lan piçler ankaralı ola

Polatlıdaydım o yillarda

artık yok panpa orda nesibe aydın dershanesi var bide başka bi cafe var öyle bi yer yok

en son dershane oldu kapandı diye biliyorum ben. girmedim hiç ama onun önünde düşmüştüm yardım etmişlerdi bana :(

nlar daha doğrusu 2002 - 2008 arası ankara'da yaşamış olanlara bu sorum. cafe graffiti'yi bileniniz var mı lan?

lokasyon ise şu şekilde büyülü fener sineması'nın olduğu hatay sokakta http://imgim.com/cafegraffiti.jpg

parası olan ipneler giderlerdi büyülü fenere iki bilet alırlardı, simonaya da bi paket sigara oyş gel keyfim gel sonra gelen pantolona su damladı numarası

hiç unutmam o yıkılan binadaki sidik ve kusmuk kokulu stüdyoya girdik birinde liseli yavşaklar çağırdılar gel abi sende takılırsın diye, bir de bateriye oturttular bu simonayla bi kız daha vardı biri bi bacağıma diğeri bi bacağıma heyt be, ilk ve tek threesome hikayemdi dıbınakoyayım ha gibiş sokuş yoktu ama benim gibi birine çoktu

bi gün pederden koparmışım parayı gittim kafeye söyledim domates çorbamı içiyorum geldi kaltağın biri balgamlı balgamlı tükürdü çorbama, iç şimdi huur çocuğu dedi hiç anlamamıştım neden yaptı hatırladıkça midem bulandı dıbınakoyayım

ulan ipneler uzun yazıları görünce nasıl da açıp geri kapatıyorsunuz saniyesinde zütelekler sizi

ama olsun lan yine de seviyorum sizleri bin oğlu binler

neyse şu ana kadar hatırlayan çıkmadı ara ara girip yazacam yine hatırlayan ve müşterisi olan varsa her türlü ulaşsın bana

madem anlatıyorsun bende anlatayım. 2007 yılıydı. babam üniversite kaydına zütürdü. hava nasıl sıcak ama ölüyorum. halbuki bana serin olur demişlerdi. gittik kızılaya. babam aç mısın dedi. sorulur mu baba dedim. * bir balıkçı var adını hala bilmem çünkü babam beni bırakıp gittikten sonra hiç gitmedim oraya. oraya oturduk hayvan gibi yedim. sonra kayıt yaptırıp döndü babam. 6 yıl hiç uğramadım o balıkçıya. önünden dahi geçemiyordum. mezun oldum tören bitti bu sefer ben zütürdüm ailemi o balıkçıya. babamın gözleri doldu. hatırladın mı dedim. nasıl unuturum dedi. ulan var ya ben sıkıyorum kendimi o sıkıyor çatlıcaz ama. mezuniyet belgemi aldım son günümdü artık yine gittim oraya. hem yedim hem hayvan gibi ağladım. :(
(duygusalım sanırım ben)

iyiymiş duygusal panpam lokasyon verebilirsen adını sanını söyleyebilirim sanırım

az gitmedim o kafeye az da kovulmadım tuvaletinden simona vardı simona kaltaktı maltaktı ama iyi somururdu bi dal sigaraya gelirdi beş dakikalığına konur ipnesine de bi dal fişeklemessen tuvalette basar kovardı seni

bir çeşit terapi gibi eski günleri hatırladıkça mutlu oluyorum dıbınakoyayım

ki zaten hatırlayan ve o yıllar arasında oraya bir kez dahi girebilen varsa asla liseli olmadığının kanıtıdır

birini bulana kadar up

2008 yılıydı sanırım bizim hatunla gidelim dedik tuvaletinde yiyişmeye bi baktık adam kapıya kilit vurdu ben gidiyorum giberim kafesini dedi gibtirdi gitti konur muydu neydi ismi herifin biz zannettik bi yere kadar gitti meğer moruk kafeyi kapatmış

peki büyülü fenerin hemen karşısındaki binada, yıkılmadan önce bir stüdyo vardı amatör gruplar falan takılırdı orada onun ismini hatırlayan var mı?

şimdi bilmem kaç bin yazarın olduğu şu sözlükte o kafeyi hatırlayan bir domates çorbasını içen kimse yok mu?

varsa da boşalmalık capslere gitmişlerdir ipneler