bi gün yine evdeyim. kah sandalyeye oturuyor, kah koltuğa uzanıyor günümü gün ediyorum. tak telefonuma mesaj geldi. ulan bana vodafon bile mesaj atmaz, bırak vodafonu ben telefonumun mesaj sesinin nasıl olduğunu bile bilmem. açtım mesajı. vay amk bide ne göreyim. mesaj kimden geliyor dersiniz arkadaşlar..

evet mesaj tabiki vodafondan gelmiş. kontör yükle amın feryadı hattını kaparız gibi bi mesaj atmışlar. tabi hiç oralı olmadım,cok yüz vermemek lazım böylelerine. biraz merak etsin diye cevap atmadım ki ne yaptığımı merak edip dursun pekekent. yeter ya bi rahat bırak deyip telefonu diğer koltuğa fırlattım. ve kalktım mutfağa gittim..

mutfağa gittiğimde durdum ve 'hmm sanırım durdum' diye düşünmeye başladım. bazen olduk olmadık yerlerde derin düşüncelere dalar, beyin jimnastiği yaparak zihnimi dinç tutarım. 'Evet durdum' diyerek düşüncelerime son verdim ve bu kadar jimnastiğin yeterli olduğuna karar verdim. ansızın buzdolabına doğru yöneldim. bu plansız ve ansızın yaptığım hareketlerle anı yaşayarak hayattan zevk almasınıda bilecek yapıda bi insanımdır. buzdolabının kapağını açtım. aman allahım bide ne göreyim arkadaşlar.. gerçekten buna inanamadım...

evet tahmin edeceğiniz üzere hiç bişey görmemiştim. kendimi bu tarz kandırmalarla aldatmaya çalışırım ama heheyyyy be ben yermiyim bu aldatmaları diyerek yine kazanan hep ben olurum. bu kadarda açık gözlü ve cin bi herifimdir. bunları düşünürken birden aklıma telefonum geldi ve salona doğru yürümeye başladım..

salona geldim. hala kızgınlığım geçmemişti. gerçekten cok üstüme geliyordu. Tamam sevmiyormuydum, bende seviyordum lakin bu kadarda bi insanın üstüne gelinmezdi. ama kim benim üstüme geliyordu acaba? işte bu soru içimdeki sorgulayıcı kişiliğimi ortaya çıkarmıştı. bir yandan telefonuma bakıyordum bir yandanda elimi çeneme koymuştum. böyle bi fotoğrafımı neden feysbukta profil resmi yapmayaydım ki? ama şimdi bunu düşünecek vaktim yoktu. ilk işim kimin benim üstüme bu kadar geldiğini bulmak olmalıydı..

uzun bi süre telefonuma baktım ama hiç açık vermiyordu. Bu işte usta olduğu gerçekten aşikardı. uzun süren sessizliğin ardından hazır ol da durdum ve aniden istiklal marşını okumaya başladım. bu hedef şaşırtma taktiğim sayesinde biraz zaman kazanacaktım. içimdende bu zekice fikrimi alkışlıyor, kendimi gururlandırıyordum. istiklal marşını bitirdim ve iyi dersler arkadaşlar diyerek hemen hızlı adımlarla yan odaya doğru yürümeye başladım..

Yan odaya geldiğimde televizyona baktım. Sanki bana bişeyler anlatmaya çalışıyor gibiydi. Kimse duymasın diye sessizce bana bakıyordu. Fakat bizi kim duyabilirdi ki? işte yine akılcı ve çözüme odaklı bir soru sorarak zekamı bir kez daha kanıtlamış oldum. Bunları düşünürken aniden koltuğun arkasına zıpladım ve orda saklanmaya başladım. işte şimdi beni kimse bulamazdı. Ama ben zaten yalnızdım. iyide beni kim arıyordu. Peşimde kimler vardı. Bunları düşünürken koltuğun arkasında uyuyakalmıştım..

Uyandığımda karanlık olmuştu. Koltuğun arkasından gizlice kafamı kaldırıp odaya baktım. Televizyon hala aynı yerinde duruyordu. işte bu bir ipucuydu. Televizyon yerinde duruyorsa demekki kışlar soğuk ve kurak, yazlar ılık ve yağışlı geçecekti. Bu ipucuyla peşimdeki adamları bulabilirdim. Hemen kalktım ve mutfağa gittim.Bu koşturmaca beni iyice acıktırmıştı. Buzdolabını açıp domatese selam verdim. Yine suratsız suratsız bana baktı. Bunlara gerçekten iyilik yaramıyordu

Yemek yerken aklıma birden çıplak olduğum geldi. Bu düşüncemi aynaya bakarakta kanıtlamıştım, evet çıplaktım. Hemen koşarak yatak odasına gittim. Güneş gözlüğüm masada duruyordu. Hemen güneş gözlüğümü taktım. işte şimdi dışarı çıkmaya hazırdım. Beni kimse bu halde tanıyamazdı. kapıyı açtım ve dışarı çıktım..

Caddede yürüyordum. Herkes bana bakıyordu. Lanet olsun kimdi bunlar. Yine peşimdeler. Güneş gözlüğüm sayesinde sakince ve kendimden emin adımlarla yürüyordum. 'Tutun dıbına kodumun delisini, yine çıplak çıkmış. Vurun muallakye' diye bi bağırış duydum. sanırım caddede düzene karşı çıkan bir aktivist vardı. hiç oralı olmadım, beni ilgilendirmezdi. Tam bunları düşünürken ense kökümde bi yumruk hissettim, daha sonrasında belime uçan bir tekme ile kendimi yerde buldum. Gözlüğüm önüme düşmüştü. işte şimdi beni sinirlendirmeyi başarmışlardı..