işte buda benim hikayem

herneyse hikayeye döneyim. okulda kimseye karışmaz yerimde otururdum.ama bana sürekli laf sokuyolar kücük görüyolardı. aldırmıyodum aslında. babamı ilk defa veli toplantısına çağırmıştım. sınıftan arkadaşlarım babamı görmüşler. sonraki gün okula geldigimde arkadaşlarım babamla dalga geçtiler.o güne kadar hiç kimseye karışmamıştım.ama o gün dayanamadım. babamdan başka hiç kimsem yoktu ve onunla dalga geçiyolardı. küfür ettim. sınıfta kimse bişey demedi. cıkışta beni cagırdılar yanlarına gitmedim. önümü kestiler.

fakir olmaktan utanıyorum. evet.belki küfür edeceksiniz ama utanıyorum. neden utanıyorum? cünkü fakirlerin düşünceleri fikirleri bile satın alınmıştır. babam şeker fabrikasında işçiydi.1 mayıs etkinliklerine katıldıgı icin işten atıldı. yani fakirlerin düşünmeye hakları bile yoktur.

ben okuldan eve evden okula giden bir tiptim. fakir oldugum icin dışarda dolaşmak istemezdim. çünkü insanların göz ucuyla bakışları beni rahatsız ediyodu. zaten arkadaşımda yoktu.o güne kadar insanlarla konusmazdım bile. liseliyim.okulda en önde oturup kimseye karışmazdım. bundan 8 ay önce falandı.

iyiyim dedim. kayarmısın oturayım dedi.bu ders burda oturabilirmiyim dedi.bu arada esra hem güzel hem ailesi zengindi.cok olmasa bile durumları baya iyi. beni 10 kere satın alabilecek kadar iyiydi. tabi oturabilirsin dedim. hayatımda ilkleri yaşıyordum.hep tek otururdum. dersler geçti son derse girdik cıkışta gelmemi istermisin bugunde dedi. salak gibi sırıttım. olur tabi cok isterim dedim.

hikaye sallama gibi

rizörvid

bence de sallama gibi ama neyse

herşeye ragmen aramızda cok büyük kültür farkı vardı. herşeyimiz farklıydı. anlaşamıyacagımızı biliyodum ama cok umrumda degildi açıkçası. anı yaşayıp mutlu olmak istiyordum. esranın arkadaşlarıda ona kızıyordu. niye bunla cıkıyosun. kapında cok daha iyileri bekliyor biliyorsun.ne işin var bunla diye kücümsüyolardı beni.ben duymamazlıktan geliyodum. cünkü esra seviyodu beni. herşeyimizi paylaşıyorduk artık esrayla. babam fazla harçlık verse bile kantinden bişey alamıyordum. esra beni ezmemek icin evden yiyecek getiriyordu. birlikte yiyorduk. hayatımın en güzel zamanlarıydı.

kontör parasını nerden buldun bin, hikaye tutarsız

iyice mantarlaştı hikaye dağılın amk

salak saçma türk dizilerinden çalmış aq sonunda şarkıcı olacak beyler

sonra bi gün bütün cesaretimi toplayıp onu sevdigimi söyledim.ama cok korkuyodum.o mesaja cevap gelene kadar ne ecel terleri döktügümü bi ben bilirim. yüz verdik fakire diyip terslemesinden korkuyodum.ama öyle olmadı. bende seni seviyorum dedi.o gece uyku girmedi gözüme. yarını sabırsızlıkla bekliyordum.bu arada babam artık daha fazla harçlık veriyor ve kıyafet alıyordu bana.

bariz sallıyor amk

reserved yine de

sonra konustuk falan. hiç sevgilin oldumu dedi. hayır dedim. dogrusunu söylemek gerekirse arkadaşımda olmamıştı dedim. senin gibi iyi birisiyle niye arkadaş olmazlar anlamıyorum falan dedi. akşam annesiyle evime bıraktılar beni. daha önce böyle bi arabayada binmemiştim. aradan günler geçtikçe dahada ısınıyodum esraya. okula gideyimde göreyim diye sabırsızlanıyodum.cok iyi biriydi.
aradan bi süre geçti babam telefon almıştı bana. parayı nerden buldugunu sordum. aldım işte napıcaksın dedi. peki dedim.ilk işim esranın numarasını istemek oldu.her gün mesajlaşıyoduk. güzel geçiyordu hayatım.

pek inanasım gelmedi ama anlat hadi amk.

@16 ya katılıyorum

daha önce böyle güzel bi eve girmemiştim. annem sağken temizlik yapmaya gittigi eve girmiştim bi kere. nasıl davranılır onuda bilmiyodum. girmeden önce icimde bi korku oluştu. corabımı degiştirmişmiydim dedim cünkü delikti. degiştirmemiştim.geri dönecektim eve ama esra camdan bakıyordu.o an hay talihimi gibeyim dedim kapıya gittim. ayakkabımı cıkaracaktım. ayakkabıyla girebilirsin sorun degil dedi.o kadar mutlu oldumki.

3-4 gün böyle devamlı geldi yanımda. artık utanmıyodum. sonra telefon numaramı istedi.ama bi telefonum yoktu.ev telefonunu söyledim. önce sırıttı. sonra anladım mal durumuna düştügümü. telefonum tamircidede alınca onuda veririm dedim.eve gittigimde telefon caldı. esra arıyodu. beni evine davet ediyodu.ama benim giyecek kıyafetim yoktu bile dogru düzgün.ama kıramazdım. tamam dedim gelicem. adresi aldım. gardrobumu actım gömlek falan bişeyler uydurup cıktım.

Öncelikle iyi akşamlar diliyorum

(bkz: fakir olmak utanılcak bişeymi lan)
bu başlıgımda biraz anlattım.ama daha detaylı anlatmak istiyorum. icimde hiç bişey kalmasın istiyorum. hayatım boyunca ilk defa bunları konusuyorum.