kör sami bu sefer kağıtları benim için dizmişti. anlamadığım bir şekilde sıralıyordu..

kağıtlarla öyle değişik hareketler yapıyordu ki çıt çıkarmadan izliyordum..

ve kendinden biraz bahsetmeye başladı kör sami...

bak yeğenim ben artık yaşlı , gözleri iyi görmeyen , böbrek hastası bir insanım.. anlıcağın bir ayağım çukurda.. sana bakınca bir anda kendimi gördüm , eskilere gittim.. senin yaşında olduğum yılları anımsadım..

yüzüme bakarak konuşmuyordu bütün dikkatini kağıtlara vermişti bir yandan da falı açıyordu..bir kağıt seçtirdi bana masanın üstüne kapalı olarak koyduğu desteden "maça as" çekmiştim..

ne anlama geldiğini bilmiyordum..

kör sami hafifçe gülümsedi.. ağlamaklı gibi olmuştu.. çünkü aynı sahneyi yaşamıştı..

ne anlama geldiğini sordum ? neden gülümsüyorsun sami dayı ??

"şampiyonlar "as" ı her zaman bulur yeğen dedi..

-kumarı bırakacaksın dedi birden.. kör sami

nasıl yani? neden ?

- ben bu masada tek başına otururken arada seni takip ediyordum..bir mekanda önce insanları izlersin sonra oyuna oturursun yeğenim dedi.

sen çok hızlı gidiyorsun ve frene basman lazım artık dedi..

"ortadaki fren" dedi kör sami .. (sesini yükselterek)

şaşırmıştım.. yüzüm ekşimişti... kaşlarım çatılmış bir şekilde düşünüyordum söylediklerini..

biraz yürüyelim bu sigara dumanından çıkalım beynimize biraz oksijen gitsin dedi. kör sami..

beraber çıkmıştık kahvehaneden yakınlardaki bi parktaki banka oturduk..

uzaklara dalmıştı kör sami..

insanlar hain yeğenim dedi.. bencil yaratıklar.. hele yeniler hepten beter dedi.. kör sami

birşeyler anlatmak istiyordu sanki, ama güvenemiyordu..

ondan bana güvenmesini istedim..

gülümsedi..

hep duyduğum aynı şeyler dedi yeğen..

kör sami benim gözümde saklı bir hazineydi.. biliyordum bu kömür gibi kapkara suratın içinde "elmas" gizliydi..

ben artık gidiciyim yeğen dedi..

" öyle deme sami dayı " dedim..

ciğerlerimi aldı kumar , nefesimi aldı , sevdiğim kadını aldı.. çocuklarımı aldı benden dedi.

ama genede elimden bırakamadım bu kağıtları dedi..

sami dayı söyleyince farketmiştim.. evet elinde kağıtlar vardı hala.. kahvehaneden çıkmıştık parkta oturuyorduk ama hala elinde bir deste kağıt vardı ve karıştırıyordu anlatırken..

- ben ölünce mezarımın başına bir deste kağıt gömer misin?

-gözlerim dolmuştu.. akrabam falan değildi ama öleceğine inanmış bir insanın vasiyetini ağzından birebir dinlemek etkilemişti..

-böyle konuşma sami da..

-söyle bunu yapar mısın?

yaparım dedim yüreklice.. eğer istediğin buysa yaparım sami dayı..

-derin bir oh çekti.. yüzüne hafif bir gülümseme geldi..

sonra söze girdi..bak yeğenim dedi.ben farklı bir yoldan geldim ve öğrendiklerimin benimle birlikte mezara gitmesini istemiyorum dedi..

bizde yenilere "el vermek" diye bir deyim vardır dedi..

ben birisine bunu yaptım fakat yanlış birisiymiş ve kendimi hiç affetmicem dedi..

rezerved

bana elini uzattı ve şöyle ekledi.. kör sami..

-bu el sana tokalaşmak için uzatılmıyor yeğen dedi..

-bu el sana kaderini belirlemen için uzatılıyor dedi..

heyecanlanmıştım.. sami dayı bana el uzatmıştı.. eski kumarbazlardan kör sami..

fazla düşünmedim hemen elini tuttum gözlerinin içine baktım kör sami nin..

tamda istediğim buydu zaten bir usta..bir virtüöz.. ondan birşeyler öğrenmek için çıldırıyordum..

ilk kural geldi akabinde...

"önce kağıdı seveceksin" bir kadın gibi,bir dostun gibi..sen kağıdı seversen kağıt da seni sever.. herşey karşılıklı yeğenim dedi..

o sırada kahvede oyun başlamıştı. ama umursamıyordum oyunu falan.. çünkü benim istediğim günlük ufak tefek bişeyler alıp..her günü aynı yaşamak değildi.

daha büyüktü istediklerim..

istediğim "şampiyonlar ligiydi"..

ses verin aloooo..

hergün sami dayıyla parkta buluşuyordum.. ordan taksiye binip eski köhne bir kahveye gidiyorduk..

pis ve kirli masalar vardı mekanda..her taraf örümcek ağı bağlamış..

kapının kilidini sami dayı açıyordu içeri giriyorduk ve oturuyorduk masaya ..

gözlerden uzağa zütürmüştü beni kör sami..

burası neresi dedim? kör sami' ye

"burası senin okulun yeğenim "

bana tüm bildiklerini anlatmaya başlamıştı..

insanlardan başladı.. önce insanları okuyacaksın.. zaaflarını iyi bulacaksın..en savunmasız olduğu yerden alacaksın nefeslerini..

şanslı hissediyordum kör sami'nin talebesiydim..her söylediğini mıh gibi aklıma çakıyordum..

arkadaşlarım meraklanmıştı.. oyunlara gitmiyordum bir kaç gündür.. mekancı çeto arıyordu sürekli..

çeto : nerdesin gözükmüyorsun?

ben : abi derslerim var sınavlarım var bitince geleceğim merak etmeyin..

o günlerde tek arkadaşım ve yoldaşım vardı.. kör sami..

her gece eve gittiğimde öğrendiklerimi düşünüyordum..

tavana bakarak masaya oturacağım günün hayalini kuruyordum..

ama kör sami " daha tam pişmedin " yeğenim diyordu..

kağıtları karmayı öğretmişti. artık onun gibi karıştırıyordum..

başardığımı görünce bir çocuk gibi seviniyordu sami dayı..

final haftası başlamıştı..

sami dayı'dan izin istedim gündüzleri okula gidiyordum.. okulu bitirmem gerekliydi..

öğleden sonraydı genelde tüm sınavlarım..

özge beni arıyordu sınavdan önce sabah erken gelmemi ve sınava kadar beni çalıştırıcağını söylüyordu..

kanatsız bir melekti özge..

o kadar güzel anlatıyordu ki. tam bir gerizekalı bile olsa geçme notunu alabilirdi sınavlardan..

derslere sürekli girip not tuttuğu için soruların nereden geleceğini biliyordu.

burası kesin çıkacak dediği konu direk çıkıyordu..

hayatımda iki kişi vardı birisi kumarın virtüözü sami dayı..

diğeri sınavların virtüözü güzel gözlü özge..

sınavlarım çok iyi geçiyordu. sınavdan sonra özgeyle soruları tartışıyorduk ve yazdığımız şeyleri karşılaştırıyorduk..

doğru yazdığımı duyunca sevinçten gözleri ışıldıyordu.. kendisi geçmiş gibi seviniyordu..

dersleri teker teker vermeye başlamıştım.. moralim çok yüksekti..

hayatımda bazı şeyler düzene girmişti.. okul belasından kurtulmama çok az kalmıştı..

ama kumar vardı kafamın içinde ..

biraz ara veriyorum yoruldum beyler.. zaten okuyan yok amk

http://www.youtube.com/wa...mp;NR=1&v=hKQA-djsc2c

dinleyelim rizorv