hayatımı annlatıyorum piçler

bunlar biraz yürüdüler, biz de dolaştık falan ama benim kafa hala manitada. o an artık nasıl bir ruh haliyse birden arkamı döndüm manitanın olduğu yere gittim. kardeşim abi nereye falan dedi. birazdan gelecem sen dur dedim. durur mu hiç amk o da peşimden geldi. ben önde kardeşim arkamda manitanın yanına gittik. kız arkadaşımın çevresinde bikaç kız ve bi de yaşlı karı koca vardı. ama sevgilimde bi gariplik vardı. bana karşı aşırı soğuktu.

benden kaçıyordu nedense. beni görünce insanların arasında dolanarak benden kaçtı. ben de onu kovalıyordum, kardeşim de beni kovalıyordu. neyse zütler. tuttum çektim manitayı dedim ki hayırdır. cevap vermedi. arkadan bize yetişen kardeşim de soran gözlerle bize bakıyordu. bak dedim bu kız kardeşim. bir an durdu sevgilim haa benziyosunuz falan bişeler geveledi. neyse ertesi gün öğrendim ki bizi kıskanmış meğerse. yanımdaki kardeşimi kız arkadaşım sanmış fala. o gün. o gün gerçekten biraz mutlu olmuştum binler. ne bilim ilk defa bir kız beni kıskanmıştı. yani beni seviyordu. bu beni mutlu etmişti sanki.