reserveddd

Yarısını okuduydum herhalde
Al senin için:(şarkıdan)
Elimden gelen bu bu
Düş daha dibe düş iştah bu
Aç gözlü bi dünya kavrul
Yan küle dön herkes memnun..

anlat panpa

http://agzibozuk.blogspot.com.tr/

okumayın şöyle başlıklar sizin de pgiboloniz bozulcak amk. eleman düşündürüyo sizi düşünün halimi falan diyo otomatikman sizin de pgibolojiniz bozuluyo bu gavatın yazılarını okurken. senin gibik hayatından bizene aciz huur çocuğu

reserved

rezerve okucam

Rezerved

devam panpa

Geçen yıl majör depresif başlangıçı teşhisi kondu banada kısa sürede farketmiştim çünkü, solugu doktorda almıştım, sık sık aglıyor bunalıyordum, lise 4tüm ve sınava hazırlanıyor 4 yıldırda ailemden uzakta kimsesiz bir şekilde hayata adım atıyordum, teşhis kondugunda ygsye 1 ay felan vardı kafayı yemek üzereydim, notlara yogunlaşamıyor test çözmekte zorlanıyordum, şansıma doktor iyi denk geldi sanırım ilgilendi benimle,bir ay ilaç kullandım adını hatırlamıyorum, uyku problemim ve aşırı agresif tavırlarım vardı, yalnızlık içinde boguluyor hayatıma yön verecek sınava bomtak gidiyordum, ilacı tam 1 ay kullandım, sınavada 4 gün kalmıştı,o bir ay içersinde kafamdaki herşeyi sildim, herkesi sildim, hayatı sildim, yoluma bakmam gerektigini biliyordum,4 gün kala tekrar doktora gittim 3 saat konuştuk,bi şekilde işin içinden çıkmıştım, kafamdaki kurgular yok olmuştu, kız arkadaşımda fazla yardımcı olmadı, olmasınada gerek yoktu, ayakta durabilirdim, başkalarına ihtiyaç duymaktan ziyade tek bişey düşündüm, yalnız dogduk ve yalnız ölecektik, sınava girdim, lysyede girdim, hakkettigim yerdeyim, herşeyi sildigim ve yeniden başladıgım yerdeyim, övünmüyorum ama x şehrinde mühendislik fakültesindeyim, daha iyi olabilirdi ama elden gelen buymuş. Allah herkesi dogru yola iletsin, senide bu dertten tamamen kurtarsın kardeşim.

yazma lan yeter oç panpam

battıkça batarsın
daha derine ve daha derine
hayır sana ölümden bahsetmiyorum ya da normal bir bunalımdan
siyahı ne kadar koyulaştırırsan koyulaştır yine siyahtır siyahtan daha koyusu yoktur ama üstüne hala renk ekleyebilirsin işte bu siyahın içinde boğulmak gibi.
düşüp ölmekten bahsetmiyorum
seni neyin yorduğunu bilmeden nefes aldığın her saniye üzerinde birikir her şey
yaşam daha da zorlaştırır bunu; ilişkilerin, ailen, insanlar, arkadaşların ve sahte yüzleri...
bu türlü oyunları oynamak zorunda olduğun her güne lanet ederek başlarsın.
kaçmak için uyursun, uyumak için kaçarsın.
insanlar da seni pek yanında istemez çünkü bu gibik rol yapma yeteneğinle ya da bu oyunu
oynamama isteğinle karşı karşıya kalmak istemezler. onlara sonsuza dek kendini kandıran adamlar lazımdır çünkü.

panpa yatağımda uzanmış ipadden senin konuyu okuyordum, şimdi bilgisayarı açtım ve hayatını değiştirebilecek potansiyelde olan bir kitabı upload ediyorum senin için, bekle...

devam etmeyi pek düşünmüyorum panpalar

benimde morelim bozuldu amk neyse anlat panpa

hastaneyi bıraktığım gün şüphe içerisindeydim, iyileşmek konusuna dair artık en ufak düşünce yoktu kafamda yine kendimi içten içe yiyordum, etrafıma göstermemeye çalışıyordum, hala da öyleyim, bir yardım eline ihtiyacım vardı ama o eli bana kimse uzatmadı ya da ben uzatmalarını istememişimdir bilmiyorum, biri banas ısrarla yardım etse diye bekledim hep, ben çaba göstermiyeyim ama insanlar benimle ilgilensin diye düşünüyordum..

Evet ilgi asıl başrol oyuncumuz ilgi bence ilgi isterdim biraz, aile anne baba sevgisi dışında bir ilgi, arkadaş çevremin ilgisi olabilir, ya da iş yerimde bir ilgi olabilir ama bu ilgi bende hiç bir zaman olmadı, insanlar benim bir yerlerde olmamı istemediler, istemesinler ben onlar için yaşamıyorum zaten, benim tek bir davam var iYiLEŞMEK, eğer iyileşirsem yani bende her insan gibi mutlu hissedersem, hep mutlu yaşarsam ne para ne pul isterim zaten yok ama bu sefer hiç istemem, mutluluğumu bir şeylerin bozmasını istemiyorum özellikle bu sebebi olmayan lanet hissin..

ha öldük ha öleceğiz derken, yaşlanıyoruz iyice, belki ben mutlu bir insan olamadım ama hep bir şeyler bekledim, mesela iki sokak ötede ki adamdan bir selam, anlamsızdı düşüncelerim, kafam o kadar karışıktı ki artık düşünemiyordum, yolda ki yürüyüşümü bile beğenmiyordum mesela, diğer insanlardan farklı yürüdüğümü düşünüyordum..

tekrardan hatırlatmadan edemeyeceğim, kesinlikle ama kesinlikle doktor tavsiyesi alın ama doktor'un verdiği ilaçları kullanmamakta ısrarcı olun, kanınızın donmaması için kötü yerleri anlatmak istemiyorum, dinlediğiniz için teşekkürler panpalar.

dinliyoz reyiz ama az hızlı yaz lan

Rezzzerve

babamda 14 yıldır var panpa korkumdan ona soramıyordum neler hissettiğini ya hatırlayıp yine öyle krizlere girerse diye. şuan onuda senide çok iyi anlayabiliyorum. lütfen anlatmaya devam et.

bu arada genetik yolla da bulaşabildiği için risk altındayım. taku yedik dıbınakoyim

Pampa hastalığın devam ediyor mu hala?