gün geçiyor, ve sessizlik daha fazla çöküyor. konuşacak, dertleşecek birinin yoksunluğunu sürekli hissediyorum. sevmenin, sevilmenin ne demek olduğunu unutuyorum.. gün sayıyorum sadece, lanet okul bitsin ve gideyim istiyorum.. en azından bu leş insanlardan, aptal zihinlerinden ve gerizekalı düşüncelerinden binlerce km uzakta belki mutluluğu bulurum diyorum. beni gerçekten dinleyecek, cidden önemseyecek birini bulurum diye umuyorum. hayal kurmaktan başka elimden bir şey gelmiyor.. çok çabaladım, çok denedim.. hep yüzümde gülümsemelerle uyudum, hep umutluydum. ancak hep tek taraflı kaldı, hem cinslerimden de çok kazık yedim.. ama ben yine de ümit ettim. fakat olmadı hiç.. böyle olunca kendimi sanat'a adadım, daha fazla şarkı dinledim, çok daha fazla film izledim ve kitap okudum, üşenmedim tiyatrolara gittim. şiirle bile barıştım hatta, yazarlar oldu en yakınlarım.. hala da öyleler. bazen kendimi görmek istiyorsam okuyorum, dinliyorum ya da izliyorum.. elbet birinin beni anlattığını biliyorum, ne zaman yaşadıkları yahut yazdıkları önemli değil; oradalar ya işte.. bir şekilde yalnızlığı, yani beni bana anlatmışlar kendilerini kast ederek..

zor panpalar zor. önemsenmeden, noksan kalarak çürümek zor..

vay be, en son böyle hissettiğimde 23 yaşındaydım...

kardeş, bu sadece başlangıç... sonra anlıyosun aslında herkesin bi tarafının noksan olduğunu... bunu böyle kabul etmek zorundasın, başka çaren yok... bununla yaşamaya alışmak zorundasın... ki eğer, buna takılıp kalırsan, bunu kendine dert edersen işte esas o zaman çürürsün...

ben de eskiden senin gibi düşünüyodum... şimdi ise bakıyorum, insana tahammülüm kalmamış... insanlar beni baymış artık, iyice sıkılmışım insanlardan, onlarla birlikte yapamıyorum, gördüğüm yerde kaçıyorum...

haliyle artık yalnız kalınca kafayı yiyen dallamaları görünce onları anlamakta feci zorluk çekiyorum... herif iki gün yalnız kalıyo, hemen depresyona giriyo amk...

akışta kal panpa, sana tavsiyem... her ne kadar çapsız da olsa, kalitesiz de olsa, vasat da olsa, hatta seni ilgilendirmese bile hayat bi şekilde mutlaka devam ediyo... hiç bişey yapamıyosan, hatta kuracak hiç bi hayalin bile kalmadıysa en azından günü kurtar panpa, akışta kal... bi şeyler ne kadar sıkıcı olursa olsun devam edip gitsin hayatında...

diyeceksin ki nereye kadar... ne olursa olsun, hayata devam etmek görevimiz kardeşim...

bak hasansu 52 yaşında... hayatta gerçekleşmesini istediği hiç bi hayali gerçekleşmemiş.. sabahın köründe iki poğaça yiyip metrobüse biniyo... günde en az 2 saati yolda geçiyo... üstelik senin düşündüklerini aklından bile geçirmiyo...

onun da canı var...




selametle kardeşim...

Böyle zamanlarda ailene koşacaksın

Bu niye trendde amk

Maymun olarak ele al bizi sen köşede oturan maymunsun , gruba girmek için kitap okuyorsun tiyatroya gidiyorsun , şiir yazıyorsun felan tabi bunu vakit geçirmek içinde yapıyor olabiliyorsundur bilemem , yani hiyerarşi vurmuş başına geçmiş olsun en yakın istasyondan kendine testosteron pompalat , sonrada özgüven bu biraz zahmetli olucak tabi geçmiş yakanı bırakmıcak şimdiki gibi , tabi fiziksel özelliklerin şuanki testosteron seviyeni belli ediyordur hadi geçmiş olsun tak gibi yazdım

daha fazla yalnız olacaksın kanka emin ol

Kusura bakma çüguladım panpam. Bana hayat enerjin kalmamış her şey bitmiş gibi geldi. As kendini gitsin o zaman dicem de bu halinle ip atsan tavana değmez. Yalnız kalıp amaçların için çalışmak ve buna vakit ayırabilmek büyük bir lüks. Bu yazıyı yazabiliyorsan zamanın da vardır. Git aklından geçenleri gerçekleştirmek için çalışmaya başla. Çok uzak değil en geç 1 yıla değişimi görürsün. Oturup ulan yalnızım diye dert yanıyorsun. Yapma. Kriz değil fırsattır yalnızlık.

Bir çok kişi senin gibi.

ben de benzer şeyler yaşıyorum ve bana karı bul diyorlar. karı bulup gibmek veya manita yapmak çözüm değil çünkü asıl derdim amsızlık değil yalnızlık. kara olur geceleri gurbetin

insanı kendinden başkası kurtaramaz ama bu etrafta çıkarcı huur evlatları olduğu gerçeğini de değiştirmiyor.

Özet: https://youtu.be/1ztaFo18bBI

yalnız olmak tercih değil yaşam stilidir.
alışsan iyi edersin

anlıyorum seni dstm

iki hikaye dinliyorsunuz hemen birbirinizin aynı oluyorsunuz amk. Kimse kimseyle aynı olamaz. Aynı dediklerimiz hayat gibiyor zaten.

Izola yaşadigin hayata aliştin mi çikmasi zor oluyor. Yalniz olduğun surece depresyonda olacaksin. Yalnizliği ovup ben farkliyim triplerine girenlerini de gibtir et. turunun tek ornegi olsan sanat diye bir şey olmaz amk
https://www.youtube.com/w...4OiI_rYo&pbjreload=10

okumadım pnp ama haklı bi entariye benziyor

hocam beni anlattın ya bende okuma yazmaya döndüm