Ananin gibimin basina oturmamasi ;)

5 yıldır beni deli gibi seven sevgilimi en yakın arkadaşıyla defalarca aldattım. kızın dünyadan haberi yok ama vicdan azabı çekiyorum. hayatımda hiçbir kızla tenlerimiz bu kadar uyuşmadı. kızın üzülmesini istemediğim için bu gerçeği açıklayamıyorum. siz panpalarım beni dinler umuduyla içimi bu başlık altında döktüm.

edit: çok fazla çükü vermeyin değerli inci sözlük yazarları. her insanın içinde anlatmak isteyip de anlatamadığı duygular, yaşanmışlıklar vardır.

edit2: eksilemeyin gerçekten çok üzülüyorum :/

Yemin ediyorum yalnızlık. Ama öyle fakir edebiyatı falan değil, harbi harbi yalnızlık. Sevgiliymiş aşkmış falan bunları geçtim etrafındaki insanların içindeyken bile hissedilen türden bi yalnızlık. Evde tek başına kaldığından değil de hiç misafir gelmediğinden tükenmeyen erzağın getirdiği türden yalnızlık. Sokaktan eve getirdiğin kedinin bile sana tahammül edemeyip evden kaçtığı, çayı sevmediğin halde birini bekliyormuş gibi sürekli demlediğin ve tekrar tekrar aynı kitapları okuyup ödünç kitap isteyeceğin kimsenin olmaması gibi, evdeki bitmeyen oksijenin yalnızlığı.

yalnızlık amk.

Panpa olaylara duygularımda yaklaşmıyorum ve bu nedenle çevrem tarafından duygusuz ruhsuz olarak tanınıyorum hatta kimi yüzüme ruhsuz duygusuz diyor.Bu durum yapımda var diyorum ama nafile

@8 içim parçalandı amk

@6 derdini gibem

@3 panpa huur cocugusun ama kabul et yani

az miktarda borç alttan alınan dersler başka bişey yok

@4 ikinci en buyuk derdimde sizsiniz amk

1.aile içi kavga.
2. atanamamak
3.tip
4.askerlik belirsizlik meselesi.