Anlat pnp ben dinlerim

Ben liseyi güzel bir ilçe de Sağlık meslek lisesinde hemşirelik bölümünde okudum. Okuduğum ilçeye geleli 3 sene olmuştu ailecek taşınmıştık. Annem banka müdürü Babam inşaat mühendisiydi. Ve Annemin tayini nedeniyle gelmiştik. Okula başladım ve yeni insanlar yeni ortam düşüncesiyle güzel günler geçirdim. Okulun evimize mesafesi yaklaşık 2 km olduğu için hergün yürüyerek gidip geliyorum. Zaman bu şekilde hızlıca geçti. Spor dersler Vs. Bu arada uzun yıllar taks yaptım bu süre içinde de ve halen devam ediyorum. Zamanı biraz ileri saracagim. 2. Sınıfın sonlariydi. Okuldan çıktım arkadaşlarımla yürürken evim ile okulum arasında bulunan bir lisenin önünde kavgaya denk geldik. Hemen ayırdık. Ağlayan bir kız ve kavga eden 3 erkek. Hem Abi modunda hemde yapı kaynaklı Biraz telkinle bunları yolladık. Ve o gün tanıdım prensesimi. O ağlayan kız oydu ve kavga eden kardeşiydi. Onun için gözyaşı döküyordu. O an pek odaklanamamistim ve adını yada başka birşey sormadan ayrıldık oradan. Ve hikaye tamda burada başladı..

Edit: Tarih konusunda sıkıntı yaşadım. 2004 yılı sağlık memurlugu girişliyim. 2006 yılında hemşirelik bölümüne yeni açılınca geçiş yaptım. Onu da düzeltelim.

Antremandan sonra eve geldim ve sadece aklımda prensesim vardı. Normalde pek böyle bir insan değilimdir. Aşık olmalıyım yada şu kız güzelmiş gibi düşüncelere hiç girmedim. Yapı yada çevre bilmiyorum sebebini. Gece sadece o düşündüm ve o şekilde uyudum. Tek temennim ağlayarak değil ama yine onu görebilmek. Sabah oldu okula gittim. Giderken sürekli gözlerim o okulun bahçesinde ve çevresinde geziyordu. Denk gelme umuduyla. Akşam çıktığımda aklıma bir cinlik geldi ve o lisede okuyan bir arkadaşımı çıkışta beklemeye başladım. Hem bahanem olacaktı hemde ona uğramıyor olma kısmını es geçecektim. Her türlü kardaydim. Arkadaşım 5 dklik beklemenin ardından geldi ve biraz ayak üstü konuştuk.
+Dün ki kavgayı duymuşsundur. Kimlerdi biliyor musun ?

-Sefa diye bir çocuk sınıfından iki kişiyi dövmüş. Hayırdır ?

+ Ablasını tanıyor musun ? öğrenmem lazım kim olduğunu

- Evet bizim sınıfta adı Prenses ( gerçek adı değil tabi ki )

+ Tamamdır. Sormadım say kimseye bahsetme.

Bu saçma sapan konuşmadan sonra ayrıldık arkadaşımla. Adı Hasan bu arada bu arkadaşın.

Günler günleri kovaladı yaz tatili geldi bitti. Ve o zaman zarfında onu hiç görmedim sürekli uğraştım bütün ilçeye gezdim dolaştım ancak hiç bulamadım. Tabi bu arada adını soyadını öğrendim ama herhangi bir sosyal platform olmadığı için bulamadım. Numarasını almak içinde Hasani sürekli bulması konusunda dürttüm sonunda da amacıma ulaştım ve numarasını buldum. Okullar açıldı 2. Gün akşam çıkışa yakın gaza geldim ve mesaj attım.

+ Merhaba ben hunharca.
- Tanıyamadım ?
+ Akşam okulun köşede iki dk konuşabilir miyiz ?

Cevap gelmemişti ama ben yine de gittim bekledim. Biraz bekleme işini abartsam da sonunda yanında iki arkadaşı ile geldi. Muhtemelen tehdit unsuru olarak gördüğü için bu şekilde gelmişti. Benim acımdan sorun yoktu ama arkadaşlarının bakışı pek hoş değildi. Azıcık kendimden bahsedicem. 183 falandı o zaman boyum. Kilo da 75-80 aradı gezerdi sürekli. Hep yapılı ve kaslı oldum ömrüm boyunca. Kendime güvenirim ama insanlara hep arkadaş kardeş gözüyle baktığım için kız arkadaşım pek olmadı.
Yanıma yaklaştı ve kalbimin sesini bastırarak;
- Hunharca sensin sanırım ?
+ evet benim prenses.
- Başta numaramı kimden bulduğunu sonra da niye burada olduğumu anlat istersen. iki dk'n var unutma.
+ numaranı bir şekilde buldum çok önemli değil. Benim maksadım sadece tanışmakti. Bu kadar teferruat ve sinir beklemiyordum. Kusura bakma.
- Bende önemli birşey zannettim malum o gün kavgada ayirinca. Peki öyleyse adımı falan öğrenmişsin numaramı da almışsın tanıyacagini tanımışsın yeter bu kadarı daha fazla mesaj atma.

Dedi ve gitti. Bildiğin ilk reddedilisimdi ve kahrolmustum. Ama herşey şimdi başlıyordu..

Anlat kardeşim burdayız

dıbına soktuğum kevaşeleri hep son sözü söyleyen taraf olduklarını sanıyolar 250 grdıbına attırdıklarım

Başlarda çok önemsemesem de sonradan iyiden iyiye prensesi düşünmeye başladım. Bildiğin onunla yatar kalkar, çıkışlarda bekler 2sn görüp kaybolurdum.. Bir süre mesaj attım. Hiç cevap atmadı. Bu mesaj atmama kısmı bende iyice takıntı durumuna gelmeye başladı ve birgün aradım. Açtı ve baya sinirle ;
+ Ne var niye rahatsız ediyorsun sürekli ?
- numaramı kaydedecek kadar onemsemissin ama bir cevabı çok görüyorsun. Ne zararım oldu sana yada sevgilin falan var o mu kızıyor. Bana açıklama yap ki bileyim. Bu şekilde beni gerçekten üzüyorsun.

Dedim ve suratıma kapattı. Yaklaşık bir ay boyunca hiç mesaj atmadım Oda atmadı. Hastanede staj yaparken Birgün onu gördüm başta hayal görüyorum zannettim ama baya baya kanlı canlı duruyordu karşımda. Yanına gidemedim sanırım babası vardı yanında. Ama onlar bana geldiler ve serum takilacakmis nereye geçelim dediler müşahedeyi gösterdim ve serumu hazırladım. Babasının serumunu taktım basit bir solunum yolu enfeksiyonu. O arada sürekli odaya girip çıktım o odaya ilgili her işi ben hallettim ve sürekli göz ucuyla ona baktım. Işlerini özenle hallettikten ve geçmiş olsun dileklerimi en içten birşekilde söyledikten sonra gönderdim. Akşdıbına ilk mesajını atmıştı bana.
- Teşekkür ederim "ilgin" için.

Mesaj aynen bu şekilde ve resmen iç geçirerek okumuştum.

+ Rica ederim. Umarım iyilesmistir baban. Tekrar geçmiş olsun.

Galiba hayatımda gururla attığım ilk mesajdı..

Anlat panpa dinlemedeyim.. Birde Sezen Aksu açmışım.. Offf

iki gün okul üç gün staj devam ettiğim için stajdan çıkar çıkmaz okulunun önüne gitmeye başlamıştım artık kafa selamı bile olsa birbirimizi görüyorduk ve anlamsız da olsa hosnuttuk. Evini öğrendim ve hergünun saatlerini ayrı ayrı yazdım kafama. Ders progrdıbını aldım ve ona göre de hep o sokakta geçmesini bekler oldum. Ileri derecede hiç konuşmamız olmadı. Selam naber den öteye gidemedik çoğu zaman. Güzel kızdı. Hatta hayatımda gördüğüm en güzel kızdı. Huyu da öyleydi kendi gibi. Her geçen gün daha fazla aşık oluyorum ve daha da baglaniyordum. Bir gün yolda durdurdum cidden canıma tak etmişti artık çünkü Naber kelimesi artık baydı ve cidden zoruma gitmeye başlıyordu. Herkes benimle arkadaş olmaya çalışıyordu normalde ama ben bi türlü prensesle arkadaş olamıyordum.
+ Selam naber ?
- iyi senden Naber ?
+ iyiyim. Ya diyordum ki vaktin varsa biryerlere oturup birşeyler içsek mahsuru yoksa ?
- Tabi olur. Ama yarın buluşabiliriz bugün babamla hastaneye gitmemiz lazım. Iğnesi varda.
+ Peki akşam görüşürüz. * ( Akşam ? )

Anlamamıştı o ama ben gayette o iğne için gerekise sabahlayacagimi biliyordum. Hastanede bekledim. Geldiler iğneyi bizzat bej yaptım. Elim hafiftir ve bu konuda cidden kendime güvenirim. Babası çok teşekkür etti bende geçmiş olsun dileklerimi ilettim. Oda harika gülümsemesi ile teşekkür etti.

Arkadaşlar çalışıyorum vakit buldukça yazıcam. Azıcık izninizle ara veriyorum.

Burdayiz panpa

Rezerve *

Rezervuar

rezervatuvarillahi

Sardı panpa devamm

Devammm

Kolay gelsin. Rezledik bekliyoruz

Rezzzz (beyler bu arada yeniyim de rez alıyorum bildirim falan gelmiyor yardım? )

fotoğraf olsa trend olurdu

Rezzzzzz