Yarrrrrak

inanmadım

Rezervasyon

Rezerve

Bide bu cikti amk

Ofise doğru yaklaşırken Ebrar'a telefon numaranı nereden bulduklarını sordum, cevabını oda bilmese gerek dudaklarını büzdü, aklımdan çok acil bir şey diye geçiriyordum nedense öyle geliyordu bana yani... Bizim ofise varmadan önce bir market var arabadan indim, girdim oraya peynir zeytin aldım, çünkü kahvaltı tam yapamamıştık, market olan Hüseyin amca baktı bana " Oğlum biri sabah seni arıyordu, yanında da garip bir kız çocuğu vardı, telefon numaranı istedi yoktu Ebrar kızım bırakmıştı dün onunkini verdim kusura bakmassın inşallah. " dedi. Önemli olmadığını işin bekleyecek zamanı olmadığını söyleyip arabaya koştuk hemen, ofise yaklaştığımızda 2 kişi vardı harbiden de bir kadın vardı 40 lı yaşlarında yanında da 17-18 yaşlarında genç bir kız çocuğu duruyordu, aman durmak dedim etrafa saldırıyordu resmen, annesi boynuna ip dolamıştı kaçmasın diye olsa gerek, hemen arabayı park edip yanına koştuk..

Kızın yüzü kandan görülmeyecek derecedeydi, tırnakları desen içinde bir sürü toprak parçaları, affedersiniz insan dışkıları barındırıyordu, gözleri kayıktı biraz... annesi baktı masum, yardım isteyen gözlerle, hemen Ebrar'dan yardım alarak çırakdık hastayı yukarıya, koltuğum vardı benim... Özel hastalar için hazırlattığım, ona oturttum kollarını ve ayaklarını bağladım koltuğa, çığlık çığlığa kalmıştı, annesini dışarı çektim ne zamandan beri böyle olduğunu, sizce ne olabileceğini sordum.. " Kızım son 2 haftadır böyle.. bu son günlerde daha da şiddetlendi yaptıkları yaptığı tuvalet pisliklerini ağzına sokuyor, devamlı kafasını duvarlara vurup kendini çiziyor, saçlarını makasla kesip ağzına sokuyor... Hangi doktora gitsem bulamadım en son bir hocaya gittim cin kaçmış işine kurtulmaz bu dedi.. korktum doktor bey yardım edin lütfen " dedi bana " iyi yapmışssınız, cin min yalan şeyler kanıtı olmadan bir şey atıp tutuyorlar umarım iyileştiririz kızınızı şu ana kadar elimden kurtulan hasta sayısı azdır rahat olun siz " diyerek teselli ettim annesini iyi bir seçim yapmıştı bana getirerek.. Hurafelere kalsaydı yoksa bu iş sonunu tahmin bile edemiyorum..

Ben içeri girdim ardından kızın annesini aşağıda ki misafir odası gibi bir yer dediğimiz yerde beklettim... Ebrar'a baktım " hazır mısın" dedim, onaylıyacak bir şekilde kafasını salladı, kızın çığlıkları biraz azalmıştı, yorulmuş olsa gerek ondan susmuş olucak.. Yanına oturdum, çok bitkin görünüyordu cidden sorucağım sorulara cevap verir mi diye düşünürken baktı bana..
" Ne istiyorsun benden, deli miyim ben ? Bıraksanıza beni "
" Gülçin bak, biz senin iyiliğin için burdayız, sana yardımcı olmak istiyoruz, bir takım yanlış şeylere kalkışmışsın umarım düzelticeğiz bunları.."
" Benim senin yardımına ihtiyacım yok " diyerek yüzüme tükürüp yine bağırmaya başladı, bu sefer içinde kızgınlıkta vardı bağırışların.. Ayrıyetten bağlı olan ayaklarıyla bana vurmaya çalışıyor, yumruklarını sıkıyordu... Gözleri hepten yukarı çıkmıştı fenalaşıyor sandım Ebrar'a hemen sıcak suyu hazırlamasını istedim, bende içeriden kolanya ile hastalar için kullandığım yünlü bezi getirdim...
Suyun içine biraz kolanya damlattıktan sonra ellerini açıp avucuna sürdüm Gülçin'in biraz tırmaladı ama sorun değildi benim için alışkındım... Ortalama 15-20 dakika sürdü bu sıcak su işlemi biraz daha sakınleşmişti, işe yaramıştı şimdi vericeğim sorulara daha iyi yanıt vericeğini düşündüm.

" Bak Gülçin, dediğim gibi biz sana yardım etmek için burdayız, eğer problemin neyse anlatırsan daha iyi bir şekilde sana yardımcı olabilirim.
" Derdimi bilsem burda ne arıyım ya bırakın beni gidicem" dedi, haklıydı kız ama ben ip ucu arıyordum sadece.
" Hmm peki neden böyle şeyler yapıyorsun ? Bak eğer anlatırsan annene söylemem sevgilin mi terk etti ? Hayattan mı bıktın ? neden ? "
" Yok bir şeyim benim iyiyim ben tamam mı rahat bırakın beni yok bir şeyim. "
" Ama böyle yaparsan seninle anlaşamayız ki " dedim ardından Ebrar'a bakıp fotoğrafları getirmesini söyledim, 7 adet fotoğraf vardı, hastalık tespiti için hastanın bu fotoğraflara bakarak bunları yorumlaması bizim onun hastalığı hakkında bilgi sahibi olmamızı biraz olsa da arttırıyordu...
Resimlerden isterseniz biraz size bahsedeyim...

Bu 7 tane resimde 7 tane yüz var ve bu 7 yüzün içinde de bizim tıpta "ugiava" diye adlandırdığımız kilit noktalar var.. Eğer hasta bu kilit noktaları 7 resimin 4 ünde görürse hasta olduğunu tespit ediyoruz ve işimizin zorluğuda bunun sayısıyla birlikte artıyor..
Her neyse Ebrar resimleri getirip elime teslim etti, Gülçin'in kafası eğikti kaldırdım bi baktım gözleri yok tamamen kaybolmuş neredeyse, biraz salladım bir şey yaptım falan yerine geldi Ebrar'a baktım kız korkmuştu o kadar hasta geldi ama bunda bir değişiklik vardı " Ebrar iyi misin ? korktuysan dışarı çıkabilirsin, hem aşağıya inip annesinin durumuna bak belki yardıma ihtiyacı vardır " diyip bahane ile Ebrar"ı aşağıya yolladım Gülçin yani hasta ile hem başbaşa kalmıştık... O ilk geldiği hali gitmiş, sanki bir melek olmuştu, resimleri kaldırıp gösterdim teker teker.. cevaplarını merak ediyordum açıkçası, 1. resmi gösterdim ugiava denen illeti gördü 2 yi gösterdim gördü 3-4 derken hepsinin yerini buldu ve bana söyledi, kanım dondu şu ana kadar böyle bir hadise böyle bir hastayla karşılaşmamıştım bana gelen hastalar genelde 3-4 arasıydı acaba yardım mı alsam büyüklerimden diye düşündüm ama bu hasta bana gelmişti.. Bunu ben iyileştirmeliydim.

" Gülçin bak.. Kolaymış değil mi kızım ? Ben sana zarar vericek bir şey yapmıcam sadece biraz daha duyarlı olmanı istiyorum. "
" Korkuyorum, korkuyorum o kafamın içindeki sesten korkuyorum abi ne yapıyım ne ediyim bilmiyorum o cümleleri size ben söylemedim yemin ederim size.. "
" Biliyorum, biliyorum atlatıcaz bu hastalığı birlikte sen bana güven. "
Ardından Gülin'i bir odaya zütürecektim oda özel olarak karanlık olması için 3 kat kaplatılmış, kapıyı kapatınca göz gözü görmeyen bir oda... Bu odada hastalarla daha iyi bir telepati kurduğumu düşünüyorum.. Sessiz sakin karanlık önce Gülçin'in ellerini açmalıydım biraz işkilleniyordum yine bir şeyler yapar diye ama hayırlı dedim, çıkardım ellerini ayaklarını çok sakindi, son ayağına çözünce birden kulağıma atladı, ısırdı kulağımı şansa bak ki tam da Ebrar geliyormuş yukarıya geldi zar zor sakinleştirdik kızı bu böyle kolay bir şey olmıcaktı Ebrar'a banyo yaptırıp bunu pislikten arındırmamız gerektiğini ardından karanlık odayı hazırlamasını ve bunu oraya zütürmemiz gerektiğini belirttim...
Kulağımda da hafif diş izleri kalmıştı, kanamamıştı ama çok derindi biraz pasuman yaptım ve sardım.. Gülçin'i ameliyat masasına bağlamıştık oradan yıkıyacaktık çünkü çok asi ve agresif hareketler sergiliyordu.

Amcık feresin hikayesini çalmıs aq emek hırsızı

Rez sayfa 1 okunur

gibtir deli

HEMEN CiN AYANLARIMI ARIYORUM KARDEŞiM YARDIMA GELSiNLER

rezrezrez

işim gereği bende bakıcaktım onun bedenine çünkü gördüğümüz en küçük bir çizik bile koyacağım teşhise yardım edebilirdi benim... Üstünü yani kıyafetlerini çıkardık, her yeri çizik içerisindeydi ve midenizi bulandırmam istemem lütfen beni affedin ama yaptığı dışkıları yıkamamıştı, hayrete düştüm ben annesi falan nedene yıkamadı diye düşünüyordum birden bağırmaya yine delirmeye başladı.. Su döktükçe kuduruyordu sanki
" Bırakın beni, bırakın beni huur çoçuklarııı, bırak bııraaaaaaaaaaak, tecavüz ediyorlar yetişin... Şeytan bunu yanınıza bırakmazzz, yetişiiiin "
Annesi sesleri duyucak oldu ki kapıdan içeri girdi, kızı almak istedi ama artık çok geçti, Ebrar a söyledim dışarı çıkartıp kapıyı kitledi, ben yıkadım ama bunu böyle zütüremezdim bayılttım gazlı bir bez yarıdımıyla, ardından içerideki koltuğa üstünde bir bez ile bağlayıp içerideki yani karanlık odaya taşıdım, uyanmadan malzemeleri getirdim...

Bakın bu yaptığım ritüel gibi gelebilir yani cinci hocaların cin çıkarma merasimi gibi ama tamamen öyle bir şey yok sadece hastanın kendisinin farkına varması için yapılan şeyler bunlar.

1 Adet ayna (hastanın kendisini vücuduyla görebilecek boyutta.) odaya loş ortam sağlıyacak kadar mum, bir adet boş kağıt, büyük bir kalem, zencefil otu (kokusu için) 1 tas kaynar su kolanya ve yünlü bez...

Her neyse ben bu eşyaları içeriye dizerken Gülçin uyanmış beni izliyordu kaymış olan gözleriyle... Her şey yerli yerindeydi aynayı tam karşısına aldım, ilk önce ellerini ve yüzünü yine kaynar olan suyla yıkadım, kolanya onu ferahlatıcaktır.. Ardından eline resim kağıdını verdim biraz zar zor tuttu, aynaya bakmasını söyledim.. Hiç konuşmuyor dediklerimi harfi harfine yapıyordu.. Ardından ne görüyorsan çiz dedim.. ilkte elini bile kıpırdatma dı bir daha bağırdım " ÇiZZ" bu sefer bir şeyler karalamaya başladı.. o karaladıkça sanki içeride bir değişiklik oluyordu mumların yönü değişiyordu içeride rüzgar olmanın mümkünati yok halbuki.. Çizdiği resim arttıkça mumlar teker teker sönüyordu.. Son noktayı koymuş olucak ki mumların hepsi söndü ve aynanın çatlama sesini duydum... hemen kendimi dışarıya attım Gülçin'i almadan.. Kendime gelmem gerekiyordu, demin yaşadıklarımın anlamı yoktu çünkü..

içeri tekrardan girdim.. Işıkları açtım, mumlar hala yanıyordu şaşırmıştım, daha demin kapkaranlık odada duran bendim aynaya baktım çatlaktı evet çatlaktı... Üzerinde "Murab" yazıyordu, Gülçin yazmıştır dedim ama elleri bağlıydı, yazdığı resime yaklaştım almak için birden bana dikti o gözlerini... O anı anlatamam o kadara hasta, o kadar vaka o kadar olay.. hiçbirinde yaşamamıştım o korkuyu çok büyüktü... Ben ona baktıkça anılarım, gördüğüm kabuslar, yaşadığım korku dolu anlarım gözümün önünden geçiyordu bir film şeridi gibi. tokat attım Gülçin'e gülmeye başladı, kahkalar atıyordu çizdiği resmi aldım, anlamsız saçma bir resime benziyordu, karaladı herhalde diyip çöpe attım...

Ardından içeri annesi ile Ebrar girdi, korktuklarını söylediler aşağının camlarının patladığını ne olduğunu sordular.. cevap veremedim, bunun mantıklı bir açıklaması yoktu çünkü bir şeyler uydurdum..

" Cereyan yapmıştır, önemli bir şey yok.. Bu arada Gülçin'i iyileştiriceğim, yarın bidaha buraya getirin" dedim açtık koltuğun kilitlerini çok sakindi yorulmuştu kız haliyle evine ben zütürmek istedim, hem kadına zahmet olurdu hem de evlerinin yolunu öğrenmem benim içinde iyi olur diye düşünmüştüm.