--- FINAL PART---
,
Aynaların en uç köşesine geçip şeyhimin söylediklerini tekrar ettim şeyhim bunları söylemeden önce ora da yanıma gelene saygıda kusur etmemem gerektiğini söyledi. sonra ayna da kendi gözüme odaklanmaya başladım 15 20 sn sonra gözlerim kapandı vücudum kas katı kesildi, gözlerimi açtım muhzeyni ile olduğumuz yere benzeyen biryerdeydim. Arkamı döndüğümde hayatımda hiç karşılaşmadığım bir varlıkla karşı karşıyaydım. Bir apartman kadar uzun boyu olan birşey yukarıdan bana bakıyordu. Muhzeynide müslümandı ama yine de çirkin görünüyordu gözüme. Ama bu sanki şeyhime bakıyormuşum hissi verdi bana. Selamun aleyküm verahmetullahi ve berekatühü dedim aynı şekilde karşılık verdi. Sesi öyle garipti ki bana acayip bir güven veriyordu. Sonra gel dedi arkasından yürümeye başladım ve yine muhzeyninin beni zütürdüğü yere gittik. Muhzeyniyi görünce bize saldırmaya çalışan cinler şimdi korkudan kaçacak yer arıyor gibiydiler. Hani kavgaya abinizi getirirsiniz ya aynı öyle bi histi bu da. Kaçmaya çalışan varlıklar yerlerinde çivilenmiş gibi kaçamıyorlardı. Rahmani ne bir çizgi çekmişti ne de bir ön konuşma yapmıştı. Değişik bir dille bu topluluğa doğru bagırdı. Sesinden azap duyuyorlardı sanki çığlık sesleri yükseliyordu sonra rahmani ellerini oraya doğru uzattı ve yine bağırdı. Topluluk kenara çekildi ve içlerinden daha önce beni alacaklarını söyleyen 3 ifrit çıktı. Gelmek istemiyorlar gibiydi ama bize doğru yaklaşıyorlardı. Artık aramızda mesafe kalmamıştı. ifritler korkuyorlardı rahmaniden. Rahmani anlayacağım şekilde konuşmaya başladı.
Bu ademoğlundan ne istersiniz ? üçü birden aynı anda kısas dediler. Rahmani yine kızgın şekilde bağırarak, ey kafirler rabbiniz olan allahın dininden misiniz ki bu dinden birine kısas istersiniz ?
Hiç cevap veremediler, sonra kabilemizden x ‘i öldürdü dediler. Rahmani yine sinirli bir şekilde hile ile kendi kabilenizden birini öldürterek mi kısas istersiniz ?
Cevap: yok. Cevap veremediler. Şimdi sizlere söylüyorum ne bu ademoğluna ne de türlü azaplar ile korkuttuğunuz ibrahime bir daha ilişmeyeceksiniz. Yoksa Alemlerin rabbi olan Allah’a yemin ederim tüm kabilenizi katlederim.
ifritlerin ağzından tek kelime çıktı, bizim rabbimiz olan cann da bunu sana ödetecektir. Rahmani gülmeye başladı. Tıpkı ifritlerin bana güldüğü gibi gülüyordu. Cann bir yaratılmış şeytandır, yaratılmıştan rab olmaz, o sizin imtahanınız olarak yaşamıştır ve yemin olsun ki rabbimin gözünde hiç bir yeri yoktur dedi. Bunun üzerine ifritler bağırmaya çığlık atmaya başladılar birşey söyleyemediler. Rahmani tekrar söze girdi. Bu ademoğlu ve ibrahimin peşini bırakmayı kabul etmiyorsanız siz üçünüzü Atalarınızın Peygamber efendimiz ile yaptığı anlaşmaya ve rabbime sığınarak cehenneme göndereceğim. ifritler kabul etmiyoruz dedi. Rahmani yine sinirli bir şekilde.
Siz kibrinize ve gururunuza yenik düştünüz , tıpkı en büyük rab olarak gördüğünüz iblis gibi. Şüphesiz cehennemde de onunla olacaksınız diyip anlamadığım bi dilde bağırmaya başladı o bağırdıkça ifritler çığlık atmaya ve yanmaya başladı, arkada ki topluluktan da bir çok cin yanmaya başladı ve rahmani sözlerini bitirdiğinde hiç biri kalmamıştı. Rahmani yeniden topluluktan birilerini çağırdı. Hiç gelmek istemediler ama rahmani onları bir şekilde ayağımıza getiriyordu. Gelen 2 ifrite de , gördükleriniz size ibret ve ders olsun. Sizinle yeni bir anlaşmamız var ve tek taraflı. Bu Allah’ın kuluna ve ibrahim adlı kuluna kayıtsız şartsız kendilerine ve soylarına rahatsızlık verdiğiniz vakit kabilenizden kimseleri bırakmayacağım dedi. ifritler bu anlaşmayı kabul ettiler.
Rahmani ibrahimi de kurtarmıştı ve benimle selamlaşmak dışında hiç bir kelam etmemişti geri dönüp geldiğimiz yere gittik. Allahın rahmeti ve bereketi şeyhinizin ve sizin üzerinize olsun diyip kayboldu. Gözümü açtığımda aynanın karşısında kendime bakıyordum, şeyh oda da yoktu hemen odadan çıkıp onların oturduğu odaya girdim. Şeyhim sanki olanları biliyormuşcasına hiç birşey sormadı. Sadece rabbim izin verdi ve bitti artık dedi. Dayım ve ömer hocaya olanları anlattığımda ağlamaya başladılar. ibrahimse bi köşede boş boş duruyordu

Dayım bu geceyi evde geçirelim yarın sabahın ilk ışıklarıyla o köye gidelim dedi peki dayı ama gece yine gelecekler dedim. Yok gelemeyecekler inşallah dedi. içerden kitab ve toplu iğne çıkardı sarı bi kağıda safran ve mürekkebi karıştırıp birşeyler yazmaya başladı hoca da dayımın yanında ne yaptığına bakıyordu. Dayım 1 saat daha bir kağıda ince ince yazıp çizmeye devam etti ardından matkap buraya gel dedi elimi tutup mürekkebe doğru tuttu işaret parmağıma iğne batırıp kanımdan biraz safranlı mürekkebe döktü ne yaptığı tahmin etmişsinizdir , bana daha tesirli bi muska yazıyordu. 1 saat daha kanlı mürekkep ile ince işçilik yapar gibi birşeyler daha yazıp kağıdı katlayıp uçlarını kestikten sonra bi kaba koydu sakın yanından ayırma bana birşey olursa da kağıdı 2 saat suda bekllettikten sonra bi akarsuya at dedi. Sana birşey olursa derken ? dedim ölümlü dünya oğlum ne olur ne olmaz dedi. Tamam dayı Allah korusun dedim. Hadi yatsıyı kılıp yatalım yorucu vakitler bizi bekliyor dedi, yatsıyı beraber kıldıktan sonra biz yattık hoca dışarı çıktı. Çok yorulmustum zaten direk uyuya kaldım. Gece bir kere uyandım ama hiç birşey olmadı aksine dayımın yazdığı şeyden sonra çok rahatlamıştım. Sabaha doğru dayım uyanmış benide uyandırmıştı. Hoca da uyanıktı hep beraber abdest alıp namaz kıldıktan sonra eşyaları toplayıp köye geri döndük. Annem beni gördüğüne çok sevinmişti 2-3 dakika sarıldı ağladı kadıncağız bizden ne zamandır haber alamıyordu. Dayım oyalanmadan çıkalım gece olmadan o köye gitmemiz lazım dedi. Köydekiler ile vedalaştık gitmeden önce ayakları haşlanan çocuğuda gördüm hiç yakın zamanda ayakları yanmış gibi görünmüyordu yanına gittim çocuğa sarıldım özür diledim, önemli değil abi allah için yaptım dedi eyvallah dedim. Yola çıktık 6 7 saatlik bir yol bizi bekliyordu saat sabah 6 7 civarıydı öğlen bizim oturduğumuz şehirde olacaktık 1-2 saat sonra da imamlık yaptığımız köye ulaşacaktık. Benim tüm gece uyumama rağmen çok acayip uykum vardı. Dayı uyursam sorun olur mu dedim , benimde uykumu getirmek dışında birşey olmaz dedi emin misin dayı dedim. Dün gece yazdığım seni azrail hariç herşeyden 1 hafta korur merak etme dedi. O zaman niye uğraşıyoruz dayı her hafta 1 tane yaz bundan dedim. O işler öyle olmuyor diyip gülümsedi. Peki ozaman uyuyorum ben dedim kafayı koydum uyumaya çalışıyordum 10 dakika sonra annem uyuduğumu sanmış olacak ki dayıma durumun vehametini sordu. Dayım zor olacak ama kurtaracaz inşallah tabi köy evinde ki tılsım ve arkadaşının söylecekleri de çok önemli dedi ben duyuyordum ama tepki vermiyordum aklımda ki tek şey bir an önce ibrahimi bulup ona kan kusturmaktı. Sonra gözlerim karardı uyuya kalmışım. Rüyamda yine gündelik hayattan normal rüyalar gördüm sonra da annemin dürtmesiyle uyandım. Mola vermiştik ama mola yerini biliyordum bizim şehire 1 saat uzaklıkta biryerdi niye şimdi mola verdik bir an önce gidelim dayı dedim. Yemek yememiz lazım sizde yiyemeyiz acele etmemiz lazım vakit kaybedemeyiz dedi. Annemde babası bi görseydi en azından dedi, gece gelip kalacağız zaten o zaman görür babası dedi.
Bi açıklık getirmek istiyorum baban nerdeydi bu olaylar olurken falan diyenler olabilir. Telefonun çektiği zamanlarda genel olarak telefonda konuştuk ama çok ayrıntıya girmeden anlattığım için es geçtim sizi sıkmamak adına.

Sonunda bizim eve vardık annemi hemen kapıda indirip hiç durmadan yola çıktık , dayım şehiri pek bilmediği için yolları ben tarif ediyordum. 2 saat yolun ardından köy uzaktan görünmeye başladı, dayım arabayı durdurdu in arabadan dedi indik güneş gözülüğünü takıp ellerini açıp parmaklarıyla çatal şekli yaptı bak görüyor musun matkap dedi parmaklarını köyün yanında ki iki dağa getirecek şekilde bak dedi iki dağ arası ve içinde anlattığın gölet var. Böyle yerler cinler için çok güzel yaşanacak yerlerdir. Bu köyde işimiz kolay olmayabilir dedi. Ben hiç birşey anlamamıştım hmm vay be dayı falan dedim sonra arabaya binip devam ettik. 15 dakika geçtikten sonra köydeydik arabadan inip camiye doğru yol aldık. Hava iyice soğuktu orada yavaş yavaş yürüyorduk dayım dikkatli dikkatli bakıyordu gövdelerini falan inceliyordu, sonunda camiyi görmüştük işte dayı şurası dedim caminin arkasında ev gözükmüyordu. Biraz daha yürüyünce cemaatten birisi beni gördü yanındakine gösterdi. Birden ikisi üzerimize gelmeye başladılar ben ne olduğunu anlamadım git burdan uğursuz pislik diye bağırdı adamlardan biri. Ne oldu dayı hayırdır iyi misin dedim. Sus şerefsiz uğursuzlar diye cevap verdi sonra dayım girdi araya, hayırdır beyfendi benim yeğenim sorun nedir dedi. Ne sorunum olacak bununla pislik arkadaşı geldi köye uğursuzluk indi hayvanlar telef oldu bu ikisi yüzünden oldu hep dedi. Bu tartışmalar yaşanırken caminin yeni lojmanından biri çıktı bize doğru yürümeye başladı. Muhtemelen bizim stajyerlik yaptığımız camiinin imamıydı. Biz ordayken oralarda yoktu muhtemelen yıllık izninde falandı. Zaten öyle olmasa müftülük o camiyi ibrahime vermezdi. Hoca iyice yaklaşınca durun hele ahmet dayı bir konuşalım dedi. imam gelince cemaatten 2 tanesi küfür ede de uzaklaştılar. Dayım hemen imamın elini sıkıp kendini tanıttı müftünüz kimdi hocam dedi müftünün adını söyleyince kendisi de benim yükseklisans dönemimden arkadaşım olurdu dedi. Yani adam akıllı sorduğuma cevap ver beni uğraştırma demek istiyordu ( dayım o ara sallıyor sanmıştım ama hakkaten arkadaşıymış ) imam evine gitmeyi teklif etti dayım işimiz acele sizin şu eski lojmana gitmemiz lazım dedi. Eski lojman diyince imamın rengi attı. Hayırdır orda ne yapacaksınız dedi, dayım da gelde gözlerinle gör imam efendi dedi. Yok yani gideilm de o stajyer çocuklardan biri daha gelmişti geçenlerde. O gittikten 1 saat sonra yandı o ev dedi. Öyle diyince dönüp dayımla birbirimize baktık dayı hemen gidelim bence lojmana dedim. Yürümeye başladım dayımla imam da arkamızdan geliyordu sonra dayım durdu imama siz gelmeyin isterseniz göreceklerinizi unutamayabilirsiniz diyince imam vazgeçti dayımla yürümeye devam ettik. Sonunda gelmiştik lojmana , lojmanın iskeleti betondu ama kaldığımız odaya çıkan yer tahtaydı. Yangında orasıda yanmıştı. Nasıl çıkacağız dayı dedim. Dur hele önce buraları inceleyelim dedi evin etrafında ki ağaçların dallarına baktı birşey bulamadı sonra evin kenarında küçük bi kümes vardı üstü ve etrafı saclarla kapatılmış içi görünmüyordu. Dayım yerden bi ufak gazete alıp saclardan birini kaldırınca leş gibi bi koku geldi . koku gelince dayım kendini geri çekip öğürmeye başladı ( hani kusacak gibi olursunuz ya ) sonra yeniden yaklaşıp üstünde ki kıyafeti çıkardı burnunu onunla kapattı eliyle bana gel yaptı bende tişörtümü çıkartıp burnuma tuttum yaklaştım. Gördüklerim iğrenç şeylerdi. Bi sürü yanmış tavuk leşi bıldırcın leşi bir tane kedi leşi vardı ama yanmışlardı. Hemen geri adım attık çok pis kokuyordu. Dayı tılsım mı bunlar ney dedim. Yok muhtemelen yangında yanan hayvanlar dedi. Dayı dedim aynı kümeste bıldırcının tavuğun kedinin ne işi var gözünü seviyim dedim. Tesadüf değil ama tek başına bunlar tılsım olamaz dedi. Gidip biyerden kürek ve kireç bulmamız lazım dedi. Kimden bulacaktık iyide köylü zaten beni görünce muhzeyni görmüşe dönüyor bide bana kireç ve kazma kürek mi verecekler.
imamdan isteyelim o verir dedi gittik imama durumu anlattık kokuyu hiç mi duymadınız dedik duymadık vallahi dedi. Sonra kazma küreği caminin minare girişinden alabilirsiniz bekleyin bende 5 dakika da kireç buluyum dedi gitti. Bizde dayımla beklemeye başladık. Dayı hayvanları mı gömücez napıcaz dedim, hayır kireci hayvanların üzerine döküp hayvanları kaldırmamız gerek kümesin toprağı 1 metre ilersinin toprağından daha yumuşak yeni kazılmış gibi dedi. Vay anasını sayın seyirciler dayım sherlock çıktı.

Ardından şeyhimin sesini duydum sesli sesli birşeyler okumaya başladı ağzından kelimeler döküldükçe ibrahimin acısı azalıyor gibiydi. Sonra kapıyı kapattı ve kitledi. Yüzünde ne sinir vardı ne öfke yüzünde ki sadece acıma duygusuydu. Abdestlerimizi aldık şeyhi bekliyorduk o sırada ömer hocaya muhzeyniyi sordum. iyi olduğunu söyledi bize kızgın mı dedim hayır değil dedi. Çok şükür hocam dedim gülümsedi. Şeyhimde geldikten sonra ikindi namazını kıldık. Tespihattan sonra şeyh bana anahtarı verip ibrahimi getirmemi söyledi. Gidip kapısını açtım köşeye yatmış tir tir titriyordu, ağlıyordu ama akacak göz yaşı kalmamıştı artık. Getirip odanın ortasına oturttuk. Dayım alnına baş parmağını basarak okumaya başladı. ibrahim hiç tepki vermedi okuma bitene kadar. Bittikten sonra şeyhim anlat bakalım bre gafil, nasıl düştün bu gaflete kardeşim dediğin insana nasıl bunları musallat ettin de bakalım yarım akıllı dedi. ibrahim yine ağlamaya ve anlatmaya başladı;

Matkabı çağırmadan bir kaç gün önce gece yarısı evde otururken küçük tüpte çay koydum çayı evin terasında içiyordum ama bitiremedim. Demlikte kalan suyu aşşağı döktüm döker dökmez oradan alev gibi şeyler ve dumanlar çıktı. Fazla umursamadım eve geri girip uyudum. Çok korkunç bir rüya gördüm daha doğrusu rüya gibi değildi gerçek gibiydi. Uzun elbiseleri olan çok çirkin 3 varlık bana birini öldürdüğümü akrabaları olduğunu beni sadece bir şekilde sağ bıkracaklarını söylediler. Şart önce tılsım hazırlayıp sonra da matkabı buraya çağırmamdı. Dediklerini can korkusuyla kabul ettim ama ne yapacaklarını sordum, onu alacağız dediler ama hiç birşey söyleyemedim çok korkmuştum dedi o sırada lafa ben girip şerefsiz diye bağırdım , şeyhim göz ucuyla bakınca susup dinlmeye devam ettim , matkabı çağırdığım gün kümesi kazıp altına bana anlattıkları şekilde tılsımı gömdükten sonra matkap geldi, birşey söyleyemedim ve 3 gece olaylar oldu. Ben her namaza gidip gelmemde almış olsunlar diye dualar ettim çünkü görmek istemiyordum ama matkap dirayetli çıktı korkmuyordu ve korkmadı. Onların üstüne kızgın yağ dökmeden önce ki gece rüyama girip ona vesvese vereceğiz yapacağı şeylere karışma dediler el mecbur kabul ettim. Sonra da üstlerine yağ döküp birini öldürdü. Yağı dökünce anladım herşeyi. Ve matkabı alacaklarından artık emindim. Ama o pes etmedi ev sallanırken bile okumaya devam eti ve onu alamadılar. Şehire el mecbur matkapla geri döndüm şüphelenmesinden korktum. 3 gün önce geceye kadar rüyam da bana azap veriyorlardı sonra rüyalarıma başka varlıklar girip bana bu içleyi söylediler gitmek zorundasın gideceksin dediler. Gelene kadar her gece rüyamda dayak yedim, uyandım heryerim mordu en son dayanamayıp geldim ve sizinle karşılaştım dedi.

Artık beni ogün orda kalmam için neden o kadar çaba sarfedip ikna ettiğini anlamıştım. Ama Allahından bulsun diyordum içimden. Şeyhim söze girdi, kafirle iş birliği yaptın imanını sattın. Artık bir müslümandan sana hayır gelmez çık git bu yerden dedi, ibrahim yeniden ağlamaya başladı şeyhim ne olur affedin beni dedi seni allah affetsin diye cevap verdi. ibrahim şeyhin ayaklarına kapanıp yardım edin bana her gece rüyamda azap görüyorum onlar tarafından Allah rızası için ben böyle olsun istememiştim hiç diye yakardı. Şeyh odadan çık seni kitlediğim odaya git sesin çıkmasın dedi. Sanırım ona da yardım edecekti. Ardından akşam ezanı okundu ve onu da kıldık. Artık birşeyler yapacaktık ve bu gece herşey bitecekti hissediyordum. Dayımın bahsettiği rahmani yi de çok merak ediyordum ki şeyhim merak etme merakını gidereceğiz inşallah diyip kalktı ibrahimin odasını açtı onu bizim odaya yolladı , ibrahim artık mala bağlamış kimseye birşey demiyor tek bi noktaya odaklanıp öylece kalıyordu. Üzülmeye bile başlamıştım haline. Şeyh onu gönderdikten sonra gelmedi bizde ses etmedik bekleme başladık. Yarım saat sonra adımla seslendi , beyler hep adımla seslensin istiyordum evladım diye hitap edince üzülüyordum sanki onun dilinde değerli oluyordu benim adım. Hemen kalkıp yanına gittim odanın kapısı kapalıydı tıklattım gel dedi. içeri girdiğimde bir çok mumu daha önce görmediğim şekilde bi sıraya dizmişti. Büyük büyük aynaları üçgen yapacak şekilde koymuştu ayağa kalktı bak dedi aynaların en ucuna geçeceksin söylediğim şeyleri tekrar ettikten sonra ayna da gözüne odaklanacaksın. Korkmanı gerektirecek birşey yok gözlerin açıldığında bunlar bitmiş olacak, üzerinde muska varsa çıkart dedi muskaları çıkartıp kendine verdim

ikimizde birden tutup güçlüce cekmeye başladık tüm gücümüzü vermemize rağmen gelmiyordu bi türlü torba en son dayım la havle diyip olan gücüyle çekti birden çıktı ikimizde yere düştük. Ortalığı daha pis bi koku sarmaya başladı yine kıyafetlerimizi burnumuza basmaya başladık. içinden dil, ufak bi kapta bulgur, hangi hayvana ait olduğunu anlamadığım bi çift göz ufak bi soğan vardı üzerine de 3 tane iğne batırılmıştı. Dayım önce onları yere koydu sonra besmele çekerek hepsini birbirinden ayırdı sonra da aklıma ediyim dedi dayımın ağzından ilk defa argo duydum şaşırmıştım da korkmuştum da çünkü onca olan şeyden sonra ilk defa argo kullanmıştı ve de bu aklıma ediyim olmuştu. Hayırdır dayı noldu dedim. Hiç ya keşke eldiven alsaydık dedi. Bu öyle diyince sinirlerim boşaldı kahkaha atmaya başladım , dayımda işi gücü bıraktı bana bakıyordu. Ne oldu oğlum ne kahkaha atıyon dedi, ben gülmekten cevap veremiyordum sinirlerim çok boşalmıştı en son sustum dayı dedim allah aşkına bi sürü şey yaşadık bikere kötü konuşmadın eldiven almadın diye mi konuşuyon dedim bu sefer o da gülmeye başladı. Napıyım çok pis kokacak şimdi dedi neyse beni oyalama çakmağını ver dedi sonra da kümesin üstünden aldığımı saclardan birini istedi onu da getirdim. Çıkardığı her materyale birşeyler okuduktan sonra cebinden çıkardığı bıçakla ortadan kesmeye başladı her kesmesinde sanki birşeyler oluyordu evin etrafında ki kasvetli hava kalkıyordu. Hepsine bu işlemi yaptıktan sonra çevreden çalı çırpı topladım üstüne koyup yaktık hepsini ateş sönmeye başladıkça dayım daha da harladı ateşi 1 saat kadar yandı sonra küllerini göle dökmemiz lazım diyip etrafa baktı. Bekle dayı dedim gece delinin uyuduğu camiinin abdesthanesine girdim tuvaletlerden birinden kap aldım döndüm dayım külü kaba boşalttı. Göle gidelim haydi dedi. Dayımla yürümeye başladık göl yoluna girince imamla karşılaştık ne işi var bunun burda dayı namaz vakti değil mi dedim. imam değil o dedi dayım öyle diyince tırstım biraz yaklaşmaya başladı bize doğru. Hayırdır hocam diye dayıma seslendi dayımda hayır hayır göle gidiyoruz dedi. Bize iyice yaklaştı aramızda 30 40 santim kaldı , hoca bi kaba bakabilir miyim dedi dayım bakamzsın diyip omzundan tek eliyle sıkıca tutmaya başladı kafamı eğip bakınca hocanın ayaklarını ters gördüm dayım da ilk başta zaten burdan anlamıştı sanırım. Dayım okumaya başlayınca hoca bağırmaya başladı sanki gücü tükeniyordu iğrenç bir sesle bağırıyordu ardından dayım omzunu bırakınca dayım , defol git burdan kafir yakmıyım seni diyip suratına tükürdü hoca diye gördüğümüz varlık saniyeler içinde koşarak uzaklaştı.