iki kadın arasında kalmış bir adamın hikayesi

insanın yapısı o zamanlar çözmüştüm insan ne yaşarsa yaşasın, ister büyük yıkım ister dağılsın alışıyor. insanın en temel özelliklerinden biride alışmak, okulu 2 hafta falan asmıştım okula geldim büşrayı aradı gözlerim hani büşra neredeydi? çoğu arkadaşı benimle konuşmuyordu hatta kendi arkadaşlarım bile fakat öğrendim ki okulu dondurmuş. ne kadar ağır şeyler yaşadığını ve ona yaşattığım şeyleri o zaman daha iyi kavradım keşke her şey farklı olsaydı bernayla yürütmeye çalıştık, ama dediğim gibi ömrümden ömür giderken ben bernaya sarılamazdım. bernaya anlattım bu durumu anlayışla karşıladı galiba o da çıkıyordu hayatımdan...

uzun zamandır dolaplarımı düzeltmemiştim eşyalarıma biraz çeki düzen veriyim dedim, aslında amacım büşrayı ve bernayı hatırlatan şeyleri silmekti atmaktı. çoğu şeyi attım zaten ta ki büşranın bana 1.yıl dönümümüzde aldığı kol düğmelerini görene kadar tüm gece ağladım hüngür hüngür hem de o bi daha hiç olmayacaktı. ben ona mavi göz diyemiyecektim. ona tüm okyanuslar birleşse gözlerin kadar derin olamaz diyemiyecektim belki onu hiç görmeyecektim. ağladım ağladım uyuyakalmıştım dolabın yanında öylece elimde kol düğmeleri büşra kokan gömlekler ve fotoğraflar...

büşradan artık mesaj gelmiyordu. merak ettim aradım numarasını değiştirmiş, evlerinin bulunduğu sokağa gidip baktım cesaret edemedim çıkmaya dairelerine, öylece o sokağa onu eve bırakırken bana sarılmasına baktım. bernayla günden güne soğuyorduk bilerek yapıyordum daha fazla acı çekmek istemiyordum berna bendeki eşyalarını topladı ve 3.sınıfın sonuna doğru hayatımdan çıktı büşrayı ve bernayı kaybettim. hiç bi şeyi olmayan bi adamdım işte ben. anılarla avunan bi anlık hatasının sonucunu düşünemeyen malın tekiydim...

büşrayı son bi kez daha gördüm yanında bi çocukla, o derin mavi gözleri başkaları için akıyordu, o kalbi başkası için çarpıyordu belki bilmiyorum erkek arkadaşı mıydı ama sonradan öğrendim doğruymuş beni unutmak için sarılmış başkalarına... onu o çocukla gördüm fakat o beni görmedi hani böyle beyne bi sıcaklık gider hafif bi sarsıntı olur ya öyle oldu işte kaldım öyle tam olduğum yerde 20dk bekledim saate baktım telefona baktım etrafa baktım kımıldayamadım. kimse kalmadı işte yalnız bir öykü böyle bitti dinleyen arkadaşlara teşekkür ederim içimi döktüm.

detaylar sabah 7ye kadar sürerdi millet kısa kestim zamanınızı ayırdığınız için teşekkür ederim ağladım amk. gidip bi yüzümü yıkıyım sizinle paylaştım özelimi eyvallah

@84 haklısın itirazım yok

@87 sende haklısın itirazım yok ben karaktersizin biriyim

@89 nasıl bi bağlantı kurdun amk

up up up liselilerde okusun.

@100 teşekkür ederim panpa okuduğun için.

up up up

up up up