köyde 1 gece korkan gelmesin

beyler burda okuduğunuz burda kalsın sakın aklınıza yatarken evde tek iseniz getirmeyin yoksa onlar arkanızı dönmeden gelmiş olurlar ve burda anlattığım tamamen gerçek olaylardır hatta köye gittiğim en yakın zamanda evin resmini çekip atacağım kimbilir yine bir olaylar zincirinin içinde kalırım

arkadaşlar hayır filan deyip olay hakkında fazla konuşmadan beni köydeki eve bıraktılar belli ki benden korkmaya başlamışlardı eve girip yüzümü yıkayıp hemen yatağa yattım ve birden aklıma o evdeki ineklerden koluma damlayan kan geldi arkadaşların yanında aklıma gelmemişti hemen kolumdaki bluzu sıvayıp baktım ve kanlar öylece duruyordu dedim sen akıllanmayacaksın yeter dur artık bırak bu işleri dedikten sonra kapadım gözlerimi kendime kızarak ve öylece uyuyakaldım bu anlattığım olay ise sadece tuvalete gitmeden gördüğüm olaydan 10 dk sonra olmuştu bir düşününsenize benim yerimde olsaydınız ne yapardınız yani hala evdeydim köye filan gitmemişiz aslında kabus ama kolumda ki kan gerçekti...

o kabustan sonra tekrar uyumadım bizimklerin kalkmasını bekledim ve gün yavaş yavaş ağarmaya başlarken derin bir nefes aldım ve birden yanıma abim geldi korkulu gözlerle
dedi kardeşim nasılsın iyiyim abi ne oldu ki dedi gece bir ara gözümü açtım sen kapının orada kendi kendine arkana bakarak birşeyler söylüyordun ayaktaydın sonra
tuvalete gidip geldin yattın korkumdan soramadım (korkmuş olmasının nedeni köydeki başıma gelen olaydı yaklaşamamıştı yanıma ) ve diyemedim ki senle konuşuyordum
biri vardı kapıda onu görüyormusun diye daha sonra tuvaletin kapısında bekledin ben korkmayayım diye sonra yattık yerimize diyemedim altıma sıçıyordum olaylar tamamen
benim üzerime kurulu ama yanımdakileride onların akıllarının alamadığı hareketlerimle korkutuyordum bu durum benimde hoşuma gitmiyordu nereye kadar dayanabilecekim...

şimdilik bu kadar yeter yarına kaldığımız yerden ve daha derinlere ineceğiz...

iyi geceler.

reserved

sabah olmuştu kahvaltımızı yapıp yola koyulduk içim içimi yiyordu arabanın içinde ruh gibiydim konuşmuyordum öylece yola bakarak gidiyordum ve geceden çok uykusuzdum derken gözlerim istemeyerek uykunun verdiği ağırlığa dayanamayıp kapandı
ama ben hala yolu izliyordum derin bir ormana gelmiştik hava kapalı az biraz yağmur atıştırıyordu ve tuvalet ihtiyacım için arabayı durdurdu babam bizimkiler çabuk ol diyor ben arkama bakmadan yürüyordum kim bilir belkide geçmişteki hatalarımla yüzleşmem gerekiyordu...

köyde 1 gece neden korkayım?

derken arabanın sesiyle irkilmem bir oldu beni bırakmış gidiyorlardı ne kadar bağırsamda duymadılar öylece kalmıştım ormanın içinde içimde korku ve anlamsız bakışlarım umudumu yitirip biraz yolda yürüdükten sonra ormanın içine doğru gitmeye başladı ayaklarım içimden sakin ol ne olursa olsun karşına ne çıkarsa çıksın durmak yok derken bir ev gördüm dışı beyaz etrafı çitle çevrilmiş yavaş yavaş çalıların arkasından dolanıp girmeye karar verdim...

yaklaştım yaklaştım tam ilerde bir adam duruyordu belkide bi umuttu benim için kurtulabilirdim burdan selam verip yanına yaklaştım gayet güzel bir tavırla selamımı aldıktan sonra gayet soğuk kanlı bir şekilde ve sanki beni yıllardır tanıyor gibi karnın aç mı diye sordu şaşırdım birşey diyemedim sadece kafamı salladım beraber eve geçip karnımızı doyurduk diyorum ya işte olaylar hiç bilmediğim biçimde gidiyordu ve birden bana dönüp neden bu kadar geç kaldın dedi bende hiç bozuntuya vermedim korkudan neyse dedi takip et yapacak işlerimiz var düştüm peşine iş dediği neydi nereye gidiyorduk...

derken evin hemen yanında iki katlı bir tamirhaneye geldik camları hafif kırık yere geldik dedi ve orda bir araba duruyordu baya bi hasarlı iyice yaklaştık ve arabanın bazı yerlerini kesmeye düzeltmeye başladık ve daha sonra hafa karardı hadi güzelce yat dinlen bende yerime gidiyorum dedi adam tabi kafam karıştı bende düştüm tam peşinden giderken sana ne oluyor senin yerin üst katta evet benim yerim tamirhanenin ikinci katında küçük bir odaymış camı kırık rüzgar uğultusuyla dolan bir oda. adam gittikten sonra yatağa oturdum ve bir anda gök gürültüsüyle yerimden irkildim yeri göğü su zütürüyordu ve yerime uzanıp yorganı boynuma kadar çektim uyuyamıyordum sanki birisi gözlerimi açık tutuyordu öylece yağan yağmura bakıyordum daha fazla dayanamadım ve ve gözlerimi...

kapadığımda birden gözlerimi kaplayan beyaz ışıkla uyandım evet hastanedeydim başucumda dedem ve bazı akrabalarım o gün yola çıktığımızda gözlerimi kapatıp uykuya yenik düştüğüm anda bir trafik kazası geçirmişiz araba şarampole uçmuş hepimizin bilinci kapalı bir halde bulmuşlar ve kazayı yaptığımız yerin az ilerisindeki bir adam arayıp haber vermiş ambulansa polise arabanın içinde en son ben kalmışım sıkıştığım yerden arabayı kesip çıkarabilmişler ve o sırada kalp masajı yapmışlar ölüp ölüp dirilmişim... ambulansa haber veren adam tarif ettikleri kadarıyla benim ormanda yanında gittiğim adamdı tamirhanede kestiğimiz araç bizim araba ve tamda beni çıkardıkları yer kestiğimiz yer ama ben ben değildim artık...

yarın kaldığımız yerden devam aklınızın almadığı yerlere gideceğiz derinlere ...

reserved iyiymiş amk

hepimizin sağlık durumu gayet iyiydi bu kazadan sonra ama bende hiçbitmeyen korkular ve aklımın almadığı olaylar devam ediyordu kaldığımız yerden devam edersek herşey normal gidiyordu ve birgün bir kitap satın aldım kitap çok sürükleyici biraz olsun beni alıp zütürüyordu normal bir insan gibi yaşamaya başlıyordum belkide ama altı çizili o satırdan sonra yine herşey değişmeye başladı...

bir sabah almanyada yaşan akrabalarımız aradı bizi bizimkilerle benle konuştular havadan sudan daha sonra ben dışarı çıktım onlar hala konuşmaya devam ediyorlardı neyse gezdim biraz dışarıda eve geldim herkesin yüzünde bir tebessüm vardı sonra ben odama geçtim bizimkiler soramadım ne oluyor nedir bu neşe diye çünkü yüzlerindeki tebessüm hiç bitmesin istiyordum yatağıma uzandım kaldıüım yerden kitabı okumaya devam edecekti kitabı açar açmaz o satırla karşılaştım sana ihtiyacımız var gidip göreceksin uzaklara okduduktan sonra tabi kesin öyledir diye güldüm geçtim derken içerden babam seslendi oğlum sana iyi bir haberimiz var seni akrabalarımızın yanına göndereceğiz orda daha güzel bir eğitim alacaksın ve öylece dondum kaldım ve aklımda ki tek kelime uzaklar...

bavullar hazırlandı pasaport çıkartıldı dışarda çetin bir kış havası içimde mutlulukla karışık korkularım son gecemde yatakta dönüp duran ben hiç sabah olmasın diye beklerken gözlerimi ağır ağır kapadım ve yine kapının orada beni eliyle işaret eden bir adam bu sefer hiç baba anne demedim biliyordum o kişi bendim tabi bunları şimdi böyle rahat anlatıyorum o anda korkudan titreyen bendm siz hiç yatağınızdan gecenin bir vakti başucunuzda bekleyen ve sizden başka kimselerin göremediği kişiler gördünüz mü ne kadar korkunç değilmi...

neyse o geceyide öyle atlatıp sabah havalimanından uçağa bindirip gönderdiler beni anlattıkları kadarıyla gideceğim yer almanyanın köylerinden biriydi ah şu köyler ve hızlı geçiyorum almanyaya ulaştım amcam karşıladı orda beni gayet güleryüzle ama ben böyle bir ülke görmedim indiğim an heryerimi kara bulular sarmıştı sanki karanlık bir yer gibi geldi neyse eve gittik amcamın hanımı yemekler yapmış yedik içtik o gece öyle geçti daha sonrası mı tam bir kabustu sanki...

Bir gün amcam yanıma gelip biz yengenle bi yere gideceğiz sen evde kalabilir misin dedi kalırım sorun olmaz dedim ama bir gün kalacağız haberin olsun hiç önemli değil dedim ama tak değildi nereye gidiyorsunuz lan diyesim vardı neyse bunlar gittiler akşam oldu
dualar ediyorum yerimde duramıyoru kimseyi tanımıyorum dışarı çıkamıyorum en iyisi yerime yatmak diye düşünüp daldım uykuya ve kulağıma bir ses oğluuuuuuummm bu ses hiç yabancı değildi annemin sesiydi içimde büyüyen özlemle ve sevinçle yavaşca açtım gözlerimi ve tekrar o ses oğlum gelsene buraya bak içerideyim sıçtıııımmm sıçtım gerçekten o gün korkudan altıma sıçtım ve hatırladığım tek şey penceren atlayıp koşmak oldu ama koşarken yanımda beni takip eden gölgeler heryerdeler o ses hala uzaktan gelmeye devam ediyor karanlığı yara yara koşuyordum ve başarmışlardı kaybolmuştuuummm...

edit:yalnız yaşayan ve aile özlemi çeken panpalarım vardır belki sizide bir gece anneniz uyandırabilir oğluuuummmm kendinizi evinizde hiisedip hiç aklınıza gelmeyen bir korku sizi bekliyor olabilir

şimdilik bu kadar yarına kaldığımız yerden derinn derin devam şimdi yatağıma gidiyorum

edit2:hala burdalar görebiliyorum...

bilinçaltımı gibtin dıbına koyum

evden kaybolmamıştım o gece geri eve döndüm ama ben kendimde kaybolmuştum artık... sabaha amcam geldi birlikte gezmeye çıktık geceki yaşadığım olaydan hiç bahsetmedim sonra araba sürer misin dedi bende tamam dedim az çok kullanmayı biliyordum hem ne güzel kafamda dağılmış olacaktı çalıştırdım arabayı tam haraket edecekken amcam ben bi eve kadar gidip geleyim dedi sen bekle tamam dedim bekledim ama gelmemişti bende en iyisi biraz ilerleyim dediğim an bastım gaza aynı hayatım gibi hızlı hızlı gitmeye başladım bir anda araba kendi kendine kaya kaya bir ağaca vurdu hani derler ya film şeridi gibi geçti hayatım diye tamda öyle oldu daha sonra herşey karanlık ve heryanı...

ağaçlarla kaplı düzbir yolda ilerliyorum elimde bir çanta var kazayı filan hatırlamıyorum ve ağaçların arasında bir kıpırtı hemen yaklaşıp baktım hamile bir kadın yüzüme baktı ve beni şu köye zütürebilirmisin orda bir yaşlı kadın var daha sonra sen ne dilersen onu sana vereceğim bende önemli değil dedim aldım kadını o yaşlı ve biraz da korkutucu evi olan kadının yanına zütürdüm hemen içeri aldı bizi ve benden bilindiksıcak su olsun bez olsun artık ne gerekiyorsa onları istedi yaşlı kadın oda hamile kadını sakinleştiriyordu daha sonra benim çıkmamı istedi dışarı çıkmamla birlikte içeriden bebek sesi yükseldi hemen koştum içeri ve gördüklerim karşısında donup kaldım...

bebek bildiğimiz bebek değildi burnu yok ağzı ve gözleri vardı kulakları baya bi büyüktü ve bir anda kokrkun bir gülümseyle yüzüme baktı eline bıçağı aldı ve göbek kordonunu kesip uçarak gitti sanki ben ruh gibi bembeyaz kesilmiştim sonra kadın korkma seni buraya bunun için çağırdık uzaklar... dedi ve kapıdan çıkıp gitti tam yaşlı kadına dönüp ne oluyor diye soracakken oda kayboldu ve evin kapısı çaldı gelen hamile kadındı ama bu sefer yüzü kapalıydı bana bir yumurta ver dedi tamam dedim hiçbirşey sormadan ve birazda su diye ekledi hatırladığım kadarıyla 3 yumurta vermiştim daha sonra kadın alıp az bekle deyip arkasını döndü toz dumana karışmıştı daha sonra aç avcunu sen gönlü bol birisin dedi ve elime büyükçe hala sakladığım bir altın bırakıp gitti...