1246 yılında Han, Sarranidlere savaş açmış, hemen ardından da seferberlik ilan etmişti. Balaban Noyan da asker toplamaya bizim köye geldi. Geldiğinde ben çiftlikten mahsul taşıyordum. Beni görmüş, yanına çağırtmıştı. Gittim
Noyan—Evladım adın nedir senin
Ben—istemi, beyim
Noyan—istemi, asker olmak ister misin?
Ben—isterim beyim
Noyan—O zaman köyüne haber et, 3 gün içinde Sungetche Kalesine gel.
Ben—Peki beyim. Diyip köye yanına gittim. Köylülere bu haberi verdiğimde çok sevindiler. Noyan ben dışında 2 kişiyi daha beğenmişti. 3 gün içinde kaleye gidecektik. O 3 günde bütün köy arkamızdan dua etti
3. günün sonunda Noyan sağolsun bizim yanımıza 10 kişi vermişti. Bu 10 kişiyle birlikte Sungetche’ye gittik. Oradan da ekipman alımı vs. işler için Ichamur’a... Noyan bizlere 2000’er dinar verip pazardan klagib yeni asker malzemelerini almamızı istedi. Zırh dükkanına girdik. ilk defa temiz bir kıyafetim olmuştu bu dükkandan çıkarken. Silah dükkanına girdik ve kılıçlarımızı aldık. Daha sonra ahıra girip atları aldık. En son silah bakımı için erzak dükkanına girdik, girmez olaydık. O anda 10 yıldır unuttuğum herşey tekrar gözümün önüne geldi. Erzakçı babamdı. Beni 10 yıl önce beni karda tarlalara bırakıp kendisi Dhirim’de konfor ve refah içinde yaşamaya giden babam. Olayı çaktırmamaya çalışsam da beni tanımıştı. Diğerleri .ıkınca kolumdan tutp beni oturttu dükkanına.
Babam—Oğlum bekle biraz
Ben—Ben senin oğlun falan değilim
Babam—Öyle deme evladım
Ben—Ya ne diyeyim. 10 yıl önce beni karda kışta bırkaıp, kendin zengin bir huuryla Dhirim’e yerleşip zevk-ü sefa içinde yaşadığın ve bu on yılda hiç beni merak etmediğin için teşekkür ederim sana minnettarım mı diyeyim
Babam—Oğlum öyle deme, bak asker olmuşsun. Askere en çok gereken şey ardında onu bekleyen ailesidir. Hem babanı böyle açta açıkta, parasız pulsuz mu bırakacaksın dediğinde ben işi anladım
Ben—işin gücün çıkar amk. Asker olmasaydım umrunda bile olmazdım değil mi? Ama istemi asker oldu, onda para taktur diye peşime düşüceksin şimdi de. Yemezler. Onu beni terketmeden önce düşüncektin. Dedim ve çıktım.
Çıktım ve kapıyı o kadar sert çektim ki kapı kırıldı. Babam olacak şerefsiz arkamdan bakıyordu. Umrumda bile olmadı. Hemen kaleye gidip Kramuk Noyan’a hazır olduğumuzu belirttim. Heralde beni çok beğenmiş olacak ki bana direk ilk kıdemi vermşti.

Emrimde 10 acemi asker vardı. 2 gün içinde Tulga’ya gidip Janakir Han’ın emrine girdik. Ordu sistemi şöyleydi: Janakir Han’dan sonra ordu iki tümene bölünüyordu. Bir tümeni Prens Sancar diğeriniyse Prens Dustum yönetiyordu. Onlardan sonra Noyanlar geliyordu. Noyanlar bir alay asker ile geliyorlardı. Bundan sonrasıysa bölük, takım ve onluk olarak devam ediyordu. Ben Prens Dustum’un tümenindeydim.
Janakir Han Prens Sancar’ın ordusuna vurucu güç olarak karar verdi. Bardaq, Samarra ve Ahmerrad’ı ele geçirecekti. Biz ise Sarranid’e dağılarak çölde alan hakimiyeti sağlayacaktık.
Ordu harekete geçti. Hepimiz atlı olduğumuz için 5 günde Jameyyed’e vardık. Biz Jameyyed’e vardığımızda Prens Sancar Sharwa’yı almış, Bardaq’ya herket ediyordu. Dustum, 5 alayını Weyyah’ı alması için Sebula Noyan’a vermişti. Ben hala Prens Dustum’un emrindeydim. Jameyyed Kuşatmasını başlattık. ilk saldırıda ben yoktum. Fakat alamamıştık. ikinci saldırıda Kramuk Noyan’ın alayına bağlı olarak saldırıya katıldık. Benim görevim kalenin doğusundaki sancak burcunu almaktı. Emir gelince direk saldırı başladı. inanılmaz bir şekilde koşmaya başladık. Biz ve bize yancılık yapan onluklarla birlikte 30 kişi 3 merdivenden surlara çıktık. Çıktığımız gibi çöl bedevileriyle karşılaştık. Kılıcımı savurdum. Tabiki de karşımdaki mal bedevi bir Kergit onbaşısına dayanamadı ve kılıcımı tam boynuna yedi. ikinci ve üçüncü bedevilere de aynısını yaptım. Daha sonra askerlerimle yuvarlak şeklinde toplanıp sancak burcuna ok yağdırdık. Bu sırada yancılarımız da sancak burcunun karşısındaki burcu okla temizledi. Hemen merdivene koştum. Sırtımda duran sancağı da çıkarttım. Elimde sancakla merdivenleri tırmanıyor bir yandan da sancağın ucuna takılmış kargı ucuyla bedevileri kesiyordum. 8-9 bedevi kestikten sonra tepeye vardım. Tepedeki askerleri öldürmeyip bayıltma emri verdim onluğuma. Tepede temizlendikten sonra oraya çıkıp askerime “Emniyet al!” dedim askerler kalkanlarıyla emniyet pozisyonu aldıktan sonra Sarranid sancağını çıkarıp aşağı attım. Hemen ardından bayılttığımız askerlerin boynuna ip bağladım. Ellerine de sancağı bağlayıp onları burcun duvarlarında asarak idam ettim. Bu düşmanda acayip moral bozukluğuna sebep oldu. En fazla 1 saat daha savaşıp teslim oldular. Onlar teslim olduktan sonra Prens, beni huzuruna çağırdı. Ben sıçtım daha ilk seferden ordudan atılıcam derken adam beni onbaşılıktan çavuşluğa terfi ettirdi.

Sabah olduğunda tüm esirleri çıkartıp sayım yaptırttım. Ekgib gedik yoktu. Bir de isyan bildirisi yazıp tüm şehir ve köylere yollattım. Bildiride:
“Yüce Kergit Halkı;
Malumunuzdur ki, bundan birkaç yıl önce pek değerli liderimiz Janakir Han’ı kaybettik. Bu acı kayıptan sonra benim de beğim olan Dustum Beğ, geleneklerimizdeki gibi iki prensin de katıldığı bir genel kurultay yapılmasını ya da ülkenin iki Prens arasında bölünmesini isterdi. Lakin şu an Tulga Sarayında bulunan Sancar Noyan, kendini direk Han ilan etmiştir. Tahtın gerçek sahibi olan Dustum Beğ de yakın zamanda dirliğini yitirdiğinden, onun hakkı da bana yani yaveri istemi Han’a kalmıştır. Bizim yanımızda olup, gerçek Han’ı destekleyenler Sancar haydutunun idamından sonra ödüllendirilecektir. Bizim haklı davamızda yanımızda bulunmak isteyen Noyanlar’a Erlere ve diğer her türlü insana kapımız açıktır. Tanrı bize yardım edecektir.
istemi Han” yazıyordu.
Bildiri tüm yerleşimlere gittikten sonra Kramuk Noyan’ın cesedini de bir ulakla Sancar’a yolladım. Lord salonundan çıkıp sancak dikme töreni yapacaktık. Törenden önce garnizon komutanını çağırıp bana katılmasını istedim. Ve hiç beklemediğim şekilde hemen kabul etti. Askerleriyle sancak töreni esnasında yemin edeceklerdi. Onu da şutladıktan sonra tören için zırhlarımı giyindim. Kılıcımı taktım. Ve salondan çıktım. Çıktığım gibi tüm ordu iki yanda dizilmiş olduğu halde yere diz vurarak bana selam verdi. Karşıya baktığımda yaverim olarak atadığım eski dostum Bahestur’u elinde sancakla gördüm. ilerleyip yanına gittiğimde önce sancağı öptü, hemen sonra da bana uzattı. Sancağın direğinin tam ortasından tutarak kavradım. ilerleyerek sancak burcuna çıktım. Bayrak dikme şeysine bayrağın direğini yerleştirdim. Hemen ardından da sancağı bırakarak dalgalanmasını sağladım. Ve askerlerime “Dediklerimi yüksek sesle tekrar edin” dedim.
Kergit Hanlığının meşru lideri olan size bağlı kalacağıma yemin ederim.( Kergit Hanlığının meşru lideri olan size bağlı kalacağıma yemin ederim.) Nefes aldığım sürece sadık ve bağlı addıbınız olarak kalacağım.( Nefes aldığım sürece sadık ve bağlı addıbınız olarak kalacağım. ) Ve kılıcıma ihtiyaç duyarsanız, düşmanlarınızla savaşmak için yanınızda olacağım. (Ve kılıcıma ihtiyaç duyarsanız, düşmanlarınızla savaşmak için yanınızda olacağım. )Son olarak sizin ve varislerinizin davalarını destekleyeceğim... ( Son olarak sizin ve varislerinizin davalarını destekleyeceğim... )
Ben-Artık hepiniz gerçek Kergit Hanlığının askerlerisiniz. Kalradyanın gelecekteki ve tek gerçek sahiplerisiniz. Tanrı, yolumuzu açık, kılıcımızı keskin, zaferlerimizi sürekli kılsın.
Yemin ve sancak töreninden sonra baya sakin geçti. Bir ay kadar ufak tefek eylemlerle adımızı duyurduk yine. Ama 30. gün uyandığımda dışarıda bir karmaşa görüyordum. Ne oldu diye baktığımda dışarıda Sancar ve birkaç Noyan’ın sancağını gördüm. Kuşatılmıştık. Ama hazırlıklıydım. Askerlerime yeni katılan Artimenner diye bir adam, bizim için mancınık diye bir şey yapmıştı. içine yağ koyup, üstünü de bezle kapatıp bezi yakarak yaptığımız bir silahı oldukça güçlü bir şekilde fırlatan bu aletten 10 tane vardı. Düşmanı görünce direk mancınıkların hazırlanması için emir verdim. Ben de 20 kişilik mancınık birliğinin başına gidip emrimi verdim.
“Alev topu hazıırr!”
“Alev topu fırlaatt!”
“Alev topu hazıırr!”
“Alev topu fırlaaatt!”
Bu böyle yaklaşık 20 kere devam etti. 20.den sonra ateş kes emri verdim. Düşmana bir ulak yollayıp kuşatmayı kaldırdıkları takdirde canlarını bağışlayacaımı, aksi takdirde bugünün onlar için bir Tamu provası olacağını söyledim. Sancar da ulağın kellesini yolladı. Ben de “Yakın şunları amk!” şeklinde bir emir verdim. Mancınık başına 1000 kadar daha alev topumuz vardı. Malzeme bolken cephanenin takunu çıkarmıştık. O gün 150 alev topu daha attık. Ve düşmana hasar tespiti yaparken bir yerde gözüme bir şey takıldı. Yanına gidip baktığımda dünyam sarsıldı. Sancar... Ölmüştü...