sevdim. ama kız beni tanımıyordu. kooskoca liseyi kızı her çıkışta evine kadar takip ederek geçirmiştim. artık kız beni biliyordu. dönüp bana alaycı ifadelerle bakıyordu. bir gün yine okul çıkışı herkesden önce koşarak çıktım okul kapısının orda bi yere pusuya yattım kızı bekliyorum. sadece onu takip etmek oldu hayat felsefem amk. bi tek takip edeyim eve kadar göreyim onu diyorum, içim o zaman rahatlayacak. neyse ben beklerken nihayet gördüm kızı.

bi arkadaşıyla birlikte çıktı. onun yanındaki kızla da ilkokulda aynı okulda okumuştuk. benim bi alt sınıftı. kız da öyle... neyse... arkasına takıldım kızın onlar önde ben arkada gidiyoruz. arada araba falan giriyo araya kaybedecek gibi oluyorum basıyom küfürü arabaya sonra buluyom, koşarak geri yetişiyorum. ama kız her zaman gittiği yoldan gitmiyor. ben biraz kıllandım, ama yanındaki kızı bırakcak heralde diye düşünüyorum. neyse bunlar gitti durağa bekliyorlar, ben de karşılarında bekledim bi süre. otobüs geliyo gidiyo bunlar binmiyo hiçbirine. allahallah diyom içimden niye geldi ki buraya bunlar.

daha sonra durağın ilersinde benden yaşça büyük olduğu belli elinde sigaralı, uzun boylu bi lavuk geldi bi ıslık çaldı. benimkiyle yanındaki kız kendi aralarında bişeyler konuşup gülüştüler, sonra oraya doğru gittiler. işte o an ilk kıskançlığımı yaşadım. itiraf ediyorum binler, hayatımda ilk defa lisede aşık olum dıbına koyim

herkesin hayatında bişeyler vardır beyler çok önemsediği, hayatının büyük kısmını kaplayan şeyler. herkesin hiç gerçekleştiremeyeceği hayaller vardır. ama o hayaller artık bir yerden sonra soyut olmaktan çıkıp, somut birer hayalmiş gibi olur, insan her ne kadar gerçekleştiremeyecek olsa da öyle bağlanır, öyle sahiplenir ki onu bu bir insan olur, ya da başka şey... işte binler bu kız da benim için öyle birşeydi. tamam belki o zamanlar yeni ergenliğe girmeye başladığım için biraz saplantılı düşünüyor olabilirdim. ama bu aşk denen şey çok başkaymış. daha kızın adını bile bilmiyordum, ama o bemimdi. çünkü ben onu herkesden çok kabul etmiştim. çünkü yıllarca peşinden koşmuş, her çıkışta onu takip etmiştim. hep onu düşünmüştüm.

up up up up

lan giblemeyin de demedim en azından okuyun lan

okuyorm panpa sen devam et

neyse beni gibleyeceğiniz yok ben bi sigara yakıp geliyorum. gerçi gibinizde değil benim gelip gelmemem. olsun belki olur bi gibleyen, en azından okuyan

okudum ama giblemedim

o oç, benim hayalimi alamazdı. almamalıydı. insanda biraz vicdan olur. o kadar peşinden koşmuşum, en azından bi kere baksa bi sıcak gülümsemeyle baksa bana o bana yetecekti. ama tek yaptığı, yanındaki kızlara beni gösterip birlikte alay ederek gitmekti. paçavra gibiydim. dünyaaaaaaaa ananı giberim, adam ol bin